Hakkâri’deki şehir hastanesinde çalışan Doktor Alin Defne Akay, hayatını insanları iyileştirmeye adamıştı. Ama hastanenin duvarları, onun bilmediği bir gerçeği saklıyordu: En güvendiği iki kişi, en karanlık sırrın ortağıydı. Hastanenin altında gizli tüneller, iz bırakmadan yapılan ameliyatlar ve korkulan bir çete… Alin, bu düzenin içinde farkında olmadan kullanılıyordu. Kaçakçılık şebekesini çökertmek için bölgeye gönderilen bordo bereli komutan Evren Demir Vural, Alin’in adım adım yaklaştığı tehlikeyi ilk fark eden kişiydi. Gerçekler ortaya çıktıkça Alin’in güveni, sevgisi ve hayatı parçalanmaya başlar. Bazen bir ihanet, bir insanın tüm dünyasını yakmaya yeter. Ve bazen bir yabancı, o karanlıktan çıkaran tek ışıktır.

"Bazen, karanlıkla savaşmak için, karanlığa girmek zorunda kalırsın. Karanlığa girmeye zorlanan adamlar karanlıktan korkmayı bir süre sonra bırakırlar." "Sende karanlığa girmeye zorlanan adamlardan mısın o zaman?" "Hayır. Ben karanlığın içine doğan adamlardanım. Karanlığın ta kendisiyim. Karanlığın içine doğanlar karanlıktan hiç bir zaman korkmazlar."

BU BİR ASKER KURGUSUDUR. "Sen nasıl özel kuvvetsin ya? Mayına bastım diyorum. Kasaturayla falan imha etsene yüzbaşı!" Bir yandan da hönkürerek ağlıyordum. "Kal böyle de aklın başına gelsin. Belki akıllanırsın ağlayan bela." Ağlarken küfrettim."Senin gelmişini geçmişini..." Beni durdurup sırıttı. "Sana yardım edecek yegâne kişi benken küfür mü edeceksin?" Telaşla bağırdım. "KÜFÜR YOK! VALLAHİ BİLLAHİ TİLLAHİ YOK!" "Tamam sus artık kızım ya! Yardım edeceğim." Bu sefer de sevinçten ağladım. "Şimdi ne yapacağız komutan. Sen benim yerime bassana şuna ben yoruldum." Yere bakmadan parmağımla işaret etmiştim mayını. Hayretler içerisinde bana baktı. "Yok yok ben gidiyorum. Dünya için bu iyiliği yapmam gerekiyor." "Ölüme mi terkedeceksin beni?" "Tek seferde anlamana sevindim." Arkasını dönüp gidecekken durup hala zırlayan bana baktı. "Neyse sana ufak bir kıyak yapayım. Sakın ayağını oynatma. Yoksa uf olursun. Hadi rastgele." Yürümeye başlamasıyla ağlayarak tek bir cümle çıktı dudaklarımdan. "ANNEMİ İSTİYORUM BEN!" *. *. *. Yüzbaşı Cihangir Demiralp. Pilot Teğmen Devrim Işık Uluöz.

Wattpad de yayınlanan hikayemi buradan da paylaşıyorum... Keyifli okumalar dilerim...

Gölgelerin ardında yürüyen bir adam… Sessizliğin içinden gelen bir gerçek… Yüzbaşı Cenk Ateşoğlu, görev sonrası sessizliğe çekilmek isterken, geçmişin yükü ve geleceğin gölgeleri onu yeniden savaşın içine çeker. Ailesinden kalan Tepe Köşk’ü restore ettirmek üzere döndüğü topraklarda yolu, gözü kara ve inatçı gazeteci Dila Arıkan ile kesişir. Ancak bu karşılaşma, sadece bir tesadüf değildir. Dila’nın bitmek bilmeyen merakı, onu istemeden de olsa Cenk`in liderliğindeki özel bir timin—Gölge Tim’in—kalbine sürükler. Bir yanda gizli bir yapılanmanın sinsi izleri, diğer yanda her adımı ihanetle kuşatılmış bir devlet mekanizması. Cenk, bu kirli oyunu çözmek ve vatanını savunmak için harekete geçerken, hiçbir kimlik ifşa olmamalıdır. Fakat bu savaşta herkes bir bedel ödeyecek, herkes bir sınavdan geçecektir. Gölge Tim görev başında. Kim dost, kim düşman bilinmiyor. Aşk ise en savunmasız anda kapıyı çalıyor. "Yüzbaşı", aksiyonun, ihanetin ve derin bir aşkın iç içe geçtiği soluksuz bir serüven… Bazı savaşlar görünmeden kazanılır. Bazı duygular, en karanlık anlarda filizlenir.

... Bir sınır üssü. Yedi asker. Bir sır. Ve fırtına yeni başlıyor. Ne demişler "Plan yoksa... kaos vardır." ...