Eski dönemde Anadolu`da geçen merhametin sevginin gücünü gösteren bir aşk hikayesidir. Güzelliği diyara nam salmış köylü kızı Gazel, o güzelliğe evvelden beri sevdalı olan yiğit bir delikanlı Cemal. Birbirlerine sevdalı iki yürek. Gazel ve Cemal birbirlerine duydukları derin aşkla kavuşacakları günün hayaliyle yaşarlar engeller çıksa da vazgeçmezler. Gazel sevdası Cemal`le vuslata ermeyi beklerken hayat hiç ummadığı yerden vurur onu amca oğlu Süleyman`a gelin ederek. Hayatını yedi yaşında ki oğluna adayan Süleyman amca kızını kurtarmak için çareyi nikahına almakta bulur. İki sevdalı yürek, üç farklı hayat ve küçük bir çocuğun dokunuşuyla değişen hisler bu davada hangisi galip gelir?

mafya, aşiret, anlaşmalı evlilik. “Senin için dünyayı yakarım, Mersa.” dediğinde, nefesinin suratıma çarpması beni ürpertti. Kesinlikle ondan böyle bir hamle beklemiyordum. Nefesinin suratıma çarpmasından dolayı kendiliğinden birkaç adım geriye gittim. Sırtım duvara yaslanınca, iyice yakınıma geldi ve kafasını eğerek yüzümüzü eşitlemek yerine, bir elini çeneme yerleştirip kafamı kaldırarak ona bakmamı sağladı. “Ne bir başkası, ne de bütün dünya. Çok istiyorlarsa çıksın karşıma. Senin için gözümün kararmayacağını mı sanıyorsun?” dedi, sözlerini bir bir yapacağını biliyordum. Bunu bilmek sertçe yutkunmama sebep oldu. 05.11.24

Kırık Umutların Işığı Bir yanda Gölge Timi’nin sert ve soğukkanlı komutanı Emin Baran Yılmaz, diğer yanda idealleriyle bir köye atanmış genç öğretmen Reva Karaca. Biri karanlıkla yaşamayı öğrenmiş, diğeri ışığa inanmış. Kader, onları aynı yolda buluşturduğunda; görevle sevda, emirle kalp arasında ince bir çizgi kalır. Ve bazen, en karanlık gecede bile bir umut yanar…

YALANIN GÖLGESİNİ HİSSEDİYOR MUSUN? KADERİN SANA GÜLÜYOR MU, YOKSA ALAY MI EDİYOR? TEK BİR ŞANSIN VAR. FIRTINANIN ORTASINDA HANGİ YOLU SEÇECEĞİNİ BUL. Elirya gözlerini açtı. Saray sessiz. Zincirler sessiz. Ama fırtına… fırtına nefesini tuttu. Her adım bir tuzak. Her nefes bir oyun. Babası mı? Kader mi? Bilmiyor. Ama biliyor… Oyun başladı. Ve kaybederse… Sadece kendisini değil, krallığı da yok edeceğini biliyor. Gerçek mi? Yoksa bir yalan mı? Kim doğru söylüyor? Kim yalan söylüyor? Unutma… Bazı gölgeler kendi karanlığında büyür. Bazı prensesler kendi ateşinde yanar. Bazı kaderler ise… kırılmayı bekler. Ve artık… Kurallar yok. Savaş senin elinde. Kader nefesini tutuyor. BEN ONUN OYUNU DEĞİLİM. BEN… ONU YAKAN, GÖLGEYLE ATEŞİN KESİŞTİĞİ SON KIVILCIMIM.

Dünya`ya varisleri bulmaya gittiğimiz gün aslında en büyük kumarımızı oynamıştık. Ya savaşın galibiydik ya da kaybedeni. Hepimiz biliyorduk ki içimizden kayıplar vermeden kazanamayacaktık. Belki de savaşlar sadece kayıp verilerek kazanılırdı...

