MAHALLE KURGUSUDUR Ukde Kalan Sevda isminde ilk kitaptır. "Bazı aşklar ukde kalır, sen bende ukde kaldın, kuğu..." Not: Yalnız kuş kitabımın yan kitabıdır.

133K OKUNMA alan kitabımı yayınlamaya başladım. Askeri , Platonik, Aşiret karışık gel oku pişman olmayacaksın. Kitabımın hakları tamamen bana aittir. Kitabımın kopyalanması , çalınması durumunda yasal işlem başlatılır.

Mardin`di burası aşkların yarım kaldığı Şehir.. Azad ile Dilan töreye kurban gitmişti, Azad sevdiği kadın ile evlenirken Dilan acı çekeceğini sanıyordu.. DİLAN KOZAN,Mardin`de güzelliği ile tanınmış Dilan KOZAN, diğer lakabı ile ŞEHRAZAT, Şehrazat özgürlüğüne düşkün demekti peki Dilan bu özgürlüğe ne zaman kavuşacaktı,evleneceği adam ailesinin veremediği sevgiyi de özgürlüğüde verebilecekmiydi.. Mardinin en ün sanmış Ağası AZAD ŞAHİN bu özgürlüğü sevdiği kadına verebilecekmiydi yada bu şehrin yarım kalan aşklarına mı dönüştürecekti aşkını.. "Dilan`ım çek vur beni ama bu herif ile gitme, eğerki gidersen ben o zaman ölürüm"... Gelin beraber Mardin töresi yüzünden evlenen bu iki gencin aşkını okuyalımm. Bence kitabımı beğeneceksiniz bi şans vermeyi unutmayınn😊

Yarım Kalan Sigara isimli ilk kitaptır. Adının, içeriğinin kopyalanması durumunda adli işlem başlatılacaktır.. Yayın tarihi 24.04.2025 ___ Tam o sırada içeriden yükselen bir kadın çığlığıyla irkildim. "Bırak beni!" diye haykırıyordu bir ses. Adımlarımı hızlandırdım, kalbim göğsüme çarpıyordu artık. "Barış, lütfen... bırak diyorum sana!" "Yürü!" diye tersledi adamın sesi. Köşeyi döner dönmez gözüm İklim`e ilişti. Direniyordu. Gözleri korku ve öfkeyle doluydu. Duraksamadan bağırdım: "Bırak kızı!" Sesim duvarlarda yankılanırken, parmağım tetikteydi. Adam bir anlığına irkildi sesimle. İklim’in kolunu tuttuğu gibi kendine doğru çekmişti, ama benim yaklaşmam onu tedirgin etmişti belli ki. Göz göze geldik. Gözlerinde hem panik hem öfke vardı. "Silahını indir!" diye bağırdım. Tetikteki parmağım milim oynamıyordu. “Yapma!” dedi İklim, sesi neredeyse yalvarır gibiydi ama gözleri yardım istiyordu. Ne aşirete ne de uyduruktan bir töreye kurban gitmesine izin vermeyecektim.

Gözlerinin içinde kaybolmak , en güzel kayıp

Urfa`nın ağası, Boran kanîdarın verdiği hükümle evlendiği Dilda Suraynın sürükleyici hikâyesi...

