Ben glamour prensesi prenses Amber. Bir cadı tarafından üzerime kara büyü yapıldığı söylensede ben buna inanmıyordum. * Herşey bahar festivalinde başlamıştı. Babamı ve krallığımı geride bırakıp aşık olduğum kralın yanına gidiyordum . Öyle birine kaptırmıştım ki kendimi bunun geri dönüşü yoktu. Zaten geri dönmeye de hiç niyetim yoktu. Aşık olduğum adam normal biri değildi. O herkesin korkup kaçtığı , zalim , korkusuz, kötü kraldı.

Snowen isimli bir krallık ve yüreğini saran büyü korkusu ile bir katliam başlatan Snowen Kralı. Bütün bunların üzerine ortaya çıkan büyücü Leyal ve dövmelediği çocuklar, işte bu Kader Mahkumlarının Hikayesi... Snowen isimli Krallığın genç kralı Lord Herman bir büyücü katliamı başlatır ve şüphelendiği kadınları teker teker ortadan kaldırmaya başlar. Bu vahşi süreç büyücü Leyal`in ortaya çıkması ve seçtiği çocukları "Dövmeleme" Adı verilen yöntem ile lanetlemesinin üzerine kesintiye uğrar. Tabii ki olaylar bu kadarla sınırlı kalmaz, bütün bu yaşananlara denekler de dahil olur. Kader Mahkumları`nın hikayesine hoş geldiniz.

Höpbatto serisinin ikinci kitabıdır. Yine çocuklar için şiir halinde yazılmıştır. Bunu da seveceğinize eminim. Saygı ve sevgiler...

Kitap kapağı ve imza Şahsi imzamdır.

Lissie Rylian sadece kasabadaki her insan gibi normal sıradan samimi bir hayatının olmasını istiyordu.. Ama o eski zamanlardan beri var olmuş ve bu günlere kadar izlerini sürdürmüş olan Rylian kraliyetinin bir prensesiydi.. Gayet iyi herkesin onun yerinde olmak isteyeceği bir hayatı varmış gibi görünsede aslına bakarsak fazlasıyla zor gerici kaoslu bir ortamdı.. En azından Lissie Rylian`a göre.. Onun da herkes gibi gerçekleştirmek istediği hayalleri vardı.. Ama nafile.. O büyük soylu Rylian kraliyetinin bir prensesi olduğu için hayallerini gerçkleştiremezdi..Bir prenses olarak sorumluluklarnı yerine getirmeliydi.. Annesi ve babası da onu bu kaosa itiyorlardı..özellikle gaddar sadece dünya onun etrafında dönüyormuş sanan bencil Annesi..

Liya, kardeşi ile özgür bir hayat yaşarken bir anda kendini Kralın cariyesi olarak buluverir....

Kasabasında saygın bir demircinin kızı olan Coraline, bir sabah gelen davetiye ile kraliçenin düzenlemiş olduğu Sarayın baloya gider. Kendi hariç on kasabalı gençte oradadır ve Sarayda ağırlanırlar. Normalde kasaba halkına önem vermeyen kraliçenin bu davranışı Coraline’da büyük kuşku uyandırır. Orada eğitim görürler, her şey çok güzel giderken bir anda işler tersine döner ve av konumunda kendilerini korumak zorunda kalırlar. Bir tarafta kendilerini korumak için çabalayan on bir genç bir tarafta ise gerçek yüzü açığa çıkan kraliyet vardır. Aşk ve nefreti, korku ve intikamı aynı anda yaşayan ana karakterimiz nasıl bir yol izleyecek ve bu süreçte hayatta kimler kalacak? Kraliyetin başlarına getirdiği kasveti anlatan, Gerilim, heyecan ve aşkı aynı anda barındıran sürükleyici bir fantastik roman

Sisilya De La Rosa. On yedi yaşında Santos da yaşayan bir kız. Babası`nın onu Baltazar Sarayına satmasıyla işler onun istediği gibi gitmemeye başlar. Sisilya ya kaderine razı olacak ya da kaderini baştan yazacak.

