• “Karadeniz’in hırçın rüzgarları arasında, geçmişin karanlığıyla mücadele eden iki yabancının hikayesi… Yılgı ve Arzen, çaresizlikle umut arasında sıkışmış hayatlarını, anlaştıkları bir evlilikle yeniden şekillendirmek zorundadır. Aşk, dram ve macera dolu bu yolculukta, her adımda gizlenen sırlar ve düşmanlar onları beklemektedir.”

Her gece aynı rüyada buluşan altı yabancı. Her biri, gerçekte birbirini tanımıyor. Ama rüyada… aynı sokaklarda yürüyor, aynı yıldızların altında sırlar fısıldıyorlar. Bu rüya bir tesadüf değil. Ve artık sadece bir düş de değil. Bir gece içlerinden biri uyanmaz. Ne hastanede ne hayatta… sadece yok. Kalanlar, onu bulmak için uyanık dünyadan vazgeçmeye ve rüyanın derinliklerine inmeye karar verirler. Ama rüya, ne düşündükleri kadar güvenli, ne de onların sandığı kadar onlara ait. Her adımda, kendi bilinçaltlarının karanlık yüzüyle yüzleşmek zorundalar. Ve sonunda şu soruyla karşı karşıya kalacaklar: Uyanmak mı daha tehlikeli, yoksa hep birlikte sonsuza dek uyumak mı?

" Ateş saçmamalama nasıl sarhoştum diyip kurtulmaya çalışıyorsun. Farkındamısın ben hamileyim " " Seni anlıyorum ama dediğim gibi ben sarhoştum. O yüzden o çocuğu aldıracaksın kabul etmiyorum. " " Sen nasıl bu kadar kalpsiz olabiliyorsun. Ben nasıl kıyarım o mahsuma. "

Her şeyin yolunda gittiğini sandığı bir gecede, tüm akış altüst olabilir miydi? Bir özel harekât askeri izindeyken, diğer asker arkadaşlarıyla bir gece tuhaf bir olaya tanık olur.

“Viper... indir o silahı, bir yere gitmiyorum...” diye yalvaran sesini duydum, ama artık fark etmezdi. Yıllarca savaştım, içimdeki bu öfke ve acıyla. Artık kaçacak yerim kalmamıştı. Onu sevdiğimi sanmıştım, belki de bir zamanlar doğruydu, ama gerçek şuydu ki... bu dünyada kimse sevgiye layık değildi. Benim dünyam karanlıktı ve o karanlıkla barışmıştım. Victor birden üzerime atladığında silahı almaya çalıştı, o anda panikledim ve tetiği çektim. Boşluğa doğru ateş eden silah, sanki dünyamı da paramparça etmişti. Bir anda elimden kayıp gitmişti silah. Yere çöktüm ve bağırmaya başladım, o anın içinde başka hiçbir şey yoktu, sadece o yankılanan sesim. Victor yanıma geldi, gözleri üzerimdeydi ama ben artık tükenmiştim. İçimdeki her şey bitmiş, yorulmuştum. Yorulmuştum yaşamaya, savaşmaya, duygularımla baş etmeye. Her şeyin ağırlığı omuzlarıma çökmüş gibiydi, bu savaşın kazananı yoktu, sadece yitip giden bir ben vardım.

"Bizler saniyelik gösterimin ardından unutulanlardık. Bizler unutulmaya yüz tutmuş Türk Askerleriydik." Aynı amaç için bir araya gelmiş, farklı hikâyelerin taşıyıcılarıydık. Kimi, geçmişinin izlerini silememişti. Kimi, sadece ülkesine borcunu ödemek istiyordu. Kimi ise sessizce intikamını bekliyordu. Düşmanla savaşmak kolaydı; asıl savaş bazen kendi içinde, bazen de en yakınındaydı. Bu hikâye, adını kimsenin hatırlamadığı insanların, sessizce yazdığı bir destan. Ve belki de... gerçek kahramanların neden hep unutulduğunun cevabı. Bu satırlardaki insanlar ve yaşadıkları, yalnızca hayalimde var oldular. Gerçek hayatta benzerlikleri varsa, biliniz ki bu sadece rastlantıdır. `UNUTULANLAR` adlı eser tamamen Şahsıma aittir. @aiseyy 🤎

