YETİŞKİN İÇERİKTİR!!! Miran Bedirhan ülkenin en kalabalık ve en güçlü aşiretinin ağasıdır. Küçük yaşta babasını kaybeden Miran, Bedirhan aşiretinin başına geçmiştir. Küçük yaşından itibaren her türlü pisliğe bulaşarak ülkenin en tehlikeli adamı olmuştur. Bu adamın hayatta sadece başını eğdiği bir insan vardır o da çocukluğundan itibaren hastalık derecesinde aşık olduğu babasının en yakın dostu olan Hazar Arslanlı’nın biricik kızı Arin Arslanlı. Babalarının küçük yaşlarda verdiği sözle büyüyen Miran giderek aklını kaybetme derecesine gelerek Arine sevdalanmıştır. Fakat Arin yetiştiği topraklardan farklı olarak bambaşka bir kadındır Miranın deyimi ile dünya da eşi benzeri olmayan tek kadındır. Bu yüzden de Mirandan ölesiye nefret eder. Bakalım aralarında nefret ve sevda savaşının kol gezdiği Mezopotamya da hangisi galip gelecek?

"Şeytan, meleğin kanatlarını severken yanlışlıkla kopartabilir, güzel kiracı."

"Sevilmek isterken iliklerine kadar sevgisizliği hisseden herkese..." _______ "Senin şımarıklıklarını çekecek bir adam değilim." Sözleri üzerine gözlerim gözlerinde asılı kaldı. Kelimeler zihnimde bir oraya bir buraya kaçışırken hepsini bir araya toplamak oldukça zor olmuştu. Sakin ol Efsan... Kalbimdeki anlamsız ağrıyı görmezlikten geldim. Çenemi havaya dikip ters ters ona baktım. Giydiğim siyah topuklular sayesinde aramızdaki boy farkı bir kafa mesafesi kadarken gerginlikten kuruyan dudaklarımı ıslatıp onunkiler kadar acımasız olan sözlerimi sarf ettim. "Bende sana şımarıklık yapacak bir kadın değilim." Yayın tarihi: 12.05.2024

"Benim güzel ateşim... Sana yalan söyledim." Gözleri aralanmış kız, ona anlamak ister gibi bakıyordu. Siyah incilerinden yayılan ışıltı bir kulu kör edecek kadar büyüleyiciydi. "Senden bir şey değil bir çok şey bekliyorum Ahu Nar." "Korhan..." "Seni istiyorum Ahu Nar. Tenini, nefesini, kalbini, ruhunu deli gibi istiyorum. Benim olmanı her şeyden çok istiyorum. Beni kabul etmeni, beni istemeni deli gibi arzuluyorum. Nefesin olmak istiyorum Ahu Nar. Nefesim olan kadının her şeyi olmak istiyorum..." ***************************** Bir ateş yandı, arşa sıçrayan... Herkesi kör, iki kişiyi köz bırakan! Ahu Nar kaybıyla bitti sandı. Hayat artık bitti! Korhan karşısına çıkana kadar... Aynı acıda kavrulan iki kişi, iki mezarın başında can çekişti. İkisi de yaşatılanın karşılığını istedi. Onlar iki mezar kazdılar, yarılarını da içine kattılar. Kazılan mezar, gencecik iki canı yuttu. Yerine sır dolu bir hayat sundu! Cehennem dünyaya sıçradı. Biri `KOR` diğeri `NAR`dı. Acı bir ateş yaktı, onu dünyaya yaymak ikisine kaldı... ZİYAN oldular ama birbirlerini de böyle buldular... ********************************

