Hayat onun omuzlarındaydı. Bu yük ne zaman kalkacaktı. O hep yalnız küçük kız çocuğuydu.

Alt tarafı Mahallenin Muhtarina Patlayan su borusu ile ilgilidir bir mesaj atmiştim. Nereden bileyim buraları geleceğimizi...

Tanrıdan hep gücü dilemiştim, deli gibi bu hikayenin başrolü olmayı, kaderimi yazan o süslü kalemi tutanın, benim elim olmasını istemiştim.Yaşadığım hayatın, istediğim gibi olmasını aldığım, öylesine nefesin hayatımın bir anlamı olmasını isterdim, ta ki onu görene kadar, kısa kısa rüyalardan bahsetmiyordum karşıma çıktığı ilk andan itibaren, aldığım nefeste yaşadığımı hissediyordum siz bir insanın, size nefes olması nedir bilir misiniz? ben bilmezdim, ta ki onu görüp, onun için yaşadığımı bile anlayamayacak hale geldiğim zamana kadar. Bir insan için ölebilirdiniz, peki bu hikayede, bir insan için yaşayabilir miydiniz ? Ben yaşardım, onun için o çok korktuğum bilinmezlikte kaybolmayı göze alırdım. Karanlıkta ışığım, yolumu kaybettiğim de pusulamı takip edebilirdim acım bana yolu gösterirdi. O benim için nefesti, o benim için hayattı, o benim içimi yakıp ateşe veren acıydı. Peki ya bu bilinmezliğin için de hayatının tepetaklak olduğunu öğrenen bir kadın öğrendikleriyle ne yapabilirdi. Kalbi ürkek atan bir kadın yaşadığı hayatta ne kadar ileri gidebilirdi. Şaşırırdınız, acıyla tanışan, acıyla kavrulan, acılar için de yanan bir kadının, ne kadar ileri gideceğine şaşırırdınız. Acı için de alev alevdi tıpkı ilk günkü gibi, sahip olduğu aşk alevden kor` a dönerken kor` dan küle dönebilir miydi? Kader buna izin verir miydi?

Savcı Ece Eflal KARAHAN bir gün duruşmasındayken doğduğu hastaneden ararlar ve Ece Eflal duruşmadan sonra hastaneyi tekrar arar ne olduğunu sorar ancak duydukları karşısında şok olur (KİTAP ACEMİ DİLLE YAZILMIŞTIR)

Yıllar sonra ise kader onları tekrar bir araya getirecekti. Mirhan çocuklu aşkı olduğunu bilmeden Liyanın habersiz resimleri çekecek ve bir kez daha aşık olacaktı. Liya Yeşil gözlü çocuğu hiç unutamamıştı. Çünkü ona söylediği şarkıyı unutamamıştı. “Teklif ediyorum benimle evlenir misin?” "Geçmişim,çocukluğumun, geleceğim gözümün önünde tek tek ölüyordu. Oysa ben vuslatı beklerken, kalbimden hançer yemiştim."

**"Kimi zaman bir insan girer hayatına. Adını bilmiyorsundur, geçmişini bilmezsin... ama kalbin bir şekilde tanır. Seni en derinden anlar, hiç sormadan yanına oturur, susar ama sessizliğiyle sarar. İşte ben onu bir otobüs durağında tanıdım. Yağmur yağıyordu, içim daha da ıslanmıştı. O konuşmadı. Ama ben ilk defa biriyle kendimi güvende hissettim. Kan bağımız yoktu. Ama gözleri, yıllardır görmediğim bir şeyi gösterdi bana: "Kardeş" olmak için aynı evde büyümek gerekmez... bazen sadece aynı yarada titremek yeterlidir." Biz birbirimizin `kardeş olmayan`larıydık. Ama bu hikâye, gerçek bir kardeşliğin en sessiz, en derin tanımıdır."**

Hiç düşünmezdim aşık olacağımı… Delicesine sevip, onunla huzur bulacağımı. Nerden bilebilirdim ki, hiç olmayacak birisine aşık olacağımı?Nerden bilebilirdim ki, bu aşk için kendimi kaybedeceğimi… Onu ilk gördüğümde dünya benim için durmuştu. Bulutların üzerindeydim sanki. Herşeyin başladığı o geceyi, onun aşkını haykırışını ölsem unutamam. Keşke her aşk ölümsüz olsaydı. Ama bazı aşklar bir kelebeğin ömrü kadar kısa… Büyüleyici, tutkulu ve sonsuz sandığımız kadar kadar derin. İşte o bizdik! Leyla ve Baran`ın aşkı… Birbirine kavuşamayan ama asla birbirinden kopamayan iki ruhun hikayesi.

