Bir insan vücudunda 2 tane kalp olur mu?Tıpta olmaz ama benim kalbimde bir üsteğmenin kalbi var ve işin kötüsü ben ne yapacağımı bilmiyorum.Ya o kalbi söküp eline vereceğim ya da içimde taşımaya devam edeceğim...

Ön Söz Üsteğmen Kıvılcım`ın kaleminden: Hayat bana savaşmayı küçük yaşta öğretti. Kimi zaman elimde bir silah, kimi zaman yalnızca suskunluğumla yürüdüm ateşin içinden. Kayıplarımdan bir ev yaptım, acılarımdan bir zırh. Bir çocuğun elinden alınan masumiyeti, bir kadının sırtına yüklenen sorumluluğu taşıdım. Ve tam her şeyin bittiğini sandığım yerde, gökyüzünden inen bir adam çıktı karşıma. Ateş Uras. Adı gibi içimi yakan, ama kalbimi ilk kez sükûnetle dolduran bir isim. O bir pilottu, ben bir askerdim. Farklı yolların savaşçılarıydık ama aynı kaderin izini sürüyorduk. Kendime bile itiraf edemediğim hislerimle, en tehlikeli görevlerin tam ortasında tanıdım onu. Bu kitap bir savaşın, bir ihaneti ortaya çıkarma mücadelesinin hikâyesi. Ama aynı zamanda, gökyüzüyle yeryüzü arasında sıkışmış iki yaralı ruhun birbirine dokunuşunun da hikâyesi… Bu bir intikam hikâyesi değil sadece. Bu, kirletilmiş bir masumiyetin, çalınmış bir çocukluğun ve devrilmeyen bir kadının hikâyesi. Bu, kimin gerçekten düşman olduğunu anlamak için canını ortaya koyman gereken bir dünyanın hikâyesi. Ve unutma: Ateşi yakmaya bir kıvılcım yeter. Ama o kıvılcımı söndüreceğini sananlar… Henüz kül olmamış bir yangını hiç görmemiştir. 🔥 Kapağı yaptığı için @the_older`e çok teşekkür ederim. Tüm haklara şahsıma aittir, kopyalayıp paylaşan olursa işlem yapacağım. Bilginize. @dadaaa

Bazen devlet, en sessiz anında bile tetiktedir. Sokaklar sıradan görünür; insanlar hayatın telaşında kaybolmuş gibidir. Ama perde arkasında nefesler kısılır, haritalar yeniden açılır ve ülkenin kaderi tek bir karara bağlı hâle gelir. Haftalardır yükselen uyarı sinyalleri, küçük saldırılar ve belirsiz patlamalar birikerek tek bir gerçeği işaret ediyordu: Bu kez karşılarında sıradan bir örgüt yoktu. Eylemlerinin satır aralarında çok daha büyük, çok daha hesaplı bir planın izi vardı. Devlet biliyordu. Onların hedefi bir şehri yakmak değil, bir geleceği kesmekti. Bu defa hata payı yoktu. Bu yüzden yıllardır gölgede çalışan iki tim devreye alındı: Turan ve Kurt. Çalışma biçimleri, karar yapıları, yaklaşım tarzları farklıydı. Biri strateji ve zeka ile ilerlerken, diğeri saldırı gücü ve sahadaki refleksiyle düşmanı çökertecek yapıdaydı. Birlikte hareket ettiklerinde ortaya çıkan tek gerçek vardı: Hiçbir güç, Türk milletinin dayanıklılığını küçümseyemez. Bu hikâye, o dayanıklılığın izini sürüyor. Gölgelerden yükselen bir düşmanı, karanlıkta büyüyen hesapları ve vatan için atılan her adımın arkasındaki bedeli anlatıyor. Her operasyon bir başlangıçtır. Her başlangıç yeni bir bedeli beraberinde getirir. Ve bu kez ödenecek bedel, kimsenin tahmin edemeyeceği kadar ağırdı. İki tim. Tek hedef. Kurt Timi düşmanı sarıp çökertirken, Turan Timi satranç tahtasının hamlelerini yöneten akıldı. Şimdi tarihlerinin en büyük tehdidine karşı birleşmek zorundalar. Not: Bu eserde geçen askerî unsurlar, operasyonlar, örgütler, mekânlar ve kişiler tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kurum veya yapılarla ilişkilendirilemez.

133K OKUNMA alan kitabımı yayınlamaya başladım. Askeri , Platonik karışık gel oku pişman olmayacaksın. Kitabımın hakları tamamen bana aittir. Kitabımın kopyalanması , çalınması durumunda yasal işlem başlatılır.

Aşçı Feride ve Yüzbaşı Yiğit Alp`in hikayesi. İkisinin de aklında evlilik düşüncesi yoktu. Anlamadıkları bir an da kendilerini evlilik masasında buldular. Kader ağlarını örmüştü . Bize de ayak uydurmak düştü.

