Şahınşah...Hükümdarlar hükümdarı. Aslında her şey bir oyundan ibaretti. Düzen kuruluydu ve asla şaşmayacak kadar netti kurallar. Eğer masada bir söz verildiyse... Ya sözünü tutardın ya da ölürdün, Zirve`de işler böyle ilerlerdi. Kimsesizlere kimse olurdun. Eğer zor gelirse yokluğu yuva bilirdin. Düşmanı sırtından vurursan namert değil, ibretlik olurdun. İkiye bölündük biz. Kalbimiz kadar parçalansaydık, iki yetmezdi...silinirdik. Yetime yuvayız, asıl yetim bizken. Savaştığımız yolda koruyanımız yok. Aynı yolda yürüdüğümüz kimseye güvenmeyiz. Bizim yolumuz pes etmelere alışık. Gönlümüz yaman. Sevda sözlükte hiç yazmadı. Varlığı yaksa da dile alınmadı. İnce bir sızı oldu, derinlerde yandı. Sönmezdi, sönseydi sevda olmazdı. Sessiz çığlıklarımız duyulsaydı, Zirve`de tek bir kuş kalmazdı. Herkesin gideceğini bilirdik, herkes olmadan silerdik. Kurallarımızı kağıda dökmedik, dökseydik ezberlerdik. Silah ezbere çekilmez, cepten çıktıysa patlamadan indirilmez. Bilirdik. Sildik mi tam sileriz, silerlerse hiç var olmamışız gibi gideriz. Zirve`de yaşamak boğulmak gibiydi. Burası boğularak ölenlerin isimsiz mezarları ve hiç geri alınamayacak günahlarının bedel yeriydi. "Günahların kadar ağla, Şahınşah." ... "Ahu`m, zarif kadınım." Dönüp bakmadım. Ahu`yu içimde defnedeli uzun zaman olmuştu. Ahu; güzel, ince, zarif kadın demekti. Elleri silah tutmaktan nasır tutmuş, gözleri binlerce bedeni cansız görmüş, yüreğine bombalar yağmış gıkı çıkmamış, omuzları dertlerini taşıyamamış çökmüş, Ahu öleli çok olmuş. "Benim adım Neslihan, Kanlı. Neslihan! Bilir misin Neslihan ne demek?" Gözleri bitmek üzere olan sigaramı buldu. Derin bir nefes daha çektim atmadan önce. Yanına doğru yürüdüm. Elleri cebinde yine en ukala duruşunu sergiliyordu. Kırmızıya boyalı dudaklarımı araladım ve sigaramın son dumanını yüzüne doğru üfledim. Boynundaki damar hareketlendi. Yüzüme yerleşen acı dolu tebessümle izledim onu. "Söyle." Sert sesi ile fısıldadı. Dudaklarım, boynuna değerken konuştum, "Benim adım Neslihan, Kanlı. Soylu demektir Neslihan. Soysuz köpeklerin cirit attığı bu alemde, Neslihan benim adım. Soyumla soy katmaya geldim bu dehlize. Ve sana yemin ederim ki Zirve`nin başına geçmeden varlığımı silmek isteyen herkesi sileceğim bu alemden." Arkama döndüm ve topuklarım kırılacak duruma gelecek kadar sert bastım zemine. Kapıyı açtım ve çıkmadan önce son kez gözlerine baktım. "Unutma Kanlı, senin de canını alacağım. Soysuzluğunu ispat ettiğim gün şerefin ayaklarım altında seriliyken, derinden yere paspas yapacağım. Gelen geçen üzerine basacak, ama en çokta bu gün hakkını yediğin yetimlerin ayakkabılarını temizleyeceğiz üzerinde. O gün gelene kadar yediğine içtiğine dikkat et, şayet ben ve yetimler ucuz mal sevmeyiz." Yüzümdeki şuh gülümseme ve kendimden emin tavrım onu çıldırttı. Neslihan bu aleme bomba misali düşmüştü. Unutmayın sevgili okuyucularım, her insan kaderini, geçmişini ve geleceğini kendi yazardı. Bir zamanların piçi Neslihan, soyunu baştan sona tekrar yazmıştı. Sahi Zirve`de herkes piçti. Konu orta yer çocuğu olmak değildi. Hiçbir zaman öyle olmamıştı. Konu atıldığın ortaya sahip olmaktı. Bir zamanların piçi Neslihan,şimdi zirveye bir başına tırmanıyordu. İşin ilginç yanı Zirve`de onu bekleyenlerden habersizdi. ... Yordemsu. Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı durumunda gerekli işlemleri başlatacağımdan asla kuşkunuz olmasın. Hikayenizin esin kaynağı olarak hikayemi kullanmayın. Keyifli okumalar.

