Bu hikâye; öğretmen Fuat Erdağ ve eşi Füsun Erdağ`ın başından geçen olayları konu alacaktır. Kişilerin izni sonucu buraya ve belli sosyal ortamlarda yazıya geçilmesi için izin alınmıştır. Hikâye Fuat Erdağ`ın ağzından yazılmaktadır. İyi Okumalar Dilerim. 18_murat_18

Hafızasını kaybedip kendi oğlundan geç haberi olan bir doktor anne , Esir düştüğü kazada eşini kaybetti sanıp oğlundan haberi olmayan bir baba.. Kaderin bi çift için oyunuu.. Ateş:benim bi oğlum var yani teklifimi kabul ediceksen haberin olsun Deniz:Nasıl yani çocuğun mu var? Ateş:evet Deniz:kaç yaşında peki ismi ne? Ateş:2 buçuk yaşında daha, ismi alp Deniz:çok küçük daha Ateş:evet Deniz:kabul, kabul eriyorum asker bey Alp`e anne sevgisini eksik hissetirmeyeceğim, kendi çocuğum gibi severim onu :)) Ateş:tamam o zaman doktor hanım ikinizede canım pahasına çok iyi bakacağım :)) güveniyorum sana anne sevgisinden mahrum kalmış küçük çocuğa Deniz kendi çocuğu gibi bakar hayatın Deniz Altuğ, Ateş Demir ve alp ile ilgili gerçeği Deniz ve Ateş`in anlaşmalı olan evliliğinin gerçeğe dönüşmesi gelin hep beraber birlikte bakalım bi şans verin lütfen kitabıma eminim beğeneceksiniz.

Kendimi zor tutuyordum düşüp bayılmamak için. Allah`ım bu nasıl bir şeydi böyle. "Yalvartacak mısın kendine önünde diz mi çökeyim söyle? Eğer buysa istediğin yaparım, yalvarırım Gül" Deyip kolumu tutmaya yeltendi. Bana dokunmasına izin vermeden çektim sertçe. Gözlerimde hayal kırıklığı vardı. Başıma gelmesine en çok korktuğum şey. "Sakın! Dokunma bana! Hiçbir şey istemiyorum senden yoluma çıkma yeter." Sesimdeki hiddet beni yerle yeksan etti tıpkı karşımdaki adam gibi. Daha çok yaklaştı önümde. "Ne diyorsun sen Gül? Ağzından neler çıkıyor böyle? Amacın beni çıldırtmak mı?" Gözlerinden alevler çıkıyordu sanki. Benim gönlümde çıkan yangından habersizdi. "Rahat bırak artık beni yüzünü görmek istemiyorum. Senle ben... Ne sandın ya sen beni heh?" "Ne diyorsun sen Gül!" Demesiyle dayanamadım gözlümden akan yaşa mani olmadan düştü yere. Yekta aynı hızla baktı o yaşa yüzünde anlamsız bir duygu vardı. Görüyordum hissetmek istemesem de görüyordum her şeyi. Kolumdan tuttu kendine doğru çekti her zaman yaptığı gibi ama bu sefer farklıydı artık her şey değişmişti. Kendim sert bir şekilde çektim canımın yanmasını umursamadan. "Niye böyle yapıyorsun Gül? Ne oldu birden bire? Ulan anlamıyorum kafayı yiyeceğim. Karşıma geçmiş bana git diyorsun şu söylediklerin ne demek oluyor? Bana bir şey söyle sakinleşeceğim, geçerli sayacağım bir şey?" Sakin olamıyordu ben ise çoktan yenilmiştim sesimin dahi çıkmaya dermanı yoktu. "Sana diyecek lafım yok var git yoluna, daha da karşıma çıkma bundan sonra." Dedim ifadesiz. "Gülll... Delirtme beni bak kendime sahip çıkamıyorum." Sesi haddinden fazla sert çıkıyordu. Yediremedim kendime tüm bu olanları. Gözlerimizden çıkan o alev körüklemişti yangınımı. "Gördüm sizi, gördüm tamam mı? O kadını öptüğünü gördüm." Dememle gözlerinden hızlı bir şok dalgası geçti. Artık ne anlam ifade ederdi ki bunca şeyden sonra Ah Yekta ah..... Boynumdaki kolyeyi koparıp eline verdim sertçe. Yalancısın sen yalancı...

