Ailesi yüzünden sürekli depresyonda olan ve dış kapanık Liva yaşadıklarından sonra değişiyor ve bambaşka biri oluyor.

Melek ve aras ın tesadüfleri sayesinde oluşan bir aşk❤️

Annen öldükten sonra baban yeni birisiyle evlenir ve üvey abinle bir birinize takıntılı olursunuz

Onlar birbirini çocukluktan beri tanıyan iki candı... Birbirlerine sırlarını, düşlerini, oyuncaklarını emanet ettiler. Ta ki o lanetli dolunay gecesine kadar... O gece her şey değişti. Anne ve babalarını kaybettiler, evlerinden, çocukluklarından, birbirlerinden koparıldılar. Yıllar sonra kader onları yeniden bir araya getirdi. Ama artık her şey farklıydı. Kız onu tanımıyordu bile. Oğlan ise geçmişin yüküyle, kalbindeki acıyla, suskun bir intikamla yaşıyordu. Geçmişin karanlığı, bugünün sessizliğiyle yeniden aydınlığa kavuşacak mıydı? Yoksa bazı yaralar hiç iyileşmez miydi?

"Bazı duvarlar sessizlikten örülür…" Onlar, aynı yolda yürüyüp birbirine bakamayan iki kalp. Aşkları ilk bakışta belli, ama dillerinde suskunluk, aralarında görünmeyen bir duvar… Belki gurur, belki korku, belki sadece zamanın oyunudur bu sessizlik. Derken biri cesaret eder. Kelimeler dökülür ve duvar çatlamaya başlar. Kalpler birleşir. Ama hayat, aşkı sınamadan bırakmaz kimseyi. Önlerine çıkan engeller yalnızca uzaklık ya da kavga değil; ölümle burun buruna geldikleri, hayatlarını riske attıkları anlar olur. Ama bazen bir çift göz, tüm fırtınalara direnmek için yeterlidir. Bu, vazgeçmemeyi seçenlerin hikâyesi. Bu, aşkın her şeye rağmen yaşamasına izin verenlerin hikayesi.

İKİNCİ KİTABIM OKURSANIZ SEVİNİRİM güçlü kız ve boll kaoslu bir kitaptırr

3. kitabımdır kızımız hande aslan yeraltı mafyasıdır hastane okul vb. birsürü yeri vardır.aşkını ileriki bölümlerde bulacaktırr. okursanız sevinirim....

O benim çocukluğum sarmaşıklı duvarın böldüğü yan bahçe arkadaşım

Eskiden dost olan iki ailenin arasında sonradan bir düşmanlık doğarsa? Ve bu düşmanlık sonlanması için bir anlaşma yapılmalıdır. Birlikte büyüyen ama bu düşmanlık yüzünden ayrılan kişiler tekrar birleşirse?

Önceden ilişki yaşamış 2 kişinin tekrar karsilasmalari ve yasadiklari

Babası tarafından zorla evlendirilen ve bu kızın korku dolu anlarını anlatıyor ancak bir gün geçmiş yüzlerine bir tokat gibi çarpıyor...

Gülsüm bir fake hesap açar ve 1 yıldır olayı olan ve tatlı bulduğu çocuğa yazar.

Defne kurallara bağlı,Eren onları çiğnemeye alışkın. Saha aynı,yönler farklı. Ama yolun sonunda belki de birlikte oynayacaklar.

Mira kendinden iğrenen bir kızdı okulda onu kimse sevmez hatta"çirkin ördek yavrusu" derlerdi lakabı buydu heryerinde sivilce vardi babasının tayini çıkması ile başka okula gitti ve tüm hayatı değismisti peki ya şimdi ne olacaktı

Feray: Kim olduğunu sanıyorsun sen Ayaz abi? Ne gibi bir derdin var ya benimle anlamiyorum? Abime sevgilim olduğunu söylemişsin. Pardon ama benim sevgilim olup olmadigini nerden bilebilirsin? Cevap ver bana! Ayaz: Öncelikle küçük hanım. Sevgilin olduğunu biliyorum. Ama abine söylemedim. Banane senin sevgilinden kızım, koşa koşa abine mi yetiştiricem bide? İşim gücüm var uğraştırma beni hadi eyvallah. Feray: Aptal mısın sen acaba? Ayaz abi: Düzgün konuş Feray. Abine söylemekle kalmam herkese yayarım sevgilin olduğunu. Feray: Pislik! Sen yapmayacaksında kim yapacak? Ruh hastası! Ayaz abi: Ya sabır Allahım! Ayz abi: Yazma bana daha fazla. Feray: Sen, abime sevgilim olduğunu söylediğini itiraf edene kadar yazacağım.

