Beklemediği anda kasıklarına tam isabetle çarpan dizim ile acı dolu bir nida döküldü dudaklarından. Nefesinin kesilmesini fırsat bilip onu çevirip tam üstüne oturdum. Bir elim boğazını sararken dağılmış saçlarımla üstten baktım. "Sana gardını ne olursa olsun düşürmemeni söylemiştim, Yüzbaşı..." "Tüm geleceğimi baltaladın!" dedi can çekişir bir tonda. "Üzgünüm, kaşındın..." Sırıtışımı gizleyemiyordum. Yerim de rahat olsa gerek hiç kalkasım gelmiyordu sanırım hâlâ oturduğuma göre... "Ulan... Tüm neslimin amına koydun... Hâlâ kaşındın diyorsun!" Kahkahamı bastıramadım. Bu kadar çaresizken gerçekten çok güzel görünüyordu. "Böyle işin ızdırabını..." Neyse ki kalkmak aklıma geldi. O ise hâlâ yerdeydi. Ben kalkmak için hareket edecekken beni kolumdan yakalamasıyla neye uğradığımı şaşırdım. Tutup tek hamlede üstüne çekti. Şimdi yüzlerimizin arasında milimetre vardı. "Senin yüzünden hiçbir hemcinsin tarafından kabul edilmezsem, ömür boyu kâbusun olurum, Kara!" dedi sıkılı dişlerinin arasından. "Ne yapabilirsin ki? Hakkımla dövüştüm ve kazandım." Aramızdaki mesafeye rağmen mantıklı cümleler kurabildiğime inanamıyordum. "Eğer öyle bir şey olursa az önce bineceğin dalı kestin demektir, Kara!" 03.09.2024 ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz.

Gerçek ailem kurgusu,ama erkek versiyon… (B x b) vardır(!)

Okuldaki herkesin shiplenebildiği bir site kuran Hilal, bir süredir platonik olduğu çocuğun ismini siteye eklemez. Site okulda fazla popüler olmaya başlayınca bu durum çocuk tarafından da fark edilir ve kızın anonim hesabına yazar. “İsmim Hilal bu arada, küçük olmayan Hilal. Seninkini zaten biliyorum ama usulen yeniden söyleyebilirsin.” “Peki Hilal, küçük olmayan Hilal. Ben Pars Ege ama arkadaşlarım genelde bana Yener der.”

Zorlu görünen bazı süreçler, aslında beklenenden daha kolay aşılır. Birde o süreçte her daim yanı başında olan bir destekçin varsa… Göz açıp kapayıncaya kadar tüm acılarını unutturur insana. Sadece gözlerine bakman yeter aslında. İşte bu hikaye de bir Platin ile başlamıştı. Poyraz’ın çıktığı boks maçında aldığı darbeyle, bir Platin takılmıştı bacağına. 4 senedir tanıdığı, lise arkadaşı Bade ise hiç kuşkusuz yanında durmuştu. Senelerin biriktirdiği anılar yerini çok daha güzel sahnelere, çok daha anlamlı dakikalara bırakmıştı. Onlar 4 sene boyunca aynı bahçeyi paylaşan arkadaşlardı, şimdi ise birbirlerinin hayatlarında en güvenilir liman olmuşlardı…

Sokaklar... Yaşadığım zamanın özeti sokaklar. Ama ya bir gün aile olursa. Ben Arda. Bir telefon hayatımı baştan yazdı. Şimdi neler olucak. Küfür var

17 yıl sonra hiç beklemediği bir anda gerçek ailesi ile karşılaşan Asel bunu gerçek ailesinin Maraş`a gelmesiyle öğrenir.

Ben üsteğmen Parla Hilal Yılmaz Yarbay Anıl Toklu`nun manevi kızı gelin beraber hikayeme bakalım

17 yıl sorna Nilsu Taşın Gerçek Ailesini bulması.

Sara 22 yaşında kimseye bağlı kalmadan kalbi artık bir buz misali çözülmeye bekleyen, kendi zindanlarında kendisini hapsetmiş özgür bırakılmayı bekleyen küçük bir kız çocuğu hareket etme yetisini kaybeden bir kız. Peki işe girdiği bir şirkette hayatını nasıl değişecektir. Ve ya değişebilecek mi? Eğer öğrenmek istiyorsan okuman yeterli.

“Bazı savaşlar cephede başlar, kalpte biter…” Yüzbaşı Efe Demir, savaşın soğuk yüzüne alışalı çok oldu. Emir, disiplin ve görev onun hayatının üç temel taşıydı. Ta ki keskin nişancı Teğmen Zeynep Alkan cepheye ayak basana dek… Birlikte çıktıkları ölümcül görevlerde yalnızca düşmana karşı değil, kendi duygularına karşı da savaşmak zorundalar. Patlayan mermiler, gece baskınları, sızan ihanet ve her an ölümle burun buruna bir hayat… Ama en büyük mücadele, kalplerinin derinliklerinde başlayacak. Savaşta hayatta kalmak zor, sevmek ise imkânsız gibidir. Peki, ikisi de savaşırken birbirini korumaya çalışırsa, bu aşk onları kurtarır mı, yoksa yakar mı?