"Bu kurguda bahsi geçen terör örgütü, silah ve kurumlar tamamıyla hayal ürünü olup gerçek hayatla hiçbir bağlantısı yoktur!" "İkimizin bir olması için hep birilerinin paramparça olması mı lazım?" "Bana güven albayın kızı. Güven ki yakıp yıktığım herşeyin bir dayanağı olsun."

Bazı geceler insanın içinde hiç susmayan bir fırtına kopar. Dışarıdan bakıldığında her şey sakin, herkes uyuyordur. Ama içimde, ciğerimin tam ortasında bir kasırga dönüyor sanki. Ağlamayı bile beceremediğim o gece gibi…

Eflal 4 yıl önce canından çok sevdiği sevgilisini kaybeder. Dünyası başına yıkılan Eflal hersey bitti diye düşünür ancak asıl hersey şimdi başlayacaktır

Belisin babası ve abileri asker oldukları için Belisi kendilerinden uzak tutmaya çalışırlar soyisimleri kaldıkları şehirler dahi farklıdır. Belis bir gün dayanamayıp karargaha gider. Ama babası ceza almış bir asker olarak gösterir. Belis o azıcık kaldığı süreçtebi askere karşı bişeyler hisseder duygularına ne kadar karşı çıksada en sonunda duygularını döker ve Red alıncada kendisine verdiği söz ile bu karmaşadan uzaklaşmak istediği için geri döner ama yolda bir kaç askerle esir düşer ve bu hikayenin devamı herkesin isteği üzerine devam etmez ... 😁😂😁...

Babasından sevgi görememiş, sevdası yarın kalmış kız çocukları ve kadınlara.. ❄🍂🪻

Beren küçüken birlabatuarda kaçıp yakanmış bir kız bir gün bir köprüde çalışırken bir adamise kızın üstüne atlar ve sonra yaşanan olur.

Savcı olmaya hazırlanan genç bir kadın olan Elif, nişanlısı Yüzbaşı Emir’i bir çatışmada kaybettiğini sanır. Emir, çok gizli bir göreve atanmış ve ölümü sahte olarak ilan edilmiştir. Aradan üç yıl geçer. Elif, acısını içine gömüp başarılı bir savcı olur. Ancak bir operasyon sırasında karşısına çıkan maskeli bir adam, ona tanıdık gelir. Gerçek ortaya çıktığında, yıllar boyu bir yalanın içinde yaşamış olduğunu öğrenir. Hem kalbi hem inancı sınanacaktır.

Doktor deniz ve binbaşı Baran’ın askeriyede başlayan aşkı…

17 Yaşındaki afranın evlendirilmesiyle başlıyor hikayem yaşadığı zorluklar aşkı ve gururu arasında kalanları yansıtıyor ve bu bir asker kurgusudur hadi birlikte bakalım ve el atalım afranın bu hayattaki zorluklarına

Babası asker olan bir kız babasının askerinden telefonunu isterse ne olur?

Gece saat 03:42. Doğu sınırında, dağların koynuna kurulmuş bir karakol... Ay, yırtık bir bulutun ardından güç bela ışık sızdırıyor. Hava soğuk, keskin. Nöbetçi değişimi yapılmak üzere. Bir gölge, eğitim alanının kenarındaki hedef tahtalarına doğru sessiz adımlarla ilerliyor. Tüfeğini omzuna asmış, elleri ceplerinde. Üniforması rüzgârda hafifçe dalgalanıyor. İzgi Kara, her zamanki gibi erkenden uyanmış. Uyuyamıyor. Uyusa da rüyalar, geçmişin parçalarıyla bölüyor gecelerini. Bugün yine babasını görmüş. Kızına selam vermeden uzaklaşıyormuş. Karakol komutanı, telsizden sesleniyor: “Tüm birlik, hazırlık seviyesi iki. Yakın bölgede hareketlilik tespit edildi.”

Dildâde gönül vermiş aşıkların hikayesini anlatan, başta birbirleriyle anlaşamayıp sadece görevdeyken iletişimde bulunan; ama zaman ilerledikçe birbirlerine bağlanıp gönül veren, ayrılmaz sevdalarıyla bilinen, iki askerin aşkını anlatıyor.

Yıllardır esir düşmüş bir askerin, kurtulmak için verdiği mücadelesi ve sonrası.

SEN BANASIN …çünkü bazı insanlar gitmez, içimizde kalır. Bir kadın düşün… adı Güneş. Ama ışığı hep içinde yanmış, dışı hep loş. Küçük bir dükkânın tozlu raflarında, yakılan bir tütsüde, Sarı saçlarını iki yandan ördüğü bir sabahta, Ve adı telaffuz edilmeden anlaşılan bir aşkta yaşıyor. Ve bir adam… Ertuğrul. Bir zamanlar çocukken aynı sokaklarda koşmuş, Şimdi ise iki pencere arasına sıkışmış iki ruh. Sevmiş, kaybetmiş, susmuş, dönmüş. Ama bazı kelimeler zamanla değil, göz göze gelince tamamlanır. Bir yanda mahalle sessizliği, diğer yanda Tibet dağlarının yankısı. Arınmak, unutmak, hatırlamak, affetmek, Ve en sonunda, kendine dönmek… Bu kitap; Yara izlerinin şiir olduğu, Aşkın bazen yalnızlıkla, bazen de uzak diyarlardaki bir handpan sesiyle tamamlandığı, Bir kadının suskunlukla haykırdığı, Ve bir adamın “ben hâlâ sendeyim” deyişinin romanı. Cümleler uzun, kalp yaralı, ama umut hep bir köşede. Çünkü bazen aşk, sadece bir isim değil, Bir yön, bir dua, bir bekleyiştir. Sen Banasın, Çünkü bazı hikâyeler yazılmaz. Yaşanır. Ve hiç unutulmaz.

