"Daha o zaman bile seni gördüğümde kalbimden bedenime yayılan heyecana bir anlam verememiştim. Belki yeni bir arkadaş bulmanın sevincidir diye geçiştirmiştim. Oysa en başından beri kalbim kime attığını biliyormuş. Bir insanın kalbi sahibi tanır mı, Gülpembe? Benim kalbim en başından beri seni tanıyormuş. Benim kalbim en başından beri kendi evini tanıyormuş... Bu çiçeklere baktığımda hem o gün, hem de bu gün seni nasıl yansıttığını görüyorum. Müge çiçeği, Mira. Müge çiçeği mutluluğun ve umudun dönüşünü temsil eder. Saf aşkla bağlaştırılan bu çiçek, zehirli olması sebebiyle ölümü de simgeler. Bir çocuğun saflığını taşıyan kalbim, o gün bu çiçeği verirken bir zehir gibi damarlarıma işleyip, başka kimseyi gözlerimin görmeyeceği şekilde sana aşık olmamı sağlayacağını bilemezdi. Evet, sen bir zehirsin, Mira. Öyle bir zehir ki, kalbim bağımlı gibi atmak için sana ihtiyaç duyuyor..." "Kalbindeki vatan sevdasını bayrak gibi taşıyan, adı bilinmeyen askerlerden bir parçadır bu hikâye; yüreğinde korkudan çok inanç taşıyan isimsiz kahramanların hikayelerine adanmıştır. Bu satırlar belki kurmaca, belki bir hayal... ama hissettirdikleri, gerçek bir mücadele kadar ağır ve onurludur. Kalbindeki Vatan sevdası, dünyanın en kırılmaz çeliğinden daha güçlü olan her kese..." Uyarı: "Eserde yer yer, askerî yaşamın insanî yanlarını ve tim içi bağları yansıtmak adına mizahi ve hafif sahnelere de yer verilmiştir. Bu sahneler hiçbir şekilde kurum kültürüne saygısızlık amacı taşımamaktadır."

Avukat Elvin Atakuş`un hikayesi... 🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶 Arkamdan seslendi “Sizin her zaman haklının yanında duracağınızı biliyorum. Bu davanın detaylarını bir araştırın derim. Sonra kararınızı verirsiniz.” Arabayı çalıştırıp yanından geçerken küçük bir baş selamı verdim. 🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶🪶

"O an, gözlerime bakamasa da... kalbimi görüyordu. Benden sakladığım her yarayı, kelimesiz döktüğüm her cümleyi o sessizlikte duyuyordu. Beni bir tek o böyle görebiliyordu... Gözlerimi kapadım. Çünkü o, gözlerim açıkken bile içimi görendi." Raven "Belki gözlerine bakamıyorum ama hissedebiliyorum bana bakışını... O güzel yeşil gözlerinin bana bakışını. Belki göremiyorum ama hissedebiliyorum seni, Victoria. Seni hissedebiliyorum." "Gözler kalbin aynasıysa... sen benim ruhuma baktın, Raven. Ve ben senin gözlerinin aynasıyım artık." Bu kitapta yer alan tüm olaylar ve karakterler tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi, kurum veya olaylarla herhangi bir benzerlik rastlantısaldır.

Beni ben yapan anlar, küçük detaylarda gizliydi aslında. Dedemin garajındaki o eski lastiklerin kokusu, rüzgarın yüzüme vurduğu ilk yarış pistindeki heyecan, Büyükannemin umut dolu ama yorgun bakışları... Hepsi bir araya gelip bugünkü beni şekillendirdi. Ama hayat, bildiğimizden çok daha karmaşıktı. İnişler kadar çıkışlar da vardı. Ve ben, en tepedeyken bile nelerin beklediğini asla tam anlayamamıştım. Şimdi ise karşımdaki adamın gözlerine bakarken beni neyin beklediğini bilmek dahi istemiyordum. Ruhum bugüne, bu ana aitti.

İşlediği suçlar sebebiyle hapse girmemek için Ruh ve Sinir Hastalıkları hastanesine yatırılan Kuzey; terasa çıkmak sebebiyle odasından kaçtığı bir gün, doktoruna yakalanmamak için bir odaya girer. Fakat o odada bir enkaz saklıdır. Kurtarmak, küllerinden yeniden doğurmak isteyeceği genç bir kızla tanışacaktır. İki zıt insan, iki zıt kutup, iki zıt yön. Ve kayıp bir pusula. *** Aptal gibi arkadaşlığımızın aşka dönüştüğü bir ilişki sanacaktım ilişkimizi. O beni kandırmıştı, yalan söylemişti. "Neden araştırmadın? Bunu yapabilecek gücün varken neden beni araştırıp kendin bulmadın, Kuzey?" "Başta çok yoğundum, fırsatım olmadı. Sonrasında da senden hoşlanmaya başladığımda korktum. Doğru olmasından korktum. Ya da daha kötüsü, doğru olmamasından. Çünkü bunun vicdani yükü çok ağır, Badem. Şu an altında kaldığım yükü belki tahmin edersin ama anlayamazsın. Ben mafya değilim ama kötü bir adamım. Kötü adamlar da korkar, sevgilim." Kötü adamlar da korkar. *** *Yoğun miktarda küfür bulunmaktadır, rahatsız olacak kişilerin en başından hiç okumamasını tavsiye ederim. *Cinsel içerikli sahneler uyarıyla beraber bulunmaktadır. *"Kayıp Pusula" adıyla yayınlanmış İLK KİTAP. |1 Mayıs 2021|

KOD ADI: SON HAT – ÖZET Özel kuvvetler timi, Avrupa`nın doğusunda bir görev sırasında paralı askerler tarafından pusuya düşürülür. İletişimleri kesilir ve düşman hatları arasında mahsur kalırlar. Destek gelene kadar hayatta kalmak zorundadırlar. Tuzaklardan kurtulup taktiksel geri çekilmelerle düşmana karşı direnirler. Eski bir radyo istasyonunu savunma hattı olarak kullanarak son direnişlerini gerçekleştirirler. Mühimmatları tükenmek üzereyken, sonunda havadan destek gelir. Yoğun çatışmaların ardından paralı askerler geri çekilir ve tim hayatta kalmayı başarır. Görev tamamlanmıştır, ancak geride kan, barut ve unutulmaz bir mücadele kalır.

Siz hiç ölümle burun buruna geldiniz mi?Ben geldim. Peki ben kim miyim? Ben düşmanların korkulu rüyası,ayak bastığı yere ölüm getiren herkesin dilinde"Şahin"adıyla bilinen Kıdemli Üsteğmen ŞAFAK KESKİNİM. ********************************************* Timi ile pusuya düşürülen Şafak Keskin tüm timini kaybetmesiyle yeni bir time atanmıştır.Ama nerden bile bilirdiki hayatının aşkını bir çift kara gözde bulacağını? TELİF HAKLARI BANA AİTTİR. HER HANGİ Bİ ÇALINTI DURUMUNDA MAHKEMEYE BAŞVURUCAKTIR. İyi okumalar dilerim... Kitapdelisi_1