"Ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu?" Elimdeki silahı usulca belime yerleştirip ela gözlerine iliştim sessizce. İrislerindeki kahverengi bölümlerden yeşil tonlara geçen bir orman vardı; sanki içinde kaybolmuştum. "Hayatımda bu kadar emin konuşmadım belki de." Yüzümdeki gülümsemeden sinir olmuş olmalı ki narin elleriyle saç tutamlarını geriye attı. "Bak! Bizden olmaz! Yan yana bile getirmezler. İhtimali bile olmayan bir hayalin peşinden gidiyorsun!" Sesindeki sert ton bile, ona olan hayranlığımın önüne geçemiyordu. "Kim önüme durursa, ben de onu yok ederim!" Sesindeki tehlikeli tınıyı hissetmişti. "Ben hâlâ onu seviyorum!" Sadece gülümsedim. Bu dizeler canımı yaksa da gözlerimdeki yumuşaklığı kaybetmeden, silah tutmaktan nasır tutmuş ellerimle narin, yumuşak yüzünü avuçlarımın içine aldım. "Sen artık bana çekiliyorsun, benim en güzel hasretim. Gözlerinin doluluğundan tut, ellerinin titremesine kadar tüm benliğinle bana çekiliyorsun! Bu ne demek, biliyor musun? Aramıza girenin ölüm fermanı yazılmış demek oluyor."

“Kimi zaman özgürlük, nefes alabileceğin bir gökyüzünden çok kapalı bir odanın içinde yeniden doğmayı gerektirir. Mayıs, geçmişinin zincirlerinden, bastırılmış çığlıklarından ve akıl hastanesinin soğuk duvarlarından kaçmaya çalışıyor. Ama asıl kaçması gereken, kendi zihninin karanlık koridorları…”

"Her gün aynı. Aynı sokaklar, aynı insanlar, aynı boşluk... Peki ya bir sabah gözlerini bambaşka bir dünyada açsaydın?" Çağrı, hayattan kopmuş, yalnız ve toplum tarafından dışlanmış bir gençtir. Güçlüdür, zeki ve soğukkanlıdır ama kimse onu anlamaz. Monoton bir okul günü sonrası, her zamanki gibi uykuya daldığında… bambaşka bir yerde uyanır. Taş duvarlı bir han… Ahşap masalarda sarhoş adamlar… Orta Çağ’a ait, ama hiç bilmediği bir dünya. Başta bunun sadece tuhaf bir rüya olduğunu sanır. Ta ki ertesi gece gözlerini tekrar açtığında, tekrar kendi dünyasına döndüğünü fark edene kadar. Artık her gece uyuduğunda, bir gün modern dünyada, bir gün Orta Çağ dünyasında uyanmaktadır. Ancak bu geçişler basit bir tesadüf değildir. Çağrı, bilmediği bir kaderin parçasıdır. Her 10.000 yılda bir sıfırlanan bir dünyada, kaybedilmiş zamanı geri kazanmak için seçilmiştir. Ama bir soru hala aklını kurcalar: Gerçek dünyası hangisi? Gerçek kimliği ne? Ve bu döngü nasıl sona erecek?

Çölün ortasında Ölecek olan bir kadın ve onu hayata tutunduracak bir adam.

Yeni okuluna atanan Işıl ın yeni okulunda ilk gün çarpıştığı Doruk ile olan olayları.

Umay Gece Yıldırım 20 yaşında bir üniversite öğrencisi küçük yaşta fotoğraf çekmeyi sevmiş ve hayatı boyunca hep fotoğraf çekmek istemiştir. Birgün fakülteden verilen bir proje ödevi için arkadaşının önerisi üzerine bir eve gider evin bir kaç yerinin fotoğrafını çeker ama hiç birşeyden haberi yoktur. Çektiği fotoğrafların gizemini çözebilecek mi?

Psikoloji bölümünden yeni mezun olan Alev, yeni keşfettiği kafeye gider. Fakat hiç beklemediği anda eline ulaşan not sabrını taşıran son nokta olur. Kafeden çıkıp giden Alev, yolda kanlar içerisinde yatan adamı arabasına aldığında ise başına geleceklerden bir haberdir. Acı, gözyaşı, ölüm, kader... Söyle bana sen hangisine yenildin? ..... " Asıl delilik nedir biliyor musun? " "Nedir? " " Böyle bir dünyada aklı başında kalabilmektir. "