Gizemli kolyeden yayılan ışık hüzmeleri Astrum şehrin dört biryanına dağılmıştı. Bu ışık oluşumu insanların üzerinde bir etkisi vardı. Bir insana temas eden ışık oluşumu o kişinin zihnindeki anıları etkiliyordu. O kişi çok sevdiği yakınını kaybetmiş ise o zaman ışık oluşumu o kişinin kaybettiği yakınının silüetine, görünümüne bürünüyordu ve o kişi ile iletişime geçiyordu bir hayalet gibi o kişi onu kendi anılarında gördüğü gibi görüyordu. Işık oluşumları büründüğü kişinin davranışlarını konuşmasını görünümlerini kusursuz taklit ediyordu. Bu büyük bir sorundu yakınını kaybeden kişi korkuyor, yada aklını kaybetmesine neden olabiliyordu, hatta sevdiği kişinin yanına gidebilmek için intihara bile kalkışabilirdi. Astrum şehrinin dört bir yanına dağılan ışık oluşumları oldukça olumsuz etkilere sebep olmuştu. Bu oluşumlar başıboş amaçsızca rastgele ortaya çıkarak bir insanı etkiliyordu. William ve Elena bu durumu fark ettiklerinde kolyeyi kullanarak ışık huzmelerini geri toplama çabasına girdiler ve böylece William, Elena, Kevin, Thomas bir grup kurarak ışık hüzmeleri avlamaya başlamışlardı. Böylece zamanla gruba Spectre Corps ismini kazanmışlardı.

“Ve unutmayın… karanlık sizi öptüğünde, ruhunuzun lekesi artık ebedidir.”

"Bazı aşkların bedeli kanla, bazı kaçışların cezası aşkla ödenir." Maria, bir gecelik özgürlüğün peşinde tanımadığı bir adama teslim olduğunda, hayatı sonsuza kadar değişir. Çünkü o adam sadece gecenin değil, karanlığın ta kendisidir: **Sivan Valente.** Ve Maria`nın kanından daha değerli tek şey vardır: **Ağabeyi Ricardo Del Toro.** Siv – Maria. Ricardo – Zeren. Bu hikâyede kimse masum değil. Zeren, hayallerine dokunduğu adamın bir katil olduğunu öğrendiğinde düğünden bir hafta önce kaçtı. Ardında yakıcı bir aşk, parçalanmış bir adam ve ölümcül bir öfke bırakarak. Ricardo ise onu sevmekten vazgeçmedi. Sadece **şehri yakmaya karar verdi.** Sekiz ay sonra bir telefon gelir. Ve Ricardo’nun cevabı nettir: "Gidiyoruz." "Kefaret", bir gecelik arzuların ölümlere, aşıkların düşmana, düşmanların takıntıya dönüştüğü karanlık bir aşk ve intikam romanı. İhanetin tam ortasında doğan tutkular, kurtuluş değil, **bedel** ister. Ve herkes... kendi cehennemini aşkla öder.

Bir varmış, bir yokmuş”la başlar her hikâye; Ama yalnızca adam kadını sevdiğinde, bir ömürlük mutlu son yazılır.Ayrı kalan kalpler bir gün yeniden birleştiğinde, ya her şey olur, ya da hiçbir şey. Çünkü bazı aşklar vardır; ya kalpten kalbe köprü kurar, ya da sonsuza dek yıkılır.

Nehir`in çocukluk aşkı olan Gurur. Herşey bir mahallede başladı, hikâyeleri Mardine kadar uzandı. Bade`nin çocukluk aşkı Asaf. Bir gün Asafla birlikte olan Bade hamile kalır. Hamileliğini yalnız geçirir taki kuzeni Sıraç gelene kadar. Çocuklarını öğrenen Asaf yurtdışından döner ve tarjetik bir şekilde kaza yapar. Bade`nin yanına gidemez. Berzan ve Güneş. Abisi Berzana ihanet eder, çocuğunu alıp yetim haneye bırakır. Güneşi intihar etti diye ortadan kaldırırlar. Güneş kurtula bilecek mi ? Nazlı ve Mirzan... Yaraları aynı olan iki insan onlar. Bir mahalle aşkı, Mardin`e kadar uzanır `mı , onların ki uzandı. Nehir &Gurur

Bu bir peri masalı. Kitabı tersten okumalı.

