Sokakta insanların yolunu değiştirdiği, ya da yüzünü bile görmek istemediği bir kadındım. Dilan Yağız... Ablasının ve annesinin yükünü omuzlarında taşıyan ve bitmek bilmeyen ızdırapları ile yürümek zorunda kalan Dilan Yağız. ....... "Sen Dilan Yağız, intikam almak istiyordun öyle değil mi?" Biraz daha yaklaşarak devam etti. "İşte sana fırsat. Benimle evlen ve birlik olalım. Bu sayede sen de, ben de istediğimizi alacağız." Dilan yutkunarak başını eğerken tekrar ona döndü. "Sana talak hakkını vereceğim. İkimiz de istediğimizi aldıktan sonra ayrılacağız. Hem de sonsuza dek." İkimizin de tek istediği şey vardı. O da intikam. ...... "Mor fistan. Onu giymeye mecbur kalma kızım. İlk değilsin, ama son da olmayacaksın." Dedi kahin. Kaderimi o zamandan görmüş müydü? Ben gerçekten kör müydüm? 10 Ocak 2025 Evet sevgili okurlarım yepis yeni bir hikaye ile yeniden başlıyorum. Umarım beğeneceğiniz bir hikaye daha olur.

Gölge Kral kitabının devamı

Kör bir kuyuya atılmıştım. Her geçen saniye nefesim kesilirken, karanlıktan bir el uzanıp çekip almıştı beni. Daha ne olduğunu anlamadan tutsak olmuştu kalbim. Ruhumun kırık parçaları batmıştı avuç içlerime. Henüz altı yaşındayken hatırladığım silik bir anıdan ibretti bütün sevgisizliğim. Öksüz kalmış masum bir çocuğun hayal kırıkları vardı zihnimin en ücra köşelerinde. Ve birde o… Gözleri harla yanan bir ormandı. Ne zaman değse irisleri irislerime nefesimi keserdi, ateşler içinde can çekişen yansımam. Kalbimin acı çığlıkları arşı tırmalardı ufak bir tebessümüne. Kanser gibi yayılmıştı, önce çocukluğuma sonra tüm benliğime. Geçmişim kayıptı ve geleceğim bu adamın ellerinde ustaca tuvale çizilmişti. Öyle muazzam bir tabloydu ki! Şefkatiyle büyülediği renklerin arasında kimse fark etmemişti hüznün vedasını. Ve şimdi buradaydım… Her şeyin başladığı yerde onun yokluğuna sığınıyordum. ADEN…

Saat 2`ye doğru odanın kapısı çalındı. İki kız ve bir erkek içeriye girdi. Ömer, Selin ve Nil, selamlaştıktan sonra beklemeye başladım. Tip olarak üçü de birbirine benziyorlardı. Uzun siyah düz saçlar, koyu siyah gözler ve biraz ürkütücü soluk beyaz tenleri vardı. Üçüz gibiler gibi görünüyorlardı ama aslında üçüz değillerdi. Ortadaki halıyı kaldırıp yerde oturmamı söylediklerinde hemen onların dediğini yaptım. Ömer, yanıma elinde bir bıçakla geldiğinde, kendimi geriye çektim. "Korkma, üç damla kan ve yedi arkadaş sana gerçek kimliğini gösterecek." Derya, "Sera, istersen yapmayalım," dedi. Elimi uzatarak yapmak istediğimi ve bu konuda istekli olduğumu göstermek istedim. Derya ise bu âyine katılmak istemediğini söyleyerek kenarda bizi izlemeye başladı. Ömer, "Her bir damlada benim söylediklerimi tekrar etmeni istiyorum. Kızlar, siz de." Kafamı onaylayarak salladım ve kızlarda "Tamam," dediler. Ömer,"Tam kırk tane mum var, onları etrafımıza dizin." dedi. "Niçin kırk tane?" diye sordum. Ömer, "Her bir damlada on tane mum yanmalı." cevabını verdi. "Kırk tane olduğunu söyledin, üç damla kan akacak dedin. Son onu neden kullanmıyoruz?" diye sordum. Nil, "Yazı elinde belirdiğinde, son onu yakacağız." dedi. Kızlar mumları dizdi ve hepsi etrafımı sararak bir çember oluşturdular. Ömer, "Elinin tam ortasına küçük bir kesik atacağım. Acımayacak, korkma," dedi. "Tamam," dedim. Ömer, dediği gibi elimin ortasına bir çizik atmış ve kanaması için sıkmıştı. Kanamaya başladığında, Ömer odada dönüp kızların yanına gitmişti. Ömer, "Beni tekrarlayın. Elini aşağıya doğru tut ki damla damla kan aksın." dedi. Kafamı onaylayarak, elimi aşağıya tuttum. Elimden bir damla kan aktığını hissettiğimde, hepsi gözlerini kapattı. "Pronađite sebe." Önce onlar, sonra ben tekrarladık ve 10 mum yanmıştı. İkinci damla yere düştüğünde tekrar aynı şekilde Ömer söyledi, kızlar söyledi, sonra ben tekrarladım. Üçüncü ve son damladaydı sıra. Yere akan damlayı hissettim ve hep birlikte "Pronađite sebe" dedik. Bittiğinde elimde hafif bir yanma hissettim. Ellerimi çektim ve elimdeki yanma hızla geçti. Elimde Tengri yazısı belirmişti. Daha önce duymadığım bir inançtı bu. 40 mumun hepsi birden söndüğünde, neler olduğunu anlamaya çalıştılar ve hatta korktular. Derya, "Sorun ne?" diye sordu. Selin, "Burada olmaması gereken bir şey." dedi. Ömer bileğimdeki  harfini fark ettiğimde, elimi bırakmış ve korkmuşçasına benden uzaklaşmıştı. "Neler oluyor?" diye sordum. "Aman Tanrım, sen bir lanetli ucube gibisin!" dedi Selin. Dediği anda diğer kızlar hızla Ömer`in yanına gitti. Gözlerinde büyük bir öfke vardı ve birlikte odadan çıktılar. Bu durum beni şaşırtmıştı. Sembol, yavaşça bileğimden kaybolurken, kızların gözlerinde büyük bir korku gördüm. Şimdi aklım karışmıştı. Bu sembol ne anlama geliyordu ve neden kızlar birdenbire "ucube" diyerek kaçmışlardı? O an, ne yapacağımı ve bu gelişmenin ardındaki sırrı çözmek için nasıl ilerleyeceğimi bilemiyordum.