Mafya ve doktor kurgusu zeynossummm44 İle berber yazdık

Annem bir keresinde şöyle demişti, gözlerimin içine bakarak; " Bir Kürdün ya kaderi güzeldir, ya da gözleri..." Anlamamıştım. Gençtim, toydum, çocuktum belki de... Annem bu cümleleri kurarken, onu belki de umursamamıştım. Zira güzel bir kızın, güzel bir kaderi olurdu, değil mi? Ben Dicle, tanımadığım dalgalarda gezinirken, bir gün Fırat`a çarpacağımı, yerle yeksan olacağımı bilmeden ilerleyen o nehirdim.

"Kırık Bir Evde,Yasak Bir Kalp Atışı... "

Güneş: KANKA Güneş: KANKAAAĞĞĞ ARDANIN NUMARASINI VER ARTIK AMK😭🤬 Yiğit:Güneş Güneş:oha yiğit abi

Giden unutur sanılır. Oysa kalan, her ayrıntıyı hafızasında büyütür. Yasemin`in hayatı, düzenli raflara kaldırılmış bir geçmişin gölgesinde ilerliyordu. Ta ki o gölge, ete kemiğe bürünüp bir akşam karşısına çıkana kadar. Sadece bir adam olarak değil... Yarım kalan cümlelerin, sorulmayan soruların, tutulmamış sözlerin taşıyıcısı olarak. İki eski çocuk, büyümüş ama büyüyememiş yanlarıyla yeniden karşılaştı. Birlikte geçirdikleri geçmiş, suskunlukla yarışırken şimdi; yepyeni bir hesaplaşma zamanıydı. Aşk bazen hatırlamak değil, unutmuş gibi yaparken en çok hatırlamaktır. Ve bazı dönüşler, yalnızca bir selam değil, bir fırtınanın sessiz davetidir.

"takıntı" - Derin`in sessizliği,gizemli mesajlarla bozulmaya başladığında,gerçekler gün yüzüne çıkacak.Kim ona bu mesajları gönderiyor? Ve neden?

Barzoxani aşiretinin gözbebeği Rozalin, kaderine karşı sessiz bir isyanın eşiğindeydi. Kalbini dört yıl önce sessizce giden Baran’a gömmüş, onun yokluğunda hayata tutunmaya çalışmıştı. Ama o gece... Kına gecesinde, ellerine yakılan kına yalnızca bir tören değil, yavaşça kapanan bir mezar gibiydi. Mirxan Şerxani, gücün ve törenin temsilcisi olarak gelmişti. Onun için evlilik, yalnızca aşiretler arası bir antlaşmaydı. Ama Baran… O gece geri döndü. Ve döndüğünde elinde bir bıçak, gözlerinde yılların acısı vardı. Rozalin’in avcuna adını yazarken, bütün geçmiş yeniden canlandı. Aşk mı kazanacak, yoksa töre mi? Kan mı ağır basar, yoksa bağ mı? Bir aşkın, bir aşiretin ve bir kadının ateşle imtihanı… “Kan Bağı” ruhunuza işleyen, alev gibi bir hikâye...

Evlenme teklifi almak için yola çıktığınız o arabada, karşıdan süratle gelen arabayla çarpışma sonrası metrelerce aşağıya süzülüp, uçurumdan aşağıya yuvarlansaydınız eğer ki, bir daha gözlerinizi bir başka adamın evinde açmak ister miydiniz? Yoksa, o an ölüp tüm her şeyi unutmak mı isterdiniz? Ben gözlerimi açtığımda kimliğini bilmediğim değişik bir yerde uyanmıştım. İç kanamam beni öldürmeye yetecek kadar ağrıyla beni dürterken, etrafımda binlerce insanı görmem tek bir küfür savurmama yetmişti. "Siktirin gidin!" Belki aşk öldürmezdi ama gelin bile ata binerken ya nasip demişti. Kaderim öyle bir oyun oynamıştı ki ismim bile buna yetmemişti. Belki ben Kainattım ama asıl kainat benim gibi birine çok gelmişti. Evlenme teklifi alacağım ilk gün cezaevinden çıktığım üçüncü gündü. Şimdi hafızamın bile yerinde olmadığı bir mekanda cezaevindeymişim gibi yaşayacağım ilk gündü.

Hayatında mutlu olamamış bi kız,mutsuzluğun anlamını bilmeyen bi çocukta mutluluğunu bulabilecek mi? `Hassas olanlar için önermem"

"Ben seni ilk o saatte sevdim güzelim;)" 0714💘