Mardin`de terörist aşiret ağası babasının baskılarıyla büyümüş hiç bir zaman istediğini yapamamış doktor bir aşiret kızı Hazal Oylat ve şehit çocuğu üsteğmen Alperen Karasu`nun tanışma hikayesi...

Tuna ve Asya`nın savsta başlayan aşkı ...

Asker olan bir kız görev için, ünlü bir mafayayı alt etmek için yaptığı şeyler

> Bir savaşın ortasında, kalbinin sesini susturabilir misin? Yüzbaşı Derin Soykan, emir-komuta zincirine sadık, disipliniyle tanınan bir asker. Ama vatanını korumak için çıktığı her görevde, kalbi bir başka savaşı daha veriyor: Atlas Karan. Kurşunların konuştuğu bir coğrafyada, duygular fısıldayamaz. Ama susturulan her duygu, bir gün patlar. Aşk, görevle çatıştığında hangisi galip gelir? "Ateş Altında Kalp", aşkı inkâr eden bir askerin, hem düşmanla hem de kendi kalbiyle verdiği mücadeleyi anlatıyor. Sadece hayatta kalmak değil, sevmek de cesaret ister.

"Gören olmadı... ama herkes hissetti" "Gölge timi"

Yüzbaşı Alparslan Tuna,sınır ötesinde savaşan sessiz bir kahraman.Üsteğmen Asya Yalçınkaya,geçmişini kaybetmiş ama inancını yitirmemiş bir kadın asker. İkisini de aynı hatta buluşturan tek şey: Vatan. Terör,ihanet ve karanlığın hüküm sürdüğü bölgelerde,yemin ettikleri değerler için gözlerini kırpmadan savaşırlar. Gölgeler derinleştikçe,gerçek yüzler ortaya çıkar. Ve bazen,en büyük savaş insanın kendi içinde başlar.

düşmanına aşık olan bir kız ve ona aşık olan bir asker...

Hayatı mahvolmuş geçliğinin güzel bir yılını teröristler ile işkence dolu günlerle geçirdikten sonra bir gün artık bu berbat yerden kurtulmak için yaptığı hamle hayatı eskisinden bile iyi olan bir kadının hikayesi...

"Bazen bir mesaj, kaderin parmak izidir..." Savcı Derin’in hayatı, yanlışlıkla gönderdiği bir mesajla değişir. Kardeşi Baran’a ulaşmak isterken karşısına çıkan kişi, sert ve mesafeli bir yüzbaşı olan Emir’dir. Bu ikili, önce kelimelerle çatışır, sonra kelimelerin ardındaki sessizlikte birbirlerini duymaya başlarlar. Doğunun yüksek dağlarında, görevin ve sorumluluğun keskin çizgileri arasında; bir kadın, bir adam, bir yanlış numara ve hiç hesapta olmayan bir yakınlık... Bu hikâye, yolları görevle kesişen ama duygularla sınanan iki insanın; hem kendi iç savaşlarını hem de birbirlerini keşfetme serüvenini anlatıyor. Ve bazen en doğru kişi, en yanlış zamanda karşına çıkar...

Ahsen Deniz Aksoy... Bir zamanlar yetimhaneye bırakılan kızın hem büyüyüp asker olması, hem öz ailesini bulması, en çokta aşkını doğru bulmasına sevinen bir kızdı... O Sadece Sevgiye Muhtaçtı Ve O Kız Sevgilere Boğuldu...

Rüya ailesinden gizli tercihlerini askeri tıp üzerine veriyor. Her ne kadar abisi ve babası asker olsa da, rüya nın bu meslekten olduğunca uzak durmasını istiyolardı... Rüya ise tam tersi düşünüyordu. hayatında yaşadığı büyük darbelere rağmen vatanına olan aşkıyla hayallerine doğru adım atar. Ancak bu adımları atarken yaşadığı acı ve ayrılıklar yüreğinde tarifi zor şeyler yaşatır. ..... Yüzbaşı Demir... Rüyayı uzaktan severken, çektiği her acıda yanında duyuyordu...

