Onlar Vatan İçin Hayatlarını, Ailelerini Ve Tüm Varlıklarını Feda Ettiler. Bu Topraklar Selamete Erişsin Diye Yemediler, İçmediler Ve Uyumadılar. Onlar Barış İçin Savaştılar, Onlar Vatan İçin Mücadele Ettiler.

(MİT Kurgu) “Bazen omzundaki rütbelerle değil, sokaklardan kazandığın rütbeyle hareket edersin…” Çocukluk arkadaşı olan iki ruh yeniden 13 yılın ardından İngiltere’nin bir barında karşılaşmıştır. Biri doktor olmuştur; bir diğeri ise tıp kongresinin gerçekleştiği okulda astronom… Ama Yansı, astronom olduğunu düşündüğü bu adamın Milli İstihbarat Teşkilatı için çalışan ve Türkiye’nin en karanlık adamını çökertmek üzere özel olarak kurulmuş timde ajan olduğunu bilmiyordu. Oğuz Karaca, Türkiye’nin önde gelen ajan ve askerlerinden oluşmuş Anka Timi ile dünya ülkelerinin üye olduğu Kurul’un Türkiye ayağı olan Alastan’ları çökertmek için çalmıştı sirenleri. Vakit, oyun vaktiydi… *Tüm hakları saklıdır. BU KİTABIN HİÇBİR KURUM, KURULUŞ VEYAHUT GERÇEK HAYATLA İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR. TAMAMİYLE HAYAL ÜRÜNÜDÜR.

"Aşk, bazen bir savaşa benzer… Kaybetmeden önce ne kadar ileri gidebilirsin?" Arslan Demir Altınok. Güçlü, soğukkanlı, ama geçmişinin karanlığına tutsak bir mimar. Herkesin saygı duyduğu, ama çok az insanın gerçek yüzünü bildiği bir adam. Hazel İnci Yılmaz. Hayata karşı dimdik duran, zeki ve inatçı bir üniversite öğrencisi. Kalbinde kırıklarla büyümüş, ama umudundan hiç vazgeçmemiş bir kadın. İkisinin yolları İzmir’de bir tesadüf sonucu kesişti. Ancak bu karşılaşma sadece bir aşkın başlangıcı değil, yıllar öncesine dayanan sırların, ihanete bulanmış ilişkilerin ve kanla yazılmış geçmişin de fitilini ateşleyecekti. Tutkunun öfkeye, sevginin nefrete, sadakatin ihanete dönüştüğü bu savaşta, tek bir soru kalır: "Gerçek aşk, bütün yalanların üstesinden gelebilir mi?" "İmkansız Savaş", sizi kalbin en derin çatlaklarına, ailelerin örttüğü karanlık sırlara ve aşkın tüm ihtişamıyla kavrulduğu bir serüvene sürüklüyor. Savaş başladı. Ve kazananı kalmayacak.

❝ Baron örgütü liderliğinde olan Kamer çetesi İtalya’ya da büyük bir vurgun yaptı. İtalya’da dün sabaha karşı, uyuşturucu kaçakçılığı ve silah ticareti yapılan bir depoda yangın çıktı. FBI ve polis ekiplerinden aldığımız bilgiye göre vurgunu yapan Baron örgütü liderliğinde olan Kamer çetesi olarak bilinmektedir. Kamer çetesi, yapmış olduğu kaçakçılık sonrası depoyu yakmışlardır! Çok sayıda ölü ve yaralı vardır! Kırmızı bültenle aranan Baron kod adlı örgüt ve çete kurucusu, tüm dünya tarafından aranmaktadır. Yaklaşık yedi yıldır aranan Baron’un henüz kimliği tespit edilememiştir. ❞ Bu kurguda geçen kişi ve olaylar tamamen hayal ürünüdür! Gerçekle hiçbir alakası yoktur. Bu kurguda geçen karakter ve kelimeler bir başka kurgudan alınmamıştır. Benzerlikle çalıntıyı karıştırmayın! Fikir şahsıma aittir! Başka kurgulara benzememektedir. Okudukça anlayacaksınız ne demek istediğimi, bunun bilincinde yorum yapmanız rica olunur!