Peagala Krallığı`nda Güz festivali vakti gelmişti. Halk her sene yaptığı gibi limana yayılmış, Güz Perisi`nin denize yeniden hayat vereceği o anı bekliyordu. Karanlık denizi aydınlatan o ışık bir kez daha etrafı sarmıştı. Kutlamalar ve şenlikler tüm hızıyla devam ederken perimiz bir çizgiyi geçtiğinin farkında bile değildi. Bir yıl daha bitmişti ve artık kendisine bu güçleri öğreten gizemli mektupların sahibiyle tanışacak kadar büyümüştü. Saltanat oyunları arasında sıkışan bir prenses olmaktan daha fazlasını yapmak için doğduğunu yavaş yavaş öğrenecekti. ------ Gözlerimi kırpıştırarak araladım. "Çok güzel..." Mırıltımı duyamamış gibi kısılan gözler "Çok güzeller..." diye yenilediğimde şaşkınlıkla büyüdü. Yastığın üstündeki kolumu kaldırdım ve o gözlere uzandım. Elimi şakağına koyarak kısa bir an kapattığı gözlerini sevdim. Ardından elini elimin üstüne koydu ve yavaşça çekti. İç çektim. Bu güzel gözler bana birini hatırlatıyordu. Yüzüm asıldı. "Pislik..." O güzel gözleriyle gezmesi haksızlıktı. Alnımda anlık bir baskı hissettim. Sonra el saçlarımda gezinmeye devam etti. Bütün stresimi atıyordu. Uzanıp saçımdaki eli tuttum. Minnettar şekilde üstünü sevdim. Rüyada mıyım? Neden bilmiyorum ama bu düşünce hoşuma gitti. Sevdiğim elinin parmaklarına parmaklarımı geçirdim. Gülümsedim. "Gel..." Hep bana gel. Başka yollara sapma. Başka yüzlere dönme. O güzel gözlerle hep bana bak. Benim bile bilmediğim bir arzuydu bu. Dudaklarımdan dökülen kelimeler beni rahatlatmıştı. Fakat "Nereye geleyim?" dediğinde beni duymadığını anladım. Somurtarak iç çektim. Kolunu yakaladım ve kendime çektim. "Yanına mı?" Şaşkın sesine başımı salladı. Durakladı, elini çekti. Gidecek mi? Hayır. Üstümdeki battaniye ve yorganı aralayarak oturdu. Ardından yanıma uzandı. Yüzüme bir gülümseme yayıldı. "Sıcak..." Başını çevirip bana baktı. "Sen cidden..." Sonra sıkıntıyla iç çekti. "Gel buraya." Bana uzanan kolu sırtımı kaplayarak kendine çekti. Kolu belimi kavrayarak tutuyordu ve üstte kalan eliyle başımı okşuyordu. Başımı gömdüğüm göğsüne kedi gibi sırnaştım. "Çok güzel..." Kafasını kafama yaslayarak durdu. Kısa zaman sonra hissettim saçlarıma karışan nefeslerini. Derince iç çektim. Çok güzel kokuyordu. "Hep gel..." Göğsü derin nefesiyle inip kalktı. "Hatırlamayacaksın..." Mırıltısını duydum ama neden bahsettiğini anlayamadım. Sorgulamak yerine daha sıkı sarıldım. Sıcak beni sararken uykuya kapıldım.

"Burada duracaksın Tamay. Yamacımdan ayrılmayacaksın. Bunu aklına yaz." "Sizden nefret ediyorum. Ne istiyorsunuz benden? Bunca yıl sonra niye?" Köşk korumalarına onu içeri götürmelerini işaret ettim. Nefretini duymak canımı yakıyordu. Alışacaktı, alışmak zorundaydı. Brocha çok uzun süre ayakta kalamazdı ve onu ancak bu şekilde koruyabilirdim. O benim çocukluğumdan kalan tek şeydi. Onu götürmek için hareketlenen korumalardan kurtulurken bağırdı. "Bırak. Dokunmayın bana, yürüyorum. Bırakın." Sesi titriyor yine de omuzlarını dimdik tutuyordu. Korumalar onay almak için bana baktığında gözlerimi hafifçe kapatıp açtım. Tamay çoktan odasının yolunu tutmuştu. Öfkeli adımları yeri döverek, hışımla uzaklaştı. Arkasından bakarken derin bir nefes aldım. Yüzüne karşı veremediğim cevabımı söyledim. "Çünkü karşımda sen dururken bu savaşın parçası olamam."

