Gözlerim hâlâ Kenan’ın söylediklerinin dehşetiyle donmuştu. İçimde fırtına vardı ama dışımda soğukkanlı bir maske… Sofia, Alex, Volkov, Ricardo, Milena ve Angela etrafımdaki masada sessizce bekliyordu. Muhammed’in bakışları güven veriyordu ama biliyordum ki asıl tehlike burada, Kenan ve Yaman’ın gölgesi altında başlamıştı. “Efsun…” dedi Kenan, sesi yavaş ve tehditkâr. “Artık senin sıran geldi. Bu gece, gerçeklerin perdesini aralayacağız.” Bir anlık sessizlik… sonra mekanın ışıkları kısılıp yalnızca kırmızı ışıklar kaldı. Birden arkadaki kapı açıldı ve soğuk bir rüzgarla birlikte siyah bir figür girdi. Tanıdığım biriydi: Yaman. Yüzünde o meşhur bıçak izi vardı ama gözlerinde şimdi bambaşka bir plan okunuyordu. “Hoş geldin, ufaklık,” dedi, sesinde sadece soğukluk değil, bir oyun ve tuzak kokusu vardı. “Hazır mısın? Bu gece, hem geçmişini hem geleceğini test edeceğiz.” O an aklımdan tek bir düşünce geçti: “Geri dönüş yok.” Hızlı bir hareketle çantamdan silahımı çıkardım, tetiğe parmağımı bastım ve mekanın içine sızan sessizlikte yalnızca nefeslerimizi duyuyorduk. Kenan bir adım öne çıktı, gülümseyerek: “İlk testin basit: bana ihanet eden adamı bul ve konuşmasını sağla. Ama dikkat et, tek bir hata seni yok eder.” Sofia ile göz göze geldim. Onun bakışları bana “Yapabilirsin” diyordu. Volkov, Ricardo, Milena ve Angela etrafımı sardı; herkes hazırdı ama herkesin ruhunda bir soru işareti vardı. Kapı aniden açıldı. İçeri, Kenan’ın söylediği muhbir olarak bildiğimiz kişi girdi. Adımlarını sayabiliyordum; her bir adım, kalbimin hızla çarpmasına neden oluyordu. Gözlerimle adamı takip ettim. Bu, bir oyun değildi artık; bu, hayat ve ölüm arasındaki ince çizgiydi. “Efsun,” dedi Yaman, sesi kulağıma kadar geliyordu, “bu gece senin karanlığınla yüzleşeceğin gece olacak. Eğer başarabilirsen, hem intikamını alırsın hem de kendi gücünü keşfedersin. Ama unutma… bir yanlış adım, seni siler.” Adımımı attım. Nefesimi tuttum. Ve işte o an, yıllardır peşinden koştuğum adalet ve intikamın kapıları aralanmaya başladı.

2. kez hayata gelebileceğinizi düşündünüz mü? Ben her gün ölüp diriliyordum. Yaralasar kitabından fikir almış olabilirim 💕

Kışın en soğuk aylarını yaşayan Rusya turistler tarafından ilgi görüyor.Ve elbette oğlanımız namu diğer katilimiz tsokkur`un (lütfen tşakkur diye okuyun) da dikkatini çeker,uçakta arka koltukta cırlayan bir veled yüzünden doğru düzgün uyuyamadığı için sinirleri alt üst olmuştur elinde olsa o veledin ağzındaki tüm dişleri kolye yapabilirdi ama kendisini engelleyen bir sorun vardı uçak kalabalıktı.rezarvasyon yaptırdığı otele asık bir suratla yerleşir.zamanın gençleri ne kadar da mızmızlar.o veledi eğer bir yerde görürse öldüreceğine ant içer.

Bir kan dava sonucunda kurban seçilmiştik biz. ......... Ve ailelerimizin sebep olması sonucunda ölmüştük yani ben kendi açımdan. Peki ben kim miyim? Doğa ışıltan mardinin ikinci ünlü, korkulan ışıltan aşiret aileyiz ve ailenin ikinci kız ve kız kardeşim den en büyük kızıyım Babamı gören korakar... Annemi gören ise zavallı derler... ....... Biz... Biz beş kardeş ise sonu bucağı olmayan bir cehennemin içindeyiz...

Şehir yeraltının karanlık yüzüyle çalkalanırken, iki kalp aynı kaosun içinde birbirine çarpıyor. Mira, babasının kanını yerde bırakmamak için mafyaya karşı savaş açmış genç bir hukuk öğrencisi. Baran, gölgelerin en tehlikeli adamı; bir imparatorluğun sessiz, acımasız lideri. Onlar birbirinin düşmanıydı. Ama bir silah ucunda başlayan nefret, zamanla yasak bir aşka dönüşecekti. Güç, ihanet ve kanla yazılan bu hikayede, kalbin sesine güvenmek ölümcül bir hata olabilir. Çünkü yeraltında bir tek kural vardır: sevgi, en zayıf noktadır

Amy ölmüştü öldüren kisi kim miydi?¿ Bunun cevabını merak ediyorsan kitabıma bakabilirsin.

İyi okumalarr🖤[10 bölümdür FINAL yapmıştır]

Kimisi gökkuşağındaki rengarenk her türlü renklere tutkuyla bakar. Kimisi de siyah rengi hiç birşeye değişmez. Tıpkı benim gibi geceyi üzerine yorgan misali üzerine çekerler. Güneşin her batışından sonra her gün yine gecenin karanlığına sarılmaz mıyız? Halbuki yıldızlar da karanlık dünyamıza aydınlık katar sevdiğimiz siyah renge ışık saçarlar ve bizi biz yapan hayatımıza anlam kazandırırlar.

