Leyal: Güçlü, cesur ve inatçı… Zengin bir ailenin aykırı kızı olmasına rağmen, rahat bir hayatı değil, adaleti seçti. Zorbalıklarla dolu geçmişine ve ailesine duyduğu mesafeye rağmen, vatanı ve çocukları için yüreğini ortaya koydu. "Demir Savcı" lakabıyla ün salan Leyal, Elazığ’da teröristlerin hedefi haline geldi. Tehditlere aldırmadan savaştı ama tehlike her geçen gün daha da yaklaştı... Devran: İlk aşkı vatan olan, disiplinli ve sert mizacıyla tanınan bir komutan… Hayatını, geride gözü yaşlı bir eş bırakmayacak şekilde kurdu. Şehit mektubunu bile yazacak kadar kadere meydan okuyan Devran, ailesi dışında kimseyi üzmek istemedi. Fakat hesaba katmadığı biri vardı… İmkânsız gibi görünen bu aşkın sonu ne olacaktı? Yakışıklı ve sert mizacıyla bilinen Devran, içindeki neşeli ve aşık ruhu açığa çıkarabilecek mi? Gözü kara savcı Leyal, kalıplaşmış güzellik algısının aslında gerçek güzellik olmadığını Devran sayesinde fark edecek mi? Ve en önemlisi, tüm zorluklara rağmen bu aşk mutlu sonla bitecek mi? Bu hikâye, aşk, adalet ve fedakârlık arasında sıkışmış iki güçlü ruhun, birbirlerini bulma ve tamamlama mücadelesini anlatıyor… "Kanun kalemle, savaş kurşunla yazılır… Ya aşk?"

İs Gül atandığı şehre Malatya`ya doktorluğu için gidiyor ve mesleğini yaparken bir askere tutuluyor

"Accidit in puncto quod non contingit in anno.” (Bir yılda olmayan, bir anda olur) Gerçekten öyle miydi? Balkonumda otururken karşımdaki karargâha bakıyordum. Önünde duran dört tankı gördüğümde sırtımı dikleştirip merakla onları izlemeye başladım. Hepsi tek tek indiğinde, ip gibi dizilmişlerdi. Albay olduğunu tahmin ettiğim kişi önce herkesi inceledi ve sert, itiraz istenmeyen tonla "Yüzbaşı Bintuğ Liva." diye seslendi. Bu isim, tüm orduyu sırtlayacak kadar güçlü, kuvvetliydi. Onunla karşılaşabilecek miydik? "Bir gün seninle ikinci kez karşılaşacağız, işte o zaman doğru olanı yapacağız."

Ön Söz Üsteğmen Kıvılcım`ın kaleminden: Hayat bana savaşmayı küçük yaşta öğretti. Kimi zaman elimde bir silah, kimi zaman yalnızca suskunluğumla yürüdüm ateşin içinden. Kayıplarımdan bir ev yaptım, acılarımdan bir zırh. Bir çocuğun elinden alınan masumiyeti, bir kadının sırtına yüklenen sorumluluğu taşıdım. Ve tam her şeyin bittiğini sandığım yerde, gökyüzünden inen bir adam çıktı karşıma. Ateş Uras. Adı gibi içimi yakan, ama kalbimi ilk kez sükûnetle dolduran bir isim. O bir pilottu, ben bir askerdim. Farklı yolların savaşçılarıydık ama aynı kaderin izini sürüyorduk. Kendime bile itiraf edemediğim hislerimle, en tehlikeli görevlerin tam ortasında tanıdım onu. Bu kitap bir savaşın, bir ihaneti ortaya çıkarma mücadelesinin hikâyesi. Ama aynı zamanda, gökyüzüyle yeryüzü arasında sıkışmış iki yaralı ruhun birbirine dokunuşunun da hikâyesi… Bu bir intikam hikâyesi değil sadece. Bu, kirletilmiş bir masumiyetin, çalınmış bir çocukluğun ve devrilmeyen bir kadının hikâyesi. Bu, kimin gerçekten düşman olduğunu anlamak için canını ortaya koyman gereken bir dünyanın hikâyesi. Ve unutma: Ateşi yakmaya bir kıvılcım yeter. Ama o kıvılcımı söndüreceğini sananlar… Henüz kül olmamış bir yangını hiç görmemiştir. 🔥 Tüm haklara şahsıma aittir, kopyalayıp paylaşan olursa işlem yapacağım. Bilginize. @dadaaa