"En sevdiğin çiçek ne peki?" Hiç düşünmeden cevapladım: "Lavinia Çiçeği." "Anlamını biliyor musun?" Kafa salladım. Lavinia, ölümün çiçeğiydi. Güzelliği için seven çoktu. Ama ben… anlamını öğrendiğimde sevdim onu. O, Gölge Timi’nin içindeki iki kadından biriydi. Ama karanlıkta en çok o fark edilirdi. Gözleriyle karar verir, kurşunlarıyla mühürlerdi. Geçmişinden kaçmıyor, onunla savaşıyordu. Dişi Kurt — Karşısına geçmeye cesaretin var mı?

O kainatta aranan yaşam pınarıydı. Alparslan ise o pınarın yegane koruyucusu... Dünya üzerine örümcek ağı gibi yayılmış bir Birlik! Adının anlamını bedeninde taşıyan Şifa! Şifaya ilmek ilmek dokunmuş Alparslan! Sadakatin, sınırsız itaatin, aşkın, tutkunun, bağlılığın, güvenin, sonsuz aidiyetin hikayesi bu... NOT: İLK ÜÇ BÖLÜM GEÇMİŞTE YAŞANAN OLAYLARI İÇERİR VE FARKLI ZAMAN DİLİMLERİNDE GERÇEKLEŞMEKTEDİR. KURGU "HARABELER VE HAZİNELER" ADLI BÖLÜMLE BAŞLAMAKTADIR.O

Uyarı: Kitapta geçen kişi, kurum, olaylar, yer ve mekanlar tamamen hayal ürünüdür! Geçmişindeki bütün acılara rağmen ayakta kalmayan çalışan Elfin Sare Erzel. Her gün bıkmadan,usanmadan çalıştığı dükkanın karşındaki mezarlıktaki mezarlara beyaz karanfil ekiyordu. Peki bir Askerin babasının mezarına karanfil dikerken Askerle kaba bir şekilde karşılaşırsa ne olur? Yaralı bir kadın fakat çiçeklerle kendini yaşama adamış ve ayakta durmaya çalışan bir kadının hikâyesi...

Bir mafyaya aşık olursam ne olur diye düşündüm ve olan oldu...

“İntikam, sabır ister.” Dünya bir satranç tahtasıydı ve insanların çoğu da birer satranç taşı… Kimi piyondu, kimi vezir, kimi kaleydi, kimi fil… Kimi ise Şah’tı ve Şah yenilirse oyun biterdi. Ben henüz Şah değildim. Vezir de… Piyon olamayacak kadar iyi biliyordum bu oyunu ancak kale gibi açık ve düz de sayılmazdım. Satranç tahtasının gizli kahramanıydım ben. Asiye Bolat’tım. Kalender mahallesinin Asi’si… ♟️ Asiye Bolat, on yaşında ailesini trajik bir şekilde kaybettiğinde, hayatının geri kalanını, ailesinin ölümüne sebep olduğunu düşündüğü insandan intikam almaya adar. Acılarını kalbine gömüp yalnızca öfke ve hırsla doldurduğu ruhuyla, on üç yaşında, küçük bir kızken kapatır duygularını herkese. Şimdi yirmi üç yaşında genç bir kadın olan Asiye, kaybettiği ailesinin mirasını yeniden kazanmak ve onların ölümünden sorumlu tuttuğu Necati Soykan ve Soykan ailesini yok etmek için amcası Tarık`ın rehberliğinde yıllarca hazırlandığı bir yola adım atar. Doğduğundan beri yanında olan ve onun hikayesine benzer şekilde babasını yitiren İlhan’ın ve en yakın arkadaşı olan Sevilay’ın yardımıyla bir intikam yolu yürümeye başlar. Satranç tahtasında bir oyuncu gibi düşmanlarının hamlelerini dikkatle izleyen Asiye, hem psikolojik bir mücadeleye hem de fiziksel bir savaşa girmeye hazırdır. Ancak Soykan ailesine karşı oynayacağı oyun, onu tahmin etmediği duygusal ve stratejik sınavlarla karşı karşıya bırakacaktır. Geçmişin sırları ortaya çıktıkça, Asiye`nin adalet arayışı ve geçmişin hayaletlerinden kurtulma isteği daha da güçlenir. Ancak intikamın ağırlığı, Asiye`nin kalbini ne kadar taşıyabileceği konusunda onu sınar. Oyunu kuran, oyunu bozan olabilir bazen. Bu yalnızca bir intikam hikâyesi değil, aynı zamanda kaybolmuş iki kayıp ruhun kendini yeniden bulma mücadelesidir.

