Sadece geçmişten olan kesitler gerçek hayattan esinlenmiştir! __________ "𝘽𝙚𝙮𝙖𝙯 𝙗𝙞𝙧 𝙠𝙖𝙡𝙥, 𝙜𝙚ç𝙢𝙞ş𝙞𝙣 𝙢𝙖𝙨𝙪𝙢𝙘𝙖 𝙮𝙖ş𝙖𝙣𝙢ış 𝙖𝙣ı𝙡𝙖𝙧ı𝙣ı 𝙩𝙖şı𝙧; ç𝙤𝙘𝙪𝙠𝙡𝙪𝙠 𝙖ş𝙠ı 𝙞𝙨𝙚 𝙯𝙖𝙢𝙖𝙣ı𝙣 ö𝙩𝙚𝙨𝙞𝙣𝙙𝙚 𝙝𝙚𝙥 𝙪𝙣𝙪𝙩𝙪𝙡𝙢𝙖𝙯 𝙠𝙖𝙡ı𝙧."

Ortaokulda hoşlandığı çocukla büyüyünce karşılaşan Duru`nun hikayesi

(MİT Kurgu) (İki kitap da ard arda yayımlanmaktadır.) Viraha I : Unuttuklarımız Viraha II : Vazgeçtiklerimiz “Bazen omzundaki rütbelerle değil, sokaklardan kazandığın rütbeyle hareket edersin.” Gençlikte başlayan her hikaye insan büyümeye yüz tuttuğunda sonlanmaz. Bazısı, zamanını bekler. Yansı, o gün gittiği İngiliz barında gençliğine dair tek güzel şeyi yeniden bulacağından bir haberdi. Aşk, geç kalındığında insana küser miydi? Çocukluk arkadaşı olan iki ruh yeniden 13 yılın ardından İngiltere’nin bir barında karşılaşmıştır. Biri doktor olmuştur, bir diğeri ise tıp kongresinin gerçekleştiği okulda astronom… Fakat Yansı, astronom olduğunu düşündüğü bu adamın MİT için çalışan ve Türkiye’nin en karanlık adamını çökertmek üzere kurulmuş timde ajan olduğunu bilmiyordu. Oğuz Karaca, Türkiye’nin önde gelen ajan ve askerlerinden oluşmuş Anka Timi ile dünya ülkelerinin üye olduğu Kurul’un üyesi Alastan’ları çökertmek için çalmıştı sirenleri. Vakit, oyun vaktiydi… “…Türkiye Cumhuriyeti’ni kimse bölemez. Silahları ister salgın olsun ister kurşun, ya kan dökülen bu topraklarda kalırız; ya da bu toprağın altında yatarız.” … *Tüm hakları saklıdır. Bu kitabın hiçbir kurum, kuruluş veyahut gerçek hayatla ilgisi bulunmamaktadır. Tamamı ile hayal ürünüdür.

Gerçek ailesini bulan Derin artık sevdayı, dostluğu, ihaneti tadacaktı. Yakında Deniz Kıyısındaki Çiçek sizlerle… Güneşli ve Çiçek Kokulu günler dilerim… *** Hikayede şiddet, küfür, argo gibi tetikleyici unsurlarda içerebilir. Lütfen rahatsız olacak, etkilenecek kişiler okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Fotoğraf Pinterest’den alınsada, kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir.

O anda ekranımda tek bir mesaj belirdi. Fetih:Sende gitmesen olmaz mı ------------------------ !!!! Bölümlerin uzunluğu kısa çünkü ben kendimi kitap okurken böyle rahat hissediyorum, okuması daha kolay. 😫🙏🙏💓 Umarım Fetih ve Gamze`yi seversiniz❤️‍🩹 Yaralı bir şovalye ve onun güçlü kraliçesi.

