devam ediyor 3h önce güncellendi
GÖÇMEN KIZI
@rivavay
Okuma
1000
Oy
190
Takip
61
Yorum
125
Bölüm
8
Karadeniz, adının ağırlığını taşıyordu; siyah ve kudretli.
Dalgaları, öfkesini kayalara savurarak hesap sorar gibiydi. İçinde tutamadıklarıyla birlikte dışına da savurarak geri toplayarak geriye çekiliyordu. Geride bıraktığı göçük, kırılmış ve yıpranmış sessiz bir iz gibi yere tutunuyordu.
Ben o göçükte, hayatta kalmaya çalışan son kum tanesiydim.
Yaşamla ölüm arasındaki o dar geçitte sıkışıp kalmıştım. Unuttuğum ne varsa hatırladıklarımdan daha ağır bir şekilde üzerime koca bir dalga gibi gelecekti. Bunu ne şimdi savaşırken ne de yaşarken anlayabildim; ben bunu kudretli dalgaların arasında boğulurken anladım.
Boğulduğum kara sularda hiç ummadığım bir anda bir el kıyıya doğru çekti beni.
Ve ben, o ele tutunarak kalmayı değil, o ele bağlanarak var olmayı seçtim.
Karadeniz’in göğsünde sakladığı sırlarla örülü, acı, hayatta kalma ve yeniden doğma üzerine bir hikâye.
☸☸☸
❝Senin gücün Göçmen Kızı, sesinle değil sessizliğinle titretir dünyayı; zira bazı kadınlar bağırmadan da devrim yapar. Ve sen susarak bastığın toprağa, boğulduğun denizlere, yandığın ateşlere ve tüm bu dünyaya adını öfkeyle kazıdın.❞