İş çıkışı herzaman geçtiğim karanlık sokaktan biran önce gitmek isterken sokağın başında çığlık sesi gelir ve ben…

"Ben güzel olmak istemiyorum ki." dedim fısıldar gibi bir sesle. Başını kaldırmadı. Ağlıyordu ama görmemi istemiyordu. " Sadece..." dedi boğuk çıkan sesiyle. Yutkunup devam etti. " Sadece benim güzelim olsan?" •° •° •° •° •° •° •° Elleri dizlerimin üzerineki ellerime uzandı. Titreyerek geri çekti. " Duyamaya bile katlanamıyor insanlar. Ama bu dünyada yaşanıyor bunlar." dedim titreyen sesimle. Ellerini yere koyup bana doğru kaydı. Ben sandalyede otururken o tam önümde dizlerinin üstündeydi. "Özür dilerim güzelim."dedi başını hafifçe dizime koymadan önce. Ne yapacağımı şaşırarak ellerimi kaldırdım yukarı. Geri çekmedim kendimi.Geri çekilemedim. Başını küçük bir çocuk gibi dizime yaslamıştı. Ardından dizimde bir ıslaklık hissettim. Omuzları sarsıldı sonra. " Kerem." diye mırıldandım onunla beraber ağlarken. "Ben güzel olmak istemiyorum ki." dedim fısıldar gibi bir sesle. Başını kaldırmadı. Ağlıyordu ama görmemi istemiyordu. " Sadece..." dedi boğuk çıkan sesiyle. Yutkunup devam etti. " Sadece benim güzelim olsan?"

Askeriyeye geziye giden bir grup lise öğrencisinden Lalin`in telefonunu ordan bir komutanın telefonuyla karıştırmasıyla başına gelen olaylar(Valla komedi olucak) silsilesi

Bilinmeyen numara ünlü futbolcuya yazar ama futbolcunun üvey kardeşi bilinmeyen numaraya aşıktır

Ailesinin kıymetli ve sevgi dolu öğretmen kızı Aden Ecrin’in, doğumunda yaşanan bir karışıklığın farkına varılmasıyla birlikte olaylar silsilesi başlar. Bu farkındalık, hayatının tamamen değişmesine yol açacak pek çok olayı beraberinde getirir. Olaylar arasında, abisinin arkadaşı ve aynı zamanda öğrencisinin babası olan mafya bir adamın Ecrin’e duyduğu aşk yer alır. Törelerin ağır baskısı nedeniyle, Ecrin, istemediği halde bu adamla evlenmek zorunda kalır. Ancak bu sadece başlangıçtır, geriye kalan diğer olaylar ise çok daha karmaşık ve derin izler bırakacaktır. Daha fazlasını keşfetmek için kitabı okumalısın, çünkü her sayfasında yeni bir sır açığa çıkacak.

" Komşu kızı, ben sana nereden tutuldum?" ALPASLAN&FİRUZE

Uhra ve Baran Aynı mahallede yakın komşu çocukları olan ve beraber büyüyen gençlerin aşk hikayesi. Biraz mahalle, biraz asker ve çokça aşk içeren kurgu. Yeri geldiğinde sevdiği için korkak olan yeri geldiğinde sevdiği için cesur olan gençlerin hikayesi.

“Ne diye geldin yine? Anlamaz mısın? İstemem diyorum! Ne kırkındaki adama varırım ne de kuma olurum. Şimdi kimin adını ağzına aldıysan onunla gidesin. Bir daha kapımıza gelme!” Günçiçek sinirle bağırırken Selma Hanım hızla yerinden kalkıp Günçiçek’in koluna girdi. Kızı sinirlenirsin karşısındakinin yaşına bakmaz saçını başını yolardı valla! “Sen git Gülten, ben sana haber edecem.” Gülten hızla yerinden kalktı. Allah var korkuyordu Günçiçek’ten. “Tamam abla,” dedi Gülten hızla evden çıkarken. Gülten’in gidişiyle Günçiçek kolunu annesinden kurtarıp karşısına dikildi. Gözlerinde hayal kırıklığı vardı. “Ne haberi ana! Beni babam yaşımda adamlara mı vereceksiniz?” Selma Hanım yanlış anlaşıldığını fark ettiğinde hızla konuştu. “Yok kurban olduğum, yapar mıyım heç? Bu sefer gelen ne baban yaşındadır ne de evli. Bu sefer gelen çevre köyden Fırat Beydir.” Günçiçek’in kaşlarını şaşkınlıkla havaya kalktı. Fırat Bey mi? Fırat bey merhameti tanınan bir Beydi. Lakin bir kusuru vardı. Dilsizdi. Hatta bundan dolayı LALO derlerdi Fırat Beye. Günçiçek’in boğazında sert bir yutkunma geçti. Ne yapacaktı? Kabul edecek miydi? Düşündü. Eğer kabul etmezse laflar asla dinmeyecek, diller kız kardeşlerine kadar uzanacaktı. Daha fazla düşünmedi. İçten içe pişman olmamak için dua ederken son sözlerini söyledi. “Kabulümdür. Gelsin Fırat Bey.”

Rüyamda gördüğüm benden yardım isteyen güzeller güzeli Avzeme aşık oldum. Rüyam gerçek oldu. Ona yardım ettim. Hayatımı ortaya koydum. Evet meğerse hayatımı gerçektende ortaya koymuşum. Avzeme yardım edip onu kurtarırken günden güne ölmekte olan kendimin farkında değilmişim. *** "Ben sana can verirken kendi canımdan olmuşum meğerse"

Ateş’i yakasından tutup kendime çektim ve dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum. Tanımadığım bir adama ilk öpücüğümü vermiştim. Ateş, o anın verdiği şaşkınlıkla bana bakakalmıştı. Ben ise utancımdan yerin dibine girmiştim. ‘’Ben çok özür dilerim! Böyle bir şey nasıl yaptım? Gerçekten aklım almıyor. Ben…ben sanırım gitsem iyi olur.’’ Diyerek ayağa fırladığımda Ateş de yerinden kalkıp bana doğru geldi ve elini yanağıma koyup dudaklarımı öptü. Bu seferki hiç kısa bir öpücük değildi. Kalbim heyecandan deli gibi atıyordu. Bunlar çok yabancı olduğum konular olmasına rağmen ona karşı güçlü bir çekim hissettiğimi reddedemiyordum. Ellerini belime koyup beni kendine çektiğinde dudakları aralanıp dilini dudaklarımın arasından dilime değdirdi. Birden durup bana baktı. ‘’Devam etmeli miyim?’’