Rahnümâ : Yol gösteren, kılavuz... Kendine Gel!! Adlı kitabın ikincisidir. Kapak Tasarımı : @madamnisa 🌸🌸 Gerçek kurum ve kişilerle alakası yoktur. Tamamen kurgudur.

Ait olduğu topraklara döndüğünde onu bekleyen bir `sözün` olduğunu nereden bilebilirdi. Verilmiş sözler. Yapılan anlaşmalar. Kırılan kalpler. Yıkılan güven. Üzülme Meyra, zikret çünkü `Bilesiniz ki kalpler ancak Allah`ı anmakla huzur bulur.`

Genç bir kızın karanlıklarından aydınlığa uzanan samimi ve ilham verici hikayesi...

Sessiz sakin bir şekilde kendi hayatınızı yaşarken birden gökyüzünden geldiğini iddia eden ve prens olduğunu söyleyen bir adamın evlilik teklifini kabul eder miydiniz?

Onlar iki yabancıydı… Biri vatan nöbetinde bir asker, Diğeri sabrın en sessiz hâliyle sınanan bir öğretmen. Dualar bir yerde birleşti. Kalpler bir ayetin gölgesinde buluştu. Ve aşk, en derin yerden filiz verdi.

Hayatın bütün zorluğuna göğüs germiş biri...

Kalbim kalbine dokunsa elim eline değmeyecek. Kalbim kaderime ahraz kalacak. Sen sevdama düşsen bile ömrüm ömrüne sığmayacak.

İnsanlar seni duyar, ALLAH ise kalbini...

Zeyd, Bulgar İmparatorluğu`nda yaşayan Müslüman bir gençtir. Gizliden Müslüman olan iki arkadaşıyla ibadetlerini yapmak üzere bir gece köyünden ayrılmış, geri döndüğünde ise köyü ateşler içinde bulmuştur. Çok sevdiği annesini kurtarmak adına köyü basan haydutların peşine takılmayı aklına koyan Zeyd, kendini hiç beklemediği olayların içinde bulacak; kaleler, gizemli tüneller, kılıçlar ve alevli oklar hayatının bir parçası olacaktır. 932 yılında geçen bu hikaye okuyucunun hiç ummadığı yerlere yolculuk edecek, bu sırada Zeyd daima İslam`ın yolundan ilerlemeye çalışacak...

Bazı aşklar vardır kavuşması mahşere kalan belki de yapılan dualar kabul olur da bu Dünya `da kavuşmak nasip olur....

"Hz. Muhammed, hz.aişe`yi nasılsın severdi?" "Kördüğüm gibi" "Ammar, Laren`i nasıl seviyor?" "Hz. Muhammed gibi"

İnsan doğduğunda ya sahipsizdir, kimsesiz ya da güzel bir aileye sahiptir. Yasemin doğduğunda annesi tarafından terk edilmiş bir kız çocuğuydu. Annesi varken annesizdi yasemin. İnanıyordu yasemin inançlı bir kızdı, şükür ediyor, mutlu olamaya çalışıyordu... . . Poyraz çocukluğunu yaşamamış, oyun oynayamadan, eğlenemeden büyümüş; delikanlı olmuş. Baba olmuş, ana olmuş poyraz ama çocuk olamamış, 10 yaşında babası şehit düşmüş, babasından emanet olan kardeşi için mücadele etmiş. Para kazanmak için sokaklarda geçirmiş yıllarını, erken büyümüş poyraz...

Tanık olduğum Kişi : Diyelim ki beni gördün Neden ele vermedin? 0552 *** ** ** : Kusuru örtmede Gece gibi ol demiş Mevlana ondan 0552 *** ** ** : Ha birde...

Urazzkayr_: Umutsuzluğa kapılmak neden Dicle? Urazzkayr_: Umut etmeyi denemek varken niye umutsuz olmayı seçiyorsun? Urazzkayr_: O içtiğin zehir, farkındasın değil mi?