18 yaşında kaçarak evlenen bir kız Lale. Kocasının aldatmasıyla oğluyla ortada kalıyor. Baskıcı bir ailesi olan Lale yaşadıklarıyla ve yaşayacaklarıyla nasıl başa çıkacak.

"Arslan geri dönemez misin?" Derin bir nefes alıp parmaklarımla gözyaşlarımı sildim. "Lütfen geri dön ne olur! Sana çok ihtiyacım var ne olur! Arslan ne olur geri gel." Gözlerim masadaki rapora gitti. "Ben... ben ne yapacağımı bilmiyorum, korkuyorum. Sana çok ihtiyacım var lütfen. Yanımda olmana çok ihtiyacım var, kendimi çok yalnız hissediyorum. Lütfen mesajımı alınca ara beni olur mu?" ▪︎ -Siz: Hala sinirin geçmedi mi? Seninle konuşmam lazım. -Siz: Lütfen cevap ver artık acil konuşmamız gereken bir konu var. -Siz: Kaç ay oldu sakinleşmedin mi? Sana her şeyi açıkladım neden böyle davranıyorsun en azından konuşabiliriz değil mi? -Siz: Cevap vermeyecek misin? -Siz: Mesajları görünce geri dön lütfen! -Siz: Kaçarak bir şeyler halledilmiyor bunu biliyorsun. Aramızdaki sorunu aşamıyorsun tamam ama bu başka bir konu, benim senle gerçekten konuşmam gerek. -Siz: Seninle konuşmamız gereken bir konu var acil diyorum. Neden cevap vermiyorsun? -Siz: Tamam o zaman sana son kez bu mesajı atıyorum bir daha seni rahatsız etmeyeceğim ama bil ki bana ulaşamazsan çok geç olacak her şey için... Bazı şeylerin telafisi olmayabilir zamana bırakılamayan ne olur bana ulaş. Kitabın kurgusu bana aittir. Tüm hakları bana ait ve saklıdır.

Kendinizi bir depoda uyanmış bulsaydınız napardınız? En önemlisi elinizde bir bıçak ve baş ucunuzda ölü biri dururken ne tepki verirdiniz? Kardelen,uyandığında kendini bir depoda bulur.En kötüsü ise yanı başında duran ölü bir kadın ve elindeki kanlı bıçaktı.Oysa o sadece insanları korumaya çalışan bir MİT memurudur. Daha kötüsü İsmi ile Tüm dünyaya nam salmış,korkunç,acımasız,merhametsiz bir adamın annesini öldürmüş olsanız napardınız? Demir,annesinin öldürüldüğünü öğrendiği an deliye dönmüştü.Kimin yaptığını bulmak için çabalamasına gerek yoktu.Çünkü katil olay yerinden ayrılamamıştı. Kardelen,yaşam kokarken Demir,ölüm kokuyordu. Kardelen,umutken Demir,umut kırandı. Kardelen,yarayı sararken Demir,yarayı deşendi. İki zıt insan,iki farklı yaşam...

Mardi`in güzel kızı Gewrê, sevdiği adam ile evlenir. Evlendiği gece kocası hain bir pusuda ölür. Bunun üstüne aşiret bireyleri bunu kabul etmez. Gewrê gelin kayni olan İslam ile evlenmek zorunda kalır. Ne Gewrê bu durumdan yanadır, nede İslam. İkisi de ne yapacağını bilemez. İkisi arasında aşk olacak mıdır? İkisi arasında sevda bulunacak mıdır?

