0534: O telefonu bana ulaştırman için bir günün var. İpek: telefondan delileri silen mafya bir konumunu mu bulamıyor. İpek: yazık kıyamam sana. 0534: Sen çok yürek yedin herhalde? 0534: katil var diye bağıran kıza ne oldu? İpek: Polise gitmiş olabilirim 👉👈 0534*: Yazıyor.... Çevrimici... İpek: AY IMDAT BENI KESECEKLER 0534* kişisini engellediniz 0534: Çevrimici... Yazıyor... Çevrimdışı...

Konaktan yükselsen tek ses vardı:”Ya kızın Nalini bana verirsin yada o soysuz oğlunun leşini getiririm “dedi Cüneyt Ağa öfkesi o kadar büyüktü ki o öfke bütün Mardini yakacaktı ..

Ölmek için doğmuştur insan, o yüzden bayılır yağmur sonrası toprak kokusuna...

Kerem duyduklarıyla önce kendinden sonra Edadan iğrendi. Kendinden iğrenmesinin nedeni yüreğinin umut etmeye tekrar başlamasıydı. Oysa ki onun yüreği değil miydi kadınlardan kaçan.. Onlara yüz vermeyen.. Yıkılmamak için yıkan. Kırılmamak için kıran.. Hayal kırıklığı yaşamamak için kadınlara inanmayan.. Şimdi kalkmış Edaya inanmıştı şu aptal yüreği.. Eda`dan nefret etmesinin nedeni şüphesiz ki aşığının canını yakmak için onu kullanmasıydı. `Nikah tarihleri bile aynı günmüş be..` Bir de Elanın `onu hala seviyor musun?` sorusu vardı. Hayır dememişti Eda. Demek hala eski sevgilisini seviyordu. "Nasıl midesiz bir kadın ki sevdiği adama nispet olsun diye sevmediği bir adamla evlenip yatağına girecekti." Oradan ayrılmadan önce Elanın `Peki şimdi ne olacak evlenmekten vaz mı geçeceksin?` diye sorduğunu duyduysa da cevabını beklemeden hayal kırıklığıyla orayı terk etti. Aşığına acı çektirmek için kendisine ihtiyacı vardı. Edanın böyle bir fırsatı kaçırmayıp kendisiyle evleneceğinden adı gibi emindi Kerem. Kerem duyduklarından sonra kadınlardan tekrar soğudu. Ona göre kadınlar; pahalı peynir kokusunu alan fare gibiydi.. Bir de az kalsın, Söyledikleri yüzünden Edadan özür dileyecekti. "Lanet olsun hepinize" diye tıslayarak otelin bahçesine indi. Sinirden aşağı yukarı yürüyerek ne yapması gerektiğini düşünüyordu. Bir an önce buradan gitmeliydi, o iki yüzlü kızı bir daha görmemeliydi. Hemen arabasına doğru yürüdü ama binemedi. Onu durduran yüreğinin yangını, kırılan umutlarıydı. Eda onun yüreğini tekrar yakmıştı. "Bunu ona ödetmeliyim" dedi. Eda onu nasıl salak yerine koyduysa Keremde onu salak yerine koyacaktı. Ondan; Umutlarını, Hayallerini, Anneliğini çalacaktı... Şimdi Taş kalpli Yavuz Arslanlı olma zamanıydı...

Wattpad’de yaklaşık 2 milyon okunan ATEŞTEN DÜĞÜM şimdi de burada🔥 `Aradığın seni arayandır` İki ailenin düşmanlığını bitirmesine karşılık ortaya atılan iki can ve sonrasında yaşananlar... Yalanlar, ihanetler, sırlar, sevinçler, mutluluklar, aşk, intikam ve tutkuyla harmanlanmış bir hikaye. Elif Kamer Bozan, hayallerinden eskiden beri süregelen bir düşmanlığın kanlı kanunları nedeniyle vazgeçmek zorunda kalmıştır. Ama tek vazgeçtiği hayalleri değil kendi hayatı da olmuştur. Her şeyin bittiğini sandığı noktada ise tek bir kişiye güvenmiş, tek bir kişiyle nefes alabildiğini hissetmiştir. Ama yazgının kanlı kaleminde intikam oyunları asla bitmemiş ve tutunduğu dal de elinde kalmıştır. Bundan sonraki nokta hepsinden daha büyük bir mücadele gerektirecektir. Çünkü düşmanlık ateşi daha da harlanmış, araya giren zaman daha da kinlendirmiştir herkesi. Peki tüm bunlar olurken geçmişten gelen bir yabancı bu hikayenin neresinde duracaktır? Bir töre kitabıdır. NOT:Ulysses Yayınları aracılığıyla kitap olmuştur

*** Herkesle merhabalar kitabın içeriği dilsiz bir kızın hayatı ve annesinin onu terketmesiyle başlıyor belirli bir yaşa gelince de halk tarafindan kötü kadın olarak bilinmeye başlanıyor ve kızı ağalarının önüne getiriyorlar başkahramanda Ağa`nın oğlu ilk görüşte aşık oluyor .

Her kalp sevgiyi kaldırmaz. Ağır gelir yüreklere... Hak etmek gerekir önce. Emanetse o sevgi kalbi yorar.

"Gözlerinde kendimi görerek öptüğüm tek kadın sensin Derya. Dokunduğumda aşkıma aşkla karşılık veren, sevdikçe beni kendine hapseden, bana ait hissettiğim ve ait olduğum tek kadın. Senden başka hiç kimseye böyle dokunmadım, dudaklarım sadece senin teninin tadını bilsin çok isterdim. O zehirli meyvenin tadını hiç bilmemeyi, ilk seni öpmeyi, içmeden sorhoş eden, aklımı başımdan alan dudaklarını, tertemiz dudaklarla tatmayı nasıl isterdim bilemezsin." derken alınını, şakaklarını, yanaklarını, burnunun ucunu öptü tek tek. " Zamanı geri alamam ama sana söz ölürken bile sadece senin adınla mühürlü olacak dudaklarım." deyip sözünü mühürler gibi derin bir öpüşmenin içine hapsetti ikisini. Yana yatıp Derya`yı üzerine aldığında kollarında ki kadının aşkından emindi, kendinden emindi ve bunun nasıl özel bir his olduğunu ihanete uğramayan kalpler bilemezdi...

Ben Zişan. Hayatı kan davasına esir edilen Zişan... Zişan Xêlat ~ Mir Aslan Sozdar

Görüşleri Farklı, Hayatları bambaşka.. İki farklı İnsan, iki ayrı hikaye, ortak acılar.. Kader onları bir araya getirdiği gibi, kalp kalbe de getirebilecek mi? Peki Sadece Sevgi, Bütün görüşleri, aykırı yorumları, ve Vesveseli Fısıltıları görmezden gelmeye yetecek mi? Hicranın İnanç temelli dünyası, Tanrıya kızgın olan öfkeli Pamir ile çatıştığında, Aşk engelleri aşabilecek mi ? Hep beraber Göreceğiz.. ///♠/// Sana bakınca; inanmadığı bir dinin tüm günahlarını işlemek istiyor insan ve sonra, sana bakınca; tanrıya bir başka inanıyor .. Keder soyut değildir . Görülebilir! Bir yüz de örneğin...