Giden unutur sanılır. Oysa kalan, her ayrıntıyı hafızasında büyütür. Yasemin`in hayatı, düzenli raflara kaldırılmış bir geçmişin gölgesinde ilerliyordu. Ta ki o gölge, ete kemiğe bürünüp bir akşam karşısına çıkana kadar. Sadece bir adam olarak değil... Yarım kalan cümlelerin, sorulmayan soruların, tutulmamış sözlerin taşıyıcısı olarak. İki eski çocuk, büyümüş ama büyüyememiş yanlarıyla yeniden karşılaştı. Birlikte geçirdikleri geçmiş, suskunlukla yarışırken şimdi; yepyeni bir hesaplaşma zamanıydı. Aşk bazen hatırlamak değil, unutmuş gibi yaparken en çok hatırlamaktır. Ve bazı dönüşler, yalnızca bir selam değil, bir fırtınanın sessiz davetidir.

"Nilüferleri bilir misin? Hiçbir yere kök salamazlar." Ahu eşinden boşanıp çocuğuyla birlikte mahallesine döndüğünde geçmişinde bıraktığı kişiler ve duyguları yeniden karşısına çıkar. Zorunlu yaşanan ayrılıkların sebebi ortaya çıkmaya başlar yavaş yavaş. Avukatlık mesleğinin getirdiklerini yaparken bir yandan da onun kurallarıyla ve yasaklarıyla yaşamayı beceremediği savcı Arhan`la sürekli bir gel git içindedir. İlişkileri karmakarışık ve zordur. Bu yolun sonunda mahallesindeki ilk aşkıyla yaşayabilecek miydi? Onun kurallarına rağmen yanında kalmayı başarabilecek miydi?

Jeolog Feyza, Hakkâri`nin sarp dağlarında nadir bulunan zeolit taşlarını araştırırken, bir mağaranın içinde hiç ummadığı bir gerçekle karşılaşır: yıllar önce bir gece vakti aniden hayatından çıkan çocukluk arkadaşı Murat, şimdi karşısındadır. Ama artık sadece Murat değildir; o artık bir asker, bir tim lideridir. Kod adı Alaca olan bu adam, şimdi Feyza`nın hayatını kurtarmakla görevlidir — hem düşmandan, hem de geçmişten. Zamanında ona verdiği yeşil, mavi ve siyah makrome bileklik, Feyza için geçmişin sessiz bir hatırasıdır. Şimdi o hatıra, patlayan çatışmaların, kanın ve suskun bakışların ortasında yeniden canlanır. Peki ya yıllar sonra karşılaştığın tek kişi, seni ölümden kurtaran asker olsaydı? Peki ya çocukluk aşkının gözlerinde tanıdığın renkler artık bambaşka bir karanlığı yansıtıyorsa? Ve geçmişle hesaplaşman, silah seslerinin içinde, mağara karanlığında başlıyorsa? Dağdaki Alaca, görevle vicdan arasında sıkışan yüreklerin, suskun dağlarda yankılanan geçmişin ve bir bilekliğe sığan sevdanın romanı. Her kararda ölüm, her adımda geçmiş ve her bakışta hesaplaşma var. Çünkü bazen bir taşın peşinden gidersin… ama bulduğun, çok daha derindir. “Her dağın bir sırrı, her askerin bir yemini, her bilekliğin bir hikâyesi vardır.”

Minicik bedenlerinde sevgiyi nereye kadar götürebilirler.... "taa ki 15 yıl sonra o kara günde karşılaşıncaya dek..." -Gülce şahin -Doğu Kılıç Aslan