Eskişehir`den gelen bir Tarih Öğretmeni…  Beste Suerdem.. Hayatındaki tek ciddi ilişki annesinin bastırdığı çeyiz takımıyla sınırlı. Evlilik baskısından kaçarak geldiği İstanbul’da, iki yakın arkadaşıyla birlikte kurduğu bekar evinde hayata sıfırdan başlıyor. Sadece çamaşır makinesini değil, kendi hayatını da yeniden kuruyor. Ama hayat bu ya, tam “Kendi çağımı başlatıyorum” dediği anda, üst daireye çevik kuvvet kadar çevik ama duygular konusunda yavaş çalışan bir komşu taşınıyor. “Ya Tutarsa” dediği şey evlilik değil aslında. Bir kadının hem kendini bulma, hem de kahkahalarla kaybolma hikâyesi. Nasreddin hocanın `ya tutarsa` sözünü hayat felsefesi yapan Beste`nin hikayesine sizlerde hoşgeldiniz❣️

Birbirlerinin kaderlerine bir gece bir fırtına ile yazılmış iki gencin aci dram ve aşk dolu olan hikayesi herşey kaderim oyunumu yoksa bir gecenin bir kralliga indirdigi o simsegin getirdigi lütuf mu Arven ve Eryndorum hikayesi

Aynı kaderin dört farklı hayatı nasıl kesiştirdiğini hiç düşündünüz mü? Ilgaz, Oğuz, Tolga ve Çiğdem… Hayatın en sert rüzgârlarına tek başlarına direnen dört yabancı. Her biri geçmişin ağır yükünü omuzlarında taşırken, yolları beklenmedik bir şekilde kesişiyor. Birbirlerini tanımadan önce sadece kendi savaşlarını veren bu dört kişi, zamanla aynı kaderin mahkûmu olduklarını fark ediyor. Kırık dökük hayatlarının arasında kurdukları bağ, onların en büyük sınavı olacak. Aile kan bağıyla mı olur, yoksa insan seçtiği ailesiyle mi tamamlanır? Geçmişin gölgesiyle yüzleşmeye cesaret edenlerin hikâyesi… Bazı yollar yalnız yürünmez. ! Kitabımın tüm hakları bana aittir. Kopyalanması durumunda yasal işlem başlatmaktan kaçınmayacağım.!

İnci`nin rüyasında gördüğü çocukla,ailesinin işleri yüzünde gittikleri bir tatil kasabasında karşı karsıya gelir,birbirlerinin rüyalarına giren iki genç kader bağı ile bağlı olduklarını düşünürler,oysaki kader onlara büyük bir oyun oynar... Onların kaderi birbirleri değildir,birbirlerini öldürmektir...

Berdel`e kurban gitmiştim. Hiç tanımadığım, bilmediğim bir adamla evlendiriliyordum... "1 yıl, sadece 1 yıl sonra burdan herkesin seni bir ölü olarak sanması ile gideceksin." Bunu diyen bir ağaya ne kadar güvenilir ki Sevgiyi hiç tatmamış bir kız esir olduğu bir ağaya aşık olabilecek mi... Kalbi kırıklarla dolu 22 yaşında genç bir kız ve Mardin`in aşiret ağası. Berdele kurban gitmiş iki genç, iki deli yürek... Her genç kızın hayaliydi beyaz atlı prens, peki ya bu sadece hayallerden ibaret ise. Kuma kitabı değildir... Savaş ağa adlı hikayem ÇİLEM olarak değiştirilmiştir haberiniz olsun. İlk kitabı da Instagram hesabımda belirttiğim sitelerde vardır. Bakmak isteyen instagrama girebilir. Her cumartesi yeni bir bölümle yayındadır. 6 Eylül 2021 Telif hakları kesinlikle saklıdır.

Instagram: azimet340 Bu hikayemin bütün hakları saklıdır ve tarafıma aittir. En ufak kopyalama taklit v.s olursa hukuki işlemler başlatılacaktır. ******* Bildiginiz bütün beşik kertmesi hikâyelerini unutun. Babaları askerde söz verdi, Kadir ve Kader`in geleceği yazıldı. Peki onlar bunu kabul edecekler mi?

