HERHANGİ BİR ÇALINTI DURUMUNDA UYARI YAPILMADAN GEREKLİ İŞLEMLER BAŞLATILACAKTIR... GÜÇLÜ KADINLAR SERİSİ-1 Her yüksek kahkahaların altında derin bir sessizlik yatar... °°°°°° "Dikkat et" Kulağımı teyit geçen mermiyle kafamı eğip koşmaya devam ederek, binaya yaklaştım. "Dakika ver Gölge" Kulağımda ki cihaza dokunup, cevap verdim. "Üç dakika, on saniye" dedim sakin bir tonda. "Dakika ver dedi-" Kulaklıktan kesildiğini belli eden cızırtılı sesle, sırtımı yasladığım duvardan telaşla kaldırdım İşte şimdi gerçekten bitmiştim. _________________________ "Bugün buradan bir kişi sağ çıkacak" deyip karşımda pişkince sırıtan şerefsize baktım. "Dua et ki ben sağ çıkmayayım, diğer türlü senin cehennemine kucak kucak odun taşıyacağım" dedikten sonra yerde yatan ölmemiş adamlardan biri gözüme çarparken, silahımdan çıkan kurşunla son nefesini verdi. Tetiğin ucunu tekrar karşımdaki yaşayan tek şerefsize çevirirken, ortamda tek el silah sesi duyuldu. °°′°°°°°° "SEN DE KİMSİN BÖYLE?" BEN GÖLGE`YDİM Karanlığa mecbur bırakılmış, kaderin siyahlığına bulanmış bir geçmişe sahip, şu anın en sessiz ve en tehlikeli askerlerinden biriyim. Ben Artemis Dora KIZILHİSAR namı diğer GÖLGE...

Küçük yaşlarda yetimhaneye verilen genç Kadın küllerinden doğar ve onurlu bir Türk subayı olur genç kadının katıldığı bir operasyonda işler ters gider ve kader genç kadını eski sevgilisiyle tekrar bir araya getirir. “Ellerim kırılsaydıda sana vurmasaydım” “Ellerini kırmışsın zaten yüzbaşım” “ bu eller sana zarar verdi nasıl kırmayayım”

Aileye, vatanına aşık, asker olmak isteyen bir kadın gerekliydi o da ben oldum sizlere hikayemi anlatmak isterim..

Kıdemli Üsteğmen Burçe Alptekin & Yüzbaşı Ayaz Karakurt

Evlerine gelen mektup ile kızlarının karıştırıldığını öğrenen ÖZER aşireti Mardin`in en büyük aşiretinin tek kız torununa düşkün DAHRAN aşireti Gerçek ailem kadın asker kurgusudur belki bir göz atmak istersiniz

Bir asker düşün kurşuna kafa atan ,masumun önüne siper olan,binbaşı olan,hayalet gibi ruh alan ve o askerin kadın olduğunu düşünün...

Genç bir bordo bereli olan Armin, mesleğe ilk girdiğinde tanışmış olduğu timini anlamsız bir şekilde kaybetmesiyle gözlerini aralar. Zihninde dönen yardım çığlıkları, ihanetlerin hançer darbeleri ve daha nicesine cevap ararken gelen emir ile Hakkâri`ye gider. Yeni hayatının ilk adımını, tanımadığı bir şehir ve yabancı simalar ile karşılarken her şeyin normale döneceğini umut ederek kendini yeni timine adar. Peki Armin gerçeklerle yüzleşmeye ve güvendiği insanlardan alacağı darbeleri taşımaya hazır mıdır? Yeni şehir, yabancı yüzler ve sersem adımlar... "Arkamdan vurması değil, gözlerimin içine bakarak vuracaksın!" Yazılan tüm bölümlerde geçerli olmak üzere; Bölümlerde adı geçen kurum ve kuruluşlar, gerçek hayattan esinlenme olup, kalan yerlerin tamamı yazarın hayal dünyasına dayanmaktadır. Kitabın gerçek kurum ve kuruluşlarla ilgi-alakası yoktur, tamamı kurmacadır. Ölümle Baş Başa adına yazılan bir kurgu olarak, kitap içeriği, alıntılar ve bölümlerin tamamı Duru Taşkulak`a aittir. Uyarlanma veya kurgunun alıntılanması sonucu, adli işlem başlatılacaktır.

Asker bir kadın ve aşiret ağası bir adam

Uzaklara dalarak konuştu yaşlı adam "Bir efsane var evlat bilirmisin" diye sordu yanındaki genç adama Genç adam şöyle cevap verdi "Hangi efsane baba?" Yaşlı adam gözlerini kıstı daha da uzağa bakabilirmiş gibi kafasını dikleştirdi Ve genç adama şöyle cevap verdi "Azrailin hikayesi evlat" dedi gururla Genç adam ilk kez bu ismi duymuyordu Hattaha bir çok kez bu ismi duymuştu Genç adam da bir askerdi hattaha en iyilerden di ama hiç azrailin hikayesini duymamıştı hattaha hikayesinin olduğunu bile bilmiyordu Yaşlı adam anlatmaya başladı hikayeyi "Bir zamanlar..." Dedi Yaşlı adam ve genç adam ile birlikte uçurumun kenarında uzaklara dalıp gitmişler (Sizde bu hikayeyi merak ediyormusunuz o zaman haydi okumaya başlayın iyi okumalar güzel yorumlarınızı ve beğenilerinizi eksik etmeyin plz lütfen=)

Gökçen kimsesiz değildi onun vatanı vardı ve her şey vatan için deyip bu yola çıkmıştı. Hadi gelin hep beraber gökçenin hikayesini yazalım....