Kapının açılmasıyla içeriye giren adamıma döndüm. Beklenti içinde baktığımda yüzünde ki piç sırıtışı hayra alametti demek ki. Bulmuştu. "Abi, buldum. 24 yaşında , okuyormuş ondan görmemişsin bu zamana kadar. Abisinin düğünü için gelmiş. Temelli dönüş . Adil Beyin en küçük kızı , görüştüğü kimse yok diye biliniyor . Soruşturdum biraz ama anneleri Zeren hanımdan çok yengeden çekiniyor herkes. Abileri çok üzerine düşüyor."dedi Kadir "Adı?"diye sordum sadece "Adı. Saye, Saye Yağızoğlu. Yağız aşiretinin gözdesi" dediğinde gönlüme ektiğim tomurcuk büyüdü. Saye... Benim Sayem... Bir düğünde gördüğüm kara gözlüm. Bu zamandan sonra bırakır mıyım seni?

Bu sadece bir balo değil, büyüdüğümüz şehrin koynundan denize karışan bir veda gibiydi. İzmir`in kıyısından açıklara doğru ilerleyen yat, yeni hayatıma yelken açıyordu sanki. Vedalaşırken, bazı duygular çoktan gelmişti: kabulleniş, yalnızlık, çaresizlik. Bir odaya girdiğimizde gördüklerimle kıkırdamam aniden kesildi. Oda silah doluydu. Sanki bir savaş gemisinin içindeymişiz gibi. Camın dışarısından yata doğru bir bot geldiğinde barmen bota atlamamızı emretti. Biz sesimizi çıkaramıyorduk. "Gelmezsek ne olur?" Naz sorduğunda barmen çevik bir hareketle cebinden silahını çıkarıp ikimize doğru tuttuğunda nefesim kesildi. "Acelemiz var, hızlı ol." Arkamızdan bir ses yükseldiğinde o tarafa baktım. Yat...Alevler içindeydi.

Hayatının yalan olduğunu öğrenen ve bir yalanla hayatına giren hayatının aşkı

Açelya arkadaşı ile gece clubüne gider. Ama içkiyi fazla kaçırır ve sarhoş olur sabah ise hiç tanımadığı bir adamla yattığını fark eder, işte açelyanın hayatı o günden sonra tepetaklak olur.

Bir şarkıcı kız ve hocasının ailelerinin intikamını almak için çıktığı yol... Kusursuz olmak kusurları kapatmaktan geçer...

– Zihninizin ve kalbinizin derinliklerine işleyen, tutkunun ve suçun iç içe geçtiği bir hikaye. Gücün, sevginin ve affetmenin sınırlarını zorlayacak, her sayfasında kalbinizi hızlandıracak bir yolculuk. Hazır olun, çünkü bu hikayenin sonu sizi beklemiyor. Aşk, her şeyin üzerine çıkabilir mi? Bir kadının gücü, bir adamın karanlığını aydınlatabilir mi? Ve son olarak, adaletin bedelini kim ödeyecek?

Bir görev... Bir mağara... Ve kaderin değiştirdiği bir hayat... Atmaca Timi, esir düşen masum çocukları kurtarmak için ölümüne bir göreve çıkmıştı. Kurşunların arasında, yıkıntıların içinde, karanlığın kalbinde saklıydı umut. Komutanın karanlık gözleri o mağarada küçücük bir bebeğe takıldığında zaman bir an durdu. O an sadece bir kurtarma operasyonu değildi artık; o an bir hikâyenin başlangıcıydı. Bazen bir bebeğin nefesi, bir timin kaderini değiştirir. Bazen bir gönül bağı, savaşın ortasında bile bir ışık yakar. Ve bazen... karanlıkta doğan bir ışık, insanın en derin yarasına merhem olur. "Bazı bağlar gözle görülmez, kalple hissedilir." Ve işte bu bağ, gecenin en karanlık anında doğan bir umutla yazıldı... ❗❕‼️ şiddet vs. Vardır sadece taciz tecavüz gibi olaylar yok bilginize ‼️❕❗

Zeynep, küçük yaşlardan itibaren hayatın zorlu yüzüyle tanışmış, ailesine destek olabilmek için gençliğini işlerle geçirmişti. Üniversite hayali ertelense de asla vazgeçmemiş, sonunda kazanmayı başarmıştı. Tam her şey yoluna girmeye başlamışken, üçüncü sınıfın sonunda annesini kaybeder. Zeynep’in tek dayanağı olan annesi artık yoktur. Babasının onu, kendi yaşında bir adamla evlendirme isteği ise bardağı taşıran son damla olur. Kaçmaktan başka çaresi kalmayan Zeynep, bir gün kendisini ölümün eşiğinden kurtaran Aras’la yollarının yeniden kesişeceğinden habersizdir. Belki de bu karşılaşma, hayatının en büyük sınavı olacaktır… "Kimi zaman bir kaçış, aslında yeniden başlamaktır..." Kitabımın tüm hakları saklıdır izinsiz olarak kopyalanması ve paylaşılması durumunda gerekli işlemler başlatılacaktır bilginize.

