Organize İşler`de yeni bir dosya. Avcı Operasyonu. Kendisini ne yapıp edip bu operasyonun ortasında bulan genç bir kız. Biraz deli de. Üstelik babası organize işler, amcası ise asayiş büroda amirken. Kendisine aşık bir adamın ismi operasyonun içindeyken, bir başka adamın inadına dosyadan uzak durmuyor. Bunlar yetmezmiş gibi aşk da kapısını çalıyor. Artık emniyetin etrafına sürekli çekilen adımları, onu nerelere götürecek? Çılgın bir ailenin çılgın bir üyesi olan Asude, hayatındaki macera seviyesini daha ne kadar yükseltebilir, birlikte görelim.

"Eğer bir süper gücüm olsaydı sanırım tüm yaşananları değiştirmek isterdim." Sadece güldü yüzüme bakarak. Gözlerinde mutluluktan ziyade yılların acısı, yorgunluğu ve kırılmışlığı vardı. Ben bundan sonra nasıl devam ederdim bilmiyorum ama söylediğim bu yalan yüzünden kendimi daha da ezilmiş hissediyordum ona baktıkça. Ama atladığım bir şey vardı. En büyük yalanı en sevdiğim, sevmeyi öğrendiğim adamdan duyacağımı hiç bilmiyordum. Zühre, bundan yirmi üç yıl önce yasak bir aşkın meyvesi olarak dünyaya gelmiştir. Babasının seçimleri yüzünden yirmi üç yılını babasından ayrı canından çok sevdiği teyzesi, kardeşi bellediği kuzeni ve hayatımın pamuğu dediği Hamiş`in yanında geçirmiştir. Bir akşam üzeri ansızın çalan kapı hayatını tümden değiştirecek bir seçime açılmıştır. Bundan sonrasını geçmişin gölgesinde demlenen hayatı kendi dışında herkes iyi olsun diye kabul ederken karşılaştığı gerçekler sandığından daha da farklıdır. Baş etmek zorunda kaldığı sadece bu açılan kapının arkasındaki hayat değil kafasının içindeki kendisidir. Zühre HANOĞLU & Korhan ARSLANOĞLU Bir berdel hikayesidir. 🐦SERÇE KUŞU şahsına münhasır bir kızın yaşadıklarını onun zihninden size aktardığı bir hikayedir. 🐦Taklitlerinden sakınınız. NOT: Kurguda yer yer cinselliğe ve bolca küfüre maruz kalacaksınız. Rahatsız edici ögeler ve görseller olduğunu şimdiden belirtmek isterim. Önyargılarınızı kapının önünde bırakıp girin. Teşekkürler Yazılmaya başladığı tarih: Haziran-2021

`Ben etrafındakilere Feza`yım ama onun için Cânfezâ`yım.` Aile baskısı gören içe kapanık ve kalabalık ortamlarda bulunmak istemeyen kız Ve bunların farkında olan oğlan Cânfezâm: Cânfezâm ne demek? Çipe: Cânfezâ, cana can katan demek sende benim canıma can katanımsın yani cânfezâmsın Çipe: seviyorum seni cânfezâm "Kız onun için `Cânfezâydı` ama O kız için `Çipeydi`."

Görüşleri Farklı, Hayatları bambaşka.. İki farklı İnsan, iki ayrı hikaye, ortak acılar.. Kader onları bir araya getirdiği gibi, kalp kalbe de getirebilecek mi? Peki Sadece Sevgi, Bütün görüşleri, aykırı yorumları, ve Vesveseli Fısıltıları görmezden gelmeye yetecek mi? Hicranın İnanç temelli dünyası, Tanrıya kızgın olan öfkeli Pamir ile çatıştığında, Aşk engelleri aşabilecek mi ? Hep beraber Göreceğiz.. ///♠/// Sana bakınca; inanmadığı bir dinin tüm günahlarını işlemek istiyor insan ve sonra, sana bakınca; tanrıya bir başka inanıyor .. Keder soyut değildir . Görülebilir! Bir yüz de örneğin...

İmkansız aşktan doğan mükemmel aşk… Belki de umut gelecek sayfadadır. Ayrılığı hiç düşünmezken aldatıldığımı kabullenmek kolay olmadı. Yıllar sonra hayat bizi yeniden bir araya getirse de evlendiği gün kalbimde ölmüştü. Hayat iki seçim arasında ya geçmiş ya gelecek peki sen hangisini seçerdin ?