"Bazı adamlar sessiz sever. Ama Aslan Vurel Demir? O, sessizliğinde bile yakar." Svetlana... geçmişinden kaçan, ama kalbinden saklanamayan bir kadındı. Aslan... herkesin çekindiği, karanlık tarafıyla konuşulan, dokunamayan ama sahip olan bir adamdı. Onlar tanışmadı. Birbirlerinin içine düştüler. Bir bakışla başladı. Bir kıskançlıkla alevlendi. Bir dokunuşla durdu. Ve sonra... Gözlerinin içine bakarken, birbirlerini en çok orada kaybettiler. 🎧 Her bölüm, bir şarkının kalbinde anlatıldı. Bu hikâye yazılmadı. Yaşandı

Babasının ölümü üzerine amcası Turgut`un yanında büyüyen Serhat Arslan yıllar sonra babasının katilini bulmak için Edirne`ye geri döner. Yıllarca Avrupa ve Rusya`ya kaçakçılık yapan Argo ailesi Serhat`ın gelişi ile darmaduman olur. En başta da ailenin reisi olan Harun Argo. Ne yazık ki Argo ailesini gücü tartışılmaz. Serhat intikam almaya çalışırken geçmiş ile yüzleşmeye başlar.

Arya,sıradan bir hayat sürerken karanlığın onu çoktan gözüne kestirdiğinden habersizdi. Onun adını ilk kez duyduğunda sadece yabancıydı. Ama Pars için Arya,bir takıntıdan çok daha fazlasıydı,bir sahiplik,bir ihtiyaç,bir saplantı. Zekice planlanmış bir kaçırılış,lüks bir malikânenin içinde yankılanan çığlıklar,karanlığın içinde bile titreyecek kadar acı ve derin bir geçmiş... Ve bu karanlığın tam ortasında hâlâ solan bir umut varmıydı? AŞK MI? ESARET Mİ? Kimin av, kimin avcı olduğunu anlamanın imkansızlaştığı,psikolojik gerilim ve karanlık tutkulara örülü bir hikayeye hazır mısın? ...

*askeri kurgu* Annesi yüzünden hafızasını kaybetmek zorunda kalan Masal hiç tanımadığı birinin hayatı yaşamak zorunda kalır, kurduğu örgütün üyeleri bile ona ulaşamaz. İçinde hep bir boşluk ve anlamsızlık vardır. Annesinin ona verdiği hat üzeriden kendine sürekli mesaj atar ancak birşeyler ters gider. Mesaj attığı kişi kendi olduğu halde yanıt başka bir yerden gelmektedir bu duruma anlam veremese de konuşmayı sürdürmek için elinden geleni yapmaktadır. Masal: Bugün alt komşunun kızı balkonda dedikodu yaparken kafasına kedim düştü... Masal: Çok şükür kedime birşey olmadı Masal: Ama kız dengesini kaybedip düştü. Tek arkadaşım: Yanlış numaraya mesaj attınız herhalde diyeceğim ama kendi kendime mesaj göndermişim gibi gözüküyor? ¢ Asker kurgusudur... §