Ünlü bir ailenin ikizlerinin doğum gününde garsonluk yapan Azra, aslında o ailenin kaçırılan kızıdır.

Her şey abimin arkadaşı doktor olan Taner yerine abimin arkadaşı olan asker Tanere yazmam ile başladı ִֶָ. ..𓂃 ִֶָ🦋་༘࿐ 𓆝 𓆟 𓆞 𓆝 𓆟 ☼ 𓍼 જ⁀➴ ♡

Belki klasik bir gerçek ailem kurgusudur belki de değildir.

Aynı kaderin dört farklı hayatı nasıl kesiştirdiğini hiç düşündünüz mü? Ilgaz, Oğuz, Tolga ve Çiğdem… Hayatın en sert rüzgârlarına tek başlarına direnen dört yabancı. Her biri geçmişin ağır yükünü omuzlarında taşırken, yolları beklenmedik bir şekilde kesişiyor. Birbirlerini tanımadan önce sadece kendi savaşlarını veren bu dört kişi, zamanla aynı kaderin mahkûmu olduklarını fark ediyor. Kırık dökük hayatlarının arasında kurdukları bağ, onların en büyük sınavı olacak. Aile kan bağıyla mı olur, yoksa insan seçtiği ailesiyle mi tamamlanır? Geçmişin gölgesiyle yüzleşmeye cesaret edenlerin hikâyesi… Bazı yollar yalnız yürünmez.

"gece ve gündüz gibi iki zıt renk ,mavide bir araya gelir"

Telif hakları saklıdır Gerçek ailem kurgusu fakat klişelere meydan okuyan türden. Öztürk ailesinin üçüzlerinden öldü sanılan kız çocuğu 16 yıl sonra gerçekleri ögrenirse neler olur?

Beş Aile. Beş Varis. Bir Masanın Etrafında Kurulu Düzen. Ve O Düzeni Yerle Bir Edebilecek Bir Sır. Yeraltı Dünyasının Görünmeyen Tahtında Oturan Demir Sofra, Türkiye`nin En Köklü Beş Ailesi Tarafından Yıllardır Yönetiliyor. Güç, Kanla Yazılıyor; Sadakatse Korkuyla Sağlanıyor. Her Birkaç Yılda Bir Varisler Seçiliyor. Kurallar Belli. Ta Ki Biri O Kuralları Çiğneyene Kadar. Aşk,mantık,intikam,ihanet ve daha fazlası, kadim bir efsanenin gölgesinin ardında tekrardan yazılıyor. Beş Taşın biri düşerse, kalan dört parçalanır. Güvenin olmadığı bir dünyada, aşk en büyük risktir.

Bazı yaralar vardır. Kapanmaya yüz tutan kapanmayan ve iz tutan yaralar bu 3 yara da bende var hepsi. 17 yıl kolay değil 17 yıl ben 17 yıl boyunca canavar bir ailede büyüdüm. Yanlış onlar beni büyütmediler ben büyümek zorunda kaldım. 17 yıl boyunca çektiğim acılar hepsi boşuna mıydı? Ben 17 yıl boyunca çektiğim acıyı tek başıma çektiğimi sanıyordum. Hâlbuki hiç tanımadığım ikizim Efe Saygın Efe de 17 yıl boyunca çektiğim acıların aynısını kalbinde yaşıyormuş. Bana bu acıları yaşatan hiç kimseyi affetmiyeceğim ama kendim için değil ikizim diğer yarımda bu acıları hissettiği için. "Abinim kızım ben senin abinim"Alp "Tabiki de sana akıl vericeğiz abiyiz biz abi" Sarp "Kim ne diyor sen abilerine karşı mı geliyorsun çiçeğim abiyiz biz abi" dedi. Doğu Diğerlerinin bir şey demesine izin vermeden bağırdım. "YETER! NE ABİYMİŞ. EYY GÜZEL ALLAH`IM BEN SENDEN BİR TANE İSTEDİM 6 TANE İSTEMEDİM Kİ"

Bazen sadece gerçeklikden kaçıp eğlenmeye ihtiyacımız vardır diğil mi?

Kimdim Ben Siyah Melek diye bağıran kana susamış insanların önündeki ringde rakibini vahşice ölesiye döven o asi kız mı Yoksa zengin iş adamı Yavuz Bey`in güzeller güzeli şımarık prenses kızımı Sahi kimdim ben