Balım içe kapanık kibar bi kız Baran Yücel ise herkesin korktuğu o adam Baran Yücel’in tek zaafı ve takıntısı Balım Onlar birbirlerine kaderle bağlılardı her ne kadar farklı olsalar bile “Sen benim karanlık evrenimin yıldızısın Balım , seni bırakamam” Peki ya aslında tüm sözler ve yaşananlar yalansa

(Kitap oluyor) "Sadece bir mesaj bütün kaderinizi değiştirebilir mi?" 1.kitap 66 bölümdür. :) (3 kitaplık bir seridir) Modeller isteğe göre imza gününe gelecekler:)

Katılacağı şarkı yarışması için sesini kaydeden Melodi, yanlışlıkla kaydettiği sesini okulun popüler çocuğuna, daha doğrusu ZORBASINA yollar ve sohpet başlar. Zorba, onun kim olduğunu bilmeden bazı hisler beslemeye başlar ve hikaye burada sona erer.

(Uyarı: bu kitap küfür içerir. Kitap kapağı değişmiştir ve kapak tasarımı bana ait değildir. ve kitap tamamen eğlence amaçlı yazılmıştır. Yazdığım şeyler hiçbir mesleği kötülemek amacı ile yazılmamıştır. Ayrıca mantık hataları olabilir (: ) "Elif" dedi. Gözlerimin içine bakıyordu. "Efendim Koray?" Dedim..Bana bakarken hafifçe sırıtti. "Çok güzelsin.." dedi..Bu sözü nedense yüzümde bir tebessüm oluşturmasına neden olmuştu..bir şey demedim. "Gözlerin..yıldızlar kadar güzel..onlar gibi sonsuz..bakışların bir şiir gibi anlamlı ve bir şarkı gibi uyumlu.." dedi..Bu söz midemdeki kelebeklerin "ee biz kalkalım artık" demesine sebep oldu.. (Kitabı yayınlama tarihi: 1 Ekim 2024)

Bir Sage Taylors romanı... “Bazı bağlar özgürlükten daha güçlüdür, bazı geçmişler ise unutulmayacak kadar ağır.” Franco, Gorgona Adası’nın soğuk duvarları arasında karanlık bir hayatın içinde yaşamış sert ama kararlı bir adamdır. Daniella ise, bu acımasız dünyanın ortasına ansızın giren, amacı sadece ailesine ait bir oteli işletmek ve geçmişini geride bırakmaya çalışmak olan masum ve cesur bir kadındır. Ada; yalnızca suçların değil, hakikatin de ortaya çıkacağı bir sahneye dönüşürken, Franco`nun intikamı Daniella ile aralarına görünmez duvarlar örerek düşmanlarını harekete geçirecektir. Peki, geçmişin hayaletlerinden saklanmak mümkün müdür? Yoksa gerçek kurtuluş, kaybettiklerini telafi etme arzusunu geride bırakmaktan mı geçer? Sabıkalı: Aşkın ve adaletin, intikamın ve kurtuluşun karanlıkla kesiştiği bir hikâye. “Çünkü birini içine çekmeye çalışan karanlık, diğerinin tüm dünyasıydı.”

Patron: Yanımdayken böyle konuşamıyordun, uzaklaşınca sana bi` cesaret geliyor galiba. Ben: Diyelim ki, yanında seninle böyle konuştum. Deli gibi kızdırdım, hiç sevmediğin şeyleri yaptım, kötü sözler söyledim. Ne yaparsın? Patron: Kendini ... bulursun. Gözlerim kocaman açıldı, hatta bacaklarım istemsizce titredi ve başımı kaldırıp dehşet içinde ona baktım. O ise telefonunu kenara bırakıp, gözlerimin içine bakarak gömleğinin düğmelerini birer birer çözmeye başladı...

