KIVILCIM Bir Arayışın Hikayesi Hayat, bazen bir kelimenin içinde başlar. Bir dua, bir bakış, bir an… Ve o an, tüm yaşamın yönünü değiştirir. İrene Volkova, aklın hüküm sürdüğü bir dünyada büyüdü. Bilimin doğrularıyla yoğruldu, mantığın sınırlarını kutsal saydı. Ama geceleri, kitap sayfaları arasında bile susturamadığı bir ses vardı içinde — hakikati arayan ruhunun sesi. New York’taki bir kız okulunda, hiç beklemediği bir yerde buldu kendini: Tora’nın kelimelerinde, kalbinde yanan o ilk kıvılcımı hissetti. O an, akıl ile iman arasında kurduğu duvar çöktü. Ve İrene, ilk kez evinde olduğunu hissetti. “Kıvılcım”, sadece bir dönüşüm hikâyesi değil; mantığın aydınlığından ruhun ışığına uzanan bir yolculuk. İnancın, merakın ve cesaretin birleştiği yerde doğan içsel bir devrimin hikayesi.

Başını tekrar eğdi ve beni bir kez daha öptü. Bu sefer daha kısa, ama daha yoğun bir öpücüktü. “Beni öldürmeyeceğine söz vermiştin…” dedim kısık bir sesle. Ne diyeceğimi bilmiyordum ve düşünebildiğim ilk şeyi söylemiştim. Ardından alnını benimkine yasladı, sesi fısıltı gibi çıktı. “Ama seni mahvedebilirim Lina… Öyle bir mahvederim ki, kendini benden istemeden kurtaramazsın.” dediğinde inanamaz gözlerle ona bakıyordum. “Sana zarar vermem Lina. Ama seni bırakmayı da düşünmüyorum.” Ayağı kalkmak için hamle yapacakken gözlerim ağırlaştı. Az önce hazdan dolayı bir iğne vurdu da ben bunu hissetmemiş miydim? Kesinlikle sorunun cevabı evetti çünkü tam olarak boynumda keskin bir sızı hissediyordum!

Zorla evlilikten aşka

Elvin ailesini trafik kazasında kaybetmesiyle başka kimsesi olmadığından anneanesiyle Rizede yaşamaya başlar. Aynı zamanda yeni okulunada başlar.

Kafa dağıtmak için yazılmıș bir kurgudur, keyifli okumalar… Kitabımı okuduktan sonra edit yapabiliyorsanız yapar mıısınız İnstagram kullanmıyorum ama Tiktok`da adım "EVRALUSS 💛" beni ve kitabımın adını etiketleyerek paylaşırsanız çook sevinirimm

Bu kitap hayal ürünüdür

Esin Öcal, hayatının en büyük yıkımını yaşar: Babası, Baran Bozdemir tarafından acımasızca öldürülmüştür. Bu trajedinin ardından Esin’in yolu, kendi karanlık geçmişleri ve sırlarıyla yüzleşen tehlikeli bir grubun içine düşer. Bu sırada Uraz Aras, Bozdemir’in yanında yer alan Lukas, Daniel, Uygar, Tümer, Sinan, Emre, Kırsal, Berk, Enes ve Aydın ile karşı karşıya gelir. Daha olayların başındayken bile herkes birbirine düşman, herkes birbirinden şüpheli ve hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Olaylar büyüdükçe iç içe geçmiş gizemler çözülmeye başlamış, herkesin korktuğu isim olan LAT’ın kimliği yavaş yavaş ortaya çıkmıştır. LAT’ın sandıklarından çok daha yakın, hatta hayatlarının tam merkezinde olduğunu fark ettiklerinde bütün dengeler altüst olur. Düşmanlıkların arasında, kopan kavgaların, ihanete açık ilişkilerin ve kanlı hesaplaşmaların ortasında beklenmedik bir şey olur: Kalpler, en karanlık gecede bile yolunu bulur. Birbirlerine düşman olarak başlayanlar, zamanla en derin duygularla yüzleşmek zorunda kalır. Geçmişin intikam ateşi, geleceğin sırları ve gizli kimliklerin gölgesinde… Kim hayatta kalacak, kim gerçeğin bedelini ödeyecek?

Her hayat farklılıklara şekillenmiş ve biçilmiştir benim hayatım ise acılarla ve hatalarla doluydu. Bir bilmemezliğin içinde yanıp kül oluyodum ,isteklerim dışında Herşeyi dahil ettiğim bu hayatı yaşıyorum kim bilir belki geleceğe dair olan yönelimim kaderimi şekillendiririr…

Nasıl olmuşşş arkadaşlar

Bir prensesin kaybolus hikayesi ve en sonda ailesine bulması ve aşık olup evlenmesi.