Şırnak a doktorluk yapmaya gidecem en fazla ne olabilir ki

Masallara inanır mısınız? Bu hikayede eşlik edeceğiniz kız, tüm varlığıyla masallara inanıyor. Psikolog olarak hayatına devam eden Hayat; arkadaşlarıyla, ailesiyle birlikte kendi dünyasında oldukça mutludur. Deli dolu ama kırılgan, çabuk parlayan ama tatlı bir kız olan Hayat yaşadığı hayatı oldukça seviyordur. Ama her mutluluğun ardında elbet karanlık bir hikaye yatar. Siyah Martı Yetiştirme Yurdu. Onun en karanlık günleri, geleceğinin en mutlu anlarının temeli. Hayat daha altı yaşında bir çocukken sadece yedi gün kaldığı bu yetiştirme yurduna sık sık uğramakta ve oradaki çocukları ziyaret etmektedir. O yurtta sadece yedi gün yan yana geldiği çocukla tekrar karşılaşacağından ve aşkı tadacağındansa habersizdir. Birbirlerine emanet ettikleri takılar, onları tekrar ve belki de bu sefer ebediyen birleştirecektir. "Yarım kalmış hikayeler, bir gün mutlaka tamamlanır." HAYATIN MASALI "Benim masalımın başrolü sensin."

Kalp akıl işi değildi. Kalbe söz geçiremezdin. Eğer sevdiyse, sevme diyemezsin. Dinlemezdi. Onu sevmek istememiştim ama en çok da onu sevmiştim. O ise beni hiç sevmemişti. Onun için çocukluğundan öylesine bir hatıraydım sadece. Nazlı`ydım ben. Nazlı Aladağ. Babasının Nazlı kızı. Annesinin baş belası. Abilerinin kıymetlisi. Onunsa hiçbir şeyi. Emre. Benim kalbimin en büyük yanlışı. ************ Hâlâ eski Naz`sın." "Değilim," dedim keskin bir tonla. Eski Nazlı severdi onu, çok aşıktı ona. "Çok zaman geçti üstünden. Büyüdüm ben." "Evet," dediğinde gözleri gözlerimi buldu. Gözlerimin içine bakarak konuştu. "Büyümüşsün." "Niye geldin?" Sesim istemsiz sitemli bir şekilde çıkmıştı. "Sıkılmıştın buralardan, öyle diyordun abime en son?" abime dediğim kısmı özellikle bastırmıştım. "Naz, sen bana sinirli misin?" "Ben sana niye sinirli olayım, Emre?" dedim kendimle çelişip, sinirli konuşurken. "Sen benim hayatımda mısın ki sana karşı herhangi bir duygu besleyeyim?" Şaşırmıştı. "Biz beraber büyüdük, Naz. Değil miyim hayatında?" "Değilsin!" dedim bir hışımla. "4 yıl oldu, Emre. 4 yıl. Öyle senin her yaz burada olmandan bahsetmiyorum ben. 4 yıldır hiç gelmedin sen. Arayıp sormadın bile. Sence sen benim hayatımda mısın?" ***

• ÇOCUKLUK AŞKI •YAŞ FARKI •POLİS/HUKUKÇU •ABİMİN ARKADAŞI •YAŞ FARKI (6) Ana karakterlerimiz olan Mirza Devran Polat ve Gülfem Asel Karaca çocukluk arkadaşıdır. Aynı zamanda karşılıklı dairelerde oturan aile dostlarıdır. Erkek karakterimiz olan Mirza’nın babası polistir. Ve bir gün tayini çıktığından dolayı, yaşadıkları yer olan Hakkari’den Ankara’ya göçmek durumunda kalırlar. Bu taşınmanın üzerinden tam 15 yıl geçer. Ve artık çocuklar büyümüşlerdir. Mirza, babası gibi polis olur. Gülfem ise Ankara’da, yani çocukluk arkadaşı olan Mirza’nın yaşadığı şehirde Hukuk Fakültesini kazanır. Gülfem aile büyüklerinin vasıtası ve ısrarları üzerine, Mirza ve onun ailesi ile yaşamaya başlar. Yıllar önce ayrılmak zorunda kalan Gülfem ve Mirza, yıllar sonra tekrar bir arada olabilmeyi başarabilecekler miydi?