"Sizi sevmek ölümün kıyısında gezmek gibi, Prenses. Öleceğini bile bile uçurumun kenarında yürümek gibi." "Bazı savaşlar sessiz kazanılır. Bir kalbi korurken onu kaybetmek gibi." "Bazıları güç kazanır, bazıları ise unutulmayı." 🪽 Bin beş yüzlü yılların sonunda büyük bir savaş meydana geldi. Henderson ve Davidson Krallıkları bu savaştan ağır hasar almadan kurtulmayı başardı. Ancak düşman krallık olan, Sapha Krallığı’nın Lideri Patrick Sapha duruma sinirlendi ve diğer krallıklar ile ittifak kurdu. Diğer Krallıkların neredeyse himayesine girmiş olan Sapha Krallığı, gün geçtikçe daha da büyük bir tehlike olmaya başladı. Bu duruma engel olmak için Henderson ve Davidson Kralları, çıkarları doğrultusunda bir görüşme sağladılar. Henderson Prensesi Nora Henderson ile Davidson Prensi Nicola Davidson, aynı masaya çağrıldılar ve onlara bir teklif sunuldu. Plan en başında Kralların istediği gibi gitti. Prenses Nora, Prens Nicola ile evlenmeyi; Davidson Krallığının gelecek varisi olmayı kabul etti. Ancak zaman geçtikçe Prenses, Prense karşı hisler duymaya başladı. Prens de aynı şekilde. Çıkarlar doğrultusunda ve mantık ile ilerlenen bu yolda, ters giden bir şeyler vardır. Prens ile Prenses’in aşkı krallıklardan daha üstün gelirken, Prenses için ölümün kıyısında yürüyebilecek birisi daha vardır.

"Düşünsene kalbin yok bir kere.." Bir kraliyet romanı.. Eylül 2024

“Bu sarayda sadece tahtı değil, ruhunu da kaybedebilirsin,” dedi Volkan, gözlerinde kibirle karışık bir karanlık. Aeris, kendini toparladı ve sert bir şekilde karşılık verdi: “Eğer elementler bana boyun eğmişse, kimse beni sindiremezdi". Saray’da güç sadece kılıçtan ya da politikadan gelmez. Doğa, her unsuruyla bu dünyanın bir parçasıdır: Ateş, su, toprak ve hava… Her biri bir gücü temsil eder, ama bu güçlerin bedeli ağırdır. Aeris, rüzgar kadar yıkıcı gücünü taşıyan bir kadındır ve taht kavgalarının, ihanetlerin ve aşkın tam ortasında kendi kaderini yazmak zorundadır. “Ignis!” diye bağırdı Aeris, sesi yankılanırken bir ok omzuna saplandı. Yere yığıldığı an, etrafını çevreleyen düşmanların gözlerinde zaferin parıltısını gördü. Ancak bir anda her şey değişti. Alevler karanlığı yuttuğunda, Ignis yanına gelmiş ve onu kalkan gibi korumuştu. “Hiçbir şey bitmedi,” diye fısıldadı genç adam, gözlerinde yanan öfkeyle. Gizli tutkular ve doğanın kontrol edilemeyen güçleriyle dolu bu hikaye, Aeris’i sadece hayatta kalmak için değil, elementlerin gerçek anlamını çözmek için de bir savaşa sürüklüyor. “Beni hafife alıyorsunuz,” dedi Aeris, etrafında dönen havanın gücüyle Volkan’a meydan okuyarak. “Ama Aeris her zaman bir yolunu bulur. Senin duvarlarını da aşacağım.” Entrikalar, aşk ve doğanın gücünün iç içe geçtiği bu hikayede, Aeris’in mücadelesine tanık olun. Sadece sarayın değil, elementlerin de sırlarını çözmeye hazır mısınız? ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ Bu benim ilk yazdığım hikayem oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen hatalarım varsa da beni uyarın. İyi okumalar♥

