Derin Yalkın... Her sey bir mafyanın evine bakıcı olarak girmesiyle başladı. Gökhan Arat... Karanlık, gizemli... Güzel yüzünün altında görünmeyen korkunç bir maskesi var.

Arkadaşından acil bir telefon alan Valeria, hemen onun bulunduğu yere gider. Orada, elinde bir not tutan küçük bir çocukla karşılaşır. Notu okuduğunda ise artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını anlar.

Masum, kimsesiz, kendi ayakları üstünde duran bir kadın.. acımasız, güçlü, soğukkanlı, yeraltının en güçlü mafyası bir adam.. Kadının hayatına giren adamla her şey tepe taklak olur.. İkiside kendilerini başka bir dünyanın içinde bulurlar.

Benim adım Alara Valeria Freya! Ben sadece kendim için değil, öldürülen Emine için, Rabia için, Özgecan için, Gülistan için, ismini bile duymadığınız yüzlerce kadın için konuştum! Ve şimdi siz beni cezalandırıyorsunuz? Hayır! Siz beni susturamazsınız! Artık bağırmıyordum. Haykırıyordum. Tüm susturulmuş kadınların sesini taşıyordum dilimde: — Biz kadınlar ölmeyeceğiz! Biz kadınlar susmayacağız! Biz kadınlar korkmayacağız! VE BİZ KADINLAR YAŞAYACAĞIZ!

Yıllar sonra özgürlüğüme kavuşmuştum. Babamın aşırı korumacı davranışlarından kaçmak için bir bahanem oldu. Ülkedeki tüm kaliteli okullardan atılmak. Sonunda yurt dışında okuyabilecektim. İtalya`ya geldim. Yeni sınıf arkadaşlarımla beraber hoşgeldin partisi için bir gece kulübüne gittik. Alkolü kaldıramadığımı bilmeme rağmen bana ikram edilen tüm içkileri içtim. Lanet olsun ki doğru düzgün yüreyemiyordum bile. Sonra ne mi oldu? Ayaklarımda hissettiğim sıcak dokunuşlar ve ardından mermi sesleri. Gözlerimi açtığımda karşımda benim en köklü Rus mafyası Sokolov`un kızı olduğumu bilmeyen tehlikeli ve vicdansızlığıyla nam salmış İtalyan mafyasının lideri Lorenzo Moroni duruyordu.

O gece, dünya sadece iki kişilikti ve biz, o dünyanın sınırlarını ihlal ediyorduk. Kitapta + on sekiz yaş içerikler bulunmaktadır !!!

Tesettürlü kıza kafayı takan mafya.

Okul için taşındığı yeni mahallesinde beklenmedik olaylara dahil olan Alaran`ın hikayesi...

Evde çok sıkıldığı için en yakın arkadaşı ile bara gider fakat işler pekte iyiye gitmez..

Onlar beş kişiydi. Kanla yemin ettiler. Adaletlerini mahkemelerde değil, karanlık sokaklarda aradılar. Ve her biri "sessizlik yasası"na, yani Omerta`ya bağlı kaldı. Bir gece, infazın eşiğindeyken düşmanlarından biri diz çöktü: "Beni değil, kızımı alın. Hayatta bırakın..." O geceden sonra her şey değişti. Beş erkek ve tek bir kız. Önce savaşlar, sonra sırlar, ardından... bağlılık. Kız, onların kurallarını öğrendi. Onlar, onun cesaretini. Ama biri vardı ki, en katı olan... O, aşık oldu. Ve Omerta`nın ilk kuralı şuydu: "Aşık olma. Zayıflarsın." Artık sadece düşman değil, duygular da hedefteydi. Ve sessizlik... sonsuza kadar süremezdi.

Elif, sevgisiz ve zalim bir evliliğin içinde, küçük oğlu Rüzgar için yaşamaya çalışmaktadır. Kocası Atlas, Elif`e karşı sadist ve baskıcı davranırken, oğluna zaman zaman sevgi dolu bir baba gibi yaklaşır. Bu iki yüzlülük Elif`in kafasını karıştırır ve umutla korku arasında sıkışıp kalmasına neden olur. Atlas`ın ev içindeki psikolojik şiddeti, gösterişli konağın ihtişamına rağmen Elif için bir esaret anlamına gelir. Elif, oğlunu bu karanlık ortamdan korumak için bir çıkış yolu ararken, Atlas`ın sevgi ve nefret arasındaki dengesiz ruh haliyle mücadele etmek zorunda kalır.