Karadeniz’in hırçın dalgaları, on dokuz yaşındaki Marin için bir sığınak değildi artık, acımasız bir hapishaneydi.Karnında sır gibi sakladığı bir mucize, sırtında ise güvendiği adamın ihanetinin sapladığı hançeri vardı. ‘Elâlem ne der’ utancıyla suçlandığı, babasının çaresiz gözyaşları ve annesinin öfkesiyle dolu bir evde kapana kısılmıştı. Marin’in tek kurtuluşu, o sonu belli olmayan İstanbul uçağıydı. Belki de Karadeniz’in bu hırçın denizinden daha karanlık bir belirsizlikdi bu.Marin, Karadeniz’in inadından kaçarken; yüzlerce kilometre ötede, Mardin’in kadim topraklarında, Alaz da kendi kanlı kaderinden ve aşiretinin ateşinden kaçıyordu.Biri ATEŞ, diğeri SU.Biri GÜNEY, diğeri KUZEY.İstanbul, bu iki yaralı ruhu bir araya getirdiğinde, Marin’in hırçın dalgaları Alaz’ın ateşini söndürebilecek miydi?Yoksa Alaz’ın ateşi, Karadeniz’in inadını ilk defa küle mi çevirecekti?“Kader, bu ülkenin iki ucundan alıp bir araya getirmişti bizi.Ben Karadeniz’in hırçın, dalgası dinmeyen deniziydim;o ise ,Mardin’in taş duvarlarıydı.Benim dalgalarım onun duvarlarında kırılacaktı;onun duvarlarıysa, bu fırtınalı denizime inat, dimdik duracaktı.‘Döneceğim Karadeniz. Beni boğduğun denizinde tekrardan dirileceğim. Ha bu da sana Laz kizi sözü olsun!’

Siz hiç evlendiğimizde Evet dedikten sorna ne düşündünüz? Mutluluk? Aşk? Hayatını geçireceğin adam? Peki ya hiç evet der demez sizi korumak için kendini öne atan kanla kaplı olan kocanızın sizin kucağına düşmesi? "Hayat bazen hiç istemediğin anda istemediğin şeyleri yaşatır ya Hejam belki ben senin istemediğin kişiyim ama sen benim istediğim istediğim zaman bana gelen en güzel lütufumsun."

Bir yüzbaşı ve bir aşiret ağasının yolları Şırnak’ın topraklarında kesişti. Biri görevle, diğeri suskunluğuyla savaşıyordu. İki ayrı dünya, iki ayrı yemin… Ve aralarında, adı konmamış bir bağ vardı. Devletin sert gölgesiyle aşiretin susmayan sesi çatışırken, bir bakış her şeyi değiştirdi. “Meftun olduğum gözleri, küf yeşiliydi,” dedi adam. O an, ne emir kaldı ne kural. Bir dosya açıldı, geçmişle hesap kesildi, sadakat yeniden tanımlandı. Kimi zaman bir sorgu odasında, kimi zaman dağ yollarında yürüdüler. Ama asıl mücadele, kalplerinin sessizliğindeydi. Küf Yeşili, yasak bir yakınlığın, çözülmemiş sırların ve susarak anlatılan bir aşkın hikâyesi. Sınır çizgilerinin ötesinde, duyguların tam ortasında…

daha beş yaşındayken annesinin ölümüyle hayatının en zor dönemi başlayan DİLDA EFİL BARZANİ hayatın ne getireceğini bilmeden sevmişti Agir`i ama nerden bilebilirdi ki bu aşkın ona zarar vereceğini Agir duyduğu dedikodulara inanıp sevdiği kadına sırt çevirdi hiç beklemmedik bir anda karşısına çıkıp hayatını tamamen değiştiren MİRAN ASAF KARADAĞ kendini hiç beklemediği bir anda Dilda Efil barzaniyle evli bulmuştu..... DİLDA EFİL BARZANİ MİRAN ASAF KARADAĞ AGİR KARADAĞ pişmanlıklar, beklenmedik olaylar,olmaması gereken çok şey olmuştu.. bakalım hikayemiz nasıl gelişecek iyi okumalar

Hazal(Güzel kumral yeşil gözlü bir kız) yıllar önce gerçek ailesinden koparılmış ve başka aileye verilmiş bir kız ve bir gün öğlen üvey babasının telefonu çalınmış ve hastaneye gitmişler ve o gün üvey olduğunu öğrendi ama üvey ailesi hazalı çok seviyor ama vermek zorundalardı. O günden sonra hazalın hayatı değişecekti mardine yol almışlardı ve gidiyorlardı mardine girdikleri anda önlerini birden arabalar kesti ve öz ailesi onu korumaya çalışıyordu ama nafile o da indi ve karşısında yakışıklı esmer 1.93 boyunda ela gözlü kalıplı Civan ağayı gördü ve civan ağada hazalı gördü ve birbirlerine bakakaldılar ve o günden sonra hazalın ve civan ağanın hayatı değişecekti.

