cinsellik vardirr "Evlilik mi? Sadece kağıt üstünde. Duygulara yer yok.” Öyle sanmışlardı... Elif başarılı, inatçı bir iç mimar. Mert soğuk, kuralcı bir yatırımcı. Geçmişten nefretle başlayan yolları, 6 aylık bir anlaşmalı evlilikle kesişti. Aşk? Yoktu. Sınırlar? Kesindi. Ama kalp, imza tanımaz.

Ceren ve Burak`ın kalplerinin kapıları vakitsiz, aceleci bir şekilde hastane odasında çalındı. Burak otomobil çarpan Ceren`e yardım ederken kendi hayatını tamamladığını nereden bilecekti. Ceren`in telefonunu unutup evine getirmese hikâye burada bitecekti. Ama telefonda gördüğü ela gözlerdeki huzur hiç bir yerde yoktu. Aşk ümitsiz, boş bir anlarında gümbür gümbür girdi kalplerine. Burak, Suriye görevine giderken aklını, ruhunu, kalbini Ankara`da Ceren`e bırakıp gitti. Burak ve arkadaşlarının gizli görevleri, iki sevgilinin aşklarına gölge düşürmesin diye çok uğraştılar. Kalpler aşka gebeydi. Aşk engellere... Bir gün yeşiller giyer çimen olursun. Bir gün maviler giyer deniz olursun Bir gün de Beyazlar giyer benim olursun...

𝒂𝒔𝒌 𝒕𝒖𝒕𝒕𝒖𝒈𝒖 𝒆𝒍𝒊 𝒃𝜾𝒓𝒔𝒌𝒎𝒂𝒚𝒂𝒏 𝒂𝒅𝒂𝒎𝒍𝒂𝒓𝒂 𝒚𝒂𝒌𝜾𝒔𝜾𝒓

İlk aşkım değildin belki ama , diğer bütün aşkları hükümsüz kılandın..

Tüm yeraltının Keskin`i iken sadece Safir`in Keskin`i olacağını o bile tahmin edemezdi...

Gözler midir kalbi yansıtan, yoksa kalp midir gözlerin aynası olan

karnımdaki ağır sıcaklıkla birlikte nefesim kesildi. Gözlerimi ilk önce adama daha sonra karnıma çevirdim. Adamın elindeki bıçak karnımı delmişti. Çığlık atmak istiyordum. Nefes bile alamıyordum oysaki. Adam bıçağı sertçe çıkardığında derin acıyla elimi karnıma koydum. Belim büküldüğünde gözlerim bulanıklaştı. Başım dönüyordu. Yere düştüğümde adam üzerime çıkıp bıçağı iki eliyle kaldırdı. Bıçağı kalbime indireceği sırada son gücümle kollarını tutup çığlık attım. Gücüm bitiyordu. Kollarım yere düştüğünde adam üzerimden hızla savruldu. Boğuk sesleri duyabiliyordum. Elim karnıma gittiğinde parmaklarımın arasından sızan kana baktım. Kafamı sol tarafıma çevirdiğimde Mert`in adamı öldüresiye dövdüğünü gördüm. Gözümden bir damla saçlarımın arasına karıştı. "Mert..." Kısık çıkan sesimle Mert durdu. Nefes nefese gözlerini bana çevirdiğinde gözü karnıma kaydığında dudakları şaşkınca aralandı. Zorlukla yutkundum. "Mert," Adamı bırakıp hemen yanıma geldi. Saçlarımı okşarken bağırdığını duydum. "Doktor! Buraya bakın çabuk!" Gözlerim kararıyordu. Dolu gözlerle bana baktı. "Güzelim, sakın. Sakın kendini bırakma. Beni bırakma, istersen ömrüm boyunca yüzüme bakma ama gitme yalvarırım!" Saçlarımdan ve yanaklarımdan öptü. Cevap vermek istedim. `Seni nasıl bırakırım ki?` demek istedim. Diyemedim. Gözlerim kapanırken son göz yaşım Mert`in eline damlayıp ıslatmıştı. Son hissettiğim, dudaklarımdaki sıcaklık olmuştu.

Siz: Antep`in hamamları sallanır külhanları. Siz: Hoşgör mahallesinin dip dibedir damları. Siz: Çiğ köftenin adına baklavanın tadına. Siz: Ye derler muradına. Siz: Hele hele hele ANTEPLİM gel yanıma dili tatlım. Siz: Çifte telli çalıyor kalkında oynayalım Siz: TEY TEYY düğünümüzde oynarız dimi antepli komutanım. Antepli Komutanım: Pardon siz kimsiniz? Siz: Gelecekteki çocuklarının annesi annenin gelini ve senin karın :))

Hayal kurarak başladı benim dünyam renklenmeye. Ve bunun sonucunda herşey baştan yazılmıştı. Kurgumun herhangi bir şekilde kopyalanmasını istemiyorum ve eğer aksi bir durum meydana gelirse gerekli işlemler yapılmaktadır.

Bir hastası yerine yanlışlıkla Yüzbaşına mesaj atan Burçe ve yanlış numaradan doğan hikayeleri... Bilmedikleri tek şey ise onların hayatlarının birbirini hiç olmadığından çok kanatması ve yaralaması. Peki sizce Burçe içinde olduğu kendi savaşından, aşk için olan savaşta hayatta kalabilir mi? Aşk gerçektende tüm umutsulukların içinde gerçekleşebilir mi?