Mardin midyatın sahibi zengin genç ağası sert acımasız bir piskopat ve tüm kızların hayali olan yakışıklılığa sahip Aziz Şahmaran naif zarif güzelliğe sahip bütün herkesi kapıya görücü diken sert bir duruşa ve kararlılığa sahip Avjin Gümüş

` Abi ! ` arkasından gitmeye kalktım ama dış kapı şiddetle çarptı. Gözümden bir damla yaş daha aktı halıya doğru, ardından bir daha ve bir daha. Sırasıyla takip ettim gözümden acıyla düşen parçanın yerle bütünleşmesini. Daha fazla dayanamayıp yere yığıldım. Hıçkırıklarımı duyuyordum duvara sırtımı yasladım. Ellerimle dizlerimi sardım. Bir abim yoktu artık, acıyla yumdum gözümü gitmişti beni küçüğünü bırakıp gitmişti. Koluma birisi dokundu sıçradım. Gözlerim ağlamaktan kapanmıştı. Başımı kaldırdım abim mi gelmişti acaba, tabii dayanamaz, kıyamaz küçüğüne siniri geçince gelmiştir. Ama hüsrana uğradım, karşımda endişeyle bana bakan koyu kahveler vardı. Kendimi duvarın dibine bıraktım. Eliyle yüzümü kavradı, gözlerine bakmam için zorladı. Hani bir zamanlar tatlı gelen o renk şimdi acı geliyordu. Gözlerimi değdirdim acı kahvelerine. ` Aşkım korkutma beni ne oldu söyle ? ` Sadece yüzüne boş boş bakıyordum. Şu an karşımda sadece abimi istiyordum. Küçük çocuk gibi abimi istiyorum diye ağlayacaktım. ` Bebeğim yalvarırım lütfen konuş benimle korkuyorum. ` Bir damla yaş yeri boyladı, eliyle sildi geride kalan izi. Yüzümü çevirmeye çalıştım bırakmadı, bakmak istemiyordum ona hepsi onun suçuydu. Bu olanlar onun suçuydu, eğer gelip bana başkasını sevdiğini söyleseydi ben birlikte olmazdım onunla, abimi dinleyip yine abimin küçüğü olurdum. Ne olursa olsun abim affederdi beni, nasıl olsa küçük kardeşler hep hata yapar, abileri onları korur kollardı.

20 yaşında güzeller güzeli Mardin kızı Meyra bir hata yapıp ailesine ömür boyu unutamayacakları bir utanç yaşatmıştır. Genç ve saf olduğu için yarı yolda bırakılır, tam hayatına veda edecekken bir umut ışığı doğduğunu görür. ANCAK BU KARANLIK BİR IŞIKTIR VE YAPTIĞI HATANIN BEDELİNİ ÇOK AĞIR ÖDEYECEKTİR YALANLARIN HIRSLA HARMANLANDIĞI TEK BİR MASUMİYET KARİNESİ OLMAYAN BİR İLİŞKİ

İşinden kovulan Leyla yağmurlu bir gecede evine doğru oldukça üzgün bir şekilde gidiyordu. Tenha bir sokakta görmemesi gereken bir cinayete tanık olur. İş arkadaşını ihanetinden dolayı bir sokakta ölürdü karadenizli mafya Poyraz Aksoy. Ama hesaba katmadığı bir şey oldu. Cinayete biri tanık oldu. Poyraz ve Leyla`nın kaderi o yağmurlu gece de birbirine bağlandı. Bu kitapta Poyraz ve Leyla`nın zorunluluklardan doğan aşklarını okuyacağız. Keyifli okumalar dilerim.

Barlas Erdem, ülkenin en gizli operasyonlarında görevli bir askerdir. Görevinin gereği olarak kendi ölü olarak göstermiştir. Tamda eşi İris Defne ona baba olacağını söyleyeceği gün ana haber bültenlerine "şehit" olarak düşmüştü. Dört ay sonra...Defne hala onun yasını tutmakta, dogacak bebeklerinin "Güneş" adını vermeye hazırlanmaktadır. Hayatı düzene girmeye başlamışken, karanlık eller Defne`yi hedef alır. Ve Barlas, aşkı için, doğmamış çocuğu için görünmezliğinden çıkmak zorunda kalır. Ama asıl savaşı şimdi başlayacaktır...Cünkü bu sefer koruması gereken tek sey vatanının yanı sıra eşi ve bebekleridir. ..... İris Defne Erdem ve Barlas Erdem`in hikayesi. ..... Askeri kurgu karışık, Kısa Hikaye....