Shopify şirketinin CEO’su Akşın Obenio şirketinin CEO’su ve Keskin aşiretinin ağası Atakan’nın ilişkisi

Evli ve travmaları olan bir kız ve 17 yıldır kaybetikleri kızlarının acısını yaşayan aile. Arabadan inip eve doğru ilerledi tam bahçenin ortasına geldiğinde iki el silah sesi duydu. İki adım geri gidip kulaklarını kapadı. gözleri kararıyordu. duyduğu son şey "kızımı ver Özdemir" oldu

Ailesini kaybetmiş olan Özge oldukça zengin olan teyzesinde kalır. Ama para mutluluğu satın almaz. Özge sınıfında dışlanır ve köle muammelesi görür. Fakat Özge arkadaş canlısıdır. Herkesle arkadaş olabilir. Yolda yürürken gerçek ailesi Hilal ile karşılaşır. Her şey hızlı gerçekleşir. Özge artık paha biçilemez bir hayattadır.

Birbirine mecbur bırakılan iki yabancı. Biri inatçı, diğeri tahammül sınırlarını zorlayacak kadar dik başlı. Ve ikisini de aynı ateşe sürükleyen tek bir kelime, İntikam. Yıllar sonra ülkesine dönen genç kadın, ailesinin düşmanlarına karşı güç kazanmak uğruna hiç istemediği bir evliliğe mahkûm edilir. Onu bekleyen adam ise, kaybettiği kardeşinin intikamını almak için bu birlikteliği bir fırsata çevirmeye kararlıdır. Ancak hiçbir plan, iki ateşli ruhun karşı karşıya geldiğinde savrulan kıvılcımları hesap edemez. Bu evlilik; savaşacakları, direnecekleri, birbirlerine meydan okuyacakları bir arenaya dönüşür. Ve intikam için başlayan bu yolculuk, beklenmedik bir yerden –kalplerinden– çatlamaya başlar. Peki nefretle atılan imzalar, gün gelir vuslata dönüşürse… O an, kim kazanır; kim yenilir? Ateşin içine atılan iki yürek, sonunda birbirine mi yanacak, yoksa birbirini mi yakacak? Bu hikayede geçen kurumlar, yerler, olay örgüleri şahsıma, yani yazarın hayal gücüne aittir, benzeri yoktur bilginize.

Doğu’nun sert rüzgârları altında, Yelduran ve Kordağlı aşiretleri arasındaki kan davası yıllardır susmadan akıyordu. Bu kadim hesaplaşmanın ortasında, kimsenin istemediği bir kader serilmişti: Zoraki bir evlilik… Serhat Yelduran’ın buz gibi disiplinli dünyası ile Yıldız Kordağlı’nın hem ailesinin onuru hem de kendi kalbi uğruna verdiği bitmeyen savaş artık aynı çizgide buluşmak zorundaydı. Ama Yıldız eğilmeyi reddetti. Serhat’a denk durabilmek, onun kadar güçlü olabilmek için gecesini gündüzüne kattı. Evden kaçtı, çalıştı, sustu, direndi… Ve sonunda kendi bile inanamayacağı bir başarıyla, alın teriyle lise diplomasını aldı. Attığı her adım, Serhat’la aralarındaki görünmez bağı daha da gerdi; her bakış, her sessizlik ikisinin kalbinde aynı anda yankılanan bir yangına dönüştü. İstanbul’un karmaşasından Şanlıurfa’nın kadim sokaklarına uzanan yolları, sadece bir şehir değişikliği değil; ruhlarını sınayan, geçmişleriyle yüzleştiren bir yolculuktu. Geleneklerin gölgesi, kan davasının ateşi ve kaderin inatçı düğümü her adımlarına sinmişti. Ve aşk… Onların hayatında aşk bir masal değil; en tehlikeli çatışma, en yakıcı gerçekti. Kimi zaman bir yangın, kimi zaman en sessiz çığlık. Her şey yanarken başladı. Ve en büyük alev, suskunlukla büyüdü. Bu hikâye, Yıldız ve Serhat’ın; susarak direnen, yanarken bile birbirinden kaçamayan iki kalbin hikâyesidir. --- Doğu’nun kadim topraklarında, yıllardır kapanmayan bir yara… Yelduran ve Kordağlı aşiretleri arasındaki kan davası,