İnsan neyle yaşar? Ya da ne için yaşar? Kendisi için mi, yoksa etrafındakiler için mi? Yaşamak istediği için mi, yaşamak zorunda olduğu için mi? Ya da yaşamak zorunda mıydı ki? Peki ben ne için yaşayacağım? Hayattan zevk alan var mıydı? Hayattan nasıl zevk alınırdı? Hayattan zevk almak isteyen kimdi ki zaten?... Herşeye rağmen ben olabilirdim belki... ~ O her yerde, hep yanımda yada hiçbir yerde ve ben yalnızım. Ya da öyle olduğumu sanıyorum. Beni istiyor, yanına gitmemi istiyor... Bedeninimin kontrolünü eline almak istiyor... ~ "Korkmuyorum karanlığınla yüzleşmeye."dedi genç kadın. "Bunu sen istiyorsun!" Dedi genç adam, duvara yasladığı kadının kulağına doğru eğildi ve fısıldadı; "Ve ben sana istediğini vermeyeceğim. Seninle birlikte bu dünyada benim cehennemimi yaşamayacağız." Kadın adamın ondan çekilmesine izin vermeden tıpkı onun gibi fısıldadı; "Seninle birlikte bu dünyadaki cennetimi yaşamak için uğraşacağım." ~ Bizde zaman darmaduman, biz darmadumanız. ~ 22 yaşında, etrafındaki kalabalığın içerisinde yapayalnız, hayatında kararları kendi başına alamayan genç bir kadın. 25 yaşında, kafasındaki sesleri susturma yolunda çabalayan genç bir adam. İkisi de darmaduman... İki darmaduman beden birbirini bulduğunda ne olacaktı? Birbirlerinin enkazlarının altında mı ezilecekler? Yoksa birlikte mi yükselecekler? Başlangıç: 10.06.2024 Bitiş:

Bu kitap, sadece bir dönüşüm öyküsü değildir. Aynı zamanda bir örneklik taşır. Tevhidin ne demek olduğunu öğrenmeye çalışan, şirkten arınmak isteyen herkes için sessiz bir rehber, sade bir yoldaş… Kısa bir hiyake tadında...

Bir yolculuk... Kalpten Rabbine... Tevhid, bu çağın en büyük hakikatle buluşmasıdır. Ve sen, bu buluşmayı önce kendi kalbinde başlatmalısın.

Bu kitap, sıradan gibi görünen ama aslında milyonlarca insanın yaşadığı gizli şirklerle örülü bir hayatın iç yüzünü anlatıyor

Her insanın bir yolculuğu vardır. Kimisi farkındadır bu yolculuğun, kimisi ise sadece adım atmakla meşguldür... Yasin, inkârın karanlığında kaybolmuş bir gençtir. Hayatın anlamını yitirmiş, acılarla örülmüş geçmişinin içinde boğulurken, birden kendisine uzanan bir el olur: Tevhid`in eli..

Bu kitap; bir kadının hakikati arama yolculuğudur. Her sayfada şirkten tevhide, gafletten yakîne bir dönüşüm; yürekten Allah’a teslimiyetin izleri vardır. Hikâye değil, hakikatin ta kendisi. Bu kitap; yalnız kalmayı göze alanların, iffetle yaşamayı seçenlerin, kalabalıklarda bile ‘tek başına’ doğruyu savunanların, Rabb’ine boyun eğenlerin yoluna ışık olacak. Zeynep`in hikâyesi senin, benim, hepimizin imtihanlarından bir parça. Tevhid olmadan cennet hayal; Tevhid ile yollar açılır. Çünkü bu dünya üç günlük, ama Tevhid ebedi kurtuluşun anahtarıdır.

