İnsan neyle yaşar? Ya da ne için yaşar? Kendisi için mi, yoksa etrafındakiler için mi? Yaşamak istediği için mi, yaşamak zorunda olduğu için mi? Ya da yaşamak zorunda mıydı ki? Peki ben ne için yaşayacağım? Hayattan zevk alan var mıydı? Hayattan nasıl zevk alınırdı? Hayattan zevk almak isteyen kimdi ki zaten?... Herşeye rağmen ben olabilirdim belki... ~ O her yerde, hep yanımda yada hiçbir yerde ve ben yalnızım. Ya da öyle olduğumu sanıyorum. Beni istiyor, yanına gitmemi istiyor... Bedeninimin kontrolünü eline almak istiyor... ~ "Korkmuyorum karanlığınla yüzleşmeye."dedi genç kadın. "Bunu sen istiyorsun!" Dedi genç adam, duvara yasladığı kadının kulağına doğru eğildi ve fısıldadı; "Ve ben sana istediğini vermeyeceğim. Seninle birlikte bu dünyada benim cehennemimi yaşamayacağız." Kadın adamın ondan çekilmesine izin vermeden tıpkı onun gibi fısıldadı; "Seninle birlikte bu dünyadaki cennetimi yaşamak için uğraşacağım." ~ Bizde zaman darmaduman, biz darmadumanız. ~ 22 yaşında, etrafındaki kalabalığın içerisinde yapayalnız, hayatında kararları kendi başına alamayan genç bir kadın. 25 yaşında, kafasındaki sesleri susturma yolunda çabalayan genç bir adam. İkisi de darmaduman... İki darmaduman beden birbirini bulduğunda ne olacaktı? Birbirlerinin enkazlarının altında mı ezilecekler? Yoksa birlikte mi yükselecekler? Başlangıç: 10.06.2024 Bitiş:

0544 *** ** ** : Şayet bir gün okursanız mesajlarımı, bilin ki... Bilin ki bir yolu olsaydı, karşınıza çıkıp gözlerinizin taaa içine bakıp size sadece iki kelime söylemek isterdim. 0544 *** ** ** : Kendine Gel! 0544 *** ** ** : Tövbe Kapısı kapanmadan Kendine Gel! (Görüldü.)

Yine panik atak geçiriyordu... Her zaman cesur ve kibirle bakan gözleri bu sefer yardım ister gibi bakıyordu... O gün sanki demir ağlarla ördüğü odasına adım atıyordum... Ayaklarım beni tam yanına götürüyordu. Bense ne yaptığımı bile bilmiyordum. Ben yıkılmam yıkarım demişti aşağıdayken. Bu sözünün üstünden beş dakika bile geçmeden yıkılmıştı işte. Hemen kollarımı sırtına doladım. Dilim bana ihanet edercesine konuştu. "Yaman... Derin nefes al hadi beraber yapalım" Aynı anda nefes alıp verdik. Her nefes alışında daha çok sardım bedenine kollarımı. Böyle kaç dakika kalmıştık bilmiyorum ama bildiğim tek şey yine içmişti ve yine yıkılmıştım. Şişenin dibinde huzur aramış ama bulamamıştı. Çünkü huzuru yanlış yerlerde arıyordu... Alkol, onun zırhı gibiydi. Sertti, keskin ve yakıcı... Ama ne yaparsa yapsın, içindeki fırtınayı susturamamıştı. Panik atak sadece nefes darlığı değildi onun için. Bir geçmişin çığlığıydı, kimsenin görmediği yaraların yankısıydı. Nefesi düzene girdiğinde "Sen yıkılmazdın hani?" dedim ortamı yumuşatmak için. Dudakları hafifçe kıvrıldı, ve sessiz bir tını ile güldü "Herkes yıkılır bir gün… Ama insanın hayatında, kırık parçalarını toplayıp kalbine yeniden umut serpen bir siyah inci olmalı." Bakışlarımı kaçırdım, yere bakarken parmaklarımla oynadım. Yanaklarımın sıcaklığından söz etmiyorum bile... Yandığım için hızlıca kalkıp çıkacağım sırada sessizce fısıldadı. "Gitme… Sen gittiğinde sanki bütün sığınaklarım yıkılıyor, içimde nefes alacak bir yer kalmıyor; dünya boğazıma düğümleniyor." Bunları dinlerken gözlerimden bir yaş daha firar etti. Eğer bu sözleri aklı başındayken söyleseydi sevinçten uçabilirdim... ________ بِسْــــمِ اللّٰهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِيـمِ Öncelikle selamün aleyküm bu benim ilk kitabım ve kusurlarım olabilir inşaAllah mazur görürsünüz. Biraz kitabımdan bahsedeyim. Kitabımda dinine düşkün sonradan İslam ile müşerreflenmiş bir kadın karakteri ve imanı olan fakat dininden pekte haberdar olmayan bir adamın hayatlarını birleştirmesini okuyacaksınız kimi zaman güleceğiz kimi zaman ağlayacağız ama her imtihanın bir mükâfatı olduğunu da unutmayacağız... Bence bir şansı hak ediyor. Sen de böyle düşünüyorsan. Hoşgeldin 🫧

Prestijli bir kolejde yolları kesişen Sâre ve Yaman… Farklı dünyaların insanları, zıt karakterler ve değerler… İnançla güç, masumiyetle karanlık arasında başlayan bu hikaye; çatışmalar, sırlar ve beklenmedik duygularla dolu. Kolejde başlayan zıtlıklar, hayatlarının tüm sınırlarını zorlayacak ve onları bambaşka bir yola sürükleyecek.