İnsanlar öylesine karşılaşmazlar başlarına gelen her olay onları yürüdükleri yolda ilerletir çıkmaz sokakta geri adım atmak ilerlemektir Eflal de hatalar yaptı ama yolun sonu onun için çiçek bahçesi haline geldi

Üsteğmen tayin olan timinden ayrilmak zorunda kalir.Yeni timi Kılıç timinde Yuzbaşı Kaan`a aşik oldu abisi o timdeydi,diğer abisi ise yoktu gorevdeydi ama geri donemedi.Ailesi yoktu ama karargahtakiler ailesi olmuştu.

Bu, dağlara adını yazmış iki yüreğin hikâyesi. Biri Karadeniz`in hırçın sularında büyümüş bir kız... Diğeri dağların gölgesinde gözünü açmış bir delikanlı. İkisi de asker. İkisi de vatan borcuna yeminli. Ama kimse sormadı onlara: "Severek gitmek mi zor, severken kalmak mı?" Onlar birbirini uzaktan seven değil, aynı siperde dua eden iki yürek. Aynı gecede nöbet tutup, aynı yıldızlara bakarak hasret çeken iki can. Aşklarını kimse bilmedi. Çünkü onlar sadece birbirine değil, suskunluğa da sadıktı. Bu hikâyede çiçekli sözler yok belki... Ama bir "nöbet bitti, iyiyim" mesajı dünyalara bedel. Eğer sen de birini hem görevde hem gönülde taşımak ne demek biliyorsan... Kurban olduğum, bu hikâyede kendini bulacaksın. 🇹🇷 "İki asker, bir yemin... ve bir yürek."

"Bir çiçekçi, bir asker ve geçmişin yarım kalan hikâyesi... Şeyma, yetimhanede büyüyen, hayatı kendi elleriyle kurmaya çalışan bir çiçekçidir. Hayatı, Leyla’nın düğününde bir bakışla değişir. Çünkü damadın kardeşi, yani o asker, yıllar önce ona oyuncak askerini veren Buğra`dır. İkisi de geçmişin izlerini taşırken, bir düğün salonunun loş ışıkları altında ilk danslarını ederler. Kalp atışları birbirine karışır. Ama Buğra, vatana adanmış bir adamdır. Şeyma ise yalnızlığa alışmış bir kadın. Aralarındaki en büyük engel, sadece mesafe değildir. Geçmiş mesajlar, anlık konuşmalar, susturulamayan hisler... Peki ya gerçek aşk, sessiz adımların arasında mı gizlidir? `Sessiz Adımların Fısıltısı` texting ve duygusal sahnelerin harmanlandığı bir aşk hikâyesi. Kalbine dokunacak bir yolculuğa hazır mısın?"

"Sen bizim kızımızsın bilerek burakmadık seni yemin ederim şans ver boşa çıkarmayız kızım lütfen yalvarırım..."kadın haykırdı resmen o,anneydi yıllardır evlat hasreti çeken bir anne Berçe kırgındı hemde çok ama bu kadına nasıl kıyacaktı işte bunu hiç bir şekilde bilmiyordu...

Bir runway model ile asker tanışırsa neler olur? Askerin annesi hayırlı Bir işe sebebiyet vererek cennetlik bir insan olur belki`de. Kim bilir?belki,askerden nefret edecek nedenler doğar.

İnsanların anılarına bir avuç toprak atılırmış, kirlensin diye. Benim anılarıma ise bir avuç kan atılmıştı.

Emir gelmeden harekete geçen, iz bırakmadan kaybolan beş ölüm sessizliği… Dağlarda, sınır ötesinde, karanlığın en derininde sadece bir iz kalır: Göktürk imzası. Düşman kim, dost kim belli olmayan bu savaşta tek gerçek, timin birbirine olan sadakati ve görevin kutsallığı. Nefes aldırmayan operasyonlar, sırt sırta verilen mücadele ve ölümün kol gezdiği coğrafyalarda yazılan bir destan…

Bir saldırı oldu... ve bir aile yok oldu. Vatanı için gözünü kırpmadan savaşan bir babanın son nefesi, ardında sessiz çığlıklar bıraktı. Geriye kalan ise bir mektup, karanlıkta büyüyen bir çocuk ve cevapsız kalan sorular oldu. Asya, küçük yaşta hayatın en soğuk yüzüyle tanıştı. Babasının adı kahramanlıkla anılırken, onun hikâyesi fısıltılarla konuşuluyordu. Zaman geçtikçe büyüyen sessizlik, yerini meraka ve sonra da gerçeğin acımasız izlerini takip eden bir yolculuğa bıraktı. Bazı yaralar görünmezdir, bazı gerçekler ise asla anlatılmaz. Asya, babasının hatırasının izinden giderken, ailesini yıkan gecenin ardında kalanları öğrenmeye başladığında, hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını fark etti. Bir gece, bir kayıp, bir sır... Kimi sevdiklerini toprağa gömer, kimi geçmişini.