Ben Masal. Masal Baştan. İronik, değil mi? Çünkü hayatımda hiçbir şey baştan başlamadı. Ben hep yarım kalan bir şeyin ortasına doğdum. Bitmemiş cümleler, eksik hikâyeler, susulmuş geçmişlerle büyüdüm. Ve bir gün evet, sadece bir gün her şey değişti. Gerçek ailem dediğim insanlar yalandı. O ev, o soyad, o aidiyet… Hepsi başkasına aitti. Benim değildim. Sonra bir gece… Sıradan bir gece gibi başladı. Yanımda Gizem vardı. Hava almak istemiştik. Ama biz yürüdükçe hava ağırlaştı. Gölgeler uzadı. Silahlar doğruldu. Ve biri Ela gözleriyle bana baktı. Ne hissettiğimi ben de bilmiyorum. Sadece bir şey başladı. Adını o zaman koyamadım. Zaten zaman da tanımadı. Çünkü kader benimle oyun oynamadı, beni direkt masaya yatırdı. Ve bir vasiyet geldi. Ben o ela gözlü adamla evlendim. Evliliğim mi? Berbat başladı. Güven yoktu, huzur yoktu, sevgi hiç yoktu. Ama sonra… Ben ona âşık oldum. O bana oldu mu? İşte onu bilmiyorum. Belki öğrenirim. Belki birlikte öğreniriz. Çünkü bu bir masal değil. Bu Masal’ın hikâyesi.

Talya, pastane işleten bir kızdır. Bir gün büyük absürt komiklikte bir pasta yapması gerekir. Talya sipariş için günlerini harcar ve sonunda sipariş biter. Fakat siparişi almaya kimse gelmez. Elinde kalan pastayla ne yapacağını şaşırır ve sinirle numaraya mesaj atar ancak attığı numara Rusya`nın ünlü bir mafyasıdır. Talya: Ulan it! Talya: Madem gelip almayacaktın neden ben bu pastaya tüm varlığımı adadım lan köpek! 7****: Я не понимаю?

"Buzdan bir hayata, ateşten bir aşk düştü." Karam… İstanbul’un zarif sokaklarında baleye tutunmuş bir kadın. Ama soyadında karanlık taşıyor. Gözlerinin ardında saklanan sırlar, geçmişten gelen bir gölge gibi peşinde. Ailesi, yeraltı dünyasının susturulmuş çığlığı. Araz… Bir zamanlar bir kalbi kurtaran doktordu. Şimdi elleri kanlı, yüreği sessiz bir adam. Karadeniz’in hırçınlığını taşıyor damarlarında. Babasının mirası, onun kaderi oldu. Sakladığı şey ise yalnızca silahlar değil… Yıllardır gömülmüş ölüler, unutulmamış günahlar var topraklarında. Bir sokakta kesişen yol, Bir bakışta tanınmayan tanıdıklık. Karam’ı kurtardığında, aslında kendini de ateşe atmıştı. Ve o ateş, zemheride yanıyordu. Yalanlar, geçmişten gelen kan izleri, ölü sanılan dedeler, saklanan cesetler… Her şey ortaya çıktıkça, aşk bir yangına dönüşüyor. Ama bazen yanmadan sevemezsin. Bazen tüm sevdiklerin ölür… Sen hayatta kalırsın. Ve bu, bir kurtuluş değil; kefarettir. "Zemheri Ateşi", buzun içindeki kıvılcımla yanmaya başlayan bir aşkın, sırlarla örülmüş kanlı bir geçmişle yüzleşmesinin hikâyesi. Bu romanda herkes susar. Ama kalpler bağırarak konuşur.

BENİM MAFYAM :) ASALET, HER ŞEYİ YAKIP YIKAR ÖZELLİKLE DE GÜÇSÜZ İNSANI.