Tamamen özgün bir masal tarzında kaleme aldığım bu şiirde çocuklarımızın hayal dünyasını genişletecek, masal ve şiiri sevdirecek, okumayı özendirecek, aynı zamanda Türk masallarında işlenmiş olan doğrunun yanlışa, iyinin kötüye karşı her zaman kazanması; sevgi, fedakârlık ve kahramanlık duygularının ve birçok etik davranışın işlendiği; eğitici ve öğretici unsurlar da bulunmaktadır. Bu masal/şiirin çocuklarınıza ve torunlarınıza armağan edeceğiniz, uyumadan önce başucunda okuyarak onu hayaller dünyasına götürecek, aynı zamanda Türk kültürünü yaşatacak, masal ve şiiri sevdirecek ve yazmaya yönlendirecek bir kitap olduğu kanısındayım.

Biraz daha yaşasaydı Hz Fatih Ne Venedik kalacaktı ne Floransa Ya sonra... Fatih hayranı genç bir tarih öğrencisi kendini 2. Mehmet`in devrinde bulur. Sahip olduğu bilgileri kullanarak bu durumu avantaja çevirmeye kararlıdır.

"Frezya hemen buraya gel!" Klübenin kapısından annesi seslenmişti küçük kızın ama bir şeyler tersti. Annesinin sesi, küçük kızı telaşlandırmıştı. Her zaman ki o yumuşak sesi tonu gitmişti. Frezya o anda annesine baktı. Annesinin her zamanki halinden eser kalmamıştı. Yüzü kireç gibi olmuş sanki bir şey görmüşçesine uzaklara bakıyordu . Nereye baktını görmek için Frezya kafasını çevirecekken annesinin tekrar seslenişi buna mani olmuştu. Her zaman gülen ,neşesini asla kaybetmeyen bu kadına ne olmuştu da bu kadar üzgündü? Frezya hemen annesinin yanına koştu. Annesi hemen kızına sarıldı. Öyle bir sarılmıştı ki sanki hiç bırakmak istemiyordu. Küçük kızda annesine sarıldı . Kızının kokusunu içine çekti ve kulaklarını şunu fısıldadı. "Kaç Frezya "

Feyre, annesi,babası ve kardeşi ile sıradan bir halktır fakat bir takım olaylar sonucu yaşadıkları ülkenin prensi ile zorla evlendiriliyor ve saraydaki olaylar peşlerini bırakmıyor. Feyre saraydan kaçmak ister ama yavaş yavaş gönlünü prense kaptırınca kaçmak göründüğü kadar kolay olmuyor

Deve yükünden altın kementlerin üzerinde,sürmeli gözlü genç kızların kervan kervan dolaştırıldığı o yıllarda yeni veliaht prens için aranan prenses henüz bulunamamıştı.Vefat etmek ızere olan kralın son isteği için vezirler,soylular ve ülkenin tüm sihircileri görevlendirildiğinde sarayın etrika dolu odaları küçük fısıltılarıyla yankılanmaya başlamıştı bile. "Prens aşık olmak istiyormuş."

Bazı acılar vardır, geçecek gibi olan ama hiç bitmeyen. Sen beni o acın olarak hatırla. • Geç bir saatte evine giden Lavin Korkmaz yanlışlıkla karşı komşusunun ölümüne şahitlik eder. O gece sarhoşken bunlar yaşandığı için bu olayı kötü bir rüya sanar ve kendisini uyku ile baş başa bırakır. Ta ki sabah uyandığında kendini başka bir diyarda bulana kadar...