Yıllar sonra özgürlüğüme kavuşmuştum. Babamın aşırı korumacı davranışlarından kaçmak için bir bahanem oldu. Ülkedeki tüm kaliteli okullardan atılmak. Sonunda yurt dışında okuyabilecektim. İtalya`ya geldim. Yeni sınıf arkadaşlarımla beraber hoşgeldin partisi için bir gece kulübüne gittik. Alkolü kaldıramadığımı bilmeme rağmen bana ikram edilen tüm içkileri içtim. Lanet olsun ki doğru düzgün yüreyemiyordum bile. Sonra ne mi oldu? Ayaklarımda hissettiğim sıcak dokunuşlar ve ardından mermi sesleri. Gözlerimi açtığımda karşımda benim en köklü Rus mafyası Sokolov`un kızı olduğumu bilmeyen tehlikeli ve vicdansızlığıyla nam salmış İtalyan mafyasının lideri Lorenzo Moroni duruyordu.

Geçmiş gerçekten geçmişmidir yoksa hâlâ geleceğe yön veriyormudur bilemeyiz zifire hoşgeldiniz bu karanlıktan istesenizde çıkamayacaksınız

Çocukken her yaz bir araya gelen toprak ve yağmurun arasına zamansız bir mesafe girmiştir. Gelecek yaz yine bir araya geleceklerini zannetmiş fakat bir araya gelememişlerdir. Yıllar sonra her ikiside hayallerini gerçekleştirmiş ve birbirlerini tanımadan aynı şehirde yaşamaya başlamıştır.

“Bazen unutmak seni korur, ama bir bakış her şeyi hatırlatır.” Melissa Morin, 10 yaşından öncesine dair hiçbir şey hatırlamayan bir genç kadın. Geçmişi silinmiş, anıları bulanık. Fransa`da büyümüş, bugünse Türkiye`deki konsoloslukta düzenli bir hayat kurmuş durumda… ta ki, o gün gelene kadar. Devrim Atasoy, çocukken bir anda ortadan kaybolan can yoldaşını hiç unutmadı. Yıllar geçti, o polis oldu, ama içindeki eksiklik hep aynı kaldı. Ta ki, görevli olduğu koruma dosyasında tanıdık bir isimle karşılaşana kadar: Melissa Morin. Melissa, koruması olarak atanan adamın bakışlarında bir şeyler bulur. Tanıdık bir sıcaklık, açıklayamadığı bir sızı… Ve Devrim, yıllardır aradığı geçmişin şimdi gözlerinin önünde durduğunu anlar. Bir kadın geçmişini ararken, bir adam onu korumaya yemin eder. Ama geçmiş ortaya çıkarken, kalpler ne kadar dayanabilir?

“Bazen en karanlık gecede bile bir yıldız parlar… Ve bazen o yıldız, bir insanın gözleridir.” Bade, geçmişinden kaçarken sakin görünen bir hayata sığınır. Ancak karşısına çıkan gizemli bir adam, Bora, hayatın ona bambaşka bir sınav hazırladığını gösterir. Sessiz sözler, yarım kalan bakışlar ve saklanan sırlar… Her şey, görünmeyen bir el tarafından bir araya getirilmiş gibidir. Kimi aşklar fırtınalıdır, kimi de sessizce filizlenir. Ama bazıları vardır ki, insanın kaderini değiştirir. Yıldızlar kayar, insanlar değişir. Ama umut hep bir yerlerde yanmaya devam eder.

“Efnan, gözlerini Alp’e dikti. ‘Peki… burası yolun sonu mu?’ Alp başını iki yana salladı, yavaşça elini tuttu. ‘Hayır. Bu… ilk kez gerçekten başladığımız yer.’ Yaralar iyileşebilir. Ama bazı kalpler, ancak birbirine dokunduğunda yeniden atar. Bir kazayla başlayan; geçmiş, aile, hastalık ve aşkla yoğrulan bir iyileşme hikâyesi. Bir kadının kendi benliğine, bir adamın ise kalbine yaptığı derin bir yolculuk... Doktor ile hastası arasında silikleşen sınırlar, güvenin ve duyguların iyileştirici gücüne dönüşüyor. Bu hikâye, sadece fiziksel bir uyanış değil; ruhun, kalbin ve aşkın yeniden dirilişi.