Gizli bir görev fakat duyulan sesten sonra operasyon sadece düşman değil, geçmişi de hedef almıştı. Öyle ki bazı sesler unutulmazdı, unutulmamıştı.

Ülgen Kor ARSLAN "`Ölüm bize ne uzak, bize ne yakın ölüm Ölümsüzlüğü tattık, bize ne yapsın ölüm.` demiş Erdem Beyazıt. İşin sonunda varsa şehadet şerbeti, seve seve içeriz komutanım. Ben ve timim her türlü vazifeye hazırız." Albayın gözlerindeki parıltı içindeki gurur duygusunu haykırıyordu. "Var olun evlat, var olun." (Bu kitap hiç bir kurum ve kuruluşla bağlı olmayıp tamamen hayal ürünüdür. İçerisinde rahatsız edici unsurlar barındırır. +16 yaş için uygundur.)

(Düzenleniyor) Bir ateşti beni kül eden ve bir ateşti yine beni canlandıran... Dünya ne kadar kirli bir yerdi,ne kadar vefasız. Acı hep vardı insanın hayatında,acı diri tutar derlerdi ama zordu herşey çok zordu.sevgi acı getirmişti Aile acı getirmişti Dost acı getirmişti,tutunacak bağlanacak her şeyim acıdan ibaretti...

Ana kadın karakterimiz bir mit ajanı bir gün abisinin ölümünden sonra abisinin arkadaşıyla sevgili olmuştu . Çünkü oda kafes dövüşleri yapıyordu ondan bilgi almak için onla sevgili olmuştu . Birgün sevgilisinin maçını izlemeye gitmişti . Çok fazla kan içerdiği için dışarı çıkmıştı . Fakat ağzına bir bez tutulmuştu . O günden sonra hep işkence görmüştü taki o güne kadar . Bir Türk askeri onu kurtarmayla görevliydi. O günden sonra herşey değişti.

Gölge... Kara.... Öncelikle farklı bir PÖH kitabı olacak kendince ÖKK benzetebilen de olacak haklılar askeri birimlerin karışımı özel bir tim olcaktır iki başrolümüz var ve diğer karakterlerinmizde aktif etmeye çalisacağim

Karanlığın içinden bir ses yükseliyor…
“Gerçek bazen en tehlikeli yalandır.” Bir adım atılıyor.
 Bir silah doğruluyor.
 Bir isim fısıldanıyor. Ve bütün sırlar, tek bir kurşunla dağılmaya hazır. Aybüke’nin adımları, artık geri dönülmez bir yolun taşlarına vuruyor.
Dost bildikleri, düşmana dönüşüyor.
Gölgelerden çıkan her yüz, yeni bir ihanetin habercisi. Dost ile düşman arasındaki çizgi bulanıklaşırken, en yakınında duranların bile yüzleri maskelerle gizlenir. Bir karar, bir adım, bir söz… 
Her şeyin kaderi değişir. Bu defa sadece hayatlar değil; gerçekler de ölümle sınanacak.
Ve gerçeğe en çok yaklaşan, en çok kaybedecek. İhanetin gölgesinde, aşkın sınavında, ölümle yüzleşirken…
 Bir tek soru kalır:
 Kime güveneceksin? “Benim yolumdan gel, seni en büyük kralları bile yöneten bir soytarı yapayım. Tüm dünyayı da senin şaklabanın.” Zaman daralıyor…
Her şey yanıyor… Bir çığlık. Bir dua. Bir kahkaha…
 Ve gerçek, herkesin kanını akıtacak kadar keskin. “Burası başlangıç değil.
Burası sonun doğduğu yer.” Sonra yalnızca o cümle kalıyor: “Öldürsene beni, Elmas. Hadi, öldür.” Bu defa sadece bir timin değil, bir milletin kaderi yazılacak. Ve kaderin adı: Vazgeçtiklerimiz.

Bazı kalpler vardır ki sevgi girdimi içine, ölüm siner sinesine...