Elzem, çocukken kaybolduğu bir sokakta elini tutan gizemli bir çocukla karşılaşır. Yıllar sonra ressam olarak hayatına devam ederken rüyalarında sürekli aynı adamın yüzünü görmeye başlar. Fakat gerçek hayatla rüyalar arasında bir perde vardır: Sergide karşılaştığı bu adam, Azem, yıllar önce hayatına dokunmuş olsa da Elzem onu hiçbir şekilde hatırlamaz. Hafızasındaki boşluk, tanıdıklık ve yabancılık arasında büyüyen bir bağ yaratır. “Hatırlanmayan Yabancı” geçmişin sessiz izlerini, hafızanın oyunlarını ve unutulan bir karşılaşmanın kalpte yarattığı derin etkiyi keşfeden bir hikaye.

Umarım beğenirsiniz təşəkkürlər

İyi okumalarr💜 [şuanlık 5 bölümdür final yapmıştır]

19 yaşında olan bir kız bir gün anneannelerinde kalmaya gider orada yaşıt kız kuzeni de vardır. Orada kaldıkları zaman diliminde dayılarının ölümünü araştırırlar çünkü dayılarının araba kazasından dolayı olduğunu bilirler lakin ölümünün bu olduğundan şüphelenirler. Ve bu olayı araştırırken 2 büyük gerçekle yüzleşirler...

Dedektif Nurşan Karayel, aniden işlenen cinayet dosyasını katili bulmak için alır. Katil kurbanlarını belirli bir düzeyde seçmektedir. Aynı zamanda açığa çıkmamış birçok sır vardır, herkesin kendinden bile sakladığı sırları katil bir bir hepsini açığa kavuşturacaktır. Bu yolda kayıplar verilecektir. Bu kayıplar ne olacak peki? Bazen masum insanlar, bazen günahkarlar... Peki sen bu hikayeyi hem avcının hemde avın ağzından okumaya var mısın?

Chris, 5 yıl önce cadılar bayramında yaşanan olay yüzünden cadılar bayramına ve hayata küsmüştü. taki her şeyi unutmaya karar verene kadar. yine bir cadılar bayramında hayata dönmeye karar veren Chris`in işleri istediği gibi ilerlemez. her şeyi unutmaya karar verilen bir cadılar bayramında ortaya çıkan katil, bir adım uzağımızdadır

Her parıltı bir sır, her sır bir hayat… Zümrüt ve Elmas, kalbin derinliklerine uzanan bir yolculuk ve gizemli kaderin izlerini taşıyan bir hikaye.

Mira her gün olduğu gibi sessiz sakin kasabasında güne başlamıştı. Yolda bütün kasaba halkının sırlarını taşıyan günlüğü bulana kadar. Bakalım günlük kimin mira günlükte yazanları araştırabilecwk mi?

"Sisli bir geçmişe sahiptim. Hatırlamıyordum. Artık geçmişime ışık tutma vakti belki gelmişti." Yetimhanede karşılaştığı çocuk tarafından yıllar sonra kaçırılan Lavinya Akar ve geçmişe ışık tutma hikayesi. Bakalım üzerine sis çökmüş karanlık sırlar onları nasıl bir araya getirdi.

"Gerçekle kurgu arasındaki çizgi gittikçe daha da bulanıklaşır"

İki arkadaş harita buluyor ve peşinden gidiyorlar. Harita onları gizemli yerlere götürüyor.

``Bunları böyle normal bir şey gibi anlatman biraz garip değil mi?`` dediğimde üst dudağımdan gözlerime kadar, neredeyse yüzümün ortasına kalemle dümdüz bir çizgi çizer gibi baktı. ``Garip mi? Belki de öyle,`` dedi gülümseyerek. ``Ama artık o günler geride kaldı. Şimdi korkacak bir şeyim yok.`` Onun bu rahatlığı beni etkilemişti. Belki de gerçekten korkacak bir şeyimizin olmaması, en büyük korkumuzun kendimiz olduğunu fark etmemizdi. Yine de, gecenin sessizliği ve karanlığı her zaman biraz tedirginlik yaratırdı içimde. Ama ona karşı bunu kabul etmek istemiyordum. #Yazı 7 #psikoloji 17 -*-*-*- Başlangıç:25/11/23

Lucian, bir gün telefonuna bir bildirim gelmesi ile bazı olaylar yaşar. Bu olaylar, Lucian`ı veriyordur faka yaşayabilm içgüdüsü ile olayları araştırır.

Bir kadının abisine aradığı adaletle başlayan yolculuk ve başına gelen bir çok şey..

Bu kitaptaki olayların gerçek mi yoksa bir hayal mi olduğunu anlayacak olan bir kişi var sadece... Oda bu kitabı okuduğunda anlayacak .

Okulun duvarlarında sadece tebeşir izi yoktu.. Kan lekeleri de vardı. Her sabah kaosla uyanan bu okulda kurallar belliydi:Masumsan hayatta kalırsın.her gün bir ip ucu ve acaba kim ölecek? Artık basket seslerinin yerini kalp atışları almıştı çınarın gölgesinde oturam serseriler okulun karanlık sırlarını herkesten iyi biliyordu. Ancak masum ve suçsuzsan ve yine de yanlışlıkla kurban sen seçildiysen?

Siz olsaydınız bir seri katili saklar mıydınız?