Karadeniz, adının ağırlığını taşıyordu; siyah ve kudretli. Dalgaları, öfkesini kayalara savurarak hesap sorar gibiydi. İçinde tutamadıklarıyla birlikte dışına da savurarak geri toplayarak geriye çekiliyordu. Geride bıraktığı göçük, kırılmış ve yıpranmış sessiz bir iz gibi yere tutunuyordu. Ben o göçükte, hayatta kalmaya çalışan son kum tanesiydim. Yaşamla ölüm arasındaki o dar geçitte sıkışıp kalmıştım. Unuttuğum ne varsa hatırladıklarımdan daha ağır bir şekilde üzerime koca bir dalga gibi gelecekti. Bunu ne şimdi savaşırken ne de yaşarken anlayabildim; ben bunu kudretli dalgaların arasında boğulurken anladım. Boğulduğum kara sularda hiç ummadığım bir anda bir el kıyıya doğru çekti beni. Ve ben, o ele tutunarak kalmayı değil, o ele bağlanarak var olmayı seçtim. Karadeniz’in göğsünde sakladığı sırlarla örülü, acı, hayatta kalma ve yeniden doğma üzerine bir hikâye. ☸☸☸ ❝Senin gücün Göçmen Kızı, sesinle değil sessizliğinle titretir dünyayı; zira bazı kadınlar bağırmadan da devrim yapar. Ve sen susarak bastığın toprağa, boğulduğun denizlere, yandığın ateşlere ve tüm bu dünyaya adını öfkeyle kazıdın.❞

Sokak arasından geçerken merakına yenik düşüp dinlemişti genç kız duyduklarıyla mahvolmuş gibi hissetti mahallenin reisi ondan mı hoşlanıyordu bu da ne demekti Peki ya gerçek sevgisi değilse Aşk olarak adlandırdığı duygular gerçek değilse? Bakalım kitapta neler olucak biraz ters köşelerle dolu bir kitap olucak arkadaşlar İki genç adam bir kadın hangisinin sevgisi gerçek hangisinin sahte olduğunu anlayabilecek mi ?

Evet hayallerinizi süsleyen bir odun, Bulut ve utangaç ama tatlı kızımız Ela geliyor. Kimseye yan gözle bakmayan, başını yerden kaldırmayan delikanlımızın mahalleye yeni gelen kızımız Ela ile başı oldukça dertte. Kendisine yabancı duygularla savaşması hiç kolay olmayacak. Sıcak, samimi ve içimizden bir hikaye... SOKAK ARASI AŞK başlıyor.

"Hayatı altüst olmuş, kimsesiz bir kadın... Ve onu zorla kızına bakıcı yapan, karanlık sırlarla dolu tehlikeli bir adam. Esaret mi, yoksa beklenmedik bir kader mi? Birbirine tamamen zıt iki dünya, nefes kesen bir hikâyede çarpışıyor. Ancak bu hikâyede kim gerçekten tutsak, kim gerçekten özgür?"

Dükkândan çıktık ve kalacağımız odaya doğru yol aldık. Odanın kapısı sonuna kadar açıktı. Hasan amca endişeli gözlerle bana bakarak geride durmamı söyledi. Hasan amca içeri girdiğinde ağlama sesleri ile yardım çağırıyordu. Koşarak yanımdan geçti ve aşağıdakilere seslendi. - Korumaları çağırın, buradaki iki çocuk öldürülmüş. Aman Allah’ım nasıl olurda böyle bir şey yaparlar küçücük çocuklara. O sırada kapının kenarından içeriye baktım. Her yer kan olmuş. Kol ve bacaklar parçalanmış. Kafalardan birisi kopmuş şekilde masanın altında duruyordu. O an şoka girmiştim. İçimden geçenler korku, dehşet, yetersizlik, yardım edememe, engel olamama, koruyamamak. Orada öylece kaybolup gitmiştim ve sonrasında bayılmışım. Hasan amca sabaha kadar uyumamış ve durumu korumalara anlatmış. Gözlerimi açtığımda Hasan amca başucumda beni bekliyordu. Hafifçe doğruldum ve ağlamaya başladım. Hasan amca bana sarılarak,” Korumalar bunu yapanları bulacaktır elbet. Böyle bir vahşet cezasız kalmayacaktır.” diyerek beni teselli etmeye çalışıyordu. Muhtarın yüzüne baktığımda çok korktuğu ve çok endişelendiği belliydi.

"Çok yakınımdasın kedicik. Dikkat et, ısırabilirim." "O halde sana yeni bir bilgi daha çıngıraklı." Öfkesi birden çekilmişti. "Bir Aslanın dişleri de çok keskindir. Dikkat et. Ben sadece ısırmam, parçalarım." "Vay be!" dedim hiç oralı olmadan. "Nasıl korktum fark ettin mi? Titriyorum yine." Sessiz kaldı ama hala belimde duran eli sıkılaştı. Birden tüylerimi diken diken edecek bir şey yaptı. Dişleri boynuma sürttü. İnce derisini çekip örseledi. "Ödeşelim ister misin..." dedi, nefesi boynumu yalayıp geçti ve Lian ekledi. "...çıngıraklı?" --- Assra Marian Sallister... Bir Ak Yılan prensesiydi ama ummadığı bir ihanetle kendini bir Aslan prensin pençeleri altında buldu. Şimdi ya o Aslanı öldürecekti ya da... Hayır, başka bir seçenek yoktu. Onu öldürecekti! *Ejder Ateşi Serisi 1. Kitap: Yılan Yuvası (Tamamlandı) 2. Kitap: Kartal Kanadı (Devam ediyor) 3. Kitap: ... 4. Kitap: ...

