Ya ajanlık için gittiğin ev.. ailenin bir numaralı düşmanının eviyse... Benim geliceğimi daha önceden öğrenip abimi kaçırmış. "Ya sen burda kalacaksın yada abin ölicek"dedi ne diyebilirim abimi bırkakıp beni yanına aldı kafama silah dayadı... O bir askerdi. Babası da bir askerdi... Daha doğrusu ben öyle sanıyordum. Ben bir ajandım.suçluydum...

Seni bulduğum Şehir -özet- Ezgi Akarsu en yakın arkadaşı Nazlı ile Ankara’dan Kayseri’ye bir yolculuk yapar. Ezgi yolculuktan önce kendisini çok etkileyen bir rüya görür. Az kalsın arabanın altında kalıyordur fakat birisi onu son anda kurtarır. Rüyada onu kurtaran kişiyi göremese de çok merak eder. Kayseri’ye vardıklarında rüyasını bu sefer gerçekten yaşar ve kendisini kurtaran kişiyi görür. Akif Bora Çalışkan onun kurtarıcısıdır ve Ezgi onun yeşil gözlerine ilk andan vurulur ama anlamaz. Daha sonra yolları ayrılır ve Nazlıya birlikte Nazlı`nın teyzesine giderler. Hayat tesadüfleri sever ki, onu kurtaran ve gözlerine hayran kaldığı adam en yakın arkadaşının kuzeni çıkar ve hikayeleri böylece başlar.

Yine panik atak geçiriyordu... Her zaman cesur ve kibirle bakan gözleri bu sefer yardım ister gibi bakıyordu... O gün sanki demir ağlarla ördüğü odasına adım atıyordum... Ayaklarım beni tam yanına götürüyordu. Bense ne yaptığımı bile bilmiyordum. Ben yıkılmam yıkarım demişti aşağıdayken. Bu sözünün üstünden beş dakika bile geçmeden yıkılmıştı işte. Hemen kollarımı sırtına doladım. Dilim bana ihanet edercesine konuştu. "Yaman... Derin nefes al hadi beraber yapalım" Aynı anda nefes alıp verdik. Her nefes alışında daha çok sardım bedenine kollarımı. Böyle kaç dakika kalmıştık bilmiyorum ama bildiğim tek şey yine içmişti ve yine yıkılmıştım. Şişenin dibinde huzur aramış ama bulamamıştı. Çünkü huzuru yanlış yerlerde arıyordu... Alkol, onun zırhı gibiydi. Sertti, keskin ve yakıcı... Ama ne yaparsa yapsın, içindeki fırtınayı susturamamıştı. Panik atak sadece nefes darlığı değildi onun için. Bir geçmişin çığlığıydı, kimsenin görmediği yaraların yankısıydı. Nefesi düzene girdiğinde "Sen yıkılmazdın hani?" dedim ortamı yumuşatmak için. Dudakları hafifçe kıvrıldı, ve sessiz bir tını ile güldü "Herkes yıkılır bir gün… Ama insanın hayatında, kırık parçalarını toplayıp kalbine yeniden umut serpen bir siyah inci olmalı." Bakışlarımı kaçırdım, yere bakarken parmaklarımla oynadım. Yanaklarımın sıcaklığından söz etmiyorum bile... Yandığım için hızlıca kalkıp çıkacağım sırada sessizce fısıldadı. "Gitme… Sen gittiğinde sanki bütün sığınaklarım yıkılıyor, içimde nefes alacak bir yer kalmıyor; dünya boğazıma düğümleniyor." Bunları dinlerken gözlerimden bir yaş daha firar etti. Eğer bu sözleri aklı başındayken söyleseydi sevinçten uçabilirdim... ________ بِسْــــمِ اللّٰهِ الرَّحْمَـنِ الرَّحِيـمِ Öncelikle selamün aleyküm bu benim ilk kitabım ve kusurlarım olabilir inşaAllah mazur görürsünüz. Biraz kitabımdan bahsedeyim. Kitabımda dinine düşkün sonradan İslam ile müşerreflenmiş bir kadın karakteri ve imanı olan fakat dininden pekte haberdar olmayan bir adamın hayatlarını birleştirmesini okuyacaksınız kimi zaman güleceğiz kimi zaman ağlayacağız ama her imtihanın bir mükâfatı olduğunu da unutmayacağız... Bence bir şansı hak ediyor. Sen de böyle düşünüyorsan. Hoşgeldin 🫧

16 yaşında deli dolu kızımız hiç beklemediği anda ailesinin yalan olduğunu sıradan bir İstanbul kızıyken, Trabzonlu TÜFEKÇİ aşiretinin tek kız çocuğu ve torunu olduğunu öğrendi. TÜFEKÇİ aşireti Aden`in hayatına girebilecek mi? Aden abileri ve kardeşiyle neler yaşayacak? TÜFEKÇİ beyleri bi anda hayatlarına giren kardeşleriyle bocalayacaklar belki ama hepsi aden sayesinde değişip abi olmak ne demek tadacaklar. Klasik bir kurgu olsada, çalınma gibi bir durumda yasal işlem başlatılacaktır. Hepimiz emek harcıyoruz lütfen birbirimize saygı duyalım !!