Bu kitap , sadece bir kitap değil!!! ⛓️‍💥 Sırta zıplama ile başlayan bir hikaye ne kadar kotu olabilir ki... Kardeşi olduğunu bilen bir kızın sakladığı sırrın acısını kalbinden atamaması .

Melike ile heja yakın arkadaştı avşinin araya girmesiyle farklı şehirlere gittiler 7 yıl sonra melike büyük bir şirket sahibi olmuştu heja ise küçük bir sıtajyer hayat onları tekrar bir araya getirmişti heja bir şirkete iş görüşmesine gittiği sırada onu melikenin odasına yönlendirdiler melike hejayı gördüğünde elleri buz kesti melike o kadar çok istiyordu ki neden beni bırakıp avşinle takımaya başladın neden onun yüzünden benlen aranı bozdun melike nekadar çok geçmişi unutmak istesede geçmiş hep peşinden geliyor du Her pazar yeni bölüm

Yürüdüğün bu yol çok ince bir çizgi, hayal ve gerçeklik arasında bir delilik.

Akıl siler... kalbin hafızası asla... Ömer Asaf olağanüstü bir hafızaya sahiptir. Tek istisnası vardır: Çocukluk aşkı. Yıllar sonra tekrar karşılaştıklarında, kayıp anıların gölgesinde aşkı bulur. Fakat O,nun kalbi, sadece intikamın soğuk yankısını taşır. Biri kalbinin yolunu takip eder, Diğeri intikanım yolunu... Karanlık sırların, yarım kalmış hikayelerin ve imkansız seçimlerin ortasında... Bir kalp sevebilir mi, diğer kalp ölüm arzularken?

Siz hiç aşık oldunuz mu? Sevdiğinizden hiç Şerefsiz kelimesini duydunuz mu? Ben Mehmet ölseydim de o günü yaşamasaydım dedim. Benden habersiz sevdiğim kızın canını yakmıştım. Arkadaşım dediğim için için de içten sevdiğim güzeller güzeli Hasret`in güvenini yıkmıştım. Bir daha yüzüme bakmasını geçtim, affeder mi diye kendimi bitirdim. Hikayemi okumak sizi geçmişinize götürebilir. Buyurun gelin hep birlikte geçmişime gidip hayatımı dinleyin, yer yer benden yer yer Hasret`imden...

Kardelen her şeye rağmen ismi gibi en imkansız yerde bile yeniden ayaklandı bu mücadeleci ruhunun herkesin bilmesi gerektiğini düşünüyorum ben Kardelenle gurur duyuyorum sizinde gurur duymanızı istiyorum...

Birine aşık oldunuz ve bir gece ile hayatınızı mahvettiniz

Beladan kaçarken daha büyüğüne yakalanan;Mavi.

Yıllar sonra geri dönmenin bir çıkış yolu olduğunu düşünen Zehir, daha ağır felaketlerin ortasında ondan farkı olmayan Arzhel ile tanışır. Aşkları, ya birbirlerini zehirleyerek tüketecek... Ya da o zehri bir ilaca dönüştürmeyi öğrenecekler.

Hava her zamankinden daha soğuktu ama ben ona bakmaya devam ediyordum. Gözlerimdeki o bir damla gözyaşı heran düşecekmiş gibiydi, zar zor titreyen sesim ile abime baktım. Dudaklarımdan amansızca çıkan kelimeler sanki bana ait değildi "Beni neden sevmedin" dediğimde canım yandı. Duygusuzluğu kendine adamış biri olarak bana baktı,ilk önce beni baştan aşağı süzdü ve dudaklarından çıkan kelimeler kalbimi paramparça etti "Sen sevilecek birisi değilsin, senden nefret ediyorum" dedi. Buz gibi sesiyle o soğukta biraz daha üşüdüm. O sözler dünyamı başıma yıktı ve o bir damla gözyaşı yanağımdan süzülüp yere düştü...

