Pamuk şekere aşık,ailesinden ilgi ve sevgi görmeyen,tatlı,şirin ve biraz saf kızımız aslında doğduğu hastanede karıştırıldığını öğrenirse. —————— Yazım ve noktalama hataları olabilir. İlk kitabım. Bunu bilerek okuyun çünkü sıkıldığım için yazdım. İyi okumalar❤️

Bu kitap 1985 yılında yaşayan Piraye ve diğer üç gencin naif aşkını anlatıyor. Ailesini acı bir şekilde kaybeden Piraye Maral amcalarıyla yaşamaya devam eder. Yengelerinin ona kül kedisi gibi davranmalarından artık bunalırken bir de oğullarından biri ile evlendirme isteklerine engel olmak adına pamuk şeker çalarak hırsızlık yapıp hapse girer. Dört duvarın ardının o evden daha güvenli olduğuna inanır. Kasabaya yumurta satmaya gittiğinde gördüğü ve aklından çıkaramadığı delikanlının ise orada komiser olduğundan ve nezarete pamuk şeker bırakacağından henüz haberi yoktur.

Tozpembe eteğim kırmızı renge bulanınca, siyah renk vazgeçilmezim oldu. Sadece dünyam değil, hayallerimde artık siyah ve griydi.

"Sen" dedi her zamanki kibirli bakışlarıyla "Pamuk şeker gibi tatlısın" Beklemediğim iltifat beni şaşkınca duraksattı, başımı hafifçe kaldırarak koyu irislerine baktım. "Tatlıdan nefret ederim." Diye devam etti yeni çıkmaya başlamış sakalların bulunduğu çenesini sıvazlarken. Hafifçe eğdiği başıyla koyu hareleri gözlerimin içini buldu. "Basit bir şekerden ve havadan ibaret olan pamuk şekerlerdense" gözlerini bile kırpmadan baktı. "Hiç haz etmem." Yüzüm istemsizce buruşturdum kısacık bir an. Burnumu havaya kaldırırken "Dikkat et" dedim. "O pamuk şeker bağımlılık yapmasın bir gün." "Hasmımın kızı." Diye alayla konuştu. Rahat ifadesi yüzündeki varlığını koruyor, gözleri kendinden emin bir şekilde parlıyordu. "Böyle hayallere kapılma, dışı süslü içi boş bir bebeksin." Not: Bölümlerin yarısı hazır, bitirmeye yakın paylaşacağım.