Çocukluklarında yaşadıkları gizemli bir olayın ardından birbirinden kopamayan sekiz arkadaş. İçlerinden birinin başına gelen sarsıcı olay, tüm dengeleri altüst eder. Diğerleri ise olayın ardında kalan karanlığı çözmek için geçmişle, sırlarla ve kendi korkularıyla yüzleşmek zorunda kalır.

Zalimler ve Masumlar, Aksaray`da yaşayan köklü, saygın ve toplumda önemli bir yere sahip bir ailenin genç yakışıklı erkek evladının, kendisinin hiç tanımadığı ancak ailesinin büyüklerinin yakından tanıdığı, zengin ve prestijli bir ailenin sorunlu, psikolojik sıkıntılarla boğuşan genç ve güzel kızıyla evlenerek İstanbul’a damat gitmesini ve burada karşılaştığı çarpıcı olayları konu alıyor. Bu romantik gerilim; gelenek, baskı, aile sırları ve içsel çatışmalarla örülü bir yolculuğu anlatırken, aşkın, sabrın ve insan ruhunun sınırlarını da sorguluyor.

"Bazı sesler yalnızca duyanların değil, duyamayanların da kaderini değiştirir." Sessizliğin içinde fısıldayan bir gerçek... Kırık geçmişlerin ve onarılmaz sırların birleştiği, görünmeyen iplerle birbirine bağlanmış hayatlar... Gecenin karanlığında parlayan şehir ışıkları kadar göz alıcı ama bir o kadar da tedirgin edici bir dünya. Bu dünyada herkes sıradan görünür - ta ki içlerinden biri gerçeği duymaya başlayana kadar. Bir çağrı, bir beste, bir dokunuş... ve ardından gelen parçalanma. Kırık Zihinler, zihinsel sınırların ötesinde gezinen, karakterlerin duygusal derinliğinde kaybolacağınız bir roman. Her sayfası, sesini duyurmak isteyen bir hafızanın yankısı gibi. Hazır mısınız? Çünkü bazen... kendinizi hatırlamak, her şeyi unutmaktan daha tehlikelidir.

"Ali Asaf" ona ilk defa ismiyle seslenmiştim. "Yapma" "Neyi yapmayayım" anlamamıştım. Gözlerini kısıp "Bana ismimle seslenme. " "İyide senin ismin Ali Asaf değil mi?" Sesini yükselterek "San YAPMA dedim!İsmim Ali. Sana sadece Ali daha fazlası değil." Bu son sözleri ise kırılan kalbimin sesiydi. Ona artık Ali diyecektim sadece Ali. İsmini söylememi istesede artık benim için sadece Ali`ydi. Ruhumda iz bırakılmış nişaneler dolanıyordu. Bir bir etrafımı sarmış ve an kolluyorlardı. Kaçış yoktu ama benim de pes etmeye niyetim yoktu. Genç kurgu sevenleri kitabıma beklerim.

Asena sıradan biri değil. O, duygularını içinde değil, boynunda taşıyor… Her bir renkli taş, bir duygusunu simgeliyor: sevgi, öfke, korku, sevinç, merhamet… Ancak bu özel kolyenin bir bedeli var. Asena kolyeyi çıkardığında, duygularını tamamen yitiriyor. Ne acı hissedebiliyor, ne mutluluk, ne de pişmanlık… Ve en tehlikelisi: kendini kontrol edemiyor. "Duygularımı çıkarırsam, geriye kalan sadece sessizlik değil… yok edici bir fırtına."

