Öncelikle merhaba bu mafyatik bir kitaptır.Bu kurgu Karadeniz’de geçmektedir.(Yazım dili biraz acemi olabilir.) 💙🌑🌊🌌

Bir aşkın nasıl büyüdüğü ve nasıl söndüğü. Düşmanlık yüzünden mahvolan iki hayat...Ayben ve Alparslan`ın geçmeyecek yaraları. Şimdi aşk mı yoksa savaş mı?

Geçmişin bilinmezlikleri ve yara izleriyle dolu olan Nil Ayça Doğan, kendisini annesinin ölümüyle suçlar. Annesinin ona biçtiği kader sırlardan başka bir şey değildir. Cenaze günü evinde bulduğu tehdit mektupları ve annesine olan mahcup tutumu onu bu sırları çözmeye iterken yolun sonunda pişman olması an kaçınılmazdır. Sırlar onu bir odaya iterken, nil o odadan sadece ölüm kokusu alır. Duvar, üzerleri çarpıya bulanmış çocuk resimleriyle doludur ve tam ortasında henüz çarpıya bulanmamış dört çocuk vardır. Şimdi ise onun yaşlarında olan bu dört kişinin inine sızmalıdır ama sızdığı bu yer sıcak bir yuvayı anımsatır, nil ise hiç görmediği yuvayı onlar sayesinde tanıma fırsatı yakalar, onlar ise bu oyunun en büyük parçalarıdır. Bir kez daha ise bu bilinmezlikte, kendisini terk eden babasıyla karşılaşmayı hiç beklemiyordur. Babası av mı yoksa bir avcı mıdır? Nilin tek istediği yalnız kalmamaktır, bu yolda ona biçilen sonları tekrardan kendi yazmakta ise çok ısrarcıdır.

Bazen hayatın tüm ters köşeleri ile karşılaşırsınız...

İnsan doğduğu anda iki kapının önüne bırakılır: Yaşam ve ölüm. Ama birini gördüğünde, asıl seçmen gereken hep diğeridir. Çünkü ölüm kapısının anahtarı bir anahtar değil… Bir mermi. Ona da “Silahın Son Mermisi” derler. Yaşam kapısının sırrı mı? Aşk. Ama aşk gururla mühürlüyse, o mührü sadece bir mermi söker. Yasemin bu hikâyeyi çok iyi biliyordu… Bildiği tek şey bilmediğiydi: O mermi, yani kaderi… aslında en yakınındaydı. . . . . . . . . . Aşk; dalgalı bir deniz… İnsan o dalgalarla savrula savrula hayatta kalır. Ama deniz bir gün sakinleşirse… Ay ışığı bile dengeni bozar. Yasemin ve Ayaz… İşte tam da o denizin ortasında, Merminin bütün kurallarını yıkarak ulaşacaklar huzura. Belki bedel ödeyerek… Belki son mermiyi ateşleyerek.

“Bazı aşklar ne söylenir, ne yaşanır… sadece Allah’a anlatılır.” Henüz on beşindeydi Maral. Bir sevdayı haram sayan bir dünyada büyümüş, kalbini sustur-mayı öğrenmişti. Sessizdi… ama içinde dua gibi büyüyen bir aşk vardı. O aşkın adı Polat Ali Çakırdı. Abisinin en yakın arkadaşı… ondan yedi yaş büyük, ama kal-bine en yakın adam. Maral için Polat, kalbine düşen ilk dua, ilk imtihan, ilk sessiz-likti. Ona aşkını hiç söyleyemedi. Töre vardı, inanç vardı, korku vardı. Bu yüzden boynundaki kilitli kolyeye sarıldı, kalbini Allah’a emanet etti. Ve yıllar boyunca sustu… ama o sessizlik, dua olup göğe yük-seldi. Yıllar sonra kader yollarını yeniden kesiştirdiğinde, artık hiçbir şey eskisi gibi değildi. Çünkü Polat Ali, artık o eski Polat değildi… Bir zamanlar hayalleri, eğlenceli yaşamı, “çapkın” yanıyla bili-nen o genç adam; babası Cengiz Çakır’ın ölümüyle birlikte bambaşka bir dünya-nın içine çekilmişti. Ardında yalanlarla örülmüş bir geçmiş, gizli bir soy, ve taşıması gereken koca bir miras kalmıştı. Biri, herkesin tanıdığı güçlü iş adamı. Diğeri, ailesinin ve dostlarının görmek istediği “iyi adam.” Gerçekliği yok olmuştu o iki yılda, çünkü gerçek yüzünü yal-nız bir kadına saklamıştı. Maral ise artık büyümüştü. Kelimeler onun sığınağı olmuş, sustuklarını yazıya dökmeye başlamıştı. Her hikâyesinde Polat Ali’nin adını anmadan onu anlatıyor, satır aralarına gizlediği cümlelerde yıllardır susturulan kalbini konuşturuyordu. Bir yazar olmuştu, ama her kelimesi hâlâ ona emanetti. Kader bu kez, onları yalnız kalpleriyle değil; gizlenmiş geçmişleriyle, yarım kalmış dualarıyla da sınaya-caktı. Çünkü bazı sırlar sadece kalpte değil, nesillerin kaderinde de saklanır. Ve bazı kapılar… ancak Allah’ın izin verdiği anda açılır. “Ben Polat Ali Çakır… Gerçek yüzüm tek bir kadına ait.”

