Doğar doğmaz annesini kaybeden, adı bile olmayan bir çocuk... Teladu`nun donmuş topraklarında büyüdü; sevgi görmeden, sadece hayatta kalmaya çalışarak. Bir gün, kendisine zulmeden bir muhafızı kırık bir cam parçasıyla öldürdü ve kaderini kendi elleriyle yazmaya başladı. Yıllar boyunca acıyla yoğrulan bu çocuk, bir savaşçıya, sonra da efsanevi bir lidere dönüştü. Paralı asker olarak başladığı yolculuk, binlerce kişilik bir orduya ve kendi adaletini kurduğu bir krallığa evrildi. Karalius`un tacı altından değil, acıdan dövüldü. Soğuk tepelerde, siyah zırhıyla bir hayalet gibi yürürken, karanlık geçmişiyle yüzleşmeye hazırdı. Yüzündeki yara izleri, çektiği acıların iziydi ama bu izler, onu çirkinleştirmiyor; aksine, karizmasına gölge değil, ağırlık katıyordu. Onu gören, bir kraldan fazlasını görüyordu. Karalius`un huzurunda suçlular diz çöküp af diliyordu. Ama Karalius`un adaleti merhametten değil, haktan geliyordu. KARALIUS SESLENDI "Adalet artık bir kelime değil, bizim ayak sesimizdir!" Küllerden doğan kralın gözlerinde, ne korku ne tereddüt var. Sadece adaletin sancağını taşıyor.

Çok mu geç kaldık kavuşmak için?

(Parçalanmış Kalpler) Kurtuluş yoksa direniş benimle başlar. Karanlıkla çevrili bir odada, zaman durmuştu. Efsina Atalay, geçmişini yitirmiş bir kadındı. Özgürlüğü elinden alınmış, sesi susturulmuş, kimliği paramparça edilmişti. Ama içinde, tüm bu sessizliğe rağmen sönmeyen bir kıvılcım vardı. Onun adı bilinmiyor. Yüzü gölgelerden ibaret. Konuşmaları tehdit, bakışları kurşun gibi... Ve Efsina, o gölgeyle baş başa kaldığında, sadece korkuyla değil, kendi içindeki karanlıkla da yüzleşmek zorunda kalıyor. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu bir kaçış hikâyesi değil. Bu bir direnişin, bir kadının hayatta kalma savaşı... Karanlık çökmüş olabilir. Ama Efsina`nın gözleri hâlâ açık. Bu benim ilk kurgumdur. Çalıntı falan değildir. Güzel bir kitap olacağını düşünüyorum. Ve size okumanızı öneririm. Şimdiden okuyanlara iyi okumalar dilerim...

Hayatımın içinden ,çevremden esinlenerek yazdığım yazıları bu kitabımda toplayacağım… Sevgili okumalar.

Artık burdayızz :))

Bu sefer karışan tek bebek yok. Karışan üç bebek var...Berk , Ateş ve Nilsu.. 17 yıl önce hemşirenin hatası yüzünden gerçek ailelerinden koparıldılar. Gerçekler 17 yıl sonra ortaya çıktı. Ailelerinin sevgisizliği yüzünden erken yaşta olgunlaşıp birbirine aile olan üçüzler 17 yılın ardından gerçek ailesi ile birlikte Mardin`e gider. Peki bundan sonra ne olacaktı? Üçüzler ailesine alışabilecek mi ? Gelin hep birlikte öğrenelim. ************************************* Ateş...acısını saklamak için güler. Berk babasının sözleri yüzünden insanlara karşı duvar örer. Nilsu ailesi ona inanmadığı için dertlerini birine anlatmaya korkar. ************************************ "Bugün hastaneden aradılar. Doğduğunuz gün bir ailenin daha üçüzleri olmuş ve..." biraz duraksadıktan sonra konuşmaya devam etti. "Ve hemşireler sizi karıştırmış. Yarın DNA testine gidiyoruz. " deyince şaşkınlıkla ona baktım. Üçümüzün ağzından da tek bir kelime çıktı. "Ne ?" Başlama tarihi: 10/06/2024

Aren derin ; baba-baba tamam kurbanın olayım-baba bir daha yapmam-ben yaptım sen yapma babaa

Noksanın anlamı "EKSİKTİR!" Efnan`ın hayatı, hep yarım yamalak, noksan geçmişti. Gencecik bir kızdı, aklı hep çocukluğunda kalmıştı. Gerçi, yaşamak nedir bilmemiş, hayatın en büyük darbelerini, ailesinin "EKSİK" adı altında her defasında yüzüne vurulması ile yaşamış bir candan ibaretti. Onun adı NOKSAN`dı. Lakin yenilgilerinin hayatına dahil ettiği gerçekleri de vardı. `Geçmişin İzi!" Geçmişte yaşattığı gerçeği gün yüzüne çıkarmak isterken, EKSİK`le yolları kesişmişti. Onunla hiç ummadığı bir yolda karşılaşmış ve beraber yolculuk etmeye başlamışlardı. Bir kurşun, onaları birbirine bağlamıştı. Getirdiği gerçekler insanların yalanlarına tabi tutulmuştu. Adım Efnan. Anlamı; Cennette ki güzel gözlü kız demek. Kaderin bana yaşattığı şey... `NOKSANLIK!" Ardımı hiç bırakmamıştı... `Efnan Keleş `Berzan ŞahinKara @Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veyahut kopyalama işleminde. Yasal işleme başvurulacaktır.

