“Ateş…” Üstüme yürüdüğünde korkuyla geriledim. Geri geri yürürken bir anda sırtım yatakla buluştuğunda hafif gülmüştü. Kalkmama izin vermemek için ağırlığını vermeden üstüme çıktı. “Sen, benim karımsın.” Yatağın üstündeki elime ulaşıp parmaklarımızı birbirine geçirdi. “Ne o adamın torunusun ne de o herifin kızısın, duydun mu? Sen benimsin. Benim karımsın.” “Bir yıl,” dedim, üstüne basa basa. “Bir yıllık karınım, sonrasında izimi dahil bulamayacaksın!” Sesli bir nefes verdiğinde söylediğim her bir kelime dudaklarımızı yaklaştırıyordu, ve ben karşısında nefesimi kontrol etmekte zorlanıyordum. “Göreceğiz bakalım bir yıl mı yoksa bir ömür mü?” Yüzüme iyice yaklaştığında gözlerimi sıkıca kapattım. “Seni gerçekten karım yapacağım günü iple çekiyorum,” dediği an sertçe yutkunmuştum. “İşte o gün, gerçekten benimle tanışmış olacaksın.”

16 yıldır teyzesi ve eniştesi ile yaşayan Çilek Soykamer`in mafya abileriyle tanışması... ❣️Bolca abi içerir ❣️Mafya ve Gerçek Ailem kitaplarının karışımı ❣️Fikir bana aittir, kopyalanması kesinlikle yasaktır ❣️Tüm hakları saklıdır

"Sen yazın yağan yağmurlar gibisin güzelim..." UYARI: -Küfür içerir -Şiddet ve +18 davranışlar içerir

Lise zamanı sevdiği çocuğa gizlice yazan kız ve zamanla gelişenler. Bir lise kurgusu dur. Mizah ve bad boyluk içerir. Küfür, nude vb. Olabilir dikkate alıp okuyun.

İtalya`nın tutkulu aşkı. "Ödeştik başımın belası."

İleri gelen mafyalardan birinin kızı olan aslı doğum gününü kutlamak için bara gider ve en büyük mafyalardan biri olan hemde ailesinin düşmanı ile bir gece geçirir ve bundan sonrası ikisi içinde eskisi gibi olmaz .

Yavuz, bana elindeki tableti uzattığında ona baktım. “Bu ne?” “İzle.” Gösterdiği görüntüyü izledikten sonra birkaç kez daha izledim. İnanmak istemedim, bu görüntüye. Çünkü, bu görüntüdeki kadın benim sevdiğim olamazdı. Bana ihanet edemezdi, yanlıştı. Belki de yalandı da. Tableti geri uzattığımda sessiz kaldım. Masaya parmaklarımı tek tek vurarak düşünmeye çalıştığımda aklıma hiçbir şey gelmedi. Neden? Niye? “Ne yapacağız?” diye sormuştu birisi. Ben de bilmiyordum. İlk defa bir şeyi bilmiyordum ve bilmek istemiyordum. “Aradığımız kişi-“ “Zeynep Hena Erçin.” dedim, ondan önce. “Düşmanım ve aynı zamanda da sevdiğim kadın, biliyorum.” Eğer böyle bir şey yaptıysa, sonu ölümdü.

Abimin arkadaşı mahalle kurgusudur. Eğlence komedi ve her türlü sapkınlık bulunur.

Zili çaldığımda kapının açılmasını bekledim. Kapı açıldığında Asil oldukça şaşkındı, beklemiyordu ona gelmemi. Senin benden başka gidecek yerin yok. Bunu o aklına kazıyacaksın. Benden başka hiçbir yere gidemeyeceksin. “Alin?” Çantamı ilk defa önemsemeyip kenara attığımda aramızdaki mesafeyi kapatmak için ona ilerledim. Parmak ucumda yükseldiğimde olabildiğince onu kendime çekip öptüm. Karşılık verip vermemesi beni ilgilendirmiyordu. Eğer ondan başka gidecek yerim yoksa, o yeri bana kendisi verecekti. Dudağını benden ayırdığında durmadı. “Gitmek için geldiysen, bu sefer izin vermeyeceğim.” “Gitmek için gelmedim.” dedim kesik kesik alabildiğim nefesle. “Yerini bileceksin bundan sonra.” Yutkundum. “Benim karımsan bu eve geleceksin. Burada yaşayacaksın.” Elini sertçe kapıya koyduğunda tekrar üstüme eğildi. “Gerekirse benimle uyuyacaksın.” Birbirimizi sevmeden bu mümkün müydü?

(Argo ve olumsuz kelimeler içerir.) Bazı şeyler tesadüf değildir olması gerekir ve olur. Senin başıma gelmen gibi, belasın. Tamam tatlı.... Bir şans ver lütfen kurguma🐥💖🎀 *Tüm hakları saklıdır.