"Sen nasıl bir insansın ya?!" Diye bağırdım. "Böyle biriyim, çünkü sen kibarlıktan anlamıyorsun." Kendimi tutamadım ve yüzüne tükürdüm. Gözlerini kapatıp açtı ve ensemi bırakıp, polisler gelmeden önce üzerime zorla giydirdiği boğazlı krem rengi kazağın eteklerini tuttu. Başımı iki yana salladım ama tek bir saniye bile izin vermeden kazağın eteklerini yukarıya çekip üzerimden çıkardı. Şimdi sütyenle kalmıştım ve göğsüm körük gibi inip kalkıyordu. "Karşı geldikçe zarar gören sen olacaksın, bu gece olanlar sana bir ders olsun. Bir daha böyle rezil etmeye kalkma kendini!" Eğilip hemen yerdeki kazağı aldım ve göğsümün üzerine bastırdım. "Sen ne terbiyesiz, ahlaksız, insafsız bir adamsın ya? Hiç mi acıman yok? Ne dediysen yaptım işte! Yeter artık bitsin bu zulüm, öldüreceksen de öldür artık! Korkmuyorum!" Bir anda üzerime gelince geriye çekilip, tekrar merdivenlerin kenarına yaslandım. Yüzüme eğilip, ellerimle sıkı sıkıya kendime bastırdığım kazağı tutup çekti. Vermemek için direndim, sonunda o kazandı ve kazak yeniden yeri boyladı. Ellerimi göğsümde çaprazlayıp kendime etten kemikten bir kalkan yaptım. Bu bir çocuğun kendini korumak için yaptığı kalkan gibiydi ve maalesef hiçbir işe yaramadı. Nefesi kulağıma döküldü. "Korkmuyorum diyorsun ama hareketlerin buna zıt. Farkındasın değil mi? İstesem her şeyi yapabilecek güce sahipken seni yaşattığımın farkındasın, şikâyet etmeyi bırak ve yaşadığına şükret." Sanki lütuf eder gibiydi. "Ben seni kurtarmaya çalışırken, sen ikimizi de bitirmeye çalışıyorsun." Gözlerimi yenilginin öfkesiyle kapadım. Yanaklarımdan süzülüp göğüslerime dökülen damlaları tutmaya çalışmıyordum artık. Gözlerimi açıp öfkeli gözlerine baktım. Eğilip kolunun altından geçtim ve hızlı adımlarla salona doğru gittim.

Bir anda kolumdan tutulup sandalyemden kaldırılmanın verdiği sinirle adamın suratına bi yumruk geçirdim. Adam silahıyla havaya ateş açtığında kafede ki insanlar çığlık çığlığa kaçarken arkalardan biri silahını bana doğrultup "Bir hamle daha yapayım deme" Evet yine kaçırılmak üzereydim ve bu sefer beni kurtaracak biri yok diye düşünüyodum. 𝕂𝕚𝕥𝕒𝕓ı 𝕤𝕖𝕧𝕖𝕔𝕖𝕘𝕚𝕟𝕚𝕫𝕕𝕖𝕟 %𝟙𝟘𝟘𝟘𝟘 𝕖𝕞𝕚𝕟𝕚𝕞 𝕓𝕚𝕣 𝕜𝕚𝕥𝕒𝕡 𝕚𝕝𝕜 𝕓𝕠𝕝𝕦𝕞𝕖 𝕘𝕠𝕣𝕖 𝕪𝕒𝕣𝕘ı𝕝𝕒𝕞𝕒𝕪𝕚𝕟 𝕔𝕦𝕟𝕜𝕦 𝕤𝕖𝕧𝕖𝕔𝕖𝕜𝕤ı𝕟ı𝕫. 🎀💖𝕔̧

0534: O telefonu bana ulaştırman için bir günün var. İpek: telefondan delileri silen mafya bir konumunu mu bulamıyor. İpek: yazık kıyamam sana. 0534: Sen çok yürek yedin herhalde? 0534: katil var diye bağıran kıza ne oldu? İpek: Polise gitmiş olabilirim 👉👈 0534*: Yazıyor.... Çevrimici... İpek: AY IMDAT BENI KESECEKLER 0534* kişisini engellediniz 0534: Çevrimici... Yazıyor... Çevrimdışı...

Ya boş verin açıklamayı okumaya başlayın siz eyy cemaat diyicem ama yine de açıklayayım. Açelya topuklu ayakkabı hastası bir kızdır. Yaklaşık 2 yıldır hoşlandığı çocuk olan Barlas e topuklu ayakkabı almak için mesaj atar. Barlas da Açelya dan 2 yıldır hoşlanıyordur ancak ikiside birbirini fark etmemiştir. Barlas bu bilinmeyen numranın profil fotoğrafından bu kişinin Açelya olduğunu anlar ve daha sık karşısına çıkmaya başlar. Sonrasında ise bazı olaylar gerçekleşir. Hikaye böyle umarım beğenirsiniz iyi okumalar efendim.