"Ya gerçekten gömmediyse?” dedi usulca. “Ya hâlâ kalbinin en derininde bir yerlerde Hamza varsa, ne olacak?” Sessiz kaldım. Kalbim sustu. Sadece gözlerim konuşuyordu şimdi. Çalıntı, kopyalanma ve kurgunun başka şahıslar tarafından yazılması hâlinde gerekli işlemler yapılacaktır.

Çimen adam: İyi misin? (Görüldü) Siz: İyi değilim Siz: Senide alakadar etmez Çimen adam: Allah Allah Çimen adam: Beni abin olarak saymıyor musun yoksa? Siz: Abim olmaktan başka bişey olmazsın zaten. Siz: İşin gücün vardır git artık yoksa engel butonu geliyor. Çimen adam: Ne demek istiyorsun? (Görüldü) Bu kurgumu kıymetlim, Emine Ateş`e armağan ediyorum. Çalıntı, kopyalanma ve kurgunun başka şahıslar tarafından yazılması hâlinde gerekli işlemler yapılacaktır.

Bu kitabımda bağlı olduğum Şafii mezhebine göre tüm namazların nasıl kılınacağı anlatılmıştır.

"Mescidi Aksa`nın kadim taşları arasında yankılanan bir mücadele... Victoria, sıradan bir Hristiyan olarak başladığı hayat yolculuğunda, adım adım hakikatin peşine düşer. İşgal altındaki Filistin topraklarında direnişin en saf haliyle tanışırken, hem özgürlüğün hem de aşkın gerçek anlamını keşfeder. İnanç, cesaret ve adalet uğruna verilen savaşta, Victoria`nın hikayesi yalnızca kendisini değil, tüm insanlığı derinden değiştirecek bir uyanışa dönüşür. `Filistin için kaleme alınan bu hikaye, umudun asla teslim olmayacağını fısıldıyor. Cesarete, sevgiye ve hakikate doğru unutulmaz bir yolculuğa çıkmaya hazır mısınız...?"

Her insanın bir yolculuğu vardır. Kimisi farkındadır bu yolculuğun, kimisi ise sadece adım atmakla meşguldür... Yasin, inkârın karanlığında kaybolmuş bir gençtir. Hayatın anlamını yitirmiş, acılarla örülmüş geçmişinin içinde boğulurken, birden kendisine uzanan bir el olur: Tevhid`in eli..

🌾 Bir insan bu dünyaya sadece imtihan olmak için değil, aynı zamanda onu tamamlayıp ona ayna olacak Ruhu bulmak için de gelmişti. Ve zorluklarla harmanlanıp kavuşan ruhlar birbirini görünce tanırdı. Kimileri hemen.. Kimileri zamanla.. Kimileri ise ömrünün sonunda.. Konya`da başlayıp Bursa`da devam eden masum bir Aşk hikayesi...

Ben sana gönlümün ilacı demişim sen gönlüme yara olmayı seçmişsin

"Muhammed.." konuşmama izin vermedi. "Sen, Gazze`sin Hafsa. Yaralı bir serçesin, Kudüs`ü hazan çiçeğisin, Yafa`nın deniz kokususun. Hafsa, sen benim faniye tefe`ül`ümsün, Gönlümün mim`isin.."

Annesinin 4 yaşında iken terk ettiği bir kız çocuğu... Babasının annesine benziyor diye şiddet uyguladığı kız çocuğu... Babası pişman oldu derken ondan ayrılmak zorunda kalan bir kız çocuğu... Hayallerinin peşinden koşan bir kadın... Dinine önem veren o kadın... İşte o kadındı Mısra... Herşeye rağmen ayakta olan o kadın... Dini hayatı olan o kadın... Okulu bitirip ilk görevini amcasının yanında yapmaya giden Mısra. Acaba oraya giderek doğru mu yaptı? Acaba orada hayellerine kavuşabilecek mı? Yoksa günah çukuruna mı batacak?

Bu kitapta eğlence var töre var pişmanlık var İslam var eğlence hüzün var aşk var dostluk var kısacası herşeyi bu kitapta bulabilirsiniz Birbirinden tamamen farklı hayatlar tamamen farklı yaşantılar hepsi aynı davaya baş koyunca kesişen yollar birsürü imtihan ile uğraşan gençler var bu kitapta Biri kan davası ile sevdasından vazgeçiyor ,biri tek taraflı seviyor ,biri ikiside sevmesine rağmen sabır etmesi gerekiyor biri sevdasını kalbine gömmüş zamanını bekliyor velhasıl hepsi ayrı imtihan hepsi ayrı sabır ve tevekkül göstermesi gereken gençlerin hikayesi