Ama içimdeki yılların verdiği hayal kırıklığı ve ezilmişlik duygusu beni durdurdu. Usulca kafamı çevirip anneme baktım. "Bir söz var bilir misin?" Ne dediğimi anlamak istercesine baktı "Bir şeyden ne zaman vazgeçersen, o şey vazgeçtiğin gün sana gelir, derler." İstemedende olsa kırgın şekilde baktım. "Senin, beni sevebilme ihtimalinden yıllar önce vazgeçtim. Ama senin sevgin bana hiç gelmedi," gözlerinde anlandıramadığım bir duygu belirdi. Boğazımda yanma hissi oluştu "Anne." Benden hiç bir zaman duymadığı `Anne` kelimesini duyduğunda afalladı. Bana bakan gözlerinde ilk defa iğrenmeden farklı bir duyguyla, şaşkınlıkla baktı.

İlk sezon düzenlenmiştir, ikinci sezon düzenlenecektir. (TAMAMLANDI!) En kısa zamanda düzenlenecektir, Keyifli okumalar dilerim. *Asker Kurgusu *Wattpad`de var. “Sen çok güzel konuşuyorsun.” “Güzel olduğun için. Hem söyleyen önemli değil, söyleten önemli.” Küçükken kitaplarda ki aşkın yalan olduğuna inanırdım. Ta ki hastane çıkışı kaçırıldığım terörler tarafından karşıma çıkan ela gözlü askere tutulduğumun farkına vardığım vakit. O aşık olduğum ela gözlerin içinde barındırdığı güven ve huzur. Güneşin her zaman yüzüne vurduğu vakit ortaya çıkan o gamzeleri ve gamzelerine eşlik eden o muhteşem, hayran olduğum ela gözleri. Kendisiyle öğrendiğim tek kelime, ve o kelimenin içinde bana yaşattığı muhteşem sevgi. Aşk… Terörler tarafından kaçırılan genç doktor, kendini hiç beklemediği bir anda mermilerin içinde bulur. Terör örgütü liderinin yaralanması ve göğsüne saplı kurşunu çıkartmaları için kaçırılan doktor, ve doktorun orada olduğunu bilmedikleri için operasyona geçen Atmaca timi. Peki üsteğmen Ömer Asaf, depoda gördüğü yeşil gözlere tutulup kalırsa, yahut Genç doktor İkra ona bakan o güzel ela gözlerin nefesini kestiğini hissederse. Temiz, masum ve bir o kadar aşk dolu bir kitap sizleri bekliyor. Bakmadan geçmeyin :)

Onu her görüşte kalbim hızlanıyordu bana babamı hatirlattıgı için mi yoksa ondan hoşlandıgım için mi? -Neden kaçtın bal Ah evet gene kalbim hızlandı sahi kaçma sebebim neydi ?

Emir ve Deniz telefonlarını karıştırdıklarında birbirlerine bu kadar ısınacaklarını bilmiyorlardı.

Hoca tereddütle önüne dönünce hızla sıraların arasından geçip sınıftan çıktım. Tuvalete girdiğimde karşımda gördüğüm şeyle kaskatı kesildim. Karşımda bir kız vardı. Sarışın, uzun boylu... Bana arkası dönüktü. Tıpkı bahçedeki bekçi gibi yavaşça kafasını duvara vuruyordu ve hırıltılı sesler çıkarıyordu. Kapıyı açarak büyük hata ettiğimi aşırı hızlı bir şekilde kafasını bana çevirerek üzerime koşmasından anladım. Yüzü gözü her yeri kan içindeydi. Tam yanıma varmıştı ki kapıyı suratına kapattım. Çığlık atmamak için kendimi zor tutarken tuvalette ki kız kapıya vurup açmaya çalışıyordu. Tıpkı gece izlediğim filmdeki zombiler gibiydi. Yoksa... O gerçekten bir zombi miydi? *** İlk kitabım olduğu için küçük mantık hataları olabilir lütfen ona göre okuyunuz.

Her anne iyi değildir bazı kadınlar ise kendisinin olmayan bir çocuğa kendini feda edecek kadar annedir

Güneş, sınıfa yeni gelen, kimseyle konuşmayan bir çocuğu farkeder.Fakat herkes onun bir katil olduğunu söylüyordur.Neden sevmediklerini bilmiyor, veya bilmek istemiyordu.Ancak onun daha önce hiç sevilmediğini duyduğunda onu biraz da olsa sevmek anlamak ister.Çünkü o sevginin olmadığı bir yerde yaşanamayacağını çok iyi biliyordur..

*Asker Kurgusu *Wattpad de 9 Milyon okundu. *Basılı kitap "Güzel seviyorsun," dedim gözlerine bakarak. "Güzeli, güzel seviyorum," dedi. İnsan yeni bir hikâyeye, biriyle tanışarak ya da yeni bir yere giderek başlarmış. Benim hikâyemde ikisi de vardı. Gittiğim yeni şehirde tanıştığım adamla hikâyem başladı. Teğmen Emre Kurt... Zümrüt yeşili gözleri beni her defasında büyülüyordu. İçine çekildiğim derin bir kuyuydu sanki. O derin kuyu bende keşfetme isteği uyandırıyordu. Bana doğru attığı her adım bir diğerinden daha güçlüydü ve kaçmamı imkânsız hâle getiriyordu. Sonunu göremediğim o kuyuya gözlerimi kapatıp, kendimi bırakma isteğim gün geçtikçe artıyordu. Askeriyede öğretmenlik yapmaya başladığımda, başıma geleceklerden bihaberdim. Abimin de görev yaptığı bu askeriyedeki öğretmenlik görevi, içerideki haini bulmam için bir araçtı. İçimizde, kapalı kapılar ardında, ihanet eden biri vardı. Açtığım her kapı bir diğerine çıkarken; o kapılardan birinde onu bulmaktan korkuyordum.

Kumral olan "Metresin kızı değil misin?" dediğinde donup kalmıştım. Küçük çocuklardan duymak başkaydı, aklı başında insanlardan duymak başkaydı. Arkamdan konuşmaları bir yere kadar tamamdı, korkak işiydi de yüzüme söyleyecek haddi, cesareti nereden buluyordu bunlar? * İlerleyen bölümlerde kısımlar olacaktır. İlk kez 05.04.2023 tarihinde wattpad`de yayımlanmıştır. Kitappad`de yayımlanmaya başlama tarihi: 28.08.2024

Babalarının arkadaşlıkları sayesinde tanışıp birbirlerini beğenen 2 gencin aşk hikayesi