Son sınıf ilahiyat öğrencisi olan Feyza, aynı zamanda part time kuran kursu hocalığı yaparken, nereden bilecekti ki daha önce kavgayla tanıştığı adamla bir kez daha karşılaşacağını? Atlas hep modern yetişmiş, tam bir din düşmanı iken Feyza ile nasıl bir etkileşimi olacaktı? İşte atlasın ailesinin şirketi düzenlemis olduğu kuran kursu öğrencileri için olan kamp onlar için ikinci bir fırsattı... Atlas Feyzayla doğru yolu mu seçecekti? Yoksa hayatına aynen devam mı edecekti???? "Ne yapıyorsun sen ya?!" Kafasını çevirip yüzüme baktığında, gözlerindeki öfke o kadar keskindi ki, neredeyse fiziksel bir darbe gibi çarptı bana. Gözlerini kıstı, dudaklarını sıktı. Küçük düşürülmüş, hakarete uğramış gibi bakıyordu. Sakin kalmak mı? Hayır. Bu, sadece bir kaza değildi. Bu, o gözlerde yıllardır taşınan öfkenin bahaneye kavuşmuş hâliydi. Dik durdum. Yüzümde en ufak bir mahcubiyet izi bile olmadan, net ve keskin bir sesle cevap verdim: "Biraz dikkatli yürümeyi öğrenirseniz, başkalarını suçlamanıza gerek kalmazdı." İçimde en ufak bir pişmanlık yoktu. Bir adım daha yaklaştı. Gömleğinin üzerine düşen kahve lekesini göstererek, küçümseyici bir ifadeyle devam etti: "Tabii ya... Suçlu benim. Siz zaten masumsunuz, değil mi? Dünya sizin etrafınızda dönüyor nasıl olsa." Sesinde öyle bir kibir, öyle bir tahammülsüzlük vardı ki, birkaç masa ötedekiler bile kafalarını kaldırmış, bakıyordu. İçimde öfke kabardı, ama onu bastırmadım. Bastırmayacaktım. İnandığım değerler, böyle anlarda susmak için değil, konuşmak için vardı. İleriye bir adım attım, omuzlarımı dikleştirerek gözlerinin içine baktım. "Sizin küçük dünyanızda başkalarını ezmek kolay, değil mi?" dedim. "Ama ne benim kimliğimi, ne inancımı, ne de duruşumu kirletemezsiniz. Kirlenen tek şey gömleğiniz oldu, ruhunuz değilse şükredin." "Bu ülke sizin gibi kara çarşaflılar yüzünden ilerleyemiyor . "İlerlemenin bedeli ruhu satmaksa, bin yıl yerimizde saysak da razıyız. Biz, Allah`ın izniyle, ne kimliğimizi ne haysiyetimizi terk ederiz."

0551****: Kes artık halay çekmeyi! 0551****: uyumam gerek sahura kalkacağım 0551****: Başım şişti kardeşim nedir bu yaa 0551****: ben senin halay çekmeni dinlemek zorundamıyım hı? 0551****: lütfen sus. (Görüldü) Çalıntı, kopyalanma ve kurgunun başka şahıslar tarafından yazılması hâlinde gerekli işlemler yapılacaktır. Gerçek hayattan esinlenerek kurgulanmıştır.

0544 *** ** ** : Şayet bir gün okursanız mesajlarımı, bilin ki... Bilin ki bir yolu olsaydı, karşınıza çıkıp gözlerinizin taaa içine bakıp size sadece iki kelime söylemek isterdim. 0544 *** ** ** : Kendine Gel! 0544 *** ** ** : Tövbe Kapısı kapanmadan Kendine Gel! (Görüldü.)

Zamanın zulmetiyle siyaha bürünmüş semâda, ba‘zı Türk genc-i şecî‘, zincîr-i istibdâd içinde kıvranmakta; lâkin gönülleri hürriyetin nidâsıyla meşbû‘dur. Bu kıssa, Doğu Türkistan diyârının serdar-ı mücâhidi Kök Tigin ve refîkāniyle beraber, rüyâ-yı ilâhîde gelen ferman ile dirilişlerini ve cihâd-ı mukaddesle kıyâm etmelerini nakleder. Her sahnede, âyât-ı Kur’âniyye semâda yankılanır. Hz. Yûsuf’un kuyusu hatırlatır: “Sabırla bekleyen nusret bulur; susan değil.”

Karmaşık ve anlaşılması zor sanılan Kader konusunu, herkesin kolayca anlayabileceği şekilde izah etmeye çalıştık.