Yarım Kalan Sigara isimli ilk kitaptır. Adının, içeriğinin kopyalanması durumunda adli işlem başlatılacaktır.. Yayın tarihi 24.04.2025 ___ Tam o sırada içeriden yükselen bir kadın çığlığıyla irkildim. "Bırak beni!" diye haykırıyordu bir ses. Adımlarımı hızlandırdım, kalbim göğsüme çarpıyordu artık. "Barış, lütfen... bırak diyorum sana!" "Yürü!" diye tersledi adamın sesi. Köşeyi döner dönmez gözüm İklim`e ilişti. Direniyordu. Gözleri korku ve öfkeyle doluydu. Duraksamadan bağırdım: "Bırak kızı!" Sesim duvarlarda yankılanırken, parmağım tetikteydi. Adam bir anlığına irkildi sesimle. İklim’in kolunu tuttuğu gibi kendine doğru çekmişti, ama benim yaklaşmam onu tedirgin etmişti belli ki. Göz göze geldik. Gözlerinde hem panik hem öfke vardı. "Silahını indir!" diye bağırdım. Tetikteki parmağım milim oynamıyordu. “Yapma!” dedi İklim, sesi neredeyse yalvarır gibiydi ama gözleri yardım istiyordu. Ne aşirete ne de uyduruktan bir töreye kurban gitmesine izin vermeyecektim.

Sevdiği adamın acımasız sözleri üzerine okumaya gitti ama döndüğünde öğreneceği ve göreceği gerçekleri kaldırabilecekmiydi.

Murat: kesin lan sesinizi Polat: yalan mı kardeşim, operasyonun ortasında yürümedin mi yengeye...Aggh.. Umut:sus bak sikicek bizi Polat:ne yalan mı, seviyom seni Aylin demedi mi? Kerem:hay ben senin çeneni Yaman: siktim belanı Murat Murat: ah Polat oğlum kaç beden ecelin olacam senin Yaman:kesin lan, şu görev bitsin hepiniz savunma vereceksiniz Bizimkiler bir ağız `EMREDERSİNİZ KOMUTANIM` Kah gülücez kah ağliyacağız kah üzülücez kah sevinicez. Hepinizi bekliyorum

bir tim ve bir kız bebek bir gece vakti askeriyenin lojman kapısına bırakılan bir bebek ve görevden yeni dönmüş 4 kişilik bir tim. Ay timi.

Ankara`da geçen,ailesini korumak için kendisini öldü gösteren adamın geri döndüğünde hem kendi taşıdığı hem de geride bıraktığı yaralarla yüzleşmesini anlatan bir hikâye. Bir kadının,bir çocuğun ve bir adamın sessiz savaşı...

Kadın askerin bir darbede kaçırılmasıyla başlar her şey...

Yeni bir güne gözlerini açtığında, Lasita`nın bildiği her şey yerle bir olmuştu. Yağmurdan kaçarken doluya tutulmuş; hiç duymadığı, büsbütün eskeri rejimle yönetilen, yabancı bir yerleşkede bulmuştur kendini. Bu topraklarda kurallar acımasız, gerçekler ise gizlidir. Lasita, doğru bildiği yanlışların izinden sürüklendikçe, yalnızca yaşadıklarını değil, kendini de sorgulamaya başlar. Peki, onu çevreleyen bu duvarların ardında gerçekten kim dost, kim düşman? Prenses Onların Elinde; seçimler, özgürlük ve kimlik üzerine çarpıcı bir ütopya...

Her şey verilen yanlış bir emirle başlar, orda bulunan tüm askerler ölmüştür ama Asya sağ kalmıştır. Bu olay Asya’yı derinden sarsmıştır ve o artık yeraltı dünyasının karanlık tarafına geçmiştir. Karanlık Dünyada ünlenen Asya’nın hayatını geçmişten aldığı bir haber yerle bir edecektir.

Gazel, kurtuluş sandığı bir sevdaya sığındı. Ama vardığı yerde sevda yoktu; sadece başkasına ait bir kalp vardı. -***- Zeyd, rüyalarına giren yeşil gözlü kızı bulma umudu ile askeriye de yüzbaşı olmuştu. Her seferinde bulduğu yeşil gözlü kızların rüyasında olan kızın ki ile aynı olmadığının hayal kırıklığı içinde buluyordu kendini. Onu bulamayacağı gerçeğini kabul ederek aramaktan vazgeçti... Tam vazgeçtiği anda o yeşil gözlü kız karşısına çıktı.

