Annesini ve babasını araba kazasıyla kaybeden Alya Erbay, pskolojik olarak çökmüş bir durumdaydı. Düzenli olarak gittiği terapiler bile onu kabuslardan kurtaramıyordu. Artık Adana ona çok boğucu geliyordu, ama aile evi daha da boğuyordu onu. Çünkü orada annesine ve babasına ait çok şey vardı, Alya ise annesine ya da babasına ait bir şey gördüğünde tekrar kaza anına dönüyordu. Ve bu Alya`nın pskolojikmen daha da çökmesine sebep oluyordu. O yüzden her şeyi unutmak için çocukluk arkadaşlarının olduğu okula taşınmaya karar verir. Aile evinde abisiyle tek başına yaşayan Alya, hukuk okuyan ablasının evine taşınır. Kısa bir süre sonra da yeni okulna gider. Fakat hiç ama hiç beklemediği bir şekilde karşılanır.

Son yirmi yedi saniye. Zaman gelmişti, kulaklıktaki ses son kez konuşacaktı. "Sonuna geldik, küçük hanım," Alacağı canları düşündükce duyduğu memnuniyet, gözlerini daha da büyütüyor, gülüşü dudaklarını aşmaya çalışıyordu. "Cana can!" Sesi sert, ancak bir o kadar da memnundu. "Kadına kadın!" Keskin nişancının parmağı yavaşça tetiğe baskı yapmaya başladı. "Kıza kız, Anıl!" Beş saniye... "İşini bitir!" "Onun gözleri, özgürlük bulduğum gökyüzü değil, boğulacağım denizdi. Ama artık boğulmaktan korkmuyordum, çünkü ben de onun yanmaktan korktuğu ateşe dönüşmüştüm." Bu kitapta bahsedilen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür; her ayrıntısı, sadece kurgusal bir dünya oluşturma amacını taşımaktadır.

Doğuda kesişen yollar... Birleşen kalpler... Hayatın onları sürüklediği bu macerada birbirine ev olabilecekler mi? Gözde duvarlarını yıkıp kalbini açabilecek mi ? . . . . "Haddinizi aşıyorsunuz!" "Şimdi de had mi bildiriyorsunuz savcı hanım ? Halbuki az önce halinizden gayet memnundunuz." "Olayı çarpıtıyorsunuz üsteğmenim!" "Öyle mi? Dışarıdan pek öyle gözükmüyordu!"

Wattpad’te 2.78 Milyon okunmaya ulaşmış olup bölüm güncellemeleri devam etmektedir. Sıcacık bir mahalle hikayesi ve elbette ki aşklar. Kenan, Duygu’nun abilerinin en yakın arkadaşıdır ve kız onu da abisi gibi görmektedir. Ancak bir gece Duygu rüyasında Kenan’ı öptüğünü görür ve bundan çok etkilenir. Daha sonrasında ise utanç ve panikten Kenan’dan kaçmaya başlar fakat o kaçtıkça Kenan kovalar.

Bazen doğru sandığımız herşey yanlış, gerçek sandiklarimiz birer yalan olur...

❝Yüreğindeki ateşin içinde cayır cayır yanıyordu kadının ruhu. Mahkum edildiği hayatı istememişti oysa... çocukluğu gibi çalınıp alınmıştı gençliği de. Güvendiği her limanın onu yarı yolda bırakmasına da alışmıştı, diğer birçok şeye alıştığı gibi. Şimdi ise içine düşmüş olduğu bir diğer bilinmezliği anlamaya çalışıyordu. AŞK`tan haberi olmayan bir kadındı o, güvenemezdi. Sevemezdi de... Sevmeyi bilmeyen adam ise ona AŞıK olamazdı. Üzer ve kırardı... Bu hikayenin birden fazla kahramanı vardı, lakin hepsi galip gelir miydi... işte orası büyük bir muammaydı. Kıran kırılırdı, üzen üzülürdü. Ama adalet er ya da geç yerini bulurdu.❞ 🌑 3 0 / 1 0 / 2 0 2 1 ALINMASI, KOPYALANMASI VE ÇALINMASI DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR 🖇

0549: fotoğraf* 0549: güzel seçim ufaklık. 0549: sessiz ve gözden uzak tam cinayet işlemek için yaratılmış resmen baksana dizayna

💔 RUS MAFYA LİDERİ VIKTOR VOLKOV & BALERİN VERA VASILIEVA 🩰 BİR MAFYA / ROMANTİK GERİLİM KURGUSU 🖤 "Sen hayatımda eksik olan her şeyi tamamlıyorsun, Vera." – Viktor Volkov 💋 "İlk öptüğüm erkek sensin, Viktor." 🔥 "Tek öptüğün, hatta son öptüğün de ben olacağım, moya malyshka." “Buzla kaplı bir kalp, güneşin sıcaklığına dayanamaz. Peki buz eridiğinde geriye ne kalır?” Vera Vasilieva, New York’un parlayan bale yıldızıyken, büyükannesinin ölümüyle her şey değişir. Rusya`ya döndüğünde sadece geçmişiyle değil, karanlık ve ölümcül bir mafya dünyasıyla da yüzleşmek zorundadır. Bale tutkusu ile hayatta kalmaya çalışırken, karşısına Viktor Volkov çıkar. Soğuk, güçlü, tehlikeli… ama Vera`nın kalbinde ilk ve son olacak bir adam. Bu rastlantı bir tesadüf değil. Bu, karanlıkta atılan en tutkulu adımın hikayesi. Viktor, yalnızca bir mafya lideri değil… Vera’nın karanlıkta kalan kalbinin tek ışığı. Vera, onun güneşi. Ve bu hikâyede aşk, sadece romantik değil — bir savaşa dönüşüyor.

*Askeri Kurgu *Basılı eser *Wattpad`da 9 milyon okundu. "Aşkın en bordo haliydi bizimkisi..." Mutluluğun peşinden koşarken ayağım takılıp dizlerimin üstüne düştüğümde küçük bir çocuk gibi ağlamaya başladım. Tam o sırada beyaz atlı olmasa da yeşil kamuflajlı bir adam çıktı karşıma. İlk başta siyah botları takılmıştı gözüme. Başımı kaldırıp masallardaki gibi yüzüne baktığımda ne de uzun gelmişti boyu. Güneşi tam arkasına alan prensimin yüzüne düşen gölge, ondaki güzelliği saklasa da, o ela gözlerini görmemek için kör olmak gerekirdi. Kaşları çatık uzattığı eliyle, sert çehresi merhametini saklamak istese de, ben çoktan görmüştüm göreceğimi. Büzülen dudaklarımla, dolan gözlerimi kırpıştırarak baktım gözlerine. Tereddütle eline uzattığım elimi sıkıca kavradığı anda hiç pişman olmadım tuttuğum için ve hep iyi ki dedim...

Bana okulda 1 saatin 60 dakika olduğunu öğrettiler. 1 dakikanın da 60 saniye olduğunu. Ama sensiz bir dakikanın sonsuza dek sürdüğünü öğretmediler. Kitap şöyle sonlandı; Tam pes etmek üzere olduğum bir gecede kafamın içinde verdiğim savaşı zorda olsa kazandı. O gecenin sabahına ben çıktım ama içimdeki kimseyi sağ bırakmadım... İYİ OKUMALAR DİLERİİİZ... Kitabı seveceğinize %99,99999 eminim. 1 bölüm okuyup kaçmayın ha 😁