Kapı açıldığında karşıma çıkan adamla gerildim. Uzun zaman olmuştu. Oldukça uzun. Ben yirmi yaşında olmuştum. O, yirmi beş. Seneler önce karşımda duran adamla, aynıydı. Sadece daha da, olgunlaşmış. Daha da devleşmiş. “Ahu..” diye mırıldandı tok bir sesle. 🦋 “Ahu!” Diye çıkışınca duraksadım. Gözlerini sıkıca yumarken, ısırdığı dudaklarıyla bir kaç küfürü yuttuğunu anlaybiliyordum. “Ben ne diyorum kızım?” “Abi-“ “Hay abini sikeyim!” Ağzım açık kaldı. “Muhabbet kuşu gibi sayıkladın. Abi de, abi.” ~~~

Bir kız düşünün aşık olduğu adamı unuttuğunu düşündüğü zamanlarda mutluyken bir gün kapı zili çalar ve karşısında onu görür .

Sokakta bulduğu kedinin tasmasındaki numaraya yazar. Mahallesinde yaşayan ve senelerdir platonik olduğu, Hazar çıkar. Bu iki`linin ilk karşı karşıya kalması değildir fakat ilk adımlarıdır. Ya Hazar sıradan biri değilse? Keyifli okumalarr 𓍯𓂃˖°𓇼🌊⋆🐚

“Bazı aşklar yanlış başlamaz, sadece yanlış zamanda karşılaşır…” Nazlı, hayalleri ve yaralarıyla İzmir’e yeni bir başlangıç için gelir. Mahalledeki karanlık sessizliğin sahibi Devran Korkmaz ise yıllardır kimsenin cesaret edemediği bir adamdır. Biri hayatı boyunca kurallara uymuş, diğeri kuralları kendi koymuştur. Polis abisinin uyarılarına rağmen Nazlı’nın kalbi Devran’a yaklaşırken, sokaklar fısıldamaya başlar. Tehlikeli bir adamla yaşanacak aşk, yalnızca kalbi değil, hayatı da yakar. Kimi seveceğini seçemezsin... Ama o aşk, bazen seni seçer. Devran ve Nazlı`nın imkânsızlığa yazılmış, yasak ve yakıcı aşk hikâyesine hazır mısın?

"Aşk bedel ödetir, Meva..." dedi alev topuna dönmüş gözlerini gözlerime esir ederken. Büyük bir gayretle bedenini ileriye doğru itelediğim sırada bileğimi kavrayıp, "Annenin katili ben değilim." Diyebildi. Durgundu. Güçlü omuzları çöküntüye uğrarken, dehşetle baktı bir kez daha yüzüme. Bir şey demesine fırsat vermeden asileşen gözlerimi gözlerine dikip cevap verdim. "Annemin değil, yok olan duygularımın katilisin. Tüm hakları saklıdır! Aksi takdirde yasal işlemler başlatılacaktır!

Ezgi, mezuniyet gecesinin sabahında hayatının altüst olduğu bir gerçekle yüzleşir. Babasının kumar borçları yüzünden, kendisini tanımadığı bir adamla evlendirmeye çalışan ailesi tarafından ihanete uğrar. Ancak annesinin fedakarlığı ve sevgisi sayesinde, ezilen kız Rize`ye kaçar ve orada anneannesinden kalma eski bir eve sığınır. Yeni taşındığı mahallede, Ezgi hem dostlukların hem de aşkın izini sürerken, mahalledeki ağır başlı ve sert görünüşlü abisi Barlas`a kalbiyle teslim olur. Bu hikâye, acı dolu geçmişin gölgesinden umut dolu geleceğe doğru atılan cesur bir adımın, aşkın ve dostluğun yeniden inşa edilişinin öyküsüdür.

öğle vaktinin en kavurucu olduğu zaman dünyaya gelmişti küçük kız bebek yine aynı zaman ve günde terk edildi bir yetimhane köşelerine atıldı hor görüldü ağladı sesini duyan olmadı düştü kaldıran olmadı saçını okşayan bir el olmadı minicik başıyla hayata tutundu herşeye rağmen bir ailesi olsun istedi peki buldumu o aileyi ya ilerde öz ailesi ortaya çıkarsa doğduğundan beri görmediği annesini görürse? hadi gelin hep beraber Selvinin hayatına göz atalım ❤️❤️❤️

