“Aşkın Töresi” Ankara’nın gölgesinde, iki farklı dünyanın kesiştiği bir yerde… Bir yanda kanla yazılmış töre, diğer yanda kalple atılan bir yemin. Aile bağlarının ağırlığı, geçmişin sırları ve yasak bir sevda… Onlar, birbirine yaklaşmalarıyla her şeyi tehlikeye atan iki yabancıydı. Ve biliyorlardı; bu şehirde aşk, ya bir ömür boyu saklanır… Ya da bedeli canla ödenirdi.

Her şey abimin en yakın dostu Barlas`a ilgi duymamla başlamıştı.

Okulda gıcık olduğum çocuğa anonim yazdım en fazla ne olabilir ki?

Bir yanda yakışıklı ama sorumluluklardan kaçan bir çapkın... Diğer yanda güzelliğiyle baş döndüren, kuralları olan bir genç kadın... Aileler, kankalar, yanlış anlamalar ve bolca kahkaha... Peki bu karmaşadan gerçek bir aşk çıkar mı? Hazır olun, çünkü bu hikâyede kimse göründüğü gibi değil! uzun Eğlence, sürpriz ve merak bu sayfalarda sizi bekliyor! ÇAPKINLIĞA TÖVBE 📌 Sınır yok. 📌 Her gün yeni 1 bölüm. 📌 Eğlence katlanarak geliyor! Hazır mısınız?

Alt tarafı tanımadığım biriyle birlikte oldum. En fazla ne olabilir ki? "İtalya`nın tüm çıkışlarını kapattın!!! O kızı da, karnında ki bebeğimi de bana bulun!!"

İpek Gökovalı anne ve babasını kaybettiği için seneler sonra yeniden Bodrum`a anneannesi ve dedesinin yanına döner. Lise son sınıfı burada okuyacak olan İpek yeni liseye, yeni mahalleye ve yeni arkadaşlarına uyum sağlamaya çalışacaktır. Türkmen Mahallesi her an bir olaya kapı açan, gır gır ve şamatanın bitmediği bir mahalledir. Herkesin birbirini tanıdığı bu mahallede en önemli unsur herkesin birbirine sahip çıkması ve eğlencenin hiç bitmemesidir. Bodrum Çetesi adını verdikleri mahallenin yaramaz beşli grubu tüm mahalleli tarafından hem sevilen hem de yaka silktiren halleriyle yüreklerinize dokunacak.

Tek cadde, Tek geçiş… Ama onca kalabalığın içinde kadere boyun eğmiş olan, birbirinden habersiz iki insan… Karışan telefonlar ile beraber peşi sıra gelişen olaylar silsilesi onları birbirine mahkum eden iki insan haline getirdi. Ne Duru Demir’siz; Ne de Demir Duru’suz bir adım öteye gidemez oldu.

Evinde çalıştığım adamı, cinayet işlerken gördüm... "Dur!" Diye arkamdan bağırdı. "Yemin ederim, kimseye söylemeyeceğim!" "Bundan nasıl emin olacağım? Ya beni şikayet edersen?" "Hayır, yemin ederim şikayet falan etmeyeceğim" "Sana güvenmiyorum" "Ne yapacaksınız? Beni de mi öldüreceksiniz?" "Hayır, seninle ilgili daha farklı planlarım var" "Ne yapacaksınız, bana?" "Karım"

Köyde yanan bu ateşin, kendisiyle birlikte herkesi yaktığı anların kaleme dökülmüş hâli. #yetiskinicerik

Mervan Ağa hırıltılı nefesler alıyordu. Saçları dağılmış, gözü dönmüş bir kurda dönmüştü. Birden belindeki tabancayı çekti. Metalin o soğuk şakırtısı odadaki herkesi titretti. Bir uğultu koptu. Herkesin yüreği ağzına geldi. Tüm bakışlar Sidar’ın kanlı suratında toplandı. Kimse nefes almaya bile cesaret edemedi. Çünkü herkes Mervan’ın o anda Sidar’ın kafasına sıkacağını düşündü. Ama Mervan Ağa tabancayı havaya kaldırdı, namluyu ağır ağır çevirdi. Ağalara baktı. Sesi bu kez buz gibi çıkıyordu.“Ben birini istiyorsam alırım. Kimse bana engel olamaz! Engel olmak isteyen varsa... buyursun gelsin!” Derin bir sessizlik oldu. Kimse cevap veremedi. Kimse kımıldayamadı. Mervan Ağa tabancayı indirdi ve öfkeyle arka odaya yürüdü. Kadınların olduğu odaya girince orada da fırtına gibi esti. Herkes panikle geri çekildi. Bir tek Avşin kalakaldı. Elinde tepsi vardı. Öylece duruyordu. Gözleri kan çanağı gibi şişmiş, ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. Titreyen dudaklarıyla bir şey söylemeye çalıştı ama sesi çıkmadı. Mervan Ağa bir an durdu. Onu öyle görünce içi bir anlığına yumuşar gibi oldu. Ama hemen ardından Diyar’ın yüzü geldi gözünün önüne. Diyar’ın kardeşi... düşmanın kanı...