Tutku yakar. Ateş kül ederdi. Bir Karadeniz Masalı Alev Turalı 🕯 Rüzgâr Arçil Bu hikayedeki kahramanlar ve olaylar kurgudan ibarettir.

İki düşman aile ve birbirini seven çocuklar Selim Aras KARAHANLI & Nisan YILMAZER Bazen kendi aşklarına kendileri engel oldu, bazen de başkaları engel oldu ama onlar engelleri temizledi. Mafya kurgusu Zorla evlilik Vahşet

Aşiret meselesi, iki aşiretin düşman olması sonucuyla çocukların arasında ki bağ kopması ve bir daha hiç anlaşamaması

“Burada ne arıyorsun?” Dediğime karşılık gülümsedi. “Kaderimi.” Söylediğiyle birlikte vücuduma elektrik çarpmış gibi oldum. Bir ürperti geldi içime. Yavaş bir hâlde benden uzaklaştığında sislerin arasında ormanda kaybolmuştu. Ormanda karşılaştığım birinin hayatımı değiştirebileceğini nereden tahmin edebilirdim ki?

Her şeyini kaybetmiş olan Gece bir gün babaannesinin taşınma fikri sayesinde bir mahalleye taşınır ve orada yeni arkadaş, yeni komşular ve yeni okul.  Zorluklar ile karşılaşsada herkes ona iyi davranır ve bir sürü arkadaş edinir.  Fakat bir kişi hariç.  Yiğit Erdem Kuplay.  Ailesi olsa da yalnızlığa mahkum olmuş birisi. Sessiz, soğuk ve gıcık. Kimse ile arkadaşlık etmeyen Yiğit, Gece`ye aşık olur ama iki yıl geçse de söyleyemez ve kendi içinde bir şeyler yaşar. Bu da onun yorulmasına neden olur.  Bu da böyle bir aşk hikâyesi.  İyi okumalar 

Ailesi öldürüldüğünde Beril`in tek seçeneği ona yardım eden çeteye sığınmaktı. İntikam Beril için bu yolda ilerlemesini sağlayan duyguydu. Ama keşke iş sadece intikamda bitseydi.

Güneş kolejinde, iki gurup vardı bunlar okulun en havalı guruplarıydılar ama en önemli özellikleri de birbirlerinden nefret etmeleriydi, bu iki gurup liderlik için savaşıyorlardı ama ortada kazanan hiç olmuyordu çünkü bu iki gurup birbirlerine ustaca saka yapıyorlardı, bir gün herşey değişmişti birbirlerine yaptıkları şakalar artık zekaya yada itibara vurmuyordu tam tersi duygulara vurmaya başlamıştı tek bir sorun vardı her iki gurup aşktan nefret ediyordu. Pekiya sizce ne olmuş olabilir.

lyra küçük yaşta ailesini kaybemişti ve şuan ona amcası bakıyordu lyranın hayatında olan dışışeyler vardı

Ben Efruz Avşin. Benim hikâyem bir ölümle başladı. Babam, Diyarbakır’ın meydanında, herkesin gözü önünde, bir infaz gibi katledildi. O gün toprağa yalnızca babamın bedeni değil, benim de çocukluğum gömüldü. O günden sonra içimde yalnızca bir şey filizlendi: İntikam. Yıllarca bekledim. Sabrı bir silah gibi kuşandım. Öfkeyi kanıma karışan bir zehir gibi taşıdım. Ve en sonunda, Cevher Ailesi’ne sızmanın en acımasız yolunu buldum: Onların kızını, eşim yaparak. Babamın kanının döküldüğü o meydanda, halkın gözü önünde onunla evlendim. İnsanlar bu evliliği konuştu, fısıltılar sokaklara yayıldı. Ama benim aklımda yalnızca bir şey vardı: Onların cehennemini ellerimle inşa etmek. Fakat kader, kalleş bir oyunun kurucusuymuş meğer. Zelal’in kim olduğunu öğrendiğimde, planımın çelikten duvarları çatırdadı. O, babamı öldüren adamın kızıydı. Düşmanımın kanını taşıyan bir kadın… Kendi soyunun günahlarını sırtında taşıyan bir mahkûm… Ama Zelal yalnızca bir isimden, bir soydan ibaret değildi. Onun da kendi geçmişi, kendi yaraları vardı. Onun da yeminleri, benim kadar ağırdı. Kan davası bizi birbirimize bağlayan bir zincir olmuştu. İkimiz de aynı hikâyenin farklı sayfalarıydık: bir yanda annesinin katiline ve ailesine duyduğu öfkeyle yaşayan bir kadın, diğer yanda babasının kanının bedelini ödemek için yemin etmiş bir adam. Zelal, hem babasının utancı hem de kendi geçmişiyle savaşan bir kadındı. İkimiz de intikamın ağırlığını taşıyor, kanla yazılmış kaderimizi değiştirmeye çalışıyorduk. Ama bu döngüde bir kazanan olabilir miydi? Yoksa kan davası, bizi birbirimize bağlayan zinciri daha da ağırlaştıracak mıydı? Ama gözlerine baktığımda, orada yalnızca düşmanımı değil, kendimi gördüm. Aynı öfke, aynı hüzün, aynı lanetli kader… Biz, kanla yazılmış bir masalın iki tarafıydık. Şimdi önümde yalnızca iki yol var: Ya babamın kanı için yeminimi tutacak, bu döngüyü bir kez daha kanla mühürleyeceğim… Ya da Zelal’in yaralarını kendi yaralarım gibi görüp, bu laneti paramparça edeceğim… Ama bir şey kesin: Bu hikâyenin sonu, ya mezarla ya da yeni bir başlangıçla yazılacak.