KONUSU: Tim komutanlarının şehit düşmesiyle kendini tim komutanı olarak bulan bir üsteğmenin ve bir yıllık saha görevinden dönen istihbaratçının hayatını anlatıyor.

Adı konmamış bir karşılaşma... İki yabancı, iki suskun hayat. Ve geride bırakılmış, ama asla unutulmamış bir geçmiş. Avukat Beliz Acar, sustukça güçlenen bir kadın. Acının dilini öğrenmiş, sevginin ne demek olduğunu ise hiç bilmemiş. Sessizliğini mesleğiyle örtmüş, ama içindeki boşluğu hiçbir dava dolduramamış. Astsubay Koray Alkan, yıllar önce toprağa gömdüğü sevdikleriyle birlikte duygularını da mühürlemiş. Geriye sadece görev kalmış. Ve bir gün, beklenmedik bir karşılaşma… Hayatında ilk kez bir kadının sessizliği, onun kendi suskunluğunu yansıtır. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu bir hesaplaşma. Geçmişle, acıyla, kendileriyle. Çünkü bazı davalar, sadece kalpte görülür.

"Konu vatan olduğu zaman kimsenin gözü bir şey görmezdi." Mardin`de ki küçük bir köy okuluna yeni atanmış bir türkçe öğretmeni,Burçe Akay.Ve aynı okulda ki matematik öğretmeni Buğra Duymaz. Ancak bazen işler tahmin ettiğimiz gibi gitmez.Birden karşısına çıkan Binbaşı Altay Atalay ile kendini bir aşk üçgeninin içinde bulan Burçe,aynı zamanda eski kocası ile de uğraşmak zorundadır. Peki sonunda bu savaşın kazananı kim olacaktı?

Asker kızı Lena Beyaz babasıyla aynı timde görev yapar fakat babası şehit olan Lena time. Babasının yerine gelen Batuhan Siyah Kurt`a olan ön yargılı yaklaşımı ve sonrası

Asker-Öğretmen

‼️kan , vahşet ve mide bulandırıcı sahneler ….. Ekranda bir video oynuyordu Bir Sahne ,Final sınavı Çok fazla güvenmenin sonuçları Kan ve vahşet Bu alandaki tüm meslektaşlarım bundan zevk alıyordu Bende dahil:) Sonuçta ne demiş Şebnem ablamız “Elimden tuttuğunda öyle bi sevmişimki bize bir şey olmaz sanmışım “

İki kız kardeşin hayatlarının dönüm noktası...

Küçüklükten arkadaş olan bu ikili birbiriyle yıllar sonra tekrar karşılaşır ve birbirine besledikleri duygunun arkadaşlık olmadığını öğrenirler...

BU HİKAYEDEKİ TÜM KARAKTERLER VE OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜ OLUP GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA İLGİSİ YOKTUR. BİZLER AZAP RUHLARIYDIK. Gündüzleri avlarımızı izler planlardık. Geceleri ise tek tek avlardık. Bize bu göreve layık görmelerinin nedenini iyi biliyorduk. Bizler acıların içinde büyümüştük hepimizin anıları farklı yaşadıkları farklı çektiği çileler farklıydı ama ruhlarımızı bir tuttuk. Düşmanın korkulu rüyasıydık. Adımızın geçtiği yerler korkuyla dolardı. Bizler en zoruyduk, en sessizi, en saburlısı, en kötüsüydük. Bizler bu cehennemde doğmuş kötülerdik ve tek amacımız bizden başka kötülerin olmaması. Bombalarla, silahlarla yaşamıştık. Barut kokusu üzerimize sinmiş. Çok fazla yerimizden yara almış ve kan dökmüştük ama yeminimize sahip kaldık ve bozmaya niyetimiz yoktu. " Bizim başımız eğilmeyecekti ya öleceğiz ya da öldüreceğiz ama pes etmeyeceğiz, başımızı eğmeyeceğiz, diz çökmeyeceğiz dökmüştük ama yıkılmadık. Bizim yeminimiz vardı." İlk kitabım öncelikle yazım hataları için özür dilerim. Sonra düzeltebilirim. Okumak isteyenler için çok teşekür ederim.

Bir kızın gerçek ailesini bulması ve bundan sonra yaşadıkları

--- Bölüm 1 – Gidenin Gölgesi > "Birini beklemek, onu sevmenin en sessiz hâlidir. Ve en çok can yakanı..." Zeynep o sabah diğerlerinden daha erken uyanmıştı. Geceden beri gözüne uyku girmemişti zaten. Saate baktığında henüz 04.43’tü. Ankara`nın sabah ayazı, odanın camlarını buğulandırmıştı. Ama onun içindeki yangını hiçbir rüzgâr soğutamıyordu.odasına döndüğünde, ikisinin karışımı mı…Zeynep’in üzerindeydi....