Her şey bir cips paketi ile başlıyor hazır misinizzzzzz😚💘 Ayça ve Toprak`ın hikayesine bayılacaksınız. Eee hemen okusana🙂‍↕️🤧

“Geçmişini unutan bir kalp, kime ait olduğunu hatırlayabilir mi?” Hazel bir kazayla sadece hafızasını değil, kendine ait ne varsa kaybetti. Gözlerini açtığında yanında Ayaz vardı. Ona yabancı ama aynı zamanda tehlikeli şekilde tanıdık… Kuzey’in sıcak gülümsemesi geçmişte saklı yalanları fısıldarken, Ayaz’ın sessiz acısı Hazel`e bir şeyleri hatırlatmaya çalışıyordu: Aşkı. Sadakati. Ve ihaneti. Ama hiçbir şey göründüğü gibi değil. Ailesi, geçmişi ve sevdiği herkesin yer aldığı bu oyun… Onun kendi hayatı üzerine kurulan kirli bir planın sadece başlangıcıydı. Hafızasını kaybeden bir genç kız. Onu korumaya yeminli bir adam. Ve geçmişten gelen karanlık bir tehdit. Aşk mı daha güçlüdür, yoksa intikam mı? Bu hikâyede herkesin bir sırrı var. Ama Hazel`in hatırlayacak zamanı yok.

O sadece kdndini dinleyen birilerini istiyordu işlerin o raddeye gelebileceğini kimse düşünmedi.

Her şey sınavların kelebek sistemi olmasıyla başlamıştı.

Eflal ağlarken diz çöktüğü yerden onu kaldırdı Karan. Gözyaşları, yüzünden süzülürken Karan, baş parmağıyla onun göz yaşını sildi ve nazikçe gözlerinden öptü. "Döktüğün her bir gözyaşı için dünyayı yakarım," dedi. "Ama ne hissetmem gerekiyor bilmiyorum; seni nasıl sevmem gerektiğini de bilmiyorum, Eflal." Karan, alnını Eflal`in alnına yaslarken, içindeki karmaşık duygularıyla nasıl başa çıkacağını bilmiyordu. Eflal, fısıldayan sesiyle, "İzin ver, seni sarayım Karan, seni sarıp sarmalayayım..." dedi. Karan çaresizce Eflal`in ela gözlerine bakarken, derin bir nefes aldı. "Bana sevmeyi öğret," dedi, tüm benliğiyle... O an, karanlığın ve belirsizliğin arasında bir ışık belirdi; belki de sevgi, öğrenilecek bir şeydi...