Yeraltı mafyasının karanlık dünyasına yeni yeni dahil olup, adını herkese Kabus olarak duyuran Asaf Kordelli kız kardeşi Ikra’nın ölümü ile yerden yeri oynatmış ve intikam uğruna yapamayacağını şey kalmamıştır. Bu işin altında İkra’nın en yakın arkadaşı olan, daha önce hiç görmediği Ahu’yu sorumlu tutar ve intikam uğruna peşine düşer. Tabii olacaklardan kendisi de haberdar değildir.

İstanbul’un karanlık sokaklarında geçen bu hikâye, geçmişinden kaçamayan bir adamın ailesi ve sadakat arasında kalışını anlatıyor. Eski bir tetikçi olan Yusuf Demir, mafya dünyasından çekilmiştir. Ancak yıllar sonra ailesi tehdit altına girince, yeniden sahneye dönmek zorunda kalır. Yusuf, geçmişindeki düşmanlarla hesaplaşırken, aynı zamanda kendi oğlunun mafyaya sürüklenmesini engellemeye çalışır.

Hikâyelerinizde kullanabilmeniz icin görseler paylaşacağım isterseniz bir göz atarak hikayenize uygun görselleri alıp hikâyelerinizde kullanabilirsiniz😉✨

Yeraltının kanlı oyunlarında, isimler değil, gölgeler konuşur. “Şah” herkesin korktuğu, kimsenin karşısında durmaya cesaret edemediği bir gölgeydi. Ama o, gölgelerin içinde yalnız değildi. Kendi satranç tahtasında sessiz adımlarla ilerlerken, en büyük hamlesini yapmak için doğru zamanı bekliyordu. Lara ise kendi küçük dünyasında, babasının bıraktığı boşluğu doldurmaya çalışıyordu. Mücevher tasarımları onun diliydi; her parça, anlattığı bir hikayeydi. Ama onun hikayesi daha yeni başlıyordu. Çünkü karanlık bir sır, yavaş yavaş hayatına sızıyor, sakladığı gerçekler birer birer ortaya çıkıyordu. Ve bu sırlar, onları karşı karşıya getirecekti. İki hayat, farklı dünyalardan gelen iki ruh... Birbirlerine dokunmadan duramayacakları bir çizgide yürüyordu. Bu çizgi kanla çizilmişti.

"Bazı yollar adalet için başlar, kalbe varır.” Adaletin peşinde olan genç bir kadın...İsmini fısıldayanların bile çekindiği karanlık bir örgüt...Ve babasının ölümüyle sarsılan, her şeyin başladığı o an... İntikam, onun için bir seçenek değil, zorunluluktu.Başta sadece düşmanı sandığı bu adamla, zamanla kurduğu bağ; nefretin, güvene, ardından aşka dönüşen çarpıcı bir hikâyeye kapı aralar...HER HAFTA EN AZ 1 BOLUM GELICEK💓

Lise öğrencisi olan ahsen okuduğu okulda zorbalık gören bir kızdı. Bir gün yine okulda zorbalık görürken Ahsen arttık dayanamayıp karşılık vermişti ancak karşılık vermesiyle olaylar sahada karışmıştı daha Ahsen o okuldan ayrılıp başka bir okula nakil aldırmıştı yeni okulunda sakince okuyup üniversiteyi kazanmıştı. Ancak maddi durumları pek iyi olmayan bu kız ne yapıcağını bilmiyordu. 8 yaşında bi iş kazası yüzünden vefat eden babası ve 4 sene önce yeniden evlenen annesi ayla hanım, kocasının yokluğuyla geçinemeyen ayla hanım ve kızı başlarına bir adam getirdiklerinde ilk seneler mutlulardı ancak son iki yıldır kumarbaz bağımlısına dönüşen Yakup bey yeniden bu aileyi geçinin sıkıntısına sokmuştu . Ahsen üniversiteyi kazandığında annesinide alıp buralardan gitme hayalleri kuruyordu ancak gelecekte onu bekleyen sürprizler bu hayaline denk düşüyordu mesela en büyük düşmanıyla yeniden karşılaşmak gibi…

Gece mafyalar tarafından kaçırılır; tam kurtulduğunu ve bir daha karşılaşmayacağını sanırken, kendini onların yanında ve olayların içinde bulur.