Telefonuma gelen bir mesaj bir insanın hayatını nasıl değiştirir

Buz gibi bir mafya ve ateş gibi bir aşk... 📢Not: bu kitap Kardeşim tarafından yazılmıştıt 📢Tüm hakları gizlidir.

Cennet bir gün arkadaşıyla evde otururken arkadaşı numara salliyalim der cennet te arkadaşının ısrarı üzere numara sallar bilemezki o numara mafya ya geleceğini cennet numara salladiktan sonra arar ve ondan sonra hayatı değişir

Klasik gerçek ailem kurgusu ama kızımız mafya

Avukat seçil ece arın bir görev ve davet üzerine katıldığı yer aslında onun hayatını tamamen değiştirecekti ve siz okurları bu maceraya bekliyorum.

2.Mafya Kurgum Bu sefer de Saye ve Yaman`ın aşkı olucak Kısaca özet geçelim: Babasının kumar borcu yüzünden satılan bir kız babasının kumar oynadığı yere gitmek zorunda kalır ve orda birisiyle çarpışır adam şaşırır ertesi gün evinde yine o adamı görür Aslında hayatının aşkını bulacağını bilmiyordu...

Bu devirde zorla evlendirme kaldı mı? Dışarıdan birbirimizi sevmiş iki aşık olarak gözükecektir sözde. Yani ailem öyle istiyordu. Evlenmek bana göre değildi. Benim bir kariyerim vardı. O adamla evlenirsem geleceğimi görebiliyordum, yüzümdeki morlukları, kolumdaki yaraları. Bende bir mafya babasıyla evlendim. Anlaşmalı bir evlilik olacaktı. İkimizde amacımıza ulaştığımızda ayrılacaktık. Tabi bu süreçte birbirimize aşık olacağımızı kim tahmin edebilirdi?

"OHA! yuh ya inanmıyorum sana!" Birkaç saat öncesine kadar kocam olacak o herifle kavga etmiştik. Biraz hava almak için dışarı çıkmıştım ama dururmu hiç! Herif kapının kilidini değiştirmiş resmen!

Her şey daha ne kadar kötü olabilir dedikçe dahada kötüsü olması ne kadar hoştu, değil mi? Gerçek ailemi bulduğumda her şeyin düzelebileceğine bir an olsun inanmıştım ama geçmişim ve geçmişimdeki insanlar beni bırakmamıştı. Üvey babam hayatımı mahvetmişti. Ama o mahvettikçe, gerçek ailem ve sevdiğim adam beni toparladı. //You drew stars around my scars But now I`m bleedin`//

Tanrıdan hep gücü dilemiştim, deli gibi bu hikayenin başrolü olmayı, kaderimi yazan o süslü kalemi tutanın, benim elim olmasını istemiştim.Yaşadığım hayatın, istediğim gibi olmasını aldığım, öylesine nefesin hayatımın bir anlamı olmasını isterdim, ta ki onu görene kadar, kısa kısa rüyalardan bahsetmiyordum karşıma çıktığı ilk andan itibaren, aldığım nefeste yaşadığımı hissediyordum siz bir insanın, size nefes olması nedir bilir misiniz? ben bilmezdim, ta ki onu görüp, onun için yaşadığımı bile anlayamayacak hale geldiğim zamana kadar. Bir insan için ölebilirdiniz, peki bu hikayede, bir insan için yaşayabilir miydiniz ? Ben yaşardım, onun için o çok korktuğum bilinmezlikte kaybolmayı göze alırdım. Karanlıkta ışığım, yolumu kaybettiğim de pusulamı takip edebilirdim acım bana yolu gösterirdi. O benim için nefesti, o benim için hayattı, o benim içimi yakıp ateşe veren acıydı. Peki ya bu bilinmezliğin için de hayatının tepetaklak olduğunu öğrenen bir kadın öğrendikleriyle ne yapabilirdi. Kalbi ürkek atan bir kadın yaşadığı hayatta ne kadar ileri gidebilirdi. Şaşırırdınız, acıyla tanışan, acıyla kavrulan, acılar için de yanan bir kadının, ne kadar ileri gideceğine şaşırırdınız. Acı için de alev alevdi tıpkı ilk günkü gibi, sahip olduğu aşk alevden kor` a dönerken kor` dan küle dönebilir miydi? Kader buna izin verir miydi?