Küçük yaşta babasını kaybeden Güneş babasının ona bıraktığı ata mesleği yerine getirmek için teğmen oluyor ama orada babasının şehit düşmesine neden olan mafya lideri oğlu Umut Ege Zorlu ile tanışır ve hayatı tamamen değişir intikamını alır ve büyük bir sevdaya yelken açar...

Ankara Gölbaşı Özel Kuvvetler Karargahında "Gece Kurdu Timi" gece yarısı yeni operasyon öncesi karanlık koridorda ayak adımları timin ofisine doğru gidiyordu. Yüzbaşı Alaca Bozdoğan kasvetli ofise girdiğinde Binbaşı Ulunay Çerikkan` in bakışları ile kesişti.

Asker olan karakterimiz Batuhan bir gün hastanenin çıkışında arkadaşıyla gulusmekte olan umayi görür. Umay`in batuhandan haberi yoktur lakin bir gün Batuhanin yolu hastaneye düşene kadar.

Mavi Atabey... Güçlü, gözü kara ve inatçı. Abisinin kanı yerdeyken kimseye merhamet etmeyen, sevdiği adamı bile ardında bırakmaktan çekinmeyen bir kadın. "-Merhamet eden de edilen de ihanet edendir." O, sadece intikam almaya yemin etmedi. Aynı zamanda bir askerdi. Mesleğini, yeminini, timini kalbine mühürlemişti. Ama hayat her zaman bir seçim yaptırır. Mavi de bir gün o seçimi yaptı: Görevinden, aşkından ve hatta kendinden vazgeçerek. "-Herkes haklı olabilir. Ama kimse aynı anda masum kalamaz." Ve Kıraç... Soğukkanlı bir tim komutanı. Liderliği kanında taşıyan, asla yenilmeyen biri. Onun savaşı sadece dışarıdaki düşmanla değil, içindeki yarayla da. Çünkü en çok güvendiği kadın, bir gün onu sırtından vurdu. Mavi`nin yokluğu, en sessiz düşman gibi çöktü üzerine. "-Ben onun için gittim, Kıraç." "-Ama ben bizim için kaldım, Mavi." Şimdi onlar aynı toprakta, ama iki farklı taraftalar. Her mermi, geçmişlerini biraz daha kanatırken... Her karşılaşma, birbirlerine duydukları nefretin ardında hâlâ bir kıvılcımın yandığını hatırlatıyor. "-Ben Esrigün. Ölümün gölgesi değil, ta kendisiyim." Ama bu hikâyede sadece aşk ya da intikam yok. Örgütler, sırlar, ihanete karışmış yeminler ve uğruna can verilecek bir vatan var. Esrigün, sadece bir aşk hikâyesi değil. Bu, aşkın da intikamın da savaş meydanında sınandığı bir hesaplaşma. ‼️Tüm haklar yazara aittir kopyalanması durumunda işlem başlatılacaktır!!‼️

"Bazı yaralar kabuk bağlamaz… Bazı insanlar unutulmaz." Zerda, yıllar önce karanlık bir gecede hayatını altüst eden travmanın izlerini hâlâ taşıyordu. O gece, kırıklar içinde bedenini saran eller kadar, gözlerine umutla bakan bir çift göz de hafızasında yer etmişti. Aradan geçen onca yıl boyunca o anı unutmamaya çalıştı—çünkü unuttuğu anda bir daha iyileşemeyeceğini biliyordu.Aynı zamanda hatırlamak ona acı verse bile... Şimdi, bambaşka bir şehirde, bambaşka bir hayat kurduğunu sanırken, o gözlerle yeniden karşılaştı. Ve geçmiş, bütün ağırlığıyla şimdiye çarpıyordu. Yaralar hâlâ taze mi? Yoksa zaman gerçekten her şeyin ilacı mı? Geçmişin izleri, bir gecede değişen hayatların, yıllar sonra kesişen yollarla yeniden şekillenmesini; suskun kalplerin, zamanla konuşmaya cesaret bulmasını sağlar mı?