" Kalbine mi sıkayım ? Kalbime mi sıkayım Gülyâre. Söyle ne yapayım ?." Gökler ağlar mıydı insana ? Toprak ? Dağlar ? Ağlar mıydı ? Ağlardı. Şimdi gecenin bu kör vaktinde, iki yanındaki ormanda kanat çırpan kuşlar bile ağlıyordu Gülyâre`ye. Yiten umutlarına, hiç edilen sevdasına, bağrından sökülüp alınan evladına ağlıyordu gökteki kuşlar. Körpe yüreğinde büyüttüğü Sevdası ise şimdi dizlerinin dibindeydi. Gülyâre`nin elindeki silahı kendi büyük elleriyle kavrayıp tam kalbinin üzerine bastırdı Hazar. Dilindeki düğümü çözüp konuşurken takati kalmamıştı artık kadının. " Başka bir sonumuz olabilir Hazar. Yapma bunu ne olur ?..." ... Hazar. Gaddar Hazar. Kalpsiz Hazar. Merhametsiz Hazar. Herkese iyilik meleği olan ama Gülyâre`ye azap meleği olan Hazar. Herkesin gölgesinde nefes aldığı ama Gülyâre`in nefesini kesen Hazar. Ne yapacaktı şimdi. Tetiğe basıp yaktığı intikam ateşiyle kendini mi yakacaktı. Kendi sonu olupta, bir hiç uğruna kaybettiği kardeşlerinin üçüncüsü mü olacaktı ?. Yoksa vazgeçip intikam uğruna ruhunu tarumar ettiği kadından yeniden aşk mı dilenecekti. Hayır. Hayır bunu yapamazdı. Kardeşlerinin kanının üzerine mutlu sonlu bir rüyayı yaşayamazdı varlığı kabus olan bir adam. Buna hakkı da yoktu. Herkes sussa vicdanı buna izin vermezdi. Şimdi burada dizlerinin dibine yıkıldığı karısı halen Hazar`a umutla bakıyordu geldikleri sona rağmen. Başını salladı Hazar umutsuzca. " Bizim mutlu sonlu bir hikayemiz hiç olmayacaktı Gülyâre." Yutkundu. Sanki alacağı bir nefes onu bu cehennemden kurtaracakmış gibi. Ama yolun sonuydu onun için. Sonra denizlerle göklerin vuslatı gibi son defa birleşti iki çift mavi. " Oğlumuza iyi bakacağını biliyorum. Ama senden tek bir isteğim var... beni kötü bilmesin. Hak etmediğimi biliyorum ama yinede bencilce beni kötü bilmemesini istiyorum." "Yapma Hazar..." derken kelimeleri umutla dolu, sesi hiç utanmadan sıkılmadan yalvardığını gizlemiyordu Gülyâre. Hazar dinlemedi karısını. Tetiğe bastığında o küçük metal parçasının günahkar kalbini parçalamasına izin verdi. Sonra ne mi oldu ? Hiç. Koskocaman bir hiç. 🥀

Ailesinin durum kötü olduğu için bir adama satılmak zorunda kalır. Aslan`ın evine yatılı kalmak üzere gider ve aslan`la tanışır ama bir sorun vardı aslan olacak adamla zaten daha önce tanışmıştı. Arkadaşı berk tanıştırmıştı onları... Nehir aslana satıldığı için nefret etmesi gerekiyordu ama içindeki duygular aynı şeyi söylemiyordu.

Nerden bilebilirdim ki beni kaçırıp tüm geçmişimi silen bir adama aşık olacağımı?

Aden`in iş araması sonucu arkadaşının sayesinde Huysuz, gıcık Baranın yanında tek gecelik ilişkisinden olan yeni doğmuş Barına bakar. Bunula beraber aşk farklı bir boyut alır.