Karanlığın içinden bir ses yükseliyor…
“Gerçek bazen en tehlikeli yalandır.” Bir adım atılıyor.
 Bir silah doğruluyor.
 Bir isim fısıldanıyor. Ve bütün sırlar, tek bir kurşunla dağılmaya hazır. Aybüke’nin adımları, artık geri dönülmez bir yolun taşlarına vuruyor.
Dost bildikleri, düşmana dönüşüyor.
Gölgelerden çıkan her yüz, yeni bir ihanetin habercisi. Dost ile düşman arasındaki çizgi bulanıklaşırken, en yakınında duranların bile yüzleri maskelerle gizlenir. Bir karar, bir adım, bir söz… 
Her şeyin kaderi değişir. Bu defa sadece hayatlar değil; gerçekler de ölümle sınanacak.
Ve gerçeğe en çok yaklaşan, en çok kaybedecek. İhanetin gölgesinde, aşkın sınavında, ölümle yüzleşirken…
 Bir tek soru kalır:
 Kime güveneceksin? “Benim yolumdan gel, seni en büyük kralları bile yöneten bir soytarı yapayım. Tüm dünyayı da senin şaklabanın.” Zaman daralıyor…
Her şey yanıyor… Bir çığlık. Bir dua. Bir kahkaha…
 Ve gerçek, herkesin kanını akıtacak kadar keskin. “Burası başlangıç değil.
Burası sonun doğduğu yer.” Sonra yalnızca o cümle kalıyor: “Öldürsene beni, Elmas. Hadi, öldür.” Bu defa sadece bir timin değil, bir milletin kaderi yazılacak. Ve kaderin adı: Vazgeçtiklerimiz.

Edirnede kendi halinde yaşayan ,din kültürü öğretmeni Efnal canından çok sevdiği nişanlısının ölüm haberi ile yıkılır kalbi küle döner adeta.Fakat laptopuna gelen tayin mesajı ile kalbi yeniden filizlenmeye başlar. Fakat Efnal bu mesajdan sonra hayatını düzene sokabilecek mi?

Bir seri katildim, bir askerdim, bir denektim ama en eşsizi belkide en kötüsü düşmanına tutulan bir deliydim. Çünkü yaşamı hissetmek için Azrail`i dibime çektim. Ruhunuzdaki beyazın kaybolmaması dileğiyle🤍

Anka timinin yüzbaşısı bir gün operasyonda şehit düşer ve Time başka bir yüzbaşı atanır. Batu Soykan Time geldikten sonra olaylar başlar. ~ Biz Kimmiydik? Yüzbaşı Batu Soykan Kıdemli Üsteğmen Alara Sarp Teğmen Yiğit Aslan Asteğmen Levent Özkan Astsubay Kıdemli Başçavuş Erdal Bayrak Astsubay Başçavuş Hakan Sönmez Astsubay Kıdemli Üstçavuş Yusuf Bozkurt Astsubay Üstçavuş Doruk Şahin Astsubay Çavuş Aras Toprak Biz ANKA Timiydik. Her şeye rağmen ayakta duran, savaşmaktan vaz geçmeyen, Küllerinden yeniden doğan o ANKA`ydık.

"Aşk bazen bir dokunuşta değil, kalp ritminde başlar..." Nazlı... Aldatılmış, yalnız bırakılmış ama asla teslim olmamış genç bir kadın. Karnında taşıdığı minik kalple yeni bir hayata doğru yola çıkarken, geçmişin izlerini ve geleceğin belirsizliğini Hakkâri dağlarında göğüslemeye hazır. Savaş... Adı gibi sert, bakışları gibi soğuk bir asker. Kimseye açmadığı kalbini, bir kadının sessiz gücüne ve doğmamış bir bebeğin tekmesine kaptıracağını nereden bilsin? Bir karargâh... Sessizlikle büyüyen bir bağ, söylenmeyen cümleler, dokunulmayan duygular... Ve o kalp atışı... Sadece bir bebeğin değil, kırık bir adamla yaralı bir kadının da yeniden başlamasının sesi. Bu hikâyede kan bağı yok... Ama can bağı her şeyin üstünde.