Norlacs Krallığı’nın tek varisi Amellia North ve kurtuluş için gerekli olan tek şey Marinna’nın Kalbi…

"kandırmaca " "Hepsi bir kandırmaca " Kıtadaki isyanları bastırmak için ordu gereklidir ve bu ordu avalon ordusu olacaktır. Tek şart ordu ile beraber prenses ve prens evlenmelidir . "Ateş ,ateşte yanan bir kadın Vera "

Yıllar önce dört krallığın bulunduğu bir diyarda yeşil bir zümrüt bulunur. Paylaşılamaz ve savaş çıkar, bu savaş esnasında zümrüt 3 parçaya ayrılır. Krallıklardan üçü zümrütü kötü amellerine alet edeceği için diğer krallıktan parçaları toplaması için bir şövalye görevlendirilir. Şövalye zümrüt parçalarını toplar ve saklamak için dünyaya giderken açılan geçitte saldırıya uğrar. Artık bir lakabı vardır: Yaralı Şövalye. Dünya`da kaybolan zümrüt parçalarını ararken bu parçalardan bir tanesinin yıllardır âşık olduğu kadının boynunda olduğunu öğrenir. Kıza zarar gelmemesi için ona yıllarca uzaktan bakar ve artık görevi kızı korumaktır. Bunun adına bir örgüt kurar ve örgütüne kızın göz rengi olan "Zümrüt Yeşili" adını verir. Bu ikili yıllar sonra karşılaşır. Kız sanılanın aksine korkak ve pısırık değildir. Tek sorun tüm diyarın bu ikiliyi öldürmek istemesidir. Ardından birlikte çalışmaya başlarlar fakat başlarına geleceklerden habersiz bir şekilde... Çocuklarla tehdit edilmek? Güvendiğin insanların sana ihanet etmesi? Lanetli bir aşk, intikam, öfke ve ihanet... O zaman şimdi soruyorum: Uras Demirkan`ın örgütünde misin? Yoksa Lalin Beyoğlu`nun çetesinde mi? "Masalın sonunda aşkı büyük olan taraf ölürken diğer taraf her zaman onun aşkının esiri olarak kalır ve yaşayan taraf, ölen tarafın aşkına hayatı boyunca tutsak kalır Gecenin Prensesi." "Masalın sonunda kötüler ölür Gökyüzü Lordu ama masallar her zaman mutlu bitse dahi iyi olanlar, kötü olanların yaptığı acımasızlıkların bedelini hayatları boyunca aşkı ile ödemek zorunda bırakılır."

Kızılçayırda çıkan savaş yüzünden ülkesinden kovulan kral başka bir gezegene giderse? Ülkesini kim koruyacak? Sarun`un lanetlenip dünyaya gönderilmesi ile yolları kesişen İnci, Sarun`a yardım eder mi? Sarun ülkesini kurtarmak için üzerinde ki laneti kaldırıp Kızılçayır`ı kurtaracak mı?

Yıllardır süre gelen Ay Taşını koruma geleneği son dönemde koruyucusunu kaybettiği için devam etmiyordu. Koruyucunun ortalıkta olmaması tüm kabile halkını tedirgin ederken orman kurtulacak mıydı? Peki saraydan kaçıp kabileye sığınan Alice kabile de kendisine yer bulacak mıydı? Aramıza katılırsan neden olmasın? Yazım Yılı:2018 Yayın Tarihi: 25.09.2024

Gözlerimi kapattığımda tavanıma karşı yarı baygın ve inanılmaz bir acı içindeydim. Oysa açılan gözlerim berrak göğe bakıyor ve güneş bedenimi ısıtıyordu. Uyandığım yer evimden, sokağımdan, yaşamımdan başkaydı. Bambaşka. Yaklaşık 474 yıl başka. ------- Hikayeyi aslında Osmanlı zamanında hayal etmiştim ama sonrasında ilerleyişimi tarihten çok da saptırmamaya çalışmak yorucu olacağından ve Osmanlı zamanı yerine diziyi baz almam gerekeceğinden böyle yapmamakta karar kıldım. Isimlerle oynadım kısacası. Hikayede Osmanlı imparatorluğu yerine Göktuğ Imparatorluğu bulunmakta. Diğer her şey bildiğimiz gibi. (Yaşama şekilleri, dilleri,dinleri, kuralları, yaşadıkları Topkapı Sarayı falan)