“Geçmişin gölgesi, en parlak yıldızın ışığını bile söndürür. Geçmiş ile yüzleşmeyi öğrenmeliyiz.” YILDIZINI KORU", geçmişin gölgelerinden kaçamayan cesur bir genç kadının, karanlık geçmiş ve tehlikeli sırlar dolu yolculuğunu anlatıyor. Helin Yıldız, yalnızca bugünle değil, geçmişinde de taşıdığı ağır yüklerle de yüzleşmek zorundadır. Bir yangın vakasıyla başlayan olaylar, hem onu hem de okuru, düğüm düğüm olmuş bir geçmişe çekiyor. Her adımda yeni bir gerçek ortaya çıkıyor. Bir yangınla başlayan hikâye, derinlere gömülü acıların ve hiç kimsenin bilmediği gerçeklerin ortaya çıkışına uzanıyor. Peki, geçmişin gölgesi, en parlak yıldızın ışığını bile söndürebilir mi? Özellikle suç ve psikolojik gerilim unsurları içeriyor. Bu nedenle 13-14 yaş altındaki okurlar için uygun olmayabilir. Tetikleyici sahneler içermiyor ancak gelecekte ne olur bilemiyorum ama ağırlıklı bir unsur olmaz. Gizem, dram ve gerilim unsurlarını bir arada barındırıyor. Okuyucu hem merak içinde kalacak hem de karakterlerin duygusal yükünü hissedecek. Her yara bir güce, her karanlık bir ışığa dönüşebilir. “Per Aspera Ad Astra” (Zorluklar içinden yıldızlara) Not: Yazılanların hepsi kurgudur. Herhangi bir gerçek yanı yoktur.

“Ne yazık ki gerçekler, her zaman ortaya çıkacağı günü bekler,” dedim, vücudum hıçkırıkların ardından titrerken. “O gün geldiğinde, kalbime sapladığın hançeri çıkarıp sana saplamak için gözlerinin içine bakacağım. Ve sen… bunu bile bile, gözlerim gözlerinle buluşsun diye bana yalvaracaksın, Kral Aren.” İhanet, sanılanın aksine her zaman zehirli değildir. Öyle ihanetler vardır ki, düşman da kardeş de acı çeker. Öyle terk edişler olur ki, terk eden de terk edilen de... onları izleyen bir çift gözde tuhaf bir huzur bırakır. Ve bazı ölümler vardır ki... bir soytarıyı deli eder. Bir bakmışsın, gülüşleriyle sarayları inleten o soytarı, şimdi karanlık bir mahzende, tek başına nefes alışlarıyla titriyor. Titreyen nefes büyür... büyür... sonra kulakları kanatan, yürek yakan bir çığlığa dönüşür. Kulağını tıkarsın, gözlerini kaparsın... ama nafile. Gözlerini tekrar açtığında... yer altının en karanlığında mahvolan o soytarı, Velvaria Kralı’nın tahtının solunda tüm ihtişamıyla kraliçe olmuştur. Değişmeyen tek şey... gözlerindeki yangındır.

Bir çocuğun hayatı, bir günde değişti. Beş yaşındaki Eşay’ın hikâyesi acıyla başlıyor. Bu sadece bir başlangıç…

Çok Konuşan Kız Ve Travma Yüzünden Konuşamayan bir çocuk.✨️🥀

Hayatın kaçıncı darbesiydi bu. İnsanlar hep acı, pişmanlık içinde mi yaşardı? Benim istediğim, hayal ettiğim yetişkinlik böyle değildi. Böyle olmamalıydı... Peki ya sen? Sana en ihtiyacım olduğu zamanda neredesin?

İstanbul`un göbeğinde, paravan bir şirket olan Demirbay Holding`in kirli işlerini yapmakla meşgul olan Atlas ve Yüsra`nın zayıflıklarıyla birbirlerine tutundukları bir hikaye.

Belki klasik bir gerçek ailem kurgusudur belki de değildir.

Ben Adenya Kara. Soyumuz kara değil ama kader kara be abla... Yedi yaşında babamı toprağa verdim. Ondan kısa bir süre sonra annemi bir mezar daha yanına... Geriye kim mi kaldı? Bir ben. Bir de abim Asil Kara. Hayat bizden çok şey aldı. Ama bizi birbirimizden alamadı. Ta ki... kader yine hayatımıza burnunu sokana kadar. Kader sandığım şey her geçen gün kedere dönüşüyordu...

Hep aynı kurgu ardan sıkılıp yeni bir kitap arayıştaysan seni kitabıma davet ediyorum⚖️❤ Adalet peşinde koşan bir savcı şüpheli bir kazayla ortadan kaybolur. Savcı Derin Arslan ise bu davayı başına geleceklerden habersiz kabul eder ve geçmişine bir kapı aralanır. Kaza mı? cinayet mi? Her bir ölüm bir başkasını doğurur bu ölümler son bulacak mı?