kurbagaprenses: Çirkin kızlar da sevilmek ister ve her öpülmeyi bekleyen kurbağa prens olmaz. 🐸 Sevilmenin kurallarını yeniden yazıyoruz. Burada ne badem gözler ne elma yanaklar ne bal dudaklar ne de fındık burunlar var. Tüm algıları yıkıyoruz ve heybetli bir çirkin kız kulesi örüyoruz. Bu arada saçlarımız da küt ve kıvırcık o yüzden kuleden salıp prensi yukarı çekemiyoruz. Çirkef aşklar diyarına hoş geldiniz. Mahallemiz de bol bol küfür, iç gıdıklayan aşk ve çay yanına bolca samimiyet var. Tek yapmanız gereken bir kase çekirdek ve bir bardak kola almanız. Sonrasında mahalle de koşturup maç yapacağız, bahçelere dalacağız, duvar üstünde çekirdek çitleyeceğiz, yeri geldiğinde kavga edeceğiz ve nihayetinde de müthiş bir aşkın ilk paragraflarını yazacağız. Bu hikaye çirkin bir kızın içimize hüzün bulutlarından yağmur yağdıracağı fakat aşkıyla yağmurdan sonra güneşi açtıracağı bir hikaye. Günebakan mahallesine hoş geldiniz. -Lale Başlangıç: 04/08/2024

Kendi dünyasında yaşayan bir genç kız olan Günce`nin hayatı, mahalleye yeni taşınan Üsteğmen Mustafa ile bir anda değişir :) Keyifli hikayelerini okumaya hazır mısın ? Olaylar 2021`de geçmektedir....

Gerçek aile (aşiret ) ve mahalle kurgusudur. Gerçek ailesinden haberi olmayan üniversite 3. Sınıfa giden bir Deniz . Ailesinin gerçek olmadığını öğrendiği de ne yapacak. Asıl gerçek ailesinin bir mahallede oturduğunu öğrenen ve ağabeyleri olduğunu öğrenen Deniz bunu nasıl karşılayacak? Yalnız ve zengin bir aile kızi olan Deniz .. Kalabalık ve aşiret olan bir aile.. Deniz , ağabeyler ve aşiret bir aile... Hadi bakalım.

Osman bir dünya markası :) Günce`nin Dünyasını okuduktan sonra başlamanızı tavsiye ederim ama tabi illa ben okuyacağım diyorsanız serbestsiniz :)

Birbirine aşık olan ama abi engeline takılan bir çiftin, sıcacık aile ilişkilerinin olduğu mahallede geçen hikayesidir. Avukat oğlumuz ve Psikolog kızımızın hikayesidir.🌸 bütün haklar bana aittir çalınması veya kopyalanması dahilinde gerekenler yapılır.

Çınaraltı mahallesi! Neşeli cıvıl cıvıl insanların bulunduğu samimiyetin bir nebze dahi azalmadığı.Bolca dedikoducu teyzelerin bulunduğu bir mahalle mi? Ve aşık çiftimiz

Mezun olduktan sonra bir kafe işleten Nazlı, dükkan sahibinin onu çıkarmasıyla yeni bir dükkan arayışına girer. Bu süreçte çocukluk arkadaşıyla yaşayan Nazlı, arkadaşıyla evden de çıkmak zorunda kalırlar. Böylece yeni bir mahalleye taşınan ikiliyi yeni maceralar beklemektedir. “Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar: ya bir insan yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir.” der Tolstoy. Bizim hikayemiz de böylece başlamış oldu.

Fiziksel ve duygusal engellerle boğuşan Ferit ve Duru’nun, sevgi, sabır ve fedakârlıkla örülmüş ilişkilerini keşfedin. Zorluklarla karşılaştıkça, gerçek gücün ve dayanışmanın ne anlama geldiğini anlayacak, kalp kırıklıkları ve umut dolu anlarla yüreğinize dokunacaksınız. Bir çiftin sınavlardan geçerken birbirine ne kadar yakın olabileceğini gösteren dokunaklı bir hikâye.

Abi dediğim kişiye aşıktım ama türlü itiraf edemiyordum abim ne derdi bu duruma onu da biliyordum çünkü hiç hoş karşılamıyordu şakasını bile....annem biliyordu sev diyordu ama babam istemezdi abin yaşında adam derdi mutluluğumu önemsemeden.... KARAKTERLER: DEFNE YILMAZ(18 Yaşında) EMİRHAN YILMAZ(22 Yaşında Defne`nin abisi) EMİR KAYA(22 Yaşında Defne`nin sevdiği çocuk) SEMA KAYA(20 Yaşında Emir`in kardeşi Defne`nin kankisi) ASUMAN YILMAZ(Defne`nin annesi) KASIM YILMAZ(Defne`nin babası) SELDA KAYA(Emir`in annesi) MEHMET KAYA(Emir`in babası)

18 yaşında kaçarak evlenen bir kız Lale. Kocasının aldatmasıyla oğluyla ortada kalıyor. Baskıcı bir ailesi olan Lale yaşadıklarıyla ve yaşayacaklarıyla nasıl başa çıkacak.