Devrim Özden, hayatı zorluklarla geçen 22 yaşında, üniversite mezunu genç bir kızdır. Yaşadıklarını anlatıp huzur bulduğu tek dostunu, Hülya`sını kaybetmek onu yaşadıklarından daha da büyük acılara boğarken içine sığdıramadıklarını yazmaya başlar kullanılmadığını sandığı o hatta. Ailesinin izni üzerine ölen arkadaşının hattı satılmıştır. Satılan hattın yeni sahibi Savcı Alparslan Demirel, aldığı mesajlara cevap yazmaz. Kim olduğunu bilmediği ama yazarken içinin rahatladığını söyleyen o kızın elinden bunu almak istemez ve mesajları gizliden okur. Mesajlar bir gün gelmeyi bırakınca dayanamaz bu sefer de o cevap yazmaya başlar. Olaylar da, işte tam bu noktadan sonra başlar. Onların aşkı önce bir mesajla başladı. Anlaşmalı evlilikle devam eden bu yolculuk, zamanla iki yaralı kalbin birbirine yaslanarak tek bir yürek haline gelmesiyle devam etti. Başta yabancıydılar birbirlerine; kurallar, mesafeler ve duvarlar vardı aralarında. Ama kalbin dili susmazdı. Gözlerden dökülen her bakışta, sessizce büyüyen bir sevda filizlendi. Ve şimdi... bir zamanlar sadece bir mesajla başlayan o hikâye, iki yabancıdan bir yuva kuran, kalpten kalbe akan bir sevdaya dönüştü.

Bana yazan özel numaraya cevap versem en fazla ne olabilir ki?? (Kapak her an değişebilir)

BÖLÜMLER KALDIRILDI. DÜZENLENDİĞİ ZAMAN TEKRAR YAYINA GİRECEK İNŞAALLAH Ateist bir adam sarhoş kafasıyla ayıkmak için Starbucks`ta kahve içerken bir boykot yürüyüşüne denk gelir ve kafası güzelken bağış numarasındaki kişiye musallat olur. Yazdığı kişi kalbi Filistin aşkıyla yanan ve geçmişten travmaları olan dindar bir genç kızdır.

Her genç kızın bir travması olabilirdi. Önemli olan o travmayı seninle beraber sırtlayacak bir hayat arkadaşına sahip olmaktı. Talha Yasir 🌞 Afra *** ... Elime ne ara aldığım kahve fincanı titremeye başladığında fincanı sıktım. Yanımda oturan adamın da gözlerinin fincanda olduğunu anladığım an yerimden kalktım. Gözler yeniden beni buldu. Hissettiğim heyecan daha fazla arttı. Fincanı masaya koymak istediğim an fincan altlığı elimden kaydığında onu almak için harekete geçmiştim ki başka bir el fincan altlığını tuttu. Masaya koydu. Hemen yanıma baktığımda bu kişinin Talha olduğunu gördüm. Bana bakmıyordu ama yan yüzü bana çok da yakındı. O an kısık sesi bana ulaştı. Benden başka da kimse duymadı. " Sakin ol. Titremekten bayılacak gibisin. Cevabın hayır ise şimdi hemen benden uzaklaş ve yerine otur. Ama evet ise elindeki fincanı masaya bırak, Afra." Yutkundum. Lan kendimi neden kitabın içinde gibi hissediyorum. Bu laflar ne? İç ses! Ses versene be! En önemli yerde yoksun. Ne yapacaktım. Düşün Afra düşün kızım. Sen zeki kızsın. Sayısal derslerde başarılı değilsin diye salak olmuyorsun. Sadece birkaç saniye içinde dilimin farklı sözler sarf edeceği kelimelerin aksine fincanı titreyen ellerime inat masayanın üstüne yavaşça bıraktım.

İlkokul öğretmeni olan Nur Aydoğdu talihsiz bir olayın ardından Ömer Kameri ile tanışır ve gemisi yeni denizlere yelken açar.

İki yıl önce terk edilen Ecrin Koçak, iki yaşındaki oğluna bakarken oldukça sıkıntılar çekmiştir. Bunca sıkıntıya rağmen, çocuğunun babası olan Karan Koçak ile bir kez daha bir araya gelmesi gerekir. Ecrin ilk önce bunu kabullenemese de başka çaresi yoktur. Zaman akar, geçmişle yüzleşme vakti gelir çünkü bu artık kaçınılmaz olmuştur. "Geç kaldın, Karan Koçak. Beni terk ettin. Ben de şimdi seni örnek alıp seni terk ediyorum." 06.10.24 13.05.25