Mardin’in iki koklü aşiretlerinde yıllardır süren kan davasını bitirmek için berdel kararı çıkar. Kızılhan aşiretinin kızı Yaren ve Betrazad aşiretinin ağası Giray, kaderin acı sınavıyla yüzleşir. Ama bir gece, Kızılhan Aşiretinin küçük kızı Sena Kızılhan ile Giray’ın yolları kesişir ve yasak bir aşkın kapıları aralanır. Kader onları bir araya getirecek mi yoksa ikiside kaderlerine boyun mu eğecekler.

Benim adım Gülnaz hatırlarda gizlidir benim adım ben içimdeki marazı bilirim her aynaya baktığımda yüzümden çok içimdeki yangını görürüm gözlerime sinmiş kırgınlıkları, dudaklarıma yapışmış suskunlukları taşırım benim hikâyem gül kokusuyla değil, dikenin kanıyla yazılmıştır kimse bilmez omuzlarıma yüklenmiş ağırlığı kimse duymaz gecelerime düşen sessiz çığlığı ama ben bilirim, içimde saklı kalan fırtınayı ve bilirim, bir gün o fırtına her şeyi yerle bir edecek… (ilk yayımlandığında yaklaşık 9k okunmuştu)

Gonca Altıntaş İstanbul`da doktorluk yapmaktadır. Bir gün ansızın memleketi Diyarbakır`dan gelen telefonla, hemen Diyarbakır`a gider. Onu bekleyen olaylar çıkmaz bir hikâye yelken açar.

Mutluluk... Sekiz harfli bir kelime... Hayatımda hiç bir zaman olmayan o kelime... Babam beni,benden yirmi üç yaş büyük biri ile evlendirmek isteyince benim için her şey bitmişti umudum kalmamıştı taki annem gelip o evden kaçmama yardım edene kadar. Ama o gece yaptığım hata tüm hayatımı değiştirdi... Peki bundan sonra ne yapacaktım Mutlu olacak mıydım ... O doğunun en büyük aşireti olan Zemheri asiretinin ağası idi herkes ondan korkarken o evinde çalışan kıza karşı olan duygularından korkuyordu. Kitabıma bir şans verip okurmusunuz...

O gece bir söz verdim. Ve ben, nâm-ı diğer Yılanın Yavrusu, yıllar önce söndürdüğünüz o ateşi tekrar yakmaya geldim... •Kitap tamamen şahsıma aittir ve tüm hakları saklıdır.

Mardin`e yeni taşınan aselin okuldaki zorbalığı ve ablasının aşkı ve abisinin arkadaşının arkadaşının ona karşı olan takıntısı yani kısaca aselin Zorlu hayatı ( pano mesajında tam tanıtım var

Terörle Mücadele Savcısı Hazan Hilal Türkoğlu Yüzbaşı Fırat Demir Korkmaz "Mevzu bahis vatan olduğunda her Türk bir askerdir." "Kitaptaki olayların gerçek kurum ve kuruluşlarla hiçbir ilişkisi yoktur. Herşey tamamen hayal ürünüdür."