24 yaşında olan Miray tamamen kendi emeğiyle olan ünlü Bir takı şirketinin CEO su ve sahibidir bir gün kaza yapar ve gerçek ailesinin tanrıkulu ailesi olmadığını öğrenir asıl olaylar bundan sonra başlar NOT;kitap ismi sonradan değişebilir

"Ulan annem her şeyi bimden alıyordu da gelinini de bimden bulacağını düşünmemiştim" Alya yazın kendine okul harçlık çıkarmak için bimde çalışan bir genç kızdır. Bimde çalışırken mahallenin dedikoducu teyzelerinin ağına düşüp bir aşkın kucağında kendini bulacağını nereden bilebilirdi ki?

Aşk gerçekten var mıydı yoksa sadece bir hayalden ibaret miydi? belki de sadece masallarda varolan bir şeydi. yıllarca aşk diye bir şey yok diye gezdikten sonra tutulmuştum bir çift mavi göze. itiraf edemeden de mahkum ediliyordum karanlık ormanların sahibine... ben Nur, Nur KARLI bu hikayeyse mecbur olduklarım ve asla seçemediklerim, hayatım...

" Biliyor musun?" dediğinde kaşlarım çatıldı. " Neyi?" deyip yutkundum. " Gülüşün güzel." dediğinde nedense utanmıştım bu sefer. Sırıtan taraf yine o olmuştu.

Ezgi Demir,onu aldatan eski sevgilisinin numarasını sildiği için aklında kalan numaralardan birine yazmıştır. Tabi eski sevgilisine değil,iki mahalle aşağıda oturan ve abisinin arkadaşı olan adama yazar. Siz: Benimle sevgili olur musun? 0521****: Neee???

Kalp akıl işi değildi. Kalbe söz geçiremezdin. Eğer sevdiyse, sevme diyemezsin. Dinlemezdi. Onu sevmek istememiştim ama en çok da onu sevmiştim. O ise beni hiç sevmemişti. Onun için çocukluğundan öylesine bir hatıraydım sadece. Nazlı`ydım ben. Nazlı Aladağ. Babasının Nazlı kızı. Annesinin baş belası. Abilerinin kıymetlisi. Onunsa hiçbir şeyi. Emre. Benim kalbimin en büyük yanlışı. ************ Hâlâ eski Naz`sın." "Değilim," dedim keskin bir tonla. Eski Nazlı severdi onu, çok aşıktı ona. "Çok zaman geçti üstünden. Büyüdüm ben." "Evet," dediğinde gözleri gözlerimi buldu. Gözlerimin içine bakarak konuştu. "Büyümüşsün." "Niye geldin?" Sesim istemsiz sitemli bir şekilde çıkmıştı. "Sıkılmıştın buralardan, öyle diyordun abime en son?" abime dediğim kısmı özellikle bastırmıştım. "Naz, sen bana sinirli misin?" "Ben sana niye sinirli olayım, Emre?" dedim kendimle çelişip, sinirli konuşurken. "Sen benim hayatımda mısın ki sana karşı herhangi bir duygu besleyeyim?" Şaşırmıştı. "Biz beraber büyüdük, Naz. Değil miyim hayatında?" "Değilsin!" dedim bir hışımla. "4 yıl oldu, Emre. 4 yıl. Öyle senin her yaz burada olmandan bahsetmiyorum ben. 4 yıldır hiç gelmedin sen. Arayıp sormadın bile. Sence sen benim hayatımda mısın?" ***

Hani insan, değerli bir mücevheri saklar ya, bende kalbimde onu saklamıştım. Bana aşkı anlat deseniz size şöyle anlatırdım... Onun o benzersiz koyu kahve saçları , bembeyaz bir teni ve kendiliğinden pudramsı bir pembeliğe kavuşan yanakları. Derin bir çukuru andıran gamzeleri, uzun biçimli kirpikleri, sanki kendimi buğday tarlasında gibi hissettiriyordu bana.. Onunla bir anlıkta olsa, göz göze gelindiği vakit, dünyanın bütün sıkıntılarını unutturacak kadar derin ve büyülüdür o ela gözleri. O ela gözler, bir çift siyah boncuk gözlere gülerken, hele sevinçten parıldarken tarifi ve benzeri olmayan bir mutluluktu benim için... Üzerinden ne kadar geçse de, her hatırlandığında tekrar ve durduk yere mutlu olma sebebidir. O gözler tarafından bakılmak ise.. Hayal edemeyecek kadar imkansız, hayal edilemeyecek kadar ötededir. Kendimi ona adamıştım, sevdiğim insan dokunmaya kıyamadığım bir tanecik sevgilim. Çisem, ilk görüşte aşık olduğum kadın. Aşkı, sevdayı bana ilk tattıran kişi. İsmi kalbime kazınmış, dokunmaya kıyamadığım, uzaktan sevdiğim adı gibi kalbime çiseleyen sevda..