ÖNCELİKLE HİKAYEDE GEÇECEK OLAN YERLERİN HİÇBİR KİŞİ, KURUM, KURULUŞ, YER VE MEKANLARLA ALAKASI YOKTUR. HİKAYEDE GEÇECEK OLAN ŞEHİRDEKİ KÖY İSMİ GERÇEK DEĞİLDİR GERÇEK HİÇBİR KİŞİ, KURUM VE KURULUŞ İSMİ KULLANILMAYACAKTIR. SADECE GÜNÜMÜZDEKİ OLAYLARDAN İLHAM ALINARAK ÖĞRETMEN VE ASKER KURGUSU KALEME ALINACAKTIR. HİKAYEDE GEÇECEK OLAN HER ŞEY GERÇEK İSİMLERİYLE DEĞİL ONLARIN BENZERLERİNDEN ÜRETİLMİŞ YENİ İSİMLERLE ANLATILACAKTIR. UZAKTAKİ SES (7 KİŞİLİK SERİSİ) SEVDİĞİN KADININ 7 KİŞİLİKLİ, ÇOKLU KİŞİLİK BOZUKLUĞU OLDUĞUNU ÖĞRENSEN YİNE DE SEVMEYE DEVAM EDER MİYDİN? SEVDİĞİN ADAM SENİ ARKASINDA BIRAKMAMAK İÇİN SENDEN VAZGEÇSE NE KADAR DAYANABİLİRDİN? Çocukluğundan bu yana Öğretmen olmak isteyen, Sare Lia Saruhan okulu bitirdikten hemen sonra atanmak için çok fazla emek ve çaba sarfetmişti ve fırsat karşısına 2 yıl sonra 24 yaşında genç bir öğretmen olarak Şırnak’ın Çakırdere köyündeki bir köy okulunda çıkmıştı. Peki kendisinden olmayanı kabullenmeyen, yabancıyı istemeyen Çakırdere köyünde ne zamana kadar güvenle yaşayabilirdi? Teroristlerin hedefi olduğunda Öğretmenliğe devam etmek ister miydi? Göğsündeki bayrağı gururla taşıyan, yetimhaneden çıktığında üniversiteyi bitirip sonrasında asker olma hayalini gerçekleştiren Yüzbaşı Tuna kızılhan, girdiği her mücadeleden timiyle birlikte zaferle gelmişti vatanı için gurur kaynağı olan yalnız bir adamdı göğsünde bugüne dek taşıdığı tek bir aşk vardı o da vatanına olan aşkıydı. Peki ya beklenmedik bir his kalbine süzüldüğünde bu hisse karşı galip gelebilir miydi? 7 KİŞİLİKLİ BİR KIZ VE HAYATSIZ VE ROBOT DİYE ANILAN ÖĞRETMEN VE YÜZBAŞININ HİKAYESİ🪖👩🏻‍🏫

Hemşire olan hüma ailesinden uzak kalmamak için İzmir’e gider ve babasının albay olduğu karargahta hemşire olarak çalışmaya başlar en fazla ne olabilir ki...

Seri katil olan Nazlı ve asker olup kimliği belirsiz olan o adam... Aralarındaki küçük aşk....

Artık burdayızz :))

Ailesinin baskısına rağmen asker olmak istiyordu melike daha küçükken başlamıştı onun vatan aşkı ailesi istememesine rağmen asker olmak için elinden geleni yapan bir kızdı.......

Onun bir gülüşü, yıllardır öğrendiğim tüm emirleri unutturdu bana. Savaşı biliyordum, kaybetmeyi de… Ama ilk kez kalbim teslim oldu, hem de düşmana değil — bir kadına. Bu aşk, cephane kadar tehlikeli. Ve ben namlunun ucundayım. ***** Savaş alanındaki kurşunlardan hiçbir an korkmamıştım ama onun bir ‘git’ deyişinde darmadağın oldum. Üniformamı çıkarabiliyordum ama kalbimden onu üniforma gibi çıkaramıyordum. Kalbimden albayın kızını sökemiyordum.

Aleda`nın bir gecede tüm hayatı değişir. Önce yıllardır yaşadığı ailesinin yalan olduğunu anlar. Sonra gerçek ailesinin yanına gitmek istememesine rağmen gitmek zorunda kalır ve oraya alışamamasıyla devam eder. Eğer gerçek ailem temalı bir kitap arıyorsan benim kurguma bayılacaksın. Hemen kooooş :)

Onlar yoktu. Hiçbir kayıtta isimleri geçmezdi. Öldüklerinde mezar taşı bile olmayacaktı. Ama savaşıyorlardı. Ve kazanmaktan başka seçenekleri yoktu. Devletin en karanlık köşelerinde yetiştirilen, varlığı inkâr edilen özel bir tim… Gölge Timi Emir aldıkları sürece nefes alabiliyor, görev tamamlandığında ise yeniden yok oluyorlardı. Ne madalyaları vardı ne de anıları. Ancak bu kez karşılarında sıradan bir düşman yoktu. Bir oyun oynanıyordu. Bilinmeyen bir güç , devletin bile ötesinde bir el, sahneyi kontrol ediyordu. Ve Gölge Timi , bu kez av değil , avcı olmak zorundaydı. Gerçek kimin elindeydi ? Kim dost , kim düşman bilinmezken, görünmeyen savaşın en ölümcül askerleri , var olmayan bir sırrı ortaya çıkarmaya hazırlanıyordu. Ama asıl soru şuydu… Eğer hiç var olmadılarsa , onları kim öldürmeye çalışıyordu ?