Bu kitap annesi babası yüzünden ölen. Bir yandan yarım günlük işte çalışıp küçük kız kardeşine bakarken bir yandan okulunu okumaya çalışan ve depremde enkaz altında kalan başrolün hikayesini anlatıyor. Okumaya doyamıyacaksınızz. Kitap kapağı tasarımı madamegül e ait.

Asi ve dik başlı bahisli dönüşlere katılan aynı zaman da motor ve araba yarışlarına katılan Siyen Ayra Ereltaş`ın gerçek ailesine 17 yaşından sonra kavuşması

Kızımız yıllar sonra ailesini bulur

Yaş Farkı Çok Değildir.Bir Şans Verin.💮🏹🏹🏹

_Askeri kurgudur._ *-Demir parmaklıkların arkasından ona bakan arkadaşı yutkunup "Peki onu seviyor musun?" diye fısıldadı sanki hapishane duvarlarının bu anlara şahitlik etmesini istemezcesine.Kafasını duvara yaslayıp sıkıca kapattı gözlerini,aklına yine o yeşillikler düşmüştü işte. "Gözleri,deyip yutkundu bir müddet bekledikten sonra devam etti sözlerine.Davetkar şeytanın yarattığı sahte bir cennetti.Ve ben..." deyip durduğunda parmaklıkların arkasında kalan arkadaşı soğuk demir parmaklıkları iki eliyle kavrayıp "Ve sen..." dedi arkadaşının cümlesini tamamlamasını beklerken. "Cehennemde yansam bile bir ömür yaşamak istiyorum o gözlerde." dedi sona doğru gözlerinde oluşan inatçı parıltılar ve kararlı sesiyle. "Ve buna aşk diyorsan en akıllısından aşığım ona." diye devam ettirdi cümlesini. ********************************************** -Kitap kapağı için kız kardeşime buradan teşekkürlerimi iletmek istiyorum ve kitapın tüm haklarının şahsıma ait olduğunu çalıntı durumunda yasal işlemlere başvuracağımı belirtiyorum.

Umarım beğenirsiniz yorum yazmayı unutmayın 👉❤️‍🔥

Ben Aleda Demirsoy, babasının yapamadığını yapıp ihanet uğruna öz annesini öldüren bir kızdım. Ve yine, tüm dünyaya gerçekleri gösterecek o kadındım. Oysa, benim bile gerçekleri görmemi engelleyecek kadar hain ama güzeldi. Herkesin gözünü açmak isterken benimkiler kapanırsa ne yapabilirdim ki?

Küçüklüğünden beri ruhu ezilen ve sevgi nedir anlayamayan içindeki üşüyüyen küçük kız olan bir asker olarak MEHİR ECHER ile bir yandan doktorken hayatın şartları gereği mafya olan DALYAN DAFİ BAĞDAŞ ın harika hikayesine tanık olmak istermisiniz...

Kırgınlıklarla dolu bir kalp. Param parça olmuş bir beden. Acı içinde kalmış bir insan ve onun hayatından bazı kesitler.

Asker & Eski Asker Gözlerimi gözlerine diktim. "Süsünden eksik olmuyorsun be kızım," dediğinde gözünün içi gülüyordu. "Yine hangi makyaj veya takı. Söyle güzelim. Söyle çünkü bunları bir tek senin için yaparım." Yüzümde tebessüm yer edindi. "Bana mermi verir misin peki?" Bir hata her iki hayatında sonu olmuştu . Kitabı yüzde yüz seveceğinize o kadar eminim ki.

Evlenmekten kaçan bir kızın seneler sonra aile evine dönmesi ve aniden bir bedel uğruna evleneceğini öğrenmesi