(Savaş, kan ve argo ögeleri içermektedir) Hikayemiz, yıllar süren Kurt Adamlar vs. Muhafızlar savaşının 2024 yılında Türkiye’deki bölümüyle başlıyor. Binlerce yıldır dünyanın her yerinde Kurt Adamları öldürmeyi ve dünyayı kendilerince daha yaşanabilir hale getirmeye amaçlayan Muhafızların Türkiye’deki liderleri yıllar sonra Erman’ın önderliğinde savaşı tekrar alevlendirdiler. Türkiye’deki Kurt Adamlar, Hüseyin’in büyük güçlükle aldığı önderliği altında birleşmiş ve insanlarla huzur içinde yaşamayı kabul etmişlerdi. İnsanlardan kimliklerini gizleyecek ve kimseye zarar vermeyeceklerdi. Kurt Adamlara karşı ayrı bir kin ve intikam duygusu besleyen Erman için, zararsız olmaları önem teşkil etmiyordu. Zayıf gördüğü Tomris’in sürüsünden başlayarak tüm Kurt Adamları öldürme hedefine başladı ama işler istediği gibi gitmedi. Bunun üzerine aldığı bir akılla direkt liderleri Hüseyin’i öldürecek ve Kurt Adam sürüsünü başsız bırakarak kaos ortamında kafası karışık sürüyü kolayca ortadan kaldıracaktı. Nitekim Kurt Adamların Türkiye’deki Lideri Hüseyin’i ve ailesini öldürdü, biri hariç: Yusuf… Şehir dışında üniversite okuyan Yusuf, Hüseyin’in ilk çocuğuydu ve Hüseyin’in eski, bilinmeyen hayatının izlerini taşıyordu. Ailesinin öldürüldüğü gün ona da suikast düzenlemiş ama bir şekilde hayatta kalarak İstanbul’a gelmişti. Ailesiz kalmıştı, kaybedecek hiçbir şeyi olmayan ve gözü pek olan Yusuf, intikam almaya yemin etmişti. Bu uğurda ilk aşkı Canan’dan bile ayrılmıştı. Gözünü kan bürüyen Yusuf, hepsinin hesabını sormak için kendine ve ölen ailesine söz vermişti. (Bu kitaptaki kişi ve kurumlar, tamamen hayal ürünüdür.)

"Eğer birinin gözyaşları kalbinize akıyorsa ondan gidemezsiniz..."     "Zemheriydi onun adı. Kaderimize yazılan yolun bekçisi... Bizi zorlu sınavlardan geçiren bazen savurup atan bazen de birbirimize kenetleyen zemheriydi..." Her seçim bir vazgeçiş değil miydi zaten? Her yol ayrımı bir son, Her yol ayrımı yeni bir yön değil miydi? Bizim seçimlerimizdi yol ayrımlarımız. Seçim yaptık. Kazandık sandık ama aslında kaybettik. En çok da kendimizi... *** Sevdiğiniz ölseydi siz yaşar mıydınız? Gavina, yaşarken ölmeyi seçti. Kaybettiği sadece sevdiği değildi. onunla birlikte kendini de kaybetti. Bir yol ayrımında buldu onu Toprak. Her şeye rağmen vazgeçmesin istedi. Nerden bilebilirdi ki onun için her şeyden vazgeçeceğini... Bir yol ayrımında tanıdı onu. Yıllar sonra buldu o kokuyu. Yağmur sonrasındaki toprak kokusu gibi... *** Bazen bir insanı bulmak, kendini kaybetmeyi göze almaktır… Toprak kokusu gibi siner yüreğe... Derin, sarsıcı ve suskun… Bazı izler silinmez, bazı aşklar anlatılmaz sadece yaşanır, sessizce. ©Tüm Haklar: Gavina TOMRİS © Tüm Hakları Saklıdır. Şiirler Şahsıma aittir. İlk yayın tarihi: Ocak 2023 Düzenlenme tarihi: Mayıs 2025 Bu kitap: Vaveyla`da ve Wattpad`de yayınlanmaktadır. Tam kapak hali ve karakter kartları için Pinterest: gavolina_ Instagram: gavolina_

Bazı oyunlar masum değildir. Ve bazı oyuncular, asla görünmez. Kimliği olmayan bir kadın, hayat sandığı her şeyin aslında başkasının kaleminden çıkan bir senaryo olduğunu fark ettiğinde, tüm sayfalar bir bir yırtıldı. İçindeki ateş, karanlığa rağmen asla sönmedi. Uçurumun kenarındaki adam, görünmez yarası ve karanlık sırrıyla onun hayatındaki en derin yara oldu. Ama kimse bilmiyordu: O adam, onun ilk yarasıydı. Ludus, çıkışı olmayan bir zihnin içinde oynanan, aşkın, güvenin ve aidiyetin yeniden tanımlandığı karanlık bir oyunun hikayesi. Bu kitap, bir aşk hikayesi değil; bir kadının duygusal manipülasyon zincirlerini kırıp, kendi iç savaşını kazanarak yeniden doğuşunun destanıdır. Karanlık içinde parlayan o ışığı bulmak için önce kendi gölgenle yüzleşmen gerekir. Ama ya o gölge, sana ait değilse? “Gerçek sandığı hayatı, başkalarının kurduğu bir oyundu. Ve o oyunun adı: LUDUS.”