Bir yüzbaşı ve bir aşiret ağasının yolları Şırnak’ın topraklarında kesişti. Biri görevle, diğeri suskunluğuyla savaşıyordu. İki ayrı dünya, iki ayrı yemin… Ve aralarında, adı konmamış bir bağ vardı. Devletin sert gölgesiyle aşiretin susmayan sesi çatışırken, bir bakış her şeyi değiştirdi. “Meftun olduğum gözleri, küf yeşiliydi,” dedi adam. O an, ne emir kaldı ne kural. Bir dosya açıldı, geçmişle hesap kesildi, sadakat yeniden tanımlandı. Kimi zaman bir sorgu odasında, kimi zaman dağ yollarında yürüdüler. Ama asıl mücadele, kalplerinin sessizliğindeydi. Küf Yeşili, yasak bir yakınlığın, çözülmemiş sırların ve susarak anlatılan bir aşkın hikâyesi. Sınır çizgilerinin ötesinde, duyguların tam ortasında…

Gerçek ailesini bulan Derin artık sevdayı, dostluğu, ihaneti tadacaktı. Yüreği yanan adam sevdası için her acıyı çekmeye hazırdı. Gerçekleri öğrendiğinde ise yandığı kadar yakacaktı… “Baktım ki sen gelmiyorsun, sevdiğim… O halde ben de senin yanına gelecek her yolu denerim…” Güneşli ve Çiçek Kokulu günler dilerim… *** Hikayede şiddet, küfür, argo gibi tetikleyici unsurlarda içerebilir. Lütfen rahatsız olacak, etkilenecek kişiler okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Kapak tasarımı ChatGPT tarafından yapıldı. Kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir.

"Neden beni dinlemiyorsun?"dedi ve bir adım ileri geldi. Başımı geriye atmak zorunda kaldım çünkü epey uzundu. "Neden seni dinleyeyim?"dedim ve bir adım geri çekildim. "Beni dinlemelisin."dedi ve tekrar bana doğru adım attı. "Seni asla dinlemeyeceğim."dedim ve tekrar geriye gittim. O gidiyordu ben geliyordum. Eskisi gibi. "Sen,"diyerek başladı cümleye."Sen benim herşeyimdin."dedi ve tekrar bir adım daha attı. Geriye gittim ve bu sefer durmadım."Herşeyinsem beni neden bırakıp gittin lan?" Ellerim iki tarafta yumruk olmuştu şuan beni durduran tek şey onu sevmemdi. "Seni sevdim,"bu sefer ne varsa içimdekileri boşalttım. "Seni sevdim, çünkü doğru zamanda gelen yanlış insadın.Beni sevdiğini söyledin inandım.Ama meğer herşey yalanmış."dedim. Tekrar bir adım atınca sırtım duvar ile buluştu. Bu sefer kaçacak yerim yoktu.

Savaş, Aksiyon,Adalet

hayallerime kavuşmuştum peki ya aile sizliği nasıl aşıcaktım…

İşaret ve orta parmağıyla önünde ki o bile ona kısa gelen mikrofona iki kere vurdu. Başından beri ondan ayırmadığım suskun gözlerimi sanki ilk defa onu görüyormuşum gibi tekrar bakışlarımı ona diktim. İki elini arkasında birleştirdi. Üniformasının bile gizleyemediği pazuları daha da şişmişti. Adeta ben askerim diye bağıran geniş omuzları şaha kalkmıştı. Keskin çenesini kaldırdı. Göz kapakları aşağı çekildi. Böylece bize daha yüksekten baktığının bir başka kanıtıydı. İfadesiz, sert bakışlarını bizde gezindirdi. Dudakları aralandı. Ve o tok, sert, erkeksi sesi kulağımı doldurdu. "Ben Yüzbaşı Kunter Alpay Karakan. Mahallenizde yaşanan terör saldırısı sebebiyle evleriniz kullanılamaz hale gelindiği tespit edilmiştir. Bunun nihayetinde, siz 18 sivil halkı bir süreliğine burada misafir edeceğiz." Her cümlesi adeta resmiyetinin sesi olmuştu. Her cümlesi benim bile ismini bulamadığım başlığın yazısı gibiydi. Tok sesin sahibi o adamın hayatımdaki başlığının başrolünü oynayacağını bilmiyordum. Bilemezdim. Kız çocuğu elinden tutacak bir el ister. Şafak çöker, kızıl baş çeker. Kara örtü, göze çarşaf olur. O adamın, kız çocuğunun içindeki lâlin tetiği, onun kaderinin başlı başına bir alın yazısı olduğunu asla bilemezdim. "Peri kızlarının hikayesi."