Uzun uzun izlediğim derin mavi deniz içine çeker misali kendimden geçiriyordu. Derin bir nefes aldım ciğerlerimdeki acıya tuz basar gibi. Elimde sımsıkı tuttuğum küçük şişeye gözlerim kaydı. Yüreğime kaç hançer saplanmıştı benim gül sandığım. Bir bir kurtulmuştum yara izlerimden bu da sonuncusuydu. Koluma geriye doğru esnetip denizin derinliklerine doğru savurdum tüm gücümle elimdeki minyatürü. Ay ışığının aydınlığıyla kendi etrafında oluşan daireleri izledim. Gömülmüştü her şey tıpkı bir ölü gibi. Hoş çakal tüm umutlar hoş çakal büyük aşkım.

O gün benim doğum günümdü ve o şu sözlerle kutladı beni: " Baba oluyorum, hala oluyorsun Papatya! " Doğum günün kutlu olsun Papatya... * " Keşke bir de bende büyüttüğüm seni görebilsen. "

" Feyza aba! İbrahim Ağabey! Feyza aba! İbrahim Ağabey! " Bağrış sesine elindeki süpürgeyi atıp kırılacak gibi çalınan kapıya koştu genç kız. Kamil hem bağırıyor hem kapıyı yumrukluyordu. Kapıyı açtığında nefes nefes kalmış karşılıklı iki ev arasında koşan çocuğu kollarından tutup kendine çevirdi. " Ne oldu Kamil, İbrahim ağabeyler evde yoklar... bana de ne diyeceksen." Kamil bir elini göğsüne koyup nefesini toplamaya çalıştı. Tıkanıp kalmıştı zavallı çocuk koşmaktan. " Dok-tor- aba doktor..." " Ne olmuş doktora ?" " Millet doktoru lojman- lojmanda kıstırdı öldürecekler." " Ne diyorsun sen Kamil ?" " He Vallaa doğru diyom... güya bu doktor Aliye nin namusuna tasallut etmiş...köylü de toplanıp lojmanı bastı. Ortalık savaş meydanına döndü yetişmezsen öldürecekler doktoru." - Karalar köyünün delisi Feyza ile yıllardır lanetlerle anılan, kimsenin çevresinden bile geçmek istemediği köye sürgün giden genç doktor Esat`ın hikayesi. -

Bugün tam bir ay oldu buraya geleli. Dört duvarın arasındayım. Küf kokuyor burası, biraz da is. Derin bir koku çekiyorum içime, işte diyorum kendime; İşte benim yaşama sebebim bu. Zar zor sığdığım yatak bu gece bana dar olmakta kararlı, uyku denen o lanet şey girmiyor gözüme. Bedenim bir külçeden farksız, dört gündür uyumamışım. Yine girmiyor. Gözümü her kapattığımda cesetler beliriyor o karanlıkta. Ceset denmez ona, olsa olsa leştir o. Derdi amcam yanımda olsaydı. Haklı, leşti her biri. `İlk günler kusarsın sürekli, uyuyamazsın, rüyana girer kabus ederler.` Demişti amcam, şimdi söylediği her şeyi yaşıyorum. Apansız bir ürperti geliyor engel olamadığım, rüyalarımı kabus ediyorlar epey bir vakittir. Bunların hepsi birkaç aya mazi olacak, biliyorum. Ne artık rüyama girecekler, ne de leşlerini görünce kusacağım. Ben artık öldürmek için yaşayacağım. Ben kim miyim? Ben Dinçer, Dinçer Demirsoy. Başka da hiçbir şey değilim zaten. Hayatta bir şey olmak için işte şimdi tam da buradayım. Tek bir kelimeyle anlatamadığım bu şehirdeyim. Ölü kentteyim, ölü zırhlarının içindeyim, leşlerin her gün daha da arttığı bir mezarlıktayım.