Bazı insanlar, hayatın acımasız gerçeklerinden korunmayı bir sanat haline getirir. Aslan Ateşoğlu, onlardan biridir. Soğuk, Sert, Kontrolü elinde tutan bir iş adamı... Duygularını asla dışa vurmaz, her adımını hesaplayarak atar. Ve bir gün, yolunu kesen kadının hayatı, onun tüm kurallarını alt üst eder. Gülfem, tecavüz mağduru bir kadın. Hamile haliyle, korku ve çaresizlik için de kaçarken, hayatını değiştirecek bir adamla karşılaşır. Gülfem, geçmişinin karanlık izlerinden kaçarken, Aslan`ın yardımına ihtiyaç duyar. Ama bu yardım, ikisinin de hayatını değiştirecek kadar büyük bedeller gerektirir. " Bu hayat sana başka şanslar sunmaz. Ya hayatta kalacak, ya da yitirileceksin," dedi Aslan, gözlerinde bir sertlik ve karanlık, bir farkındalık vardı. Gülfem, bir kadının taşıdığı en büyük yükle, sadece kendi hayatını değil, karnında ki bebeğin hayatını da kurtarmak zorundadır. Ancak Aslan`ın soğuk duvarlarını kırmak, onu güvenle bir adım daha ileriye taşımak o kadar kolay olmayacaktır. Bunu başarabilecekler miydi? Ve Aslan, kendi geçmişinin korkularına rağmen, ona bir yol gösterebilecek miydi? Hayatta kalmak ve sevmek, her adımda daha zor bir hale gelirken, iki yabancı birbirinin içindeki karanlıkla yüzleşecektir. Gülfem ve Aslan`ın hayatına tanıklık etmek isterseniz buyurun gelin. +18 unsurlar argo ve küfür içerir.

Elif, 27 yaşında, çocukları çok seven, sakin ve huzurlu bir hayat yaşayan bir öğretmendir. Küçük bir kasabadaki ortaokulda çalışmaktadır. Bir gün, şehirde düzenlenen bir eğitim seminerine katılmak için yola çıkar. Ancak hayatı, o gün tamamen değişecektir çünkü gölgesiyle karşılaşacaktır.

"Bazı yaralar görünmezdir. Ve bazı insanlar… o yaraları fark etmeden sarar." Lara, hayatı milimetrik kurallar ve sessizlikle örülmüş bir dünyada yaşıyor. Disiplinli, titiz, kontrollü. Çünkü bir zamanlar sevilmediğini düşündü ve kendini düzene sakladı. Gülmek yerine susmayı seçti. Kalbinde, kimsenin duyamadığı bir çocuk sesi var: "Biri beni gerçekten görür mü?" Atlas ise her şeyi şakaya vuruyor. Hayat onun için bir oyun sahnesi gibi. Ne kadar gülerse, o kadar az acıyor gibi... Çünkü bir gün ağladığında, kimse elini tutmamıştı. Şimdi ise kimseye acısını göstermiyor. Peki ya kader, bu iki zıt ruhu bir araya getirirse? Biri içindeki çocuğu saklamış, diğeri susturmuşken… Belki de birbirlerinin sesini ilk kez duyacaklar. “Kalbinin en sessiz köşesine sakladığın o ‘sen’… belki bir gün birinin bakışıyla uyanır.”

Yıllar önce ailesinden koparılan Arya, üvey ailesi ile mutlu mesut yaşıyordu. Ta ki Ares ortaya çıkana kadar. Her şey bir anda olmuştu. Ares`in hayatına dahil olması ile bütün hayatı bir anda değişti. Kendisini çok farklı dünyalarda buldu. Gerçek benliğini buldu. Hayatımdaki amacını buldu.

"Arslan geri dönemez misin?" Derin bir nefes alıp parmaklarımla gözyaşlarımı sildim. "Lütfen geri dön ne olur! Sana çok ihtiyacım var ne olur! Arslan ne olur geri gel." Gözlerim masadaki rapora gitti. "Ben... ben ne yapacağımı bilmiyorum, korkuyorum. Sana çok ihtiyacım var lütfen. Yanımda olmana çok ihtiyacım var, kendimi çok yalnız hissediyorum. Lütfen mesajımı alınca ara beni olur mu?" ▪︎ -Siz: Hala sinirin geçmedi mi? Seninle konuşmam lazım. -Siz: Lütfen cevap ver artık acil konuşmamız gereken bir konu var. -Siz: Kaç ay oldu sakinleşmedin mi? Sana her şeyi açıkladım neden böyle davranıyorsun en azından konuşabiliriz değil mi? -Siz: Cevap vermeyecek misin? -Siz: Mesajları görünce geri dön lütfen! -Siz: Kaçarak bir şeyler halledilmiyor bunu biliyorsun. Aramızdaki sorunu aşamıyorsun tamam ama bu başka bir konu, benim senle gerçekten konuşmam gerek. -Siz: Seninle konuşmamız gereken bir konu var acil diyorum. Neden cevap vermiyorsun? -Siz: Tamam o zaman sana son kez bu mesajı atıyorum bir daha seni rahatsız etmeyeceğim ama bil ki bana ulaşamazsan çok geç olacak her şey için... Bazı şeylerin telafisi olmayabilir zamana bırakılamayan ne olur bana ulaş. Kitabın kurgusu bana aittir. Tüm hakları bana ait ve saklıdır.

Yine bir gerçek ailem serisi ile karşınızdayımm