Siz: Şimdi şöyle Siz: Pasaportunuz bende Siz: Bu da demek oluyor ki benimki de sizde

Hayatına son vermek isteyen bir kadın ve ölümün tanrısı. Silva intihar etmek üzere bir uçurumdan atladığında kendini beş tanrının hükmettiği Wienor`da bulur. Ölüm Krallığı`nda Ölüm Sarayında kendini bulan Silva yaşama son bir şans vermek isterken büyük bir tehlike sinsice diyara sızmaktadır. Ölüme ardından da Ölüm Tanrısına çekilen Silva kendinin de normal bir insan olmadığını öğrendikten sonra tehliklerle ve aşkıyla karşı karşıya kalacaktır. En korkunç sonun, ölümün tanrısıyla mutlu bir son düşlemek mümkün mü, üstelik kıyamet bu kadar yakınken? "Dile Ay Işığı, iste, emret. Ben de senin için her şeyi mümkün kılayım." Başlangıç Tarihi: 31.08.2024

Ormanın içindeyim heryer sisli tam önümde yavru bir kurt duruyor yanına avcılardan biri yaklaşıyor kurt sonra tüm saldırganlığıyla avcıya saldırıyor Çığlık attım Gördüklerim beni dehşete düşürmüştür o.. O.. O kurt az önce Bi.. Bi.. Bir avcıyı öldürmüştü ve attığım çığlıkla bana dönüp hırlamaya başladı bende ger geri gitmeye başladım "cici kurt" elime dal alıp kurta gösterdim "bak bu sopa ben dalı uzağa atıcam sende onu yakalayıp bana hiç getirmiyceksin Kurt daha çok hırladı " tamam tamam getirirsin yeterki hırlama " Elimi kalbime koydum " bak kalbim hizlı atıyor ben kriz geçirmeden sen bir yaylana yaylana gitsen" sonra daha çok üstüme gelmeye başladı ama bu sefer hırlamıyordu beni korkutnak istemiyor gibi usul usul geliyordu Acaba benmi yanlış anlattım diye düşündüm "bak kurtcum bu yol" Ona düz orman yolunu gösterdim İleriye doğru ellerimi salladım "buda gitmek"....

Bu bir Düğüm hikayesi... Güneşin, denizin, kuşların aşka düğümlenişinin hikayesi... Kaç gün, kaç ay, kaç yıl geçti. Beni bir çift yeşil göze tutsak edip, ruhunu kalbime düğümleyip gideli? Çocuk kalbimin vermiş olduğu hevesle bir şey yaptım. ASLA yapmam dediğim bir şey! Ona ulaşabileceğim en saçma yolu seçtim. Ya da seçtirildim! Aşk insana neler neler yaptırırmış? Aklını alır, sallar, çarpar, acıtır aynı zamanda kahkaha attırır, hüzne bulanmış sevinçler yaşatırmış... Bana ise yurt odamda, canım kadar sevdiğim iki yarenimle ilk mesajı atmayı uygun gördü. ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ "Yeter lan yeter! Buramıza kadar geldi ! Başlarım senin aşkının ızdırabına!" "Ama Meyra!" Poşetten çıkardığı telefona alık gözlerle baktık. Ama onun hinlik dolu gözleri kendinden çok emindi. Nazenin elimi tutunca korkusunu anladım. O da benim gibi yaklaşan fırtınanın farkındaydı. "O... O ne?" "Ben oturur bunun gelmişini geçmişini anlatırım da yeri değil. Babannemim üstüne hat aldım. Kaçakçılar çarşısından aldım lan ben bunu! Tipi kayık adamlardan mal isteyen müptezeller gibi kaçak telefon sordum! Kaç günlük yemek paramı Imeal atsınlar diye verdim! Ne diyorsam yapacaksın!!! Şimdi şu senin ünüformalı bıldırcını ava çıkıyoruz! Bağırtısı hiç kimsenin karşısında düşmeyen burnumu eğiyordu. Hızlı hızlı gezen parmaklarına dehşetle baktım. O ise keyifle bana telefonu uzattı. "İlk mesajı attık. Hayırlı olsun gaziler." O gülüş bizi bitirecekti... Ya da yep yeni bir kapıdan geçmem için güç verecekti. Uzattığı telefonu alıp ekrana baktığımda beynimden vurulmuşa döndüm. Canım dediğim kızın bana yaptığını düşman yapmazdı. "Beni bitirdin Meyra! Sen beni bitirdin..."