"Bunları sen benim için ağla diye değil, benim gözümde kendi değerini anla diye anlattım birtanem. Bir şey başarmadığını düşündüğün her an, bana bak. Senin en büyük eserin, benim." Bu sözleri onun dudaklarından; her dinleyişimde kalbimin var olduğundan bile habersiz olduğum noktalarında birer kıvılcım alevlendiren sesinden duymak, kaç yıl geçerse geçsin hala gerçekmiş, sahiciymiş gibi hissettiriyor. Sanki ellerine hiç ailemin kanı bulaşmamış ve bu kanı içinde gizlediği Şeytan`ın İki Yüzü`nün ardına saklamamış gibi.

Sefa, 23 yaşında yakuza`nın sağ kolu. Mafya dememi beklediniz dimi ;) Klasik mafya romanı yazmayı hiçbir zaman düşünmedim. Neyse, konuya geri dönecek olursak Sefa 23`ünde Onikawa isimli bir yakuzanın sağ kolu, başkent Tokyo`nun köklü yakuza ailelerinden birine çalışıyor. Devamı kitapta :D