Tek bir soydan gelen iki hırslı insan... Bir ülkenin içinde süren iç savaş. Kazananı belirlemek için iki düşman lise arasında yapılan türlü müsabakalar. Kimisi hızlı bir çita, kimisi ise avına sessizce yaklaşan asi bir panter... Son zamanlarda kendini duygusal bir boşlukta hisseden Noya, ailesinin ondan sakladığı sırrın ne olduğunu öğrenmek için yoğun bir uğraş göstermektedir. Bundan iki ay önce babasının kanser hastası olduğunu öğrenen Noya, babasının kanser olmasıyla beraber gizli bir şeyler sakladığının farkına varır. Babası ve annesi ondan bir şey saklıyordur. Doktorlar babasından bir ümit olmadığını söylediğinde ise, babası ve annesi hepten değişir. Sırdan bir liseli olan Noya, ailesinin sakladığı sırla beraber kendini büyü ve entrika dolu bir evrende bulur. Ailesinin sakladığı sır, onu daha önceden varlığına bile inanmadığı büyülü bir evrene getirir. Bu evrende ise karşılaştığı tek şey iki lise arasında, hatta bir ülkenin içerisinde kıyasıya süren mücadeledir. Sizleri nefes kesici, fantastik bir evrene davet ediyorum. Ama sıkı giyinin çünkü poyraz burada çok sert esiyor.

Ülkenin en büyük ikinci mafya ailesinin en küçük oğlu ve savaşta oldukları ailenin kızı

Mafyanın efsanevi aşkını sizlerle buluşturmak için yazılmış bir kitap.

"Sen benim zayıf noktam değilsin Peride. Sana her baktığımda kalp ritimlerim hızlanıyor. Gözlerimde anlam veremediğim parıltılar oluşuyor. Sen gülünce yaşama tutunasım geliyor. Sen benim en güçlü yanımsın, Peride."

"Bazı aşkların bedeli kanla, bazı kaçışların cezası aşkla ödenir." Maria, bir gecelik özgürlüğün peşinde tanımadığı bir adama teslim olduğunda, hayatı sonsuza kadar değişir. Çünkü o adam sadece gecenin değil, karanlığın ta kendisidir: **Sivan Valente.** Ve Maria`nın kanından daha değerli tek şey vardır: **Ağabeyi Ricardo Del Toro.** Siv – Maria. Ricardo – Zeren. Bu hikâyede kimse masum değil. Zeren, hayallerine dokunduğu adamın bir katil olduğunu öğrendiğinde düğünden bir hafta önce kaçtı. Ardında yakıcı bir aşk, parçalanmış bir adam ve ölümcül bir öfke bırakarak. Ricardo ise onu sevmekten vazgeçmedi. Sadece **şehri yakmaya karar verdi.** Sekiz ay sonra bir telefon gelir. Ve Ricardo’nun cevabı nettir: "Gidiyoruz." "Kefaret", bir gecelik arzuların ölümlere, aşıkların düşmana, düşmanların takıntıya dönüştüğü karanlık bir aşk ve intikam romanı. İhanetin tam ortasında doğan tutkular, kurtuluş değil, **bedel** ister. Ve herkes... kendi cehennemini aşkla öder.

Büyülü bir boyut ile insanların boyutu arasındaki düzeni korumak için kurulmuş bir şirket.. Hiç doğmaması gereken iki varis. İşte bende bu şirketin varislerinden biriydim... Her şey 12 yaşında başladı en azından benim için. O gece karanlıkta etrafı aydınlatan alevlerin arasında ilk defa ölüp ölüp dirilmenin ne demek olduğunu kalbimin en derinlerinde hissediyordum. Bu duyguyu kaç kez hissedeceğimi bilmeden... Lena 12 yaşına daha yeni girmişti her zamanki gibi sıcacık yatağının içinde annesinden bir öpücük alabilmek için bekliyordu. Bu öpücüğün annesinden aldığı son öpücüğü olduğunu bilmeden...

Her düşmanlık savaşı mı getirir sonunda? Yoksa her düşman aşık mu olur hikaye bittiğinde? Her aşk acıyı mı getirir beraberinde? Her masal mutlu sonla mı biter?

İki büyük ailenin arasındaki sular durulmazken tek bir çözüm vardır. Ya göz yaşları, feryatlar... Ya da, iki çift imza ve aile kurmaktır seçenekler. Birbirini düşman gören adam ve kadın birbirini ölesiye sevdalanabilir mi? Bu mümkün mü? Herkesin de dediği gibi, en büyük aşklar nefretle mi başlar?

Eskiden dost olup babalarının işleri yüzünden düşman olan Miran ve Mirayın bu düşmanlığı bitirmek için yaptıkları evlilik

Tarihi Osmanlı turağsının baskısı olan bir mühür. İki kardeşin arasında ki manevî bağı bir an da koparıp atar. İki kardeşten birinin hatalarını yazdığı roman aile hatırası olarak nesilden nesile aktarılır. En son ailenin en büyük kızı Lamra Ökmen romanın sahibi olur. Osmanlıca yazan kitap Lamra`yı ne kadar zorlasa da okutup içinde geçen diğer aileyi merak eder. Diğer ailenin kim olduğunu, kimlerden gelip nerede hayat kurduklarını öğrenmek ise Lamra`dan başkasını ilgilendirmiyordu. Lamra hem o aileyi hem de mührü bulabilecek miydi? Yıllar sonra bütün gerçekler su yüzeyine çıkmaya hazır mıydı? - Tüm hakları benim üstüme! Çalıntı, alıntı durumlarında sıkıntı çıkar