Siz hiç taksiye yolcu olarak binip şoföre aşık olarak indiniz mi?

Elena bir gece köyünde duyduğu çığlıklarla korkarken ejderhaya dönüşen bir krala tutsak olur. Peki ya onu bekleyen sırlar ve lanetlerden haberi var mı?

Kumral olan "Metresin kızı değil misin?" dediğinde donup kalmıştım. Küçük çocuklardan duymak başkaydı, aklı başında insanlardan duymak başkaydı. Arkamdan konuşmaları bir yere kadar tamamdı, korkak işiydi de yüzüme söyleyecek haddi, cesareti nereden buluyordu bunlar? * İlerleyen bölümlerde +18 kısımlar olacaktır. İlk kez 05.04.2023 tarihinde wattpad`de yayımlanmıştır. Kitappad`de yayımlanmaya başlama tarihi: 28.08.2024

🖤 BAŞ DÖNDÜRÜCÜ BİR OYUN, SONSUZ BİR AŞK. 💔 İNTİKAM VE AİLE SIRLARI. 🖤 KARANLIK. TUTKULU. UNUTULMAZ. 🎭 TÜR: ROMANTİK GERİLİM | MAFYA | AKADEMİ KURGUSU “Sırlar her zaman göz önünde saklanır.” "Benim tatlı işkencemsin, S." Lucia... Yetim olduğunu sanan bir kız. Ama gerçekler hiçbir zaman göründüğü kadar masum değildir. Bir akademi… Dışarıdan bakıldığında yalnızca seçkin bir okul, ama kapıları karanlığa açılıyor. Her adım, Lucia’yı geçmişin içinden çıkılmaz sırlarına sürüklüyor. 💘 İlk aşkı, ona kalbinin yeniden nasıl attığını öğretirken, aynı zamanda İtalyan mafyasının gölgesini de üzerine çekiyor. 🎭 Aşk ve intikam arasındaki sınırlar giderek bulanıklaşıyor. Lucia artık sadece bir öğrenci değil. Kendi geçmişini, ailesinin gerçek kimliğini ve kaderini keşfetmek zorunda. ⚠️ Yalanlar, dost kılığında gezecek. ⚠️ İhanet, en yakından gelecek. ⚠️ Ve hiçbir sır, sonsuza kadar saklı kalmayacak. 💥 GERİLİMLE ÖRÜLMÜŞ ROMANTİK BİR ANLATI, NEFES KESEN BİR GİZEMLE BULUŞUYOR. Lucia’yla bu hikâyeye adım attığınızda, siz de geri dönemeyeceksiniz. 📚 KALP SERİSİ – 1. KİTAP

"BİR DAHA ONUN İSMİNİ AĞZINA ALMAYACAKSIN?!!" "KİME AŞIK OLUP OLMAYACAĞIMA SEN KARAR VERMEZSİN" Bana doğru bir adım attı "Ne dedin sennn!!"

🌸 ✨Hayatın türlü türlü oyunları vardı. Ayça`nın ise bu oyunlar öldükten sonra başladı.✨ Geçmişinin acılı zamanlarını geride bırakamadığı ve sevdiklerinin ihanetlerine uğrayan ünlü iş adamının kızı Ayça Öztürk, bu hayatta yerinin olmadığını düşünerek binanın tepesine çıktı. Kendini ölüme göndermek istedi ama onu ölüme gönderen bir çift soğuk el oldu. Sadece tek söylediği şey, ikinci bir şanstı... ✨Kader elimi tuttuğunda tekrardan sevebileceğime inandım.✨ 🌸 🌼🌼🌼🌼 (İntihar desteklenmez, bilin ki yaşamak güzeldir.) (İçindekilerin hepsi hayal ürünüdür.) (Bütün bölümler onaylanmıştır, çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır. Bilgilerinize...) ....... Kitap kapağı bana aittir. Instagram: @alfa_sanatci

Yetişkin öğeleri içerir, yaşı küçük olanlar uzak dursun. Kimsenin çocuğunu kontrol edememesi, benim mesuliyetimde değildir. Dün gece beni üzmemek -belki de korkutmamak- için bitirmediği lafını bitirdi: "Senin güvenlik anlayışın, benim güvenlik anlayışıma uymuyorsa; benim de kendi isteklerimi devreye sokmam gerekir." Tehdidi zihnimin içinde bir yankı etkisi yarattı. Yine aynı şeyi yapıyordu. Benden çok çok güçlüymüş; aramızda ezici bir fark varmış gibi hissettiriyordu. İsteyerek ya da istemeyerek, o çok kibirliydi; tıpkı Karan gibi. Zehirli dilinden kelimeler dökülmeye devam etti. "Açlıktan bayılacak hale geldiğinde, seni taşımam gerekecek. Ne tuhaf değil mi Eren? O küçük miden varlığıma dayanamadığından bulanıyorsa, seni kollarım arasına almam gerektiğinde ne hale geleceksin kim bilir?" Bunun üstüne ona baktım. Sadece baktım. O da bana baktı. Bu sözleri söylerken, beni kıracağını biliyordu. Yine de yapmıştı. Dudaklarımı yaladım, gözlerimi başka bir yana çevirdim ve sonra tekrar ona döndüm. Düz ve robotik bir sesle, "Geber, piç kurusu." Dedim. Daha fazla yüzüne bakarak kaybedeceğim zamana değmezdi, arkamı döndüm. Kapı kilidini açtığım anda, ansızın gaza bastı ve biz son sürat ilerlemeye başladık.

Onun adı yasaktı. Beynime de kalbime de ruhuma da yasaklamış olmalıydım.

“Neden, böyle yapıyorsun?” dedim. “Beni sadece gördüğünle yargılamanı kabul etmiyorum! Beni dinle sonra ne yaparsan yap! Ama dinle!” dedi ses tınısı biraz yüksekti. İkilemde beni bırakıyor, dinlememi istediği şey neydi, neden bu kadar ısrar ediyordu? “Anlat dinliyorum,” dedim. “Gidince konuşuruz,” “Nereye gidiyoruz?" “Gidince görürsün!” Hay böyle işe de! Desem de sustum ve yolu izledim. Yol uzayıp gidiyordu, ağaçlar bize eşlik ediyordu. Bu sessizliğin ardındaki gerçeği merak etmiyor değildim. Aniden bir yola saptı ve bu yolun sonunu çok iyi biliyordum. Beni neden buraya getirdi. Merakla baktım ama yüzünde bir ifade yoktu. “Neden geldik buraya?” diye sordum. “Gerçeği öğrenmek istemiyor muydun? Sana tüm gerçeği anlatacam...” dedi. “Neyin gerçeği lan... Burada bu mezarlıkta ne işimiz var?” diye bağırdım. Beni Bartu’nun mezarlığına getirmiş olamaz! Bu kadar acımasız olamazsın!.. Araba durdu ve aşağı indi. Ben ise ağlamamak için derin nefes alıp veriyordum ama başarılı olamadım. Bartu hayatımda olsaydı bunların hiçbirini yaşamayacaktım...

En büyük korkum geçmişimdi , insan geçmişinden korkaymıydı . Ben korkuyordum karanlık anılarla dolu olan geçmişimden korkuyordum . Ne kaçabilmiştim geçmişimden , nede bir kutunun içine koyup saklaya bilmiştim . Ben dağların Dişi kurdu Asena Şahin, geçmiş denilen lanet benim en büyük korkumdu .