🌹✨ “Bazen kalbin atışı, tarihin sesinden daha güçlüdür.” ✨🌹 ⏳ Zamanı yarıp gelen bir aşkın hikâyesi bu... 🌸 Kendi çağında kaybolmuş bir kadın, geçmişin sisinde saklı bir adam. Onlar sadece birbirlerini değil, iki farklı kaderi de taşıyorlar omuzlarında... ⚔️ Tuğrul her an savaşın eşiğinde, 💔 Gülüm ise her saniye kalbinin sesini bastırmaya çalışıyor. Ve kader… Bir gün, yalnızca bir bakışta onları buluşturuyor. > “Gitme,” dedi adam. Ama bazen gitmek, bir zorunluluktur. Bazen de... 🌙 bir dönüşün başlangıcı. 📖 ‘Gül Zamanı’, kırık zamanların içinde yeşeren bir sevdanın, fedakârlığın, ve yeniden doğuşun romanı.

" Ne zaman yalnız hissedersen dön bak arkana çünkü her zaman senin için orada olacağım." Babaannesinin hastalığı yüzünden eski mahallesine geri dönen Hakan... Sakince mahallesinde yaşayıp giden Züleyha... Bir mahalle kurgusudur.

Derler ki; aşkın fizik kanununda, seni kuvvetle kendisine çeken insandan uzaklaşmaya çalıştıkça, onun etrafında dolanmaya başlarsın.

"Ben halledeceğim." Sustu, konuşmadan devam etmesini bekledim. "Senden istediğim dikkatli olman ve en ufak bir sezgide beni araman." Başımı onaylamaz anlamda salladım. "Ağabeylerim bile halledememişken sen nasıl halledeceksin Cihangir Ağa?" Sesim olduğundan daha soğuk çıkmıştı. Evet, kesinlikle bu konuda haklıydım. Kim töreye baş kaldırsa eğdirmeyi başarmışlardı bu devrin artık bir son bulması lazımdı. Yitip giden onca sevdanın ağıtıyla kan boyanmış töre yok olmalıydı. Derin bir nefes verdi. İradesiz bakışlarını bozmadan mırıldandı. "Ben ağabeyin değilim, demiştim."

"Ne yapacaksın bana? Öldürecek misin? Ya da işkence? Ya da sizin kadın pazarlarınız vardır oralarda satarsın? Ya da..." "Beni iyileştir istiyorum." Dedi Pars sözünü keserek. "Hastayım ben." Azra dalga geçercesine güldü. "Doğru, beyninden hasar vardır senin." Pars sırıttı. "Nereden anladın? Gözlerinde röntgen cihazı mı var?" "Yok da kalbim var. Sizin gibi ruhsuz kalpsiz insanların beyninde sıkıntı olması gerekiyor yoksa o kadar insanı öldüremezsiniz öldürmekten keyif alamazsınız." "Teşhis konusunda gayet iyisin. Anında çözdün hastalığımı." Azra dosyaya baktı. Bu bi hastanın dosyası olmalıydı. İçini açtı. En önde bir beyin MR görüntüsü vardı. "Senin mi bu?" Dedi Parsa bakarak. "Evet." Azra hızla dosyayı eline geri verdi. "Ne güzel o zaman. Dünya bi kötüden kurtulmak üzere. "

‘’O şerefsizle hiç bir yere gitmeyeceksin!’’ Dediğinde sessiz kaldım, ateş gibi yanan bakışları bana döndüğünde volta atmayı bırakmış bedenini tamamen bana çevirmişti. ‘’Duydun mu?’’ ‘’Duydum Kerim abiciğim!’’ Dedim Hande’nin söylediklerine atıfta bulunarak. ‘’Ne abisi ulan? Siz beni komple delirteceksiniz!’’ Söylediğine karşılık ona doğru bir adım atıp çatık kaşlarımla söze girdim. ‘’Ne oldu? Hande söylerken hiç itiraz etmiyorsun ama!’’ Kafasını yukarıya doğru kaldırıp derin bir nefes bıraktığında adem elması yutkunmasıyla birlikte hareketlendi. ‘’Ya sabır!’’ ‘’Sana binlik tesbih alayım bol bol sabır çek… Bu kafayla seni ancak o keser!’’