Instagram: azimet340 Bu hikayemin bütün hakları saklıdır ve tarafıma aittir. En ufak kopyalama taklit v.s olursa hukuki işlemler başlatılacaktır. ******* Bildiginiz bütün beşik kertmesi hikâyelerini unutun. Babaları askerde söz verdi, Kadir ve Kader`in geleceği yazıldı. Peki onlar bunu kabul edecekler mi?

Selâm canlar. Hikayemiz orjinal adına ve kapağına döndü. Kader ve rüyalar bir arada.

"Ne tuhaf değil mi?... İnsanoğlu kaderinden kaçtığını zannederken oysa kaderine koşarmış süveyda." ➖️ "Öldürdün beni Vera. Bir gecede bin defa öldürdün." Ölse canı bu denli yanmazdı adamın lâkin Vera canından öteydi. Şimdi nerede ne halde olduğunu bilmediği canı. Cânanı... ➖️ ➖️ ➖️ Ölümü bekleyen bir kadın. Kadını ölümün pençesinden almak isteyen bir adam. Ölüm kan ve silahların gölgesinde filizlenen umutsuz bir sevda. Ve can kırıklarıyla dolu bir hayat. Peki ya aşk, yaşamın tek gayesi miydi? Merhamet hayatın neresindeydi? Kader geçmişin düğümlerini birer birer çözdüğünde umutsuz bir aşktan geriye ne kalırdı? 🥀 🥀 🥀 ❗️Uyarı. Okuyacakların dikkatine! Kitabım kesinlikle ve kesinlikle belirli bir yaş üstü içerikler barındırmamaktadır! Ancak bazı kısımlarında şiddet unsurlarına yer verilmiştir.❗️

“Bazı aşklar ne söylenir, ne yaşanır… sadece Allah’a anlatılır.” Henüz on beşindeydi Maral. Bir sevdayı haram sayan bir dünyada büyümüş, kalbini sustur-mayı öğrenmişti. Sessizdi… ama içinde dua gibi büyüyen bir aşk vardı. O aşkın adı Polat Ali Çakırdı. Abisinin en yakın arkadaşı… ondan yedi yaş büyük, ama kal-bine en yakın adam. Maral için Polat, kalbine düşen ilk dua, ilk imtihan, ilk sessiz-likti. Ona aşkını hiç söyleyemedi. Töre vardı, inanç vardı, korku vardı. Bu yüzden boynundaki kilitli kolyeye sarıldı, kalbini Allah’a emanet etti. Ve yıllar boyunca sustu… ama o sessizlik, dua olup göğe yük-seldi. Yıllar sonra kader yollarını yeniden kesiştirdiğinde, artık hiçbir şey eskisi gibi değildi. Çünkü Polat Ali, artık o eski Polat değildi… Bir zamanlar hayalleri, eğlenceli yaşamı, “çapkın” yanıyla bili-nen o genç adam; babası Cengiz Çakır’ın ölümüyle birlikte bambaşka bir dünya-nın içine çekilmişti. Ardında yalanlarla örülmüş bir geçmiş, gizli bir soy, ve taşıması gereken koca bir miras kalmıştı. Biri, herkesin tanıdığı güçlü iş adamı. Diğeri, ailesinin ve dostlarının görmek istediği “iyi adam.” Gerçekliği yok olmuştu o iki yılda, çünkü gerçek yüzünü yal-nız bir kadına saklamıştı. Maral ise artık büyümüştü. Kelimeler onun sığınağı olmuş, sustuklarını yazıya dökmeye başlamıştı. Her hikâyesinde Polat Ali’nin adını anmadan onu anlatıyor, satır aralarına gizlediği cümlelerde yıllardır susturulan kalbini konuşturuyordu. Bir yazar olmuştu, ama her kelimesi hâlâ ona emanetti. Kader bu kez, onları yalnız kalpleriyle değil; gizlenmiş geçmişleriyle, yarım kalmış dualarıyla da sınaya-caktı. Çünkü bazı sırlar sadece kalpte değil, nesillerin kaderinde de saklanır. Ve bazı kapılar… ancak Allah’ın izin verdiği anda açılır. “Ben Polat Ali Çakır… Gerçek yüzüm tek bir kadına ait.”