Aşk ne beyazdır ne siyah.. Ve aşk sadece kırmızı renkte değildir bazen de GRİdir.. Siz bu aşkı okumaya var mısınız? 🖤🤍

Doğukan ve Atacan bir çatışmaya girer ve Atacan vurulur çok kan kaybeder hastaneye giderler ve Atacan için kan gereklidir doğukan hemen kan vermek için aselin olduğu odaya yönlendirirler onu ve Asel` le doğukanın ilk karşılaşması olur.Asel kan alır ve onuda götürmesi için dilaya verir ve Dilay da atacanı görür ve hikaye başlar.🙃💗

Şahınşah...Hükümdarlar hükümdarı. Aslında her şey bir oyundan ibaretti. Düzen kuruluydu ve asla şaşmayacak kadar netti kurallar. Eğer masada bir söz verildiyse... Ya sözünü tutardın ya da ölürdün, Zirve`de işler böyle ilerlerdi. Kimsesizlere kimse olurdun. Eğer zor gelirse yokluğu yuva bilirdin. Düşmanı sırtından vurursan namert değil, ibretlik olurdun. İkiye bölündük biz. Kalbimiz kadar parçalansaydık, iki yetmezdi...silinirdik. Yetime yuvayız, asıl yetim bizken. Savaştığımız yolda koruyanımız yok. Aynı yolda yürüdüğümüz kimseye güvenmeyiz. Bizim yolumuz pes etmelere alışık. Gönlümüz yaman. Sevda sözlükte hiç yazmadı. Varlığı yaksa da dile alınmadı. İnce bir sızı oldu, derinlerde yandı. Sönmezdi, sönseydi sevda olmazdı. Sessiz çığlıklarımız duyulsaydı, Zirve`de tek bir kuş kalmazdı. Herkesin gideceğini bilirdik, herkes olmadan silerdik. Kurallarımızı kağıda dökmedik, dökseydik ezberlerdik. Silah ezbere çekilmez, cepten çıktıysa patlamadan indirilmez. Bilirdik. Sildik mi tam sileriz, silerlerse hiç var olmamışız gibi gideriz. Zirve`de yaşamak boğulmak gibiydi. Burası boğularak ölenlerin isimsiz mezarları ve hiç geri alınamayacak günahlarının bedel yeriydi. "Günahların kadar ağla, Şahınşah." ... "Ahu`m, zarif kadınım." Dönüp bakmadım. Ahu`yu içimde defnedeli uzun zaman olmuştu. Ahu; güzel, ince, zarif kadın demekti. Elleri silah tutmaktan nasır tutmuş, gözleri binlerce bedeni cansız görmüş, yüreğine bombalar yağmış gıkı çıkmamış, omuzları dertlerini taşıyamamış çökmüş, Ahu öleli çok olmuş. "Benim adım Neslihan, Kanlı. Neslihan! Bilir misin Neslihan ne demek?" Gözleri bitmek üzere olan sigaramı buldu. Derin bir nefes daha çektim atmadan önce. Yanına doğru yürüdüm. Elleri cebinde yine en ukala duruşunu sergiliyordu. Kırmızıya boyalı dudaklarımı araladım ve sigaramın son dumanını yüzüne doğru üfledim. Boynundaki damar hareketlendi. Yüzüme yerleşen acı dolu tebessümle izledim onu. "Söyle." Sert sesi ile fısıldadı. Dudaklarım, boynuna değerken konuştum, "Benim adım Neslihan, Kanlı. Soylu demektir Neslihan. Soysuz köpeklerin cirit attığı bu alemde, Neslihan benim adım. Soyumla soy katmaya geldim bu dehlize. Ve sana yemin ederim ki Zirve`nin başına geçmeden varlığımı silmek isteyen herkesi sileceğim bu alemden." Arkama döndüm ve topuklarım kırılacak duruma gelecek kadar sert bastım zemine. Kapıyı açtım ve çıkmadan önce son kez gözlerine baktım. "Unutma Kanlı, senin de canını alacağım. Soysuzluğunu ispat ettiğim gün şerefin ayaklarım altında seriliyken, derinden yere paspas yapacağım. Gelen geçen üzerine basacak, ama en çokta bu gün hakkını yediğin yetimlerin ayakkabılarını temizleyeceğiz üzerinde. O gün gelene kadar yediğine içtiğine dikkat et, şayet ben ve yetimler ucuz mal sevmeyiz." Yüzümdeki şuh gülümseme ve kendimden emin tavrım onu çıldırttı. Neslihan bu aleme bomba misali düşmüştü. Unutmayın sevgili okuyucularım, her insan kaderini, geçmişini ve geleceğini kendi yazardı. Bir zamanların piçi Neslihan, soyunu baştan sona tekrar yazmıştı. Sahi Zirve`de herkes piçti. Konu orta yer çocuğu olmak değildi. Hiçbir zaman öyle olmamıştı. Konu atıldığın ortaya sahip olmaktı. Bir zamanların piçi Neslihan,şimdi zirveye bir başına tırmanıyordu. İşin ilginç yanı Zirve`de onu bekleyenlerden habersizdi. ... Yordemsu. Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı durumunda gerekli işlemleri başlatacağımdan asla kuşkunuz olmasın. Hikayenizin esin kaynağı olarak hikayemi kullanmayın. Keyifli okumalar.