YETİŞKİN İÇERİKLİDİR! "Bazı aşklar kalplerin değil, kurşunların arasından doğar."

Bazı insanlar seni korumaz... Sahiplenir. Ve sahiplenen, asla tam sevemez.

tutsak olduğumuz yer bizim kaderimizi baştan yazar ve ben kendi kaderimi kendim yaratmıştım

Nitelikli bir mafya olan Semih hayatının aşkının peşindedir. Semih hayatının aşkını bulabilecek mi ?

Aden`in iş araması sonucu arkadaşının sayesinde Huysuz, gıcık Baranın yanında tek gecelik ilişkisinden olan yeni doğmuş Barına bakar. Bunula beraber aşk farklı bir boyut alır.

Türkiye`ye dönen Sena Aydemir babasına işlere yardıma gelir ve gidemez yeni aşk kapıları açılır yeni ortaklarla tanışır

Rüya bir gün gördüğü şeyler yüzünden yeni bir hayata başlayacağına habersizdir.Fakat telefonuna gelen bir mesaj bunu anlamasına yetmistir

Hiç kimse AZİZ BATUKAN SOYLU`nun karşına bile çıkmaya cesaret edemezken onu birinin öldürürken şahit olan HALE AKSOY, Azizin karşısına diklenmesi Azizi şaşırtmış ve anlamsız duygular içerisine girmiştir....

Bu kadar soğuk muydu görüş odaları? Bu kadar acı veriyor muydu? Demir kapı açıldığında bakışlarımı kapıya yöneldi, karşımdaki sandalye çekildiğinde gelen kişiye baktım. "Güzelim." Dedi Fatih. Yüzüne baktım. "Seni çok özledim." Nefesi yakındı, kokusunu hissediyordum ama dokunamıyordum, imkansıza sürüklemişti aşkımızı. "Az kaldı." Tebessüm etti. "Çok az kaldı, buradan çıkınca yarım kalan hikayemiz tamamlanacak. Sen ve ben." Yutkundum. Parmağımdaki yüzüğe baktım. sevgimizi, aşkımızı, hayallerimizi süsleyen o yüzüğe. "Neden konuşmuyorsun?" Diye sordu Fatih. Simsiyah gözlerine baktım, boynunda adım yazıyordu. "İlsu?" Göbek adımı kullanmıyordu, gerçek adım onun daha hoşuna gidiyordu. "Bir sorun mu var güzelim?" "Ben yapamıyorum." Dedim. Gözyaşım süzülmeye başladı. "Seni beklemek istemiyorum." Gözyaşımı silip omuzlarımı dikleştirdim. "Bir mahkumu kim bekler ki? Konuştum avukatlarla 6 yıl hapis yiyebilirmişsin, bekleyemem." "Lan ne diyorsun sen!" Diye bağırdı. Gözlerine baktım öfkesi o`nu ele geçirmişti. "Lan 6 aydır beraberiz, 1 haftadır buradayım ve sen beni bekleyemem diyorsun! Bu mantıklı değil! O kadar söz, o kadar yemin o kadar mutluluk vaadi yalan mı? Bana bak! Bak bana İlsu!" Yutkundum. Sırtımı geriye verdiğimde parmağımdaki Papatya yüzüğe baktım. "İlsu!" Dedi yine. Yüzüğü parmağımdan çıkardım. "Verdiğin sözlerden vaz mı geçiyorsun? Beni terk mi ediyorsun?" "Ben seni değil," Tebessüm ettim. "Bizi terk ediyorum." *Başlangıç Tarihi: 06.01.25

"O, yaralıydı ve ben onun yara bandısıydım." Biz yara ve yara bandıydık.

Babandan miras kalan bi vakıfı yönetiyorsun, başına neler gelebilir ki? " Kanını istiyorlar Sare anla bunu. Moskof, Hanzade, Medusa. Hepsi senin kanını istiyor. Kaç bu saatten sonra seni ben bile kurtaramam."

Viras, şehrin kalbine fısıldanmış son intikam.