Siz:Bana bak balıkçı, Gürel soyadında birisini bizim çay tarlamıza adımını attığını veya bizim restoranımıza geldiğini görürsem seni mahvederim!(20.34) Eren:Bu bir tehditmi? (20.34) Siz:Ne anlamak istersen o. (20.34)

Yüzyılın kışı diyorlardı o seneki kışa... Yabani, bir kısrak gibi kişneyerek şahlanmış da şahlanmış alabildiğine hoyratça esiyordu poyrazı karayeli... Buzdan geceler hüküm sürerken, biri vardı yatağında ter döken. Onun adı anaydı... Yüreğine matem çökmüştü oğlu, her anacığım dediğinde. Ayağı taşa takılsa oğulların ve kızların, ne zaman anacığım deseler; her bir kelimenin hecesi kanatlanıp yol bulur ve anaların yüreğine konardı... Uyku tutmamış sabaha kadar, yasa bürünmüştü Edibe kadın. Oğlu, ateşler içinde "anacığım" diye inledikçe, anasının yüreğine kızıl oklar saplanmıştı. Biri daha vardı rüyasında kabuslar gören. Yaman`ı can evi, mahremi, sürekli kendisinden kaçıyordu... Sabah olup uyandığında bedeninde bir ağırlık vardı, elinde olsa yataktan hiç çıkmazdı. Emektar elleriyle gözlerini yokladı, gözleri hala ıslaktı. Bu yaşlarda neyin nesiydi? Sabaha kadar rüya görmüş ve rüyasında ağlamıştı ama gözlerindeki ıslaklık sanki gerçek gibiydi...

Rüya bir zamanlar yanlız bir çocuktu fakat rüzgar hayatına girdikten sonra onun için herşey değişti onun kahramanı olan biri nereden bile bilirki onun hayatının kadını olucak artık cesur asil ve azimli bir Rüya vardı.O eski Rüya gitti yerine bambaşka bir Rüya geldi.Çocukluk arkadaşı olan Aras onu hiç yanlız bırakmadı.

Bir krallıkta kalbi camdan gözleri denizden bir prenses yaşarmış.Bu prensesin kalbinin kötülere geçmemesi gerekiyormuş.Çünkü bu cam kalp aynı zamanda onun olana bazı şeyler katıyormuş, ölümsüzlük gibi şeyler.Bu yüzden bu değerli kalbin yanlış ellere geçmemesi gerekiyormuş.Her şey ters mi gidecek yoksa cesur şövalye prensesin kalbini, prensesi koruyabilecek mi?

“Yaklaşma bana, Arslan! Sakın… Yoksa, yemin ederim, kendimi öldürürüm! ".dedi. Arslan’ın yüzünde aniden beliren o gülüş… Gülmek denilirse. Deliliğin kıyısında, ruhunun içindeki bir kırığın dışarı sızmasıydı bu. Sesi buz gibi, keskin, kontrol eden bir karanlık taşıyordu: “Silahı indir, Veyra. Artık kaçışın yok. Kaçamayacağını sende bende iyi biliyoruz. Ya benimle evleneceksin… ya da burada her şey bitecek.” Genç kızın boğazından acı dolu bir inilti döküldü. Yaraları sızlıyor, nefesi titriyordu. “Asla… Seni seçmektense kafama sıkarım daha iyi” diye fısıldadı. Tetiğe bastığı anda, Arslan şimşek gibi atıldı. Silahı tutan bileğini kavradı, namluyu yukarı savurdu. Patlayan kurşun tavana saplandı. Barut kokusu odanın havasını aynı anda hem ısıtıyor hem donduruyordu. Arslan öfkeyle silahı elinden söküp attı. Veyra’nın yüzünü avuçlarının arasına alıp acıtırcasına sıktı, gözlerini kendi karanlığına kilitledi. “Buradan kaçışın yok. Bu oyun bugün bitecek,” diye fısıldadı. “Kimse—ne amcan, ne o seni koruduğunu sanan adam—seni benden alamaz.” Kızın titremesi, Arslan’ın öfkesini değil, içindeki saplantıyı besliyordu. Bir anda onu geriye itti; yatak sertçe Veyra’nın sırtını karşıladı. Ne olduğunu anlayamadan Arslan üzerine çöktü, bedenini bir kafes gibi kuşatıp kaçabileceği tüm yolları kapattı. Yüzünü kızın yüzüne yaklaştırdı; nefesi, soğuk bir gece gibi dokundu yanağına. Kulağına eğildiğinde sesi artık bir tehdit değil, karanlıktan doğmuş bir hüküm gibiydi: “Bitti, Veyra. Artık kaçamayacaksın. Benim olacaksın… ve bunu ikimiz de çok iyi biliyoruz.” VEYRA... Pişmanlığın ve acının gölgesinde yaşamaya çalışan bir kızın hikayesi..