Kalpler ve Engeller Sema, Rize’nin sisli sokaklarında yürürken, içindeki fırtınayı bastırmaya çalışıyordu. Kalbi hâlâ Tamer’in gözlerinde yankılanıyordu; yıllar geçmesine rağmen hisleri ilk günkü kadar canlıydı. Ama gerçek hayat, çocukluk masumiyetinden çok uzaktaydı. Ailesi, onun geleceğini planlamış, uygun gördükleri genç bir adamla evlenmesini istemişti. “Bunu kabul etmelisin, Sema. Senin için en iyisi bu,” demişti annesi bir akşam, mutfakta çayını yudumlarken. Sema başını salladı, ama içten içe bir isyan vardı. O aşkı, o bağlılığı, yıllar boyunca sessizce taşıdığı Tamer’i nasıl unutabilirdi? Bu sırada Tamer, Artvin’de kendi hayatıyla boğuşuyordu. Babasının baskısı ve ailesinin beklentileri, onu Sema’dan uzaklaştırmaya çalışıyordu. Ama her adımda aklı, Sema’nın dağlarda oynayan çocuk yüzüne gidiyordu; o yüz, her engel karşısında ona güç veriyordu. Bir akşam, Rize’deki eski çay bahçelerinden birinde karşılaştılar. Tamer’in gözleri, Sema’yı gördüğünde aniden aydınlandı. Sema, çiçek tarlalarındaki o masum gülümsemesini hatırladı. Kalplerindeki yılların hasreti, sessiz bir patlama gibi içlerinden yükseldi. “Seni görmek… hâlâ imkânsız gibi geliyor,” dedi Tamer, sesi titreyerek. Sema, gözlerinde hem hüzün hem de umutla cevap verdi: “Ama ben hâlâ buradayım… seni bekliyorum.” Tam o sırada, başka bir karakter devreye girdi: Sema’ya talip olan genç adam, yakışıklı ve ailesinin güçlü bağlantılarına sahipti. O, Sema’nın elini tutmak için oradaydı. Sema’nın kalbi sıkıştı; ama Tamer’in varlığı, korkularını bastırdı. “Gözlerini ondan ayırma,” fısıldadı Tamer, sessizce. “Ben buradayım, yıllardır beklediğim yerdesin.” O gece, dağların arasındaki çay bahçesinde, üç kişinin hikâyesi birbirine dolandı: Sema’nın kalbi Tamer’de, ama gerçekler ve aile baskısı başka yönlere sürüklüyordu. Göz göze geldiklerinde, sessiz bir anlaşma yaptılar; birbirlerinden kopmayacaklardı, ne olursa olsun. Gece ilerledikçe, sis yavaş yavaş çöktü, ama Sema ve Tamer’in içindeki yangın sönmedi. Karadeniz’in rüzgârı, yaylaların sessizliğini taşırken, iki yürek yılların özlemiyle birbirine tutunuyordu. Ve ikisi de biliyordu: bu aşk, sadece kalplerde değil, her kararlarında, her bakışlarında, her sessiz çığlıklarında yaşayacaktı. Fakat kaderin yolları hâlâ onları sınayacaktı. Ailelerin planları, toplumun kuralları ve yeni devreye giren kişiler, onları birbirinden ayırmak için bekliyordu. Ve Sema ile Tamer, bir kez daha, aşklarının ne kadar güçlü olduğunu kanıtlamak zorundaydı.

O bana “tehlikelisin” dedi. Ama beni en çok korkutan şey, ona inanmam değil… Kalbimin onu hatırlıyor olmasıydı. Ben kim olduğumu bilmiyorum. Ama onun gözlerinde geçmişimi görüyorum. Ve içimden bir ses fısıldıyor: “O seni bir kez kurtardı… Ya ikincisinde öldürürse?”

Salih ve Sevde nin hikâyesi Kadere inanır mısınız?

