GÜNEŞİN GÖLGESİ Bazı gölgeler, en parlak ışığın bile aydınlatamayacağı kadar karanlıktır… Güneş, yatılı okulunda yeni bir hayata başlamaya çalışıyordu. Ancak herkesin önünde olan biri, her zaman hedef hâline gelir… özellikle yanlış zamanda, yanlış yerdeyse. Bir cinayet. Bir kurban. Ve suçlanan tek bir kişi: Güneş Atabey. Ona inanan az sayıda insan vardı; kimisi sessizce destek olurken, kimisi göze alamadığı tehlikeye rağmen onun yanında duruyordu. Fakat bu okulda kimin dost, kimin düşman olduğunu anlamak neredeyse imkânsızdı. Ve bu, yalnızca bir cinayet değildi. Derine indikçe sırlar çözülüyor, maskeler bir bir düşüyordu. Güneş, farkında bile olmadan çok daha büyük bir oyunun içine çekildiğini anlıyordu… Ve unutmayın! Bâzı gölgeler, en parlak ışığın bile aydinlatamayacağı kadar karanlıktır.... Gecenin Rüzgar`ı🌜...

Uzun zamandır psikopat seri katil içeren bir kitap aradım ama maalesef bulamadım 😪 bu yüzden bu iş bana düştü nobel ödülü alacak o kitabımı sizlere sunuyorum. Eğer korku,gerilim,aksiyon,gizem ve arada çok arada aşk ( pek romantizim seven biri değilimde 🤨 ama okurlarım istersede fena yazarım 😎) dolu bir kitap...

!Bl kurgudur! Uzun yıllardır hükümetle yaptığı anlaşma üzerine halkın güvenliği ve siyasi birliktelik için çalışan geniş çaplı örgüte girebilmek için küçük yaştan itibaren eğitim alan, satrancı bırakıp örgütün en güvenilir adamı olmayı başarabilen tek kişi ve onun koruması gereken Rus Pakhan`ın oğlu. "Bilgi al." Kaşlarımı çattım. "Efendim?" Gözlük camları ardından bana baktı. "Koru. Ama korurken bilgi de al. Sen bir bodyguard değilsin, sen bu örgütün ajanısın. Görevinden şaşma." Burnunun ucundaki gözlüğünü itti. "Ölene kadar devam et." Ölene kadar devam etmek zorundayım.

Vİstihbaratçı bir babanın yıllar önce ayrı düştüğü kızının, peşine düştüğü organize suç örgütünün liderinin nişanlısı çıkmasının hikayesi.

Yıllar önce bir safya kapandı, tertemiz bir sayfa. Yeni bir sayfa açıldı kitabın tozlu yapraklarından; kırışmış, buruşmuş ve kaderlerin karalandığı bir sayfa. O sayfa önce birkaç damla gözyaşı ve kanla süslendi. Daha sonra ölümler ve hayalkırıklıklarıyla. Birkaç gülüş soldu, birkaç hayal söndü ve en sonunda kitap yandı, kül oldu. Deniz, küllerin mezarlığı oldu. ⚜ "Sen daima benim Çoban Yıldız`ım olarak kalacaksın."dedi son kez. Son kezler acıydı, son kezler kekremsiydi. Hiç sevmezdim son kezleri. "Sen ise nefret ettiğim tek kişi olacaksın Yaşlı Ruhlu Adam." Acımasızdım, farkındaydım. "Nefret, gerçekleşmemiş sevginin göstergesidir Çoban Yıldızı." Acımasızdı, farkındaydı.