Ben, Beritan… Töre evliliğinin, yani berdel geleneğinin kurbanı olan bir kadınım. Kendi isteğim dışında, hiç beklemediğim bir anda, bilmediğim bir hayata sürüklendim. Karanlık bir noktaya, soğuk bir yabancıya, hiç tanımadığım bir adama adım atmak zorunda kaldım. Ve o adımı atmamdaki sebep ne sevgi ne de istekti. Sadece bir kefaretti… Bir bedeldi. Bir borçtu. Ve benim kaderim, abimin hayatını kurtarmak için ödenen bir anlaşmaya sıkışıp kaldı. Bana öğretilen tek şey, bir kadının varlığının ailesinin borçlarını kapatmak için kullanılabilecek bir araç olduğuydu. Ve ben de o araç olmuştum. O adam… Tanımıyordum onu. Gözlerinde bana ait hiçbir şey yoktu. Ne bir tanıdıklık ne de bir sıcaklık… Sadece derin, uçsuz bucaksız bir soğukluk. Aramızda ne bir bağ vardı ne de bir ortaklık. Aynı çatı altında yaşayan, birbirine mecbur iki yabancıydık. Ve bu evlilik… Bir anlaşmaydı. Bir zorunluluk. Ama her geçen gün, her dakika, her nefeste… İçimden bir şeyler kopuyordu. Aşk yoktu. Sevgi yoktu. Aramızda yalnızca intikam vardı. Kırılmış, kararmış kalplerin oluşturduğu dipsiz bir boşluk… O adamın varlığında kayboluyordum, gözlerindeki soğuklukta eriyordum. Onun da bana karşı bir hissi yoktu. Ne bir ilgi ne de bir beklenti. Sadece birbirimize yabancıydık. Ve bu yabancılık, her geçen gün daha da büyüyordu. Ama sonra fark ettim… Sessizlik, bazen kelimelerden daha fazlasını anlatır. Onun gözlerine her baktığımda, o buz gibi bakışların ardında bir şeylerin gizlendiğini hissediyordum. Acı mıydı, öfke mi, yoksa geçmişin küllerine gömülmüş bir pişmanlık mı, bilmiyordum. Ama orada bir şey vardı. Ve beni en çok korkutan şey şu: Ya o soğukluğun ardında saklanan şey, bir gün bana dokunursa… Ya ben de değişirsem? Bu bir oyun değil. Bir masal hiç değil. Kimse mutlu bir son vaat etmiyor. Ama içimde bir korku var. Ya bu zorunluluk, hislerimi benden çalmak yerine bana bilmediğim bir şeyi öğretirse? Ya nefretin içinde sıkışmış duygular, zamanla başka bir şeye dönüşürse? Ya o adam, bir gün bana gerçekten bakarsa… Ve ben de ona bakmaya başlarsam? Bilmiyorum. Tek bildiğim şey, içimde sessizce büyüyen bir ihtimal. Ve en çok korktuğum şey, o ihtimalin bir gün gerçeğe dönüşmesi…

⸻ Namazımı bitirdikten sonra yavaşça namazlığımın üzerine uzandım. “Allah’ım, o çok güzel seviyor. Ben onun sevgisine karşılık nasıl davranacağımı bilmiyorum. Onu gönlüme sevdir, yüreğimizi birbirine bağdaştır. Bizim için en hayırlısını sen bilirsin. Onu sevmek istiyorum. O bana ‘canım’ derken karşılıksız kalmak canımı acıtıyor. Ben onu sevmeye çalışacağım, sen de bana doğru yolu göster Allah’ım. Onunla çıktığım bu yolda bana rehberlik et.” diye dua ettim gözyaşlarım akarken. O gece, bana hediye ettiği namazlığın üzerinde saatlerce ağladım. O namazlığın üstünde, Rahman ve Rahim olan Allah’a yalvardım; onu yüreğime yazması, bana doğru yolu göstermesi için dua ettim. Ben, onu sevmek için çabalayacaktım ve biliyordum ki hiçbir emeği karşılıksız bırakmayan Yüce Allah, benim bu çabamı da görecek ve karşılıksız bırakmayacaktı. Sana yalvarıyorum Allah’ım… Onu gönlüme sevdir, çünkü o çok güzel seviyor.