Barışa giden yolda birbirini vurdu, aynı Tanrı`nın çocukları... -- (!)Wattpad isimli uygulamada yayınladığım ancak buradan da devam edeceğim kurgumdur. Lütfen yorumlarınızı buna göre yapınız.(!) BU KURGUDA GEÇEN OLAYLARIN HİÇBİR KURUM KURULUŞ VE KİŞİLERLE ALAKASI YOKTUR. TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR.

Benim naçiz vücudum elbet birgün toprak olacaktır, ancak Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır! ~Ulu önder Mustafa Kemal ATATÜRK

"Sen akreple kurbağanın hikayesini bilir misin?" diye sordum. "Hayır" dedi. Hikayeyi hemen anlatmaya başladım. "Bir gün bir derenin kenarında akreple kurbağa karşılaşır. Akrep kurbağadan kendisini derenin karşısına geçirmesini ister. Sırtında akrebi taşımaktan endişe eden kurbağa `Ama sen beni sokarsın` der. Akrep ise bunun ikisi içinde kaybetmek anlamına geleceğini, ikisininde boğulacağını söyleyerek kurbağayı ikna eder. Derenin orta yerine geldiklerinde kurbağa sırtında bir acı hisseder. Kurbağa can havli ve şaşkınlıkla ile `Neden yaptın?` der. Akrebin cevabı basittir:`Benim karakterim bu` der" dedim. Ne demek istediğimi anladığını umuyordum. Ben akreptim. Sokardım. Zehirli dilim ile insanların kalbini acıtırdım. "O zaman bende sana bir akrep hikayesi anlatayım " dedi bilmiş sesiyle. Anlatması için kafamla onayladım. "Hintli bir adam suda bata çıka ilerlemeye çalışan bir akrep görür. Onu kurtarmaya karar verir ve parmağını uzatır ama akrep onu sokar. Hintli tekrar akrebi kurtarmaya çalışır ama akrep onu tekrardan sokar. Yakınlardaki başka birisi ona, onu sürekli sokmaya çalışan akrebi kurtarmaya çalışmaktan vazgeçmesini söyler. Ama Hintli adam şöyle der:` Sokmak akrebin doğasında vardır. Benim doğamda ise sevmek var. Neden sokmak akrebin doğasında var diye kendim doğam olan sevmekten vazgeçeyim?`der" dedi gözlerindeki gizemli ifadeyle. Benim ona demek istediğim şeyi iyi anlamıştı. O da bana bir mesaj vermişti. Ben onu akreplik yapıp ne kadar sokarsam sokayım o beni sevmekten vazgeçmeyecekti. Her karanlık kendini sonlandıracak şafağın tohumlarını içinde taşır. Dante Alighieri

Binbası umay öztürk ya da umay bozkurt mu demelerim O kız gölge o kız teröristlerin korkulu rüyası gölge o sevilmeren küçükken hep ailesi şiddet uygularan bir kız o kız hiç sevilmedi ailesi ikizi abisi bile onu hiç sevmedi timi sevdi sadece o savak timinin komutanı binbaşı Asena öztürk(bozkurt) Wattpad açılana kadar bu uygulamadarım sizi çok seviyorum

Ben Tomris, Tomris Karaca hikayemi okumaya yada bire bir yaşamaya var mısınız? Hadi gelin hep beraber neler yaşadığımı yaşayacağıma bakalım. DİP NOOOOOTTTTTTT: Küfür - argo vb. Şeyler olacaktır sevmeyenler lütfen okumasın.

Ben kim miyim? Ben Kıdemli Üsteğmen İzmir Karaduman. Her yere korku salan o askerdim. Her terörist Tuna lakabımı duyduğu anda korkardı. Ve son olarak namı diğer Gölgeydim... Kimse Gölgenin kim olduğu asla bilinmezdi. Bilinemezdi, görseler bile gördükleri son yüz olurdu...

Hayatımda kaç kez kurşunlarla dipdibe geldiğimi saymadım. Hep ne zaman öleceğimi, daha doğrusu şehit olacağımı görev başında dakikalarca bekledim. Ama hiç öyle bir şey olmadı. Ama bu olmayacak anlamına gelmiyordu. Bir gün birini gördüm. Onu gördükten sonra içimde nedense kelebekler uçuşmaya başladı. Ben kesin biriydim. Ondan etkilendiğimi, hoşlandığımı anlamıştım. Sonuçta bende insandım, ben de aşık olabilir, sevebilir, hoşlanabilirdim, değil mi? Beni hep görmesini istedim. Ama bilmediğim bir şey vardı. O kusurluydu. Ve bu onu sevmemi hiç bir şekilde engellemezdi.

can sıkıntısından yazıyorum okursanız mutlu olurum