" Sakın ol Eslem... Bu sadece yıllardır hayalini kurduğun staj görüşmesi. Yani büyük ihtimalle burnunun ucuyla konuşan yöneticiler, soğuk kahveler ve topuklularla ayakta kalma savaşı. Peki ya... Tanıdık bir göz, tanıdık bir ses ve hiç tanımadığını sandığın biriyle çarpışma ihtimalin? Onu hesaplamadın bile değil mi? " Eslem Özüpek : Karadeniz`in deli dolu rüzgarında büyümüş, hayalleri büyük, enerjisi bol, iç sesi yüksek olan gençliğinin baharında bir genç kadın. Yıllardır hayalini kurduğu şirkette staja başlarken, geçirdiği bir kaza ve sonrasında hayatına giren o fazla tanıdık ama yabancı adam tüm planlarını alt üst eder. Çınar Karayel : Gözleri tanıdık, sesi huzurlu, bakışlarıysa... Bir kez yakalanınca kolay kolay unutulacak cinsten değildi. Ama Eslem için o sadece nazik, kibar ve fazla etkileyici bir yabancıydı. Oysa Çınar için Eslem hiçbir zaman yabancı olmamıştı. Karayel Şirketi`nin tek varisi ola Çınar, yıllar sonra kaderin ince hesaplarıyla karşısına çıkan o kızı... Çocukluğunun en parlak anısından, beraber oynadığı oyunlardan ve verilen bir sözden hatırlıyordu. Aslında hiç unutmamıştı ki hatırlasın. Eslem ise... Ne o sözü hatırlıyordu ne de o sözü kimin söylediğini. Ama Çınar her gün hatırlamıştı. Her gün unutamadığı o bakışı, o gülüşü zihninin ve kalbinin en derin yerine saklamıştı. Zamanla atışmalar yerini bakışmalara, Öfke yerini meraka, Mesafe ise yerini içten içe büyüyen yakınlığa bırakacaktı. Ve belki de en zor soru gelip kalplerine dayanacaktı. " Biri unutmuşsa, diğeri unutamamaya ne kadar dayanabilir diğeri? " "Tanıdık Yabancı" Birinin geçmişini, çocukluğunu ve verdiği sözğ unuttuğu, diğerinin ise hiç unutamadığı bir aşkın hikayesi. Kimi zaman kahkaha attıran, kimi zaman iç sesi susturmayan; kimi zaman ise kalbe dokunan bir aşk yolculuğu masalı. 🩷🩵

Aksiyon, savaş ve aşkı bir araya getiren sürükleyici bir hikâye. Kıdemli Üsteğmen Tarık Arslan, vatanı için savaşan disiplinli bir asker. Defne Aydın ise çocukları seven, neşeli bir anaokulu öğretmeni. Hayatları tamamen farklı olsa da yolları hiç beklemedikleri bir anda kesişir. Defne, yıllardır hayali olan kendi ana okulunu açmak için Kütahya`ya gelirken, Tarık ve timi zorlu görevlerin ortasındadır. Ancak bazen en büyük mücadele, savaş meydanında değil, kalpte verilir. Tehlikeler, görevler ve imkânsızlıklar arasında filizlenen bir aşk, dostluk ve fedakârlık dolu bir hikâye sizi bekliyor. Görev kutsaldır, aşk beklenmedik bir anda gelir ve bazen en büyük savaş, insanın kendi duygularına karşı verdiği savaştır.

