Ben Deniz` 🌾 Babası tarafından 17 yaşında zorla evlendirlilmiş bir kız

Odamda otururken içeriye 3 adam ve 1.50 boylarında bir kız girdi. Kitapta genel olarak aşk var. 18. bölümden itibaren mafya bölümleri oluyor. Bunu bilerek okuyun.

“Lan madem bu kadar ilgilisiniz insan Türk tarihine bakar it herif.” Sinirle bir yumruk daha çaktı ama ben hala gülüyordum… *** Yazım yanlışları olabilir. Şimdiden özür dilerim.

Karan ural öztürk mü? Yoksa karan ural Kandemir mi? 16 yılınızın sadece 9 yılını üvey aileniz ile birlikte geçirdiğinizi düşünün yapılan bir hata yüzünden hayatınızın 9 yılını üvey ailenizle birlikte geçirirken geri kalan 7 yılınıda sokaklarda geçirerek büyüdüğünüzü düşünün. Üvey babanızın size yaptığı telefon görüşmesinden sonra hayatınızın değişeceğini anlıyorsunuz peki ya karan ural bu değişime hazırmı?

"Sen nasıl bir insansın ya?!" Diye bağırdım. "Böyle biriyim, çünkü sen kibarlıktan anlamıyorsun." Kendimi tutamadım ve yüzüne tükürdüm. Gözlerini kapatıp açtı ve ensemi bırakıp, polisler gelmeden önce üzerime zorla giydirdiği boğazlı krem rengi kazağın eteklerini tuttu. Başımı iki yana salladım ama tek bir saniye bile izin vermeden kazağın eteklerini yukarıya çekip üzerimden çıkardı. Şimdi sütyenle kalmıştım ve göğsüm körük gibi inip kalkıyordu. "Karşı geldikçe zarar gören sen olacaksın, bu gece olanlar sana bir ders olsun. Bir daha böyle rezil etmeye kalkma kendini!" Eğilip hemen yerdeki kazağı aldım ve göğsümün üzerine bastırdım. "Sen ne terbiyesiz, ahlaksız, insafsız bir adamsın ya? Hiç mi acıman yok? Ne dediysen yaptım işte! Yeter artık bitsin bu zulüm, öldüreceksen de öldür artık! Korkmuyorum!" Bir anda üzerime gelince geriye çekilip, tekrar merdivenlerin kenarına yaslandım. Yüzüme eğilip, ellerimle sıkı sıkıya kendime bastırdığım kazağı tutup çekti. Vermemek için direndim, sonunda o kazandı ve kazak yeniden yeri boyladı. Ellerimi göğsümde çaprazlayıp kendime etten kemikten bir kalkan yaptım. Bu bir çocuğun kendini korumak için yaptığı kalkan gibiydi ve maalesef hiçbir işe yaramadı. Nefesi kulağıma döküldü. "Korkmuyorum diyorsun ama hareketlerin buna zıt. Farkındasın değil mi? İstesem her şeyi yapabilecek güce sahipken seni yaşattığımın farkındasın, şikâyet etmeyi bırak ve yaşadığına şükret." Sanki lütuf eder gibiydi. "Ben seni kurtarmaya çalışırken, sen ikimizi de bitirmeye çalışıyorsun." Gözlerimi yenilginin öfkesiyle kapadım. Yanaklarımdan süzülüp göğüslerime dökülen damlaları tutmaya çalışmıyordum artık. Gözlerimi açıp öfkeli gözlerine baktım. Eğilip kolunun altından geçtim ve hızlı adımlarla salona doğru gittim.

Hayatı boyunca kimseyi sevmemiş, tek derdi vatan, bayrak ve ülkesi olan asker ile hiç sevildiğini hissetmemiş, kalabalık içinde yalnızlığı hisseden bir doktorun hikayesidir. Asker & Doktor kurgusudur. İçerik, konu ve kapak şahsıma aittir.

Sahte evlilik kurgusudur. Okuyan herkese teşekkürler. istenirse devamı gelecek♡

Yiğit Ege sorunlu ve baş edilemez bir çocuktu.

Patronunuz sizi ailesine nişanlısı diye tanıtırsa ne hissedersiniz? Peki onunla evlenmek zorunda olduğunuzu öğrenmenizle ne hissedersiniz? Patronundan ölesiye nefret eden Asena onunla her ne kadar evlenmek istemesede patronunun ona sunduğu teklif ile itiraz edemez Birbirinden ölesiye nefret eden iki insan evlenirse nasıl bir hayat sürerler? Peki bu insanlar birbirine aşık olursa ne olur? "Senden nefret ediyorum" "Bende sana bayılmıyorum herhalde. Ama sen benimle bir yola çıktın ve bu yolda benimle olmak zorundasın" "Peki tamam ama bari bu kadar yakın olmasan olmuyor mu?" Belimden tutup beni kendine çekti ve kulağıma fısıldadı "Olmuyor"

Kod Adı: Saye. Yeni ismiyle Mavi Sardunya İlk 5 bölümü şimdi yayında. ----------------------------------- GELECEKTEN ALINTI "İnsan hiç ezberindekini unutur mu Asena?" Dedi Acıyla adam. "Ben seni unuttum. Yüzünün her bir karışını, her bir milimini, boynunda ki küçük benini, yaranı, acını, mutluluğunu bilen bu kalbim sen başkasına güldüğün için seni unuttu. Sen bu kalbin hafızasını yok ettin Asena." Dedi adamın siyah hareleri acıyla kapanırken. Belki de o gün son konuşmasıydı kadınla, kadın sessizce fısıldadı geç kalmışlığın acısıyla "Özür dilerim." Dedi.