Bu, boyutları aşan bir oyun. Aynı zamanda gerçeğin peşinde bir yarış. Bilinmeyen mühürler, hayaletler ve tanrılarla bir şans oyunu… Dijital bir mücadele, insanlığın kurtuluşu… Gerçeklikle bağlantılı sanal bir dünyada — O bizi bilinçli olarak seçti. Bizi isteyerek seçti. Bilincimizi bilinçli olarak belirledi. Ve şimdi… korkunu geride bırak. Bencil düşüncelerini, sorularını ve direnmeyi bırak… Zihnini özgür bırak. Hoş geldin: Kâbuslar Diyarı.

“Yandım… ama yok olmadım. Sadece yeniden doğdum.” O, kendini hep farklı hissetti. Ama gerçeği öğrendiğinde her şey yandı. Ve o, küllerinden yeniden doğdu. Şimdi, geçmişin sırlarıyla yüzleşmek… Ve kim olduğunu bulmak zorunda. Bu bir hayatta kalma hikâyesi. Bir kimlik arayışı. Ve belki de bir başlangıç.

Maya, gökyüzünde mavi ay olduğu sıradan bir gece evine dönerken terk edilmiş tekinsiz bir inşaatın içerisinde duyduğu seslerle yolunu değiştirir. Bu soğuk havada, inşaatta kalmış kara kediyi yanına almak ister fakat işler istediği gibi gitmez. Merdivenlerden düşerek bilincini kısa bir süre kaybeden Maya, gözlerini açtığında kendini farklı bir yerde bulur. Panik ve korku dolu anların ardından evine dönmeyi başardığında işlerin sandığı kadar basit olmadığını anlayacaktır. Kendi evinde kapıyı açan bir delikanlı, evde yıllardır kendisinin yaşadığını söyler. Peki Maya`nın başına neler gelmiştir? Şahit olduğu mavi ay onun hayatını nasıl baştan sona değiştirecektir? ** ‘’Beni arayacaklar.’’ derken sesim daha kısık fakat daha umut doluydu. Tuna, buruk bir gülümseme ile bana apartman kapısını açtı ve benim geçmem için bekledi. Arkamdan gelirken sessizce mırıldandı. ‘’Aramayı hiç bırakmayan birileri mutlaka olacak.’’ *Wattys Ödülleri 2023 Yarı Finalist* 🌙 Wattpad’de Başlama Tarihi: 21.02.2022 Bitiş: 20.05.2022

Uyarı bu kitap işkence, kan, ölüm ve +18 sahneler içerir. "Yıllarca gölgede kaldım ben Gül...Gölgelerden korktum şimdi bırak onlar Gölge`den korksunlar." Distopya hikayesi. Kurgudur gerçeklik payı yoktur.