"Sen beyazsın" dedi elinin tersiyle yüzümü okşarken. "Ben ise siyahım. Senin beyazlığında ben leke olurum ancak." dedi kendine kızan bir ses tonuyla. "Senin kalbin hayatın koca bir beyaz ama benim hayatım hep karanlık" Onu dinlerken dolan gözlerime engel olamadım. Kalbim birkaç parçaya bölünüyordu sanki. "Sen adın gibi güneşsin ben ise ay. Biz hiç ortak bir noktada denk gelmeyiz, gelemeyiz sevgilim" parmakları akan gözyaşlarımın üzerinde gezdi. "Ne sen sandığın kadar siyahsın ne de ben beyazım." diye fısıldadım sessizce. Gözyaşlarım artık durmadan akıyordu. "Ben beyaz olacak kadar iyi değilim ama siyah olacak kadar kötüleşmedi de kalbim.Ben arafta kalan griyim." bu sefer benim ellerim onun kemikli yüzünü kavradı. "Sende onlar kadar kötü değilsin canımın en neşeli yanı. Sen, siyah olamazsın, olmamalısın." Dudaklarım titredi, ellerim titredi, bedenim onu kaybetme korkusuyla titredi. Her zaman yaptığım gibi yine ona tutundum. Kollarım ondan destek alırken beklemediği bir şey yaptım ve onu öptüm... Onun aklında düşündüğü siyah ve beyaz o izbe depoda birbirine karıştı ve benim aklımdaki griyi oluşturdu. O ve ben bir olduk ve bizi oluşturduk...

Kan! kaç bedel ödetir. Babasını öldüren adamın kızı ile evlenmişti Ferzan. Yüreğini yakan sevda sızını baba acısı bastırmıştı. Süveydanın sırtına yüklendikleri omuzlarını bükmüştü de ses çıkarmamıştı.

Kitabım, Yetimhanede büyüyen Adel Mina`nın, arkadaşının bebeğine anne olması ve gerçek ailesiyle tanışması sürecinde yaşanan olayları ele almaktadır. Adel Mina`nın ünlü mafya eşine olan benzerliği, bu süreci daha da karmaşık hale getirir." Köklerini arayan, kayıplarıyla büyüyen ve sevdikleriyle yeniden doğan Adel Mina’nın hikâyesi, yüreğe dokunan bir dönüşümün ve affedişin romanıdır. Daha fazlası için, Adel Mina’nın izinden gitmeye başla.

Bir gece. Bir yabancı. Ve geri dönülmez bir hata... Onu bir otelde gördü-karanlık bakışlarıyla, gizemli ve çekici. O gece, mantığını bir kenara bırakıp kendini ona teslim etti. Sabah olduğunda ise adam gitmişti. Ama ona bir parça bırakmıştı: Karnında büyüyen bir sır Günler sonra, o adam geri döndü. Bu kez daha karanlık, daha soğuk ve tehlikeli bir amaçla. Çünkü bu bir tesadüf değildi. Onu bulmuştu. Ve intikam almak için her şeyi göze almıştı. Ama bilmediği bir şey vardı: Artık sadece bir kadın değil, bir anneydi. Ve bebeği için her şeyi yapardı... Aşk ile nefret, tutku ile öfke arasında ince bir çizgi vardır. Peki, bu hikâyede kazanan kim olacak? Tek bir gece, her şeyi değiştirebilir. Ama gerçekte kim kimin hayatını mahvetti? 🚨🚧🚧Yetişkin içerik 🚧🚧🚨 13.03.2025 #Genç kız edebiyatı °Tüm hakları saklıdır.

Ailesinin kıymetli ve sevgi dolu öğretmen kızı Aden Ecrin’in, doğumunda yaşanan bir karışıklığın farkına varılmasıyla birlikte olaylar silsilesi başlar. Bu farkındalık, hayatının tamamen değişmesine yol açacak pek çok olayı beraberinde getirir. Olaylar arasında, abisinin arkadaşı ve aynı zamanda öğrencisinin babası olan mafya bir adamın Ecrin’e duyduğu aşk yer alır. Törelerin ağır baskısı nedeniyle, Ecrin, istemediği halde bu adamla evlenmek zorunda kalır. Ancak bu sadece başlangıçtır, geriye kalan diğer olaylar ise çok daha karmaşık ve derin izler bırakacaktır. Daha fazlasını keşfetmek için kitabı okumalısın, çünkü her sayfasında yeni bir sır açığa çıkacak.