"Aşk bedel ödetir, Meva..." dedi alev topuna dönmüş gözlerini gözlerime esir ederken. Büyük bir gayretle bedenini ileriye doğru itelediğim sırada bileğimi kavrayıp, "Annenin katili ben değilim." Diyebildi. Durgundu. Güçlü omuzları çöküntüye uğrarken, dehşetle baktı bir kez daha yüzüme. Bir şey demesine fırsat vermeden asileşen gözlerimi gözlerine dikip cevap verdim. "Annemin değil, yok olan duygularımın katilisin. Tüm hakları saklıdır! Aksi takdirde yasal işlemler başlatılacaktır!

Mesajlaşmadan ibaret olan Kurgu Hem Askeri;)

Hakkında infaz kararı çıkan Ülkem Atalay, bulunduğu topraklardan sınırın öteki tarafına hayatta kalmak için kaçmaya çalışır lakin hiçbir şey düşündüğü kadar kolay olmaz... "Sonra... bu insanların bir kıtayı paylaşamadıklarını gören Gök Tanrı, Devasa Ada`yı ikiye böldü. Yaşadığımız yere Uçmağ dedi, karşı tarafa ise Tamuğ. İki ırkı birbirinden uzaklaştırdı, hatta bir Selenit ile bir Safirin yan yana gelmesini dahi yasakladı. Böylelikle asırlar önce yaşanan o korkunç savaşlar son buldu. Artık herkes kendi dünyasında, ait olduğu yerdeydi." Lakin ben ait olduğum yerde değildim. Varlığım, bir savaşa bedeldi. Varlığım, bir kıyametti. Varlığım, onu ve beni cayır cayır yakacak yangınlardı. Ben, Ülkem Atalay... bir soyun başlangıcı ve sonuydum. Şerefim üstüne yemin ederim ki... insanlar beni asırlarca hatırlayacaktı.

Kimi hayatlar kalp atışıyla başlar, kimileri silah sesiyle. Ama bazı hayatlar ikisi arasında sıkışır kalır. Ben Defne Lara Karan. Bu hikâye, benim hayatımda başlayan en zor operasyonun hikâyesi. Ne bir ameliyat masasının başındaydım sadece, ne de yalnızca bir hastanın nabzını tutuyordum. Bu defa nabzını tuttuğum şey; ülkenin kanayan yarası, insanların çaresiz bakışları ve kendi kalbimin susmak bilmeyen çırpınışıydı. Bir sabah uyandık ve Tayran sınırında hayat, bildiğimiz gibi olmaktan çıktı. Eş zamanlı saldırılar, patlamalar, kan, kaos… Ve ben, o cehennemin tam ortasında, sadece bir doktor değil; insan kalabilmenin, vicdanı diri tutmanın savaşı içindeydim. Sonra... bir adamla tanıştım. Yüzbaşı Ömer Asaf Erdinç.

GökAlp’in mutluluk dolu hayatının devamında tüm hayatında vazgeçmek üzere bağlandığı son aşkı… Murat komutan. "kardan adam yapsak senle ha?" "olur!" Hiç beklemediği anda kendini karlar içinde bulmuştu. Kardan adam o olmuştu.

Cıvıl mı cıvıl, renkli, enerji dolu bir karaktere sahip olan 25 yaşındaki Feray Soylu, Doğu`da tek okullu küçük bir köye atanır. Aynı köyde doğup büyümüş, çok sevdiği mesleğini memleketinde devam ettiren başarılı ve disiplin sahibi 29 yaşındaki genç komutan Arel Aytaç ile yolları kesişir. Feray Öğretmen ile Arel Komutan`ın hikâyesine gelin beraber tanık olalım efenim.⚡

"vuruldun öğretmen, vuruldun. Hemde sınır bölgesindesin. Sen bunun ne demek olduğunu biliyor musun? Bu işler okulda ders anlatmaya benzemez." Dedi karşımdaki asker. "Biliyorum. Ne demek olduğunu çok iyi biliyorum. 6 yaşımda öğrendim ben. askerler kapıya geldiğinde babamın şehit haberini verdiğinde annemin nasıl bayıldığını hatırlıyorum ben. Annem nerde dedim yok dediler babam nerde dedim yok dediler. İyi olucak dediler ama hiç bir zaman olmadı. Annemin geceleri hıçkırarak ağlama sesleri hala kulağımda benim asker. Sen bunun ne demek olduğunu biliyor musun peki?" " Merak ediyorsan söylüyim Şehit binbaşı zafer bayrak benim babam."