Sürekli olarak karşısına çıkan ünlüye kalbini kaptıran Yasemin yaşananları kaderin oyunu sanar ve aşkına karşılık bulma umuduyla bir mesaj atar. Zamanla mesajların ardı arkası kesilmez ama bir gün kaderin oyunu gün yüzüne çıkar ve aralarında ki kırmızı ip dolanmaya başlar. Yasemin kendini bu aşka o kadar çok kaptırmıştır ki çevresinde olup biten hiçbir şeyden haberdar olmaz. Belki de hiçbir zaman kopmayacak olan kaderin kırmızı ipi bu sefer bizi yanıltmıştır. 🎀 İg/birvaveylaa1 Tt/birvaveylaa Wattpad/birvaveylaa

Bozkırın tazecik fidanıydı onlar... Kök saldıkça fidanlar, tutundukça toprağa güçleşti birer ağaç dalları oluverdiler. Güneş açtıkça, yağmur yağdıkça bahar geldi. O köklenen ağaç dallarında çiçekler açmaya başladı. Bozkırın çiçekleri... ~ Sarıhisar kasabasının yiğit delikanlılarından muallim Cihangir en yakın arkadaşı Levent`in bacısı Aybüke`ye karşı beslediği hislerinin sevda olduğunu anımsayamadan kendine konduramadan, bir başkasıyla nişanlanır onun yüzüğünü parmağında taşımaya başlar parmağında ki söz başka, yüreğinde ki söz bambaşkadır. Yürek yangının ortasında kalan dalların hikayesi tam da çiçeklerin açmasıyla başlar. ~ "Ey yârim, yârenim, yağmur kuşum, derinlikli destanım, yüreğimin gürlüğü, güneşim, ayım, bağım bahçem, bostanım, gönlümün ve ahiretimin yegâne sahibi...Aykızım"

Mardin midyatın sahibi zengin genç ağası sert acımasız bir piskopat ve tüm kızların hayali olan yakışıklılığa sahip Aziz Şahmaran naif zarif güzelliğe sahip bütün herkesi kapıya görücü diken sert bir duruşa ve kararlılığa sahip Avjin Gümüş

Adalet artık mahkeme salonlarında değil, kanla ağırlaşan bir terazide tartılıyor. Bir kefesinde kalp, diğerinde beyin… Hangisi ağır basarsa hüküm ona göre veriliyor. Kendini “adaletin unutulmuş hafızası” ilan eden bir katil, suçluların kalplerini sökerek onları gerçekten kalpsiz bırakıyor. Onun için bu, bir cinayet değil; dünyanın unuttuğu adaleti geri getirmenin tek yolu. Yasal boşluklara sığınan, cezasız kalan suçlular birer birer terazinin kefesine düşerken geriye sadece kanlı bir denge kalıyor. Toplum onu bir canavar, bir deli, bir katil olarak görse de o, kendisini sessiz çığlıkların sesi, karanlıkta adaletin nefesi olarak tanımlıyor. Ama asıl soru şu: Adaletin terazisinde son kalp sizin olursa, hangi kefeye düşeceksiniz?

Ben sert bir kadındım.Hayat beni buna mecbur bırakmıştı kendi tercihim değildi nasıl bir kadın olucağım.Daha küçük yaşımda bir sürü görünmez yükler verilmişti omuzlarıma ama bir şekil o yüklerin üstesinden gelmiştim.Gelmiştimdr sonuç beni böyle bir kadına dönüştürmüştü.Şimdi ise benim gibi bi kadın kalbinde bi kıpırtı hissediyordu inanılıcak gibi drğilidi çünkü kalbimi hissetmeyi unutalı baya olmuştu.Şimdi karşımdaki adam yüzünden tekrar bir kalbimin olduğunu hatırlamıştım.O geldiğinden beri değişmiştim.

Bir rüya kadar masum , bir sır kadar tehlikeli... "Gözlerine baktığımda, kaderimin yönünü değiştirdiğini hissediyorum..."KV "Benim gözlerimde sana ait bir iz bile bulamayacaksın..."RÇ

Lasia, özgürlüğüne düşkün, hayat dolu bir kadındı. Hayatına kimseyi karıştırmaz, kendi kurallarını kendi koyardı. Ta ki, karanlık sokakların gölgesinde, kader onu Azer’le çarpıştırana kadar...