"Benim hakkımda hiçbir şey bilmiyorsun, küçük köstebek." Yutkundum. O, Eymir Valen`di. Aynı otelde, yan yana odalarda kalmıştık ve ben ona yakalanmıştım. Beni bir köstebek olarak görmesinin sebebi buydu çünkü hakkında bilgi toplamaya çalıştığımı sanıyordu. Oysa benim amacımın Eymir`le hiçbir ilgisi yoktu. "Peki ya sen, benim hakkımda ne biliyorsun?" "Bir köstebek olduğunu." Kendi söylediği cümleyi düzeltti. "Güzel bir köstebek." Dudaklarım iki yana kıvrıldı. Belki harekete geçip varlığını ifşa etmem gerekirdi ama ben genelde kuralları çiğnerdim. "Burada olmamalıydın." Dedim, net bir şekilde. Abimler onu fark ederse cesedini çıkartırlardı. "Burada olmasaydım yarattığım şaheseri görme imkanını nasıl bulacaktım?" Bence benden bahsetmiyordu, elbiseden bahsediyordu. "Şaheserini bana göndermek yerine evinde muhafaza da edebilirdin." "Seni evimde muhafaza etme fikrini sevdim." 🕸 Mafya▪︎Düşman Aileler▪︎Anlaşmalı Evlilik Yayım tarihi: 22.08.2025

Herkes onu ‘Kartal’ diye bildi. Adını ise sadece geçmişi fısıldadı... Çünkü o isim, kanayan bir yaraydı. Kartal’dı o… Gökte süzülen bir yalnızlık. Adıysa toprağın altında bir sır gibi gömülüydü. Ve onu ortaya çıkaracak tek kişi, bir kadın… ve sadece bir geceydi.”

Köyde yanan bu ateşin, kendisiyle birlikte herkesi yaktığı anların kaleme dökülmüş hâli. #yetiskinicerik

Tozlu bir çarşının ortasında düşen bir cüzdan, bir keskin nişancı yüzbaşının kalbini hedef alabilir mi? Yüzbaşı Cihangir görevle, disiplinle ve yalnızlıkla yoğrulmuş bir adamdı. Ta ki o cüzdanı eline alana kadar. İçindeki bir fotoğraf, bir çift yeşil göz, içinde bütün savaşlardan daha derin bir çatışmayı başlattı. Çünkü bazı bakışlar, insanın geçmişini tek hamlede kazır geleceğini şekillendirirdi. Güneydoğu’nun dağ köylerinde, yıkılmış evlerin enkazında hâlâ hayatta kalan çocuklar, susarak büyüyen kızlar ve konuşmaya korkan ruhlar vardır. Bir kadın… Çocukluğunda bile annesinden kaçacak kadar yalnız, ama görünmeden yardım çığlığı atacak kadar cesurdu. Ve bir adam... Kendi annesinin ten kokusunu yeni bulmuşken, başkasının yarasını kendi kalbine saracak kadar merhametliydi. Bu hikâye, silahların gölgesinde filizlenen bir aşk değil; suskunlukların, inkârların ve yüzleşmelerin kalkanında vurulan kör menziller vardı. Bazı yollar savaş alanından değil, insanın içinden geçer. Ve bazı kadınlar, sadece görülmek için değil… kurtarılmak için saklanır.

Köyünde esen asi bir rüzgar... Rüzgar gülü 🕊️ Dağ aslanı #yetişkiniçerik

Bir görev... Bir mağara... Ve kaderin değiştirdiği bir hayat... Atmaca Timi, esir düşen masum çocukları kurtarmak için ölümüne bir göreve çıkmıştı. Kurşunların arasında, yıkıntıların içinde, karanlığın kalbinde saklıydı umut. Komutanın karanlık gözleri o mağarada küçücük bir bebeğe takıldığında zaman bir an durdu. O an sadece bir kurtarma operasyonu değildi artık; o an bir hikâyenin başlangıcıydı. Bazen bir bebeğin nefesi, bir timin kaderini değiştirir. Bazen bir gönül bağı, savaşın ortasında bile bir ışık yakar. Ve bazen... karanlıkta doğan bir ışık, insanın en derin yarasına merhem olur. "Bazı bağlar gözle görülmez, kalple hissedilir." Ve işte bu bağ, gecenin en karanlık anında doğan bir umutla yazıldı... ❗❕‼️ şiddet vs. Vardır sadece taciz tecavüz gibi olaylar yok bilginize ‼️❕❗

Açelya arkadaşı ile gece clubüne gider. Ama içkiyi fazla kaçırır ve sarhoş olur sabah ise hiç tanımadığı bir adamla yattığını fark eder, işte açelyanın hayatı o günden sonra tepetaklak olur.

DÜZENLENECEK! "Benim çocukluğum oyun parklarında değil, duvar diplerinde geçti. Ne biri saçımı okşadı ne de düştüğümde kaldırdı. Herkesin `anne` diye ağladığı yerde, ben içime susmayı öğrendim. Çocuk değildim hiçbir zaman... Sadece küçük bir bedendim, büyük yaralarla yaşayan." Kurgunun bütün hakları bana aittir,en ufak çalıntı da gerekli işlemler başlatılacaktır.

"Üsteğmen... Evlensen ya benle." Dört kelime. İki hayatı bilinmez bir oyuna sürükleyen dört kelime. Peri`nin sığınacak bir liman ararken tutunduğu tek adam. Ve Mahir`in aklını susturup kalbini dinlemek zorunda kaldığı tek kadın.

❝ `Öyle güzelsin ki.. Ve sadece benimsin.. Keskin`in Safir`i...` `Karan hala senin değilim..` `Sen her anlamda ve her zerrenle benimsin yavrum.` `Her anlamda olmak istiyorsam peki?` Karan sorumla bir anda durmuş bana bakmaya başlamıştı. `Ulan sözümü bozduracaksın bana kadın!` `Boz ulan boz! Bozmazsan Keskin değilsin!` Karan çoktan gaza gelmiş gözlerinde ki alevler bizi yakmaya başlamıştı. ❞ Tüm yer altının Keskin`i iken sadece Safir`in Keskin`i olacağını o bile tahmin edemezdi.. Ona " Keskin " derler...