Ormanda nefes nefese koşuyorum.Arkamdan biri uluyarak inliyordu nereye gittiğimi bilmeden çıkış yolu bulmaya çalışıyorum sesler git gide yaklaşıyordu korkudan tir tir titrerken kaçmaya çalışıyorum ve bi anlık refleksle arkamı dönmem ile yere kapaklanmam bir oldu saçım yüzümün önüne gelirken yavaşça kafamı kaldırdım ve görduklerimle dilimin tutulması bir oldu siyah kürklü , keskin kehribar gözleriyle tamda gözümün içine bakıyordu kocamandi hayatımda ilk defa devasa bir kurt gördüm yavaşça bana yaklaşmaya başladı her adımında daha çok titriyordum etrafımda dönerek dolaşmaya başladı gozlerimi sımsıkı kapatarak nefesimi tutum hareket etmemeye calistim sanki beni kokluyordu ve burnu sacima değiyordu burnunu sacima daha cok bastirmasiyla hirlamaya başladı bayilacağimi hissettim kendini geri cekmesiyle sonunda derin nefes alarak gozlerimi açtım açmam ile onumde beklemesi bir oldu tekrar gözümün icine bakti "buldum seni asenam" dedi ve nefes nefese gözümü yatağımda açtım bu gördüğüm ruyada neyin nesidir diye düşünmeye başlarken annemin "belinay kalksana kızım kahvaltı hazır."dedi bende "tamam anne geliyorum " dedim ve banyoya giderek elimi yüzümü yıkamaya gittim.

Zalim Krallar , Cesur Savaşçılar ve Kötü Ruhlar... Kim intikam almak istemez ki? İçi kan ağlayan masumlar tabiki. Erifu ve Eruto Karakin kıtasındaki masumları kurtarabilecek mi? Birbirine karşı 3 cephe ve dökülen kanlar... Uzun ve yorucu bir serüven onları bekliyor.

Savaş ağa adlı hikayem ÇİLEM olarak değiştirilmiştir haberiniz olsun. Bu arada sevgili okurlarım, kitap olduğu için sadece on beş bölüm bulunmaktadır. Kitap için de profilimdeki instagram hesabına giriş yapabilirsiniz. Berdel`e kurban gitmiştim. Hiç tanımadığım, bilmediğim bir adamla evlendiriliyordum... "1 yıl, sadece 1 yıl sonra burdan herkesin seni bir ölü olarak sanması ile gideceksin." Bunu diyen bir ağaya ne kadar güvenilir ki Sevgiyi hiç tatmamış bir kız esir olduğu bir ağaya aşık olabilecek mi... Kalbi kırıklarla dolu 22 yaşında genç bir kız ve Mardin`in aşiret ağası. Berdele kurban gitmiş iki genç, iki deli yürek... Her genç kızın hayaliydi beyaz atlı prens, peki ya bu sadece hayallerden ibaret ise. Kuma kitabı değildir... 6 Eylül 2021 Telif hakları kesinlikle saklıdır.

Her şey bi taşınma ile başladı....

Soğuk ve Karanlık... Ruhumun ve bedenimin derinliklerine inerek, her geçen gün daha da etkisini gösteriyordu sanki... İnatla! Yılmadan... Nedenini bilemesem de son ana kadar direnmek istiyordum... Son ana kadar... ... ... ... ... Serimin ikinci kitabına herkesi beklerim :) Şimdiden teşekkürler arkadaşlar. Başlama Yılı 2016 Bitiş Yılı 2017

Hayatına son vermek isteyen bir kadın ve ölümün tanrısı. Silva intihar etmek üzere bir uçurumdan atladığında kendini beş tanrının hükmettiği Wienor`da bulur. Ölüm Krallığı`nda Ölüm Sarayında kendini bulan Silva yaşama son bir şans vermek isterken büyük bir tehlike sinsice diyara sızmaktadır. Ölüme ardından da Ölüm Tanrısına çekilen Silva kendinin de normal bir insan olmadığını öğrendikten sonra tehliklerle ve aşkıyla karşı karşıya kalacaktır. En korkunç sonun, ölümün tanrısıyla mutlu bir son düşlemek mümkün mü, üstelik kıyamet bu kadar yakınken? "Dile Ay Işığı, iste, emret. Ben de senin için her şeyi mümkün kılayım." Başlangıç Tarihi: 31.08.2024