"Biliyor musun? Ben hep gökyüzünde yaşamak istemişimdir." ... "Gökyüzü benim evim Ahu. Senin yaşamak istediğin yer, benimse bakmak için ölüp bittiğim o gözlerin benim evim." Kapak tasarımı tamamen bana aittir. Kitabımın herhangi bir kısmı alıntı yapılamaz, kopyalanamaz. Yayınladığım ilk kitap olacak bir şansınızı alırım :))

"Bazen uzak bir köy, kaderin haritasını yeniden çizer." Henüz stajını yeni bitirmiş bir doktor olan Tutku Ay, kendine bile güvenemediği bir anda babasının zoruyla Gaziantep`in unutulmuş bir köyüne gönderilir. Kalabalıktan uzak, tenhalığın içinde mesleğine tutunmaya çalışırken, yolu geçmişi sırlarla dolu bir yüzbaşıyla kesişir: Dağhan Mert Kıraçlı. Onlar birbirine mecbur değil, birbirine anlaşmayla bağlı. Ama her anlaşmanın görünmeyen bir bedeli, her uzaklığın bir yakınlığı vardır. Ve bazı duygular, haritada yeri olmayan yerlerde filizlenir...

Birbirlerinden habersiz bir aşkın gölgesinde geçen çocukluk yılları... Ve yıllar sonra, çatışmaların ortasında yeniden karşılaşan iki asker: Umay Öztürk ve Aden Keskin. Aynı tim, aynı vatan, aynı kalp atışı. Kimi zaman göz göze geldiklerinde yanan bir öfke, kimi zaman bir tebessümde gizlenen sarsıcı duygular... Aşkları, barut kokusu ve görev emirleri arasında şekillenirken; kader onların yollarına suskunluk, ihanet ve ölüm sessizliği bırakıyor. Aden, üstlendiği gizli bir görev için kendi ölümünü sahnelediğinde Umay`ın kalbine gömdüğü her şey bir yıl sonra tekrar canlanır. İki ay süren sessiz bir sitemin ardından yeniden bir araya gelseler de... Kader, onlara ikinci bir şans sunarken aynı zamanda en zor vedayı hazırlıyordur. Kalbim Sana Emir, görev ile aşk, fedakârlık ile hasret arasında sıkışıp kalmış iki yüreğin hikâyesi... Ve unutma; kaderden kaçamazsın. --- ❤️‍🔥

İntikam uğruna kötü kalpli adam tarafından kaçırılan 2 çocuk biri 6 diğeri 8 yaşında ayliz ve barlas 2 yıl boyunca dağ evinde tutsak edilir kaçmaya çalışırlarsa ve sessiz olmazlarsa şiddet görürler. Ailelerin onları istemeyip bilerek bu adama verdiklerine inandırırlar. 2 yıl sonra kaçmaya çalışırlarken barlası yakalayan kötü kalpli adam onu döver barlasın öldüğünü sanıp kaçar. Aslında o gün barlas ölmemişti acıdan bayılmıştı ama ayliz o gün barlası öldü sandı onu istemeyen ailesi onu bulmasın diye kaçtı. "Barlascım gökyüzü ne kadarda büyük değil mi?" diye sordu ayliz odalarındaki gökyüzünü gösteren devasa cama bakarak. "Evet ay ışığım çok büyük." dedi barlas. "Peki sence bir sonu var mıdır yoksa sonsuz büyük müdür?" diye sordu ayliz. "Sonsuz büyüktür güzelim." dedi barlas. Ayliz heyecanla ona döndü "O zaman birini çook sevdiğimizde ona olan sevgimizi seni gökyüzü kadar sonsuz seviyorum diyer." dedi barlas onun saçlarına bir öpücük kondurdu. "Bende seni gökyüzü kadar çok seviyorum ay ışığım." dedi. Yıllar sonra tekrar evine dönen ayliz bunca acıdan sonra nasıl toparlanıcaktı? Barlasın aslında yaşayıp onu bırakmış oluşunu nasıl hazmedecekti?