Ayrılıklar. Can yakıcı ve habersiz ayrılıklar... Sevdiğin birisi gider bazen ama haberin olmaz. Birisini çok seversin, delicesine korkarsın onu kaybetmekten. Bu kişi illa sevdalın olmak zorunda da değil... Aile. Mesela, Korkmaz ailesi. Şu anda kaybetmekten korktukları, çokça sevdikleri ve evlerinin direği olarak gördükleri Salim Korkmaz’ı kaybetmişlerdi. Fakat haberler yoktu... Zaten hiçbir şehit haberi telefondan verilmezdi, nereden haberleri olacaktı ki?.. Bir gece vakti hepsi sıcacık yatağında mışıl mışıl uyurken, Salim Korkmaz gittiği görevde Alsancak uğruna şehit düşmüştü. Sonsuzluğa giderken çehresinde gülümseme, yüreğindeyse burukluk vardı. Ailesinin üzülecek olmasını bıraktığı sızıyla kapanmıştı gözleri. Fakat beyaz ışığı gördüğünde her şey son bulmuştu. Şehit olmuştu. Bundan daha güzel ne vardı? Ailesi olan bitenden habersizdi ama o; unutulmayacak, unutturulmayacak kahramanlardan birisi olmuştu. Şehit olacağını anladığında aklına ilk eşi gelmişti. Yıllardır sevdiği kadını hep çaresiz ve de yalnız başına bırakmıştı. Onun çilesini hep çekmişti, Mehtap Korkmaz. Sonra soy adını ilk ona bahşettiği gün geldi aklına. Belki de bencillikti yaptığı ama ne kadar mutlulardı... Oysa iç sesi haklı çıkmıştı; kısa sürmüştü bu neşeleri çünkü evliliklerinin ikinci günü göreve çağırılmıştı... Üzülmüştü güzel karısı. Ama elden biçare gelmeyince gelmiyordu. Birden Mehtap’la anıları toz bulutu olup uçtuktan sonra aşklarının, iki kişilik yuvanın büyümesini sağlayan oğulları geldi aklına; Akalp’ti adı. Dürüst, doğru kişi demekti. Mehtap’ı istemişti bu ismi. Delikanlı oğlu annesine ve kızına sahip çıkardı. Her ne kadar onun omuzların ağır yükler devretmek istemese de hep olduğu gibi yine elinden bir çare gelmezdi. Kaderdi tüm bunlar. Onun önüne nasıl geçecekti?

Berna,bir gün can sıkıntısından rastgele bir numarayı tuşlar....

(Gerçek ailem) Wattpad 4.45 milyon Eski ismi Gökçen Toprak Geçmişi sırlarla örülü bir kadın... Görevine adanmış bir asker... Kıdemli Üsteğmen Gökçen Toprak, askeriyede disiplinli ve gözü kara bir komutan olarak tanınır. Ancak onun hikayesi, sadece görevlerle, operasyonlarla sınırlı değildir. Gerçek ailesine dair bilmediği sırlar, yıllardır saklanan hakikatler birer birer gün yüzüne çıkarken, Gökçen geçmişiyle yüzleşmek zorunda kalır. Bu hikâyede soluklanacak bir an bile yok. Köşeye sıkıştığını düşündüğünde yeni bir tehdit, çözdüğünü sandığı her sırda daha büyük bir bilinmezlik... Gökçen, hem savaş alanında hem de kendi hayatında en büyük mücadelesini verirken, içindeki ateşi asla söndürmeyecek. Bol ters köşe, yüksek tempo ve son ana kadar süren aksiyon dolu bir hikâye! Gökçen Toprak, şimdiye kadar gördüğünüz en sert savaşına giriyor. Ve bu kez düşman sadece karşısında değil, geçmişinde de saklı... Not: yorumlarda bol bol spoiler var. Silsem de yetişemiyorum. Okurken şevkinizin kaçmaması için lütfen dikkate almayın. Yayın tarihi, Şubat 2023 Tüm hakları yazara aittir. Kopyalanması durumunda gerekli işlem başlatılacaktır...

Yüzbaşı Feza Duman, biyolojik ailesine dair tek izin peşindeyken tayinini Şırnak`a aldırır. Geçtiği dağ yolunda karşısına kanlar içinde bir adam çıkar. Feza kimliğini gizleyerek adamı arabasına alır. Binbaşı Ilgaz Erden, teröristlerin içine sızdığı gizli görevde ifşa olmuştur. Elindeki hayati delillerle ve yaralı şekilde dağ yolunda kaçmaya başlar. Ancak yolda farklı plakalı bir sivil araç görüp durdurur. Peşlerinde ölüm varken karşılaşan bu iki yabancı bir aksiyonun içine sürüklenecek. Karanlık köy yollarında, mermilerin gökyüzünü yırtarak geçtiği bu gecede başlayan bu tanışma; ihanetle, sırlarla, ölüm kalım mücadelesiyle ve derin bir çekimle sınanacaktır.

Mardin ağası yüzbaşı dicle`nin berdel hikayesi

Bir savcı ve askerin hikayesi... İki insan ve ikisininde yaraları var derin yaraları Alparslan ve Aybüke birbirlerinin yaralarını saracak birbirlerini iyileştirecekler.. - " Sevdama gönül verir misin papatya ". ... - " Sevdana gönül verdim komutan " Kitap kapağını tasarlayan kiri ; @Kirimu arkadaşıma çok teşekkür ederim.

İlk kitabım ama büyük ihtimal saran Bi kitap olucak