Taş gibi adam Taş gibi adamdı az konuşandı Çok enteresandı yandı, yandı... sonunda kafayı sıyırmıştım gülerek şiiri söylemeye devam ettiğimde karşımdaki adamın sabrını sınıyordum resmen - güzelim sakinleşmeye çalışıyorum ama sen sürekli sınırlarımda dolaşıyorsun - işaret parmağımla kendimi göstererek ben mi dedim - evet sen güzelim sinirlenmiştim bir tek senin sınırların mı var korkusavar benim de sınırlarım , kırmızı çizgilerim var sen onları ihlal edebiliyorsun ben artık sınırlarında olmak istemiyorum senin kalbinde olma... cümlenin devamını getirmeye cesaretim yoktu her neyse saçmaladım işte. yüzümde saklayamdığım kırgınlıkla baktım gözlerine keşke ikimizinde ortak sınırları olsa kesişim kümesi gibi.. korkut yüzüme uzun uzun bakıp iç geçirdi yanıma yaklaştı kulağıma fısıldadığı cümleler yüzünden vücudum sanki yaşam fonkiyonlarını yitirmişti - sınırlarımı yavaş yavaş yok ettiğinin farkında bile değilsin beni kendi sınırlarının içine aldın kardelen çiçeğim. belki de sana sınırsızım . not - -

Wattpad`de 100 bin okunma. "Bir adam ile yara bandının hikâyesini hiç duydun mu?" diye sordum meraksız bir tonda. Çünkü anlatmak istediğim sıradan bir hikâye değildi, kendi yazdığım bir hikâyeydi. Yüzüne bakmadığım için ne tepki verdiğini görememiştim ama onu tanıdığım kadarıyla -bu da çok uzun bir zaman dilimine tekabül ediyordu- şu anda hafif çatık kaşlarıyla bana bakıyor olmalıydı. "Hayır," dediğinde sesinde bariz bir sorgu vardı. Onunla konuşmaktan kaçındığımı çok iyi bildiğinden onunla sözlü iletişime geçmiş olmama oldukça şaşırmıştı. "Bir gün bir adamın kolunda ufak bir yara açılmış." diye başladım çatallı sesimle konuşmaya. "Çok ufak bir yaramış ama, öyle hastaneye gitmesine gerek yokmuş. Küçük bir sıyrıkmış sadece." Kalbim acıyordu. Keşke bu şekilde gelmesiydi bana. Böyle gelmeseydi. Hafifçe yutkundum. "Bir yakınından yara bandı istemiş. Kapatmış yarasını o yara bandıyla. Kısa bir süre birlikte yaşamışlar mecburen. Birkaç gün içinde iyileşmiş adam ve kolundaki yara bandını bir an bile düşünmeden atmış çöpe. İhtiyacı olduğunda hemen sarıldığı yara bandından iyileştiğinde hemen kurtulmuş." Sustum, çünkü devamını getirmek zordu. Ona hayır demek çok zordu. Hafif ıslanmış gözlerimi tekrardan gözlerine çevirdiğimde onun hâlihazırda bana bakan gözleriyle karşılaştım. Gözlerinin içine bakarak devam ettim. "Olan da yara bandına olmuş. Temiz, tertemiz yaşamı bir çöpte sonlanmış. Çok zaman geçmiş, en sonunda biri bulup temizlemiş." Keyifsizce tebessüm ettim bir anlığına dolu dolu gözlerimle. Gözlerimdeki bakışları dudaklarıma düştü. "Eskisinden daha iyi, daha temiz görünüyormuş artık. Ama..." Gözlerimiz birleşti. "İçi paramparçaymış." "Dilara..." Bu gece ikinci kez kestim sözünü. "Ben yara bandının yaşadıklarını yaşamak istemiyorum."

HER GÜN BİR KISIM YAYINDA... Jenny Hale, ailesinin yeniden taşınmak istemesiyle kendisini Kantoga Kasabası`nda bulmuştu. Bu kasabaya taşınana kadar Kurt Adamlar ile ilgili efsanelere inanmıyordu ve kendisine her defasında bu varlıkların yaşadığını söyleyen arkadaşlarıyla dalga geçmişti. Her zaman dolunay geldiğinde değiştiği söylenen ve insanlar ile beslenen bu varlıkların geçmişte yaşadığına dair bir kanıt olmadığını söyler dururdu. Genç kız, kasabaya varmasının ardından bu efsanenin gerçekliği ile yüzleştiğinde gördüklerini kimseye söyleyemez. Zaten söylese de ona inanacak kimsenin olmadığını çok iyi bilmektedir. Peki, kasaba halkı da onun gibi bu varlığın gerçekliğini biliyorsa ve bu zamana kadar onlarla mücadele etmişse? Aradan geçen zaman zarfında genç kıza karşı düşmanlıkları daha da artarken kendilerini tekrardan onunla savaşırken bulurlarsa ne olacaktı? Kurtuluş kimin ellerindeydi? Jenny`nin kasabaya gelmesi mi laneti tekrar tetiklemişti yoksa lanet hep vardı da insanlar ortadan kalktığını mı sanmıştı? Bunu zaman ve yaşanan olaylar gösterecekti.