*Perseus Yayınları ile ŞİMDİ SATIŞTA! Eski hayatından kaçıp onu terk etmeye hazırlanan erkek arkadaşıyla beraber İstanbul`a taşınan Yasemin Altan`ın yolu Bağ Bozumu adlı bir antikacıya düşer. Antikacıda çalışan, dikkat çekici genç adam ona hayatını değiştirecek bir armağan verir. Yasemin, bu armağanı kabul ettiği andan itibaren karanlık bir yola girer. Yeni taşındığı bu şehirde artık elinde yalnızca derin bir trajedi, taze bir kalp kırıklığı ve geri dönülemez bir gücü vardır. "Hediyenize çok iyi bakmalısınız, o artık size ait." Kara Ayna`nın size göstereceklerine hazır olun...

Bilinmeyennumara: kuaförde çalışıyorsun değil mi? Bilinmeyennumara: şey acaba desem ki benim şu uzayan saçları keser misin? Bilinmeyennumara: bilmiyorum kızların berberi nasıl oluyor ama bence kesebilirsin. Bilinmeyennumara: hem fazla kısaltırmayacağım. Sadece uçlarından alınsa yeter. Bilinmeyennumara: saç demişken hangi saç şeklinden hoşlanırsın. Kıvırcık mı yoksa düz mü? Bilinmeyennumara: kızlar kıvırcık saçlı çocukları seviyorlarmış. Yani arkadaşlarımın bu konuda çok tartışması var.

"Accidit in puncto quod non contingit in anno.” (Bir yılda olmayan, bir anda olur) Gerçekten öyle miydi? Balkonumda otururken karşımdaki karargâha bakıyordum. Önünde duran dört tankı gördüğümde sırtımı dikleştirip merakla onları izlemeye başladım. Hepsi tek tek indiğinde, ip gibi dizilmişlerdi. Albay olduğunu tahmin ettiğim kişi önce herkesi inceledi ve sert, itiraz istenmeyen tonla "Yüzbaşı Bintuğ Liva." diye seslendi. Bu isim, tüm orduyu sırtlayacak kadar güçlü, kuvvetliydi. Onunla karşılaşabilecek miydik? "Bir gün seninle ikinci kez karşılaşacağız, işte o zaman doğru olanı yapacağız."

"Her gün aynı. Aynı sokaklar, aynı insanlar, aynı boşluk... Peki ya bir sabah gözlerini bambaşka bir dünyada açsaydın?" Çağrı, hayattan kopmuş, yalnız ve toplum tarafından dışlanmış bir gençtir. Güçlüdür, zeki ve soğukkanlıdır ama kimse onu anlamaz. Monoton bir okul günü sonrası, her zamanki gibi uykuya daldığında… bambaşka bir yerde uyanır. Taş duvarlı bir han… Ahşap masalarda sarhoş adamlar… Orta Çağ’a ait, ama hiç bilmediği bir dünya. Başta bunun sadece tuhaf bir rüya olduğunu sanır. Ta ki ertesi gece gözlerini tekrar açtığında, tekrar kendi dünyasına döndüğünü fark edene kadar. Artık her gece uyuduğunda, bir gün modern dünyada, bir gün Orta Çağ dünyasında uyanmaktadır. Ancak bu geçişler basit bir tesadüf değildir. Çağrı, bilmediği bir kaderin parçasıdır. Her 10.000 yılda bir sıfırlanan bir dünyada, kaybedilmiş zamanı geri kazanmak için seçilmiştir. Ama bir soru hala aklını kurcalar: Gerçek dünyası hangisi? Gerçek kimliği ne? Ve bu döngü nasıl sona erecek?