BU BİR ASKER KURGUSUDUR. "Sen nasıl özel kuvvetsin ya? Mayına bastım diyorum. Kasaturayla falan imha etsene yüzbaşı!" Bir yandan da hönkürerek ağlıyordum. "Kal böyle de aklın başına gelsin. Belki akıllanırsın ağlayan bela." Ağlarken küfrettim."Senin gelmişini geçmişini..." Beni durdurup sırıttı. "Sana yardım edecek yegâne kişi benken küfür mü edeceksin?" Telaşla bağırdım. "KÜFÜR YOK! VALLAHİ BİLLAHİ TİLLAHİ YOK!" "Tamam sus artık kızım ya! Yardım edeceğim." Bu sefer de sevinçten ağladım. "Şimdi ne yapacağız komutan. Sen benim yerime bassana şuna ben yoruldum." Yere bakmadan parmağımla işaret etmiştim mayını. Hayretler içerisinde bana baktı. "Yok yok ben gidiyorum. Dünya için bu iyiliği yapmam gerekiyor." "Ölüme mi terkedeceksin beni?" "Tek seferde anlamana sevindim." Arkasını dönüp gidecekken durup hala zırlayan bana baktı. "Neyse sana ufak bir kıyak yapayım. Sakın ayağını oynatma. Yoksa uf olursun. Hadi rastgele." Yürümeye başlamasıyla ağlayarak tek bir cümle çıktı dudaklarımdan. "ANNEMİ İSTİYORUM BEN!" *. *. *. Yüzbaşı Cihangir Demiralp. Pilot Teğmen Devrim Işık Uluöz.

Kendi dünyasında yaşayan bir genç kız olan Günce`nin hayatı, mahalleye yeni taşınan Üsteğmen Mustafa ile bir anda değişir :) Keyifli hikayelerini okumaya hazır mısın ? Olaylar 2021`de geçmektedir....

Ben Okyanus, büyük bir Yangın`dan çıkmayı başarmış ama Kül`e dönmüş bir Okyanus. Okyanus, boğardı. Boğmalıydı. Kendine zarar vermezdi. Ben Okyanus`tum, öyleyse niye kendi kendimi boğuluyordum? Okyanus, yıllarca yaşadıklarına rağmen büyük bir çaba ile hayatına devam etmiştir. Hayatına gerçek ailesinin girmesi ile yaşadıkları tekrarlarlar. Önüne bir sürü engel çıkacaktır. Okyanus`ta boğulacak mıdır? Yangın`da küle mi dönüşecektir? "Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya, Şanlıurfa. Emredin, komutanım!" "Yüzbaşı Deniz Akif Alabora, Şanlıurfa. Emredin, komutanım!"

Asker kadın gerçek ailem lütfen lütfen okuyun

Ailesini 4 yıl önce kaybeden ve kuzenleri ile kalan asker kızımız Alyeska kuzenleri can ve ateş yurt dışında yaşayan ikizi Ayaz ve kardeşi Kuzey

Bazı aşklar toprağa gömülmez... Bazı vedalar, sadece başlangıçtır. Ayşe, ardında ailesini, geçmişini ve mecburiyetlerini bırakıp Ordu`ya gitti. Ayşe`nin hayatı, doğduğu şehirde yazılmış bir kader masalından ibaretti: Sessiz kalması gereken bir kız, itaat etmesi gereken bir evlat ve evlenmesi gereken bir kadın. Ama onun kalbinde yalnızca bir kişi vardı vatan için canını veren, ama ruhunu onda bırakan bir asker: Merih. İki yıl boyunca sustu. Acısını içine gömdü. Ta ki bir gün, parmağına Merih`e ait olmayan bir yüzük takılana kadar... İşte o gün, susmadı. Merih`in doğduğu topraklara, onun mezarına, anılarına... ama orada sadece geçmişle değil, yeni sorularla, yeni bağlarla ve belki de yeni acılarla karşılaştı. Peki, bir kadın hem yas tutup hem yeniden nefes alabilir mi? Aşk sadece iki kalp arasında mıdır, yoksa bazen bir mezarın başında, sessiz bir bekleyişte mi saklıdır? Kayıp Rütbe: Aşk Sadece bir aşk romanı değil... Kırık bir kalbin, bastırılmış bir haykırışın ve hiç unutulmayan bir sevdanın hikayesi