#mahalle #çocuklukaşkı #yetişkiniçerik Çocukluktan gelen bir bir aşka sahip olan iki genç birlikte geçiremedikleri yılları hiç unutmadılar. Aydilge farklı yerlere savruldu zorluklarla karşılaştı. Yaman ise onu aramaktan asla vazgeçmedi. Ve zaferi yalnızca vazgeçmeyenler kazanırdı.

Ben Gülce, Ailemi bırakıp da geldiğim Karadeniz`de, hiç bilmediğim bir memlekette öğretmenlik yaparken, tam da yapayalnız kaldım dediğim anda, birisinin ailesi olmak için adım atmıştım buralara. İkinci bir aile, bir sürü arkadaş ve bir yaren kazanacağımı bilmeden. Ve birinin yareni olacağımı bilmeden...

Yıllar önce birbirine bağlanmış iki yürek yanlış bir anlaşılmanın kurbanı olmuştu. Birbirini dinlemeyen iki insan kendini yılların yalnızlığına mahkum etmişti. Yalnış anlaşılmalar zamanla yerini pişmanlığa bırakır. Gerçekler bir bir gün yüzüne çıkar. Bir yanda buruk bir kalp bir yanda hayal kırıklığı. -Üstümüze kar yağıyordu. Omzuma kartopu yiyince karın etkisinden çıkıp kar topunun geldiği yöne baktım. Görüntü hiç şaşırtmıyordu. Elinde kartopuyla bana gülerek bakan bir adet Barış duruyordu karşımda."Öyle mi?"dedim. "Öyle." Sen görürsün bakışı atıp yere eğildiğim gibi elime biraz kar aldım ve ona şekil verme gereği bile duymadan kafasına attım. Daha doğrusu fırlattım. Attığım kartopundan son anda kurtulmuştu. "Bakıyorum da geçen seneye göre paslanmışsınız Melis Komutanım!"bu dediğine güldüm. "Orası hiç belli olmaz Barış Komutanım."dediğimde güldü.

Bir elmanın yarısı misali, Sahte gözyaşların, aşkının en büyük timsali, Bir gölge harbiydi, Sevmiştim seni... Elime ulaşan notlar, Abiliğinin gölgesinde büyüdüğüm, hayatımın aşkı dediğim adama aitti, Peki, uğruna bunları yazdığı kız kimdi? ____ Kendi nişanımda, partnerimin dışındaki çocukluk aşkım tarafından evlilik teklifi mi alıyordum? Yoksa tüm bunlar bir illüzyon muydu? Kameralar hangi taraftaydı? Nereye gülümsüyorduk? ___ Kitap şahsıma aittir, herhangi bir çalıntı durumunda avukatımla muhatap olunur!

Bazen devlet, en sessiz anında bile tetiktedir. Sokaklar sıradan görünür; insanlar hayatın telaşında kaybolmuş gibidir. Ama perde arkasında nefesler kısılır, haritalar yeniden açılır ve ülkenin kaderi tek bir karara bağlı hâle gelir. Haftalardır yükselen uyarı sinyalleri, küçük saldırılar ve belirsiz patlamalar birikerek tek bir gerçeği işaret ediyordu: Bu kez karşılarında sıradan bir örgüt yoktu. Eylemlerinin satır aralarında çok daha büyük, çok daha hesaplı bir planın izi vardı. Devlet biliyordu. Onların hedefi bir şehri yakmak değil, bir geleceği kesmekti. Bu defa hata payı yoktu. Bu yüzden yıllardır gölgede çalışan iki tim devreye alındı: Turan ve Kurt. Çalışma biçimleri, karar yapıları, yaklaşım tarzları farklıydı. Biri strateji ve zeka ile ilerlerken, diğeri saldırı gücü ve sahadaki refleksiyle düşmanı çökertecek yapıdaydı. Birlikte hareket ettiklerinde ortaya çıkan tek gerçek vardı: Hiçbir güç, Türk milletinin dayanıklılığını küçümseyemez. Bu hikâye, o dayanıklılığın izini sürüyor. Gölgelerden yükselen bir düşmanı, karanlıkta büyüyen hesapları ve vatan için atılan her adımın arkasındaki bedeli anlatıyor. Her operasyon bir başlangıçtır. Her başlangıç yeni bir bedeli beraberinde getirir. Ve bu kez ödenecek bedel, kimsenin tahmin edemeyeceği kadar ağırdı. İki tim. Tek hedef. Kurt Timi düşmanı sarıp çökertirken, Turan Timi satranç tahtasının hamlelerini yöneten akıldı. Şimdi tarihlerinin en büyük tehdidine karşı birleşmek zorundalar. Not: Bu eserde geçen askerî unsurlar, operasyonlar, örgütler, mekânlar ve kişiler tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kurum veya yapılarla ilişkilendirilemez.

Yıllar önce yanlış adamı seçmenin bedelini, bugün baba evine elinde küçük bir çocukla dönmek zorunda kalarak ödüyordu Bahar. Zamanında komşularının oğlu Serdar`la değil de, doğrusunun o olduğuna inandığı adamla evlenerek en büyük hatayı yapmıştı. Şimdi nedamet vaktiydi genç kadın için, şimdi maziye dönme vaktiydi... Giderken son gördüğü de, döndüğünde ilk bulduğu da yine Serdar olacaktı. Artık savaş pilotu, binbaşı F-16 Çelebi olan Serdar...

Babasının ve Abilerinin görev yaptıkları şehire atanan Asena,Silopi`de beklenmedik bir şekilde hayatının aşkını bulacağından habersizdi.

Berdel ile evliliğe kurban giden özel harekat polisi İdil Diana Makrou ile Yüzbaşı Asır Kayra Arslanın hikayesi

Yüzbaşı Feza Duman, biyolojik ailesine dair tek izin peşindeyken tayinini Şırnak`a aldırır. Geçtiği dağ yolunda karşısına kanlar içinde bir adam çıkar. Feza kimliğini gizleyerek adamı arabasına alır. Binbaşı Ilgaz Erden, teröristlerin içine sızdığı gizli görevde ifşa olmuştur. Elindeki hayati delillerle ve yaralı şekilde dağ yolunda kaçmaya başlar. Ancak yolda farklı plakalı bir sivil araç görüp durdurur. Peşlerinde ölüm varken karşılaşan bu iki yabancı bir aksiyonun içine sürüklenecek. Karanlık köy yollarında, mermilerin gökyüzünü yırtarak geçtiği bu gecede başlayan bu tanışma; ihanetle, sırlarla, ölüm kalım mücadelesiyle ve derin bir çekimle sınanacaktır.

"Kimsesiz olduğum için mi bu kadar kolay arkanı dönüp gidiyorsun?" İlk defa dile getirdiğim gerçekle boğazımdaki yumru yutkunmamı, göğsümdeki acı nefes almamı engelliyordu. Bana doğru döndü, donuk ifadesinin altında pişmanlık ya da üzüntü aramaya çalıştım ama hiçbir duygu barındırmıyordu. Ondan gelecek şeye hazırlamaya çalıştım kendimi ve o, asla duymak istemediğim o kelimeyi söyledi. "Evet."

"Gözlerine ayrı aşık olduğum yârim." "Güzel kalbine ayrı aşık olduğum yârim." Altı yaşına kadar aynı sokaklarda koşup aynı hayallerin peşinden giden iki masum çocuk. Kader bir gün babalarının tayiniyle onları birbirinden koparır, yarım kalan cümleler ve içlerine gömdükleri minik bir sevdayla uzaklara sürükler. Yıllar sonra, bambaşka hayatların ardından, aynı üniformanın altında yeniden karşı karşıya gelirler. Biri üsteğmen, diğeri teğmen. Aynı timde, aynı gökyüzüne bakarak, aynı tehlikenin içine yürürler. Ve çocukluklarında sessizce filizlenen o duygu, bu kez çok daha gür, çok daha yakıcı bir aşka dönüşür. Bu hikâye, Kurşun İzi kitabımdaki başrol ve yan karakterlerin çocuklarının kaderini anlatıyor. Bir çocukluk aşkının yıllara, ayrılıklara ve savaşın ortasında bile küllenmeyen bir sevdaya nasıl dönüştüğünün hikâyesi. Kurşun İzi`ni okumadan başlamayın, çünkü bu yolculuk orada atılan temellerin üzerine kuruludur. Ama "Ben direkt bu hikâyeyi okumak istiyorum, Kurşun izini okumayacağım" diyenlerdenseniz, kapılar size yine sonuna kadar açık. 😊 Ama kurşun izini de okurum diyen varsa önce onu okuyun, sonra bu kitaba başlayın derim. Bu kurguda geçen yerler, kurumlar, olay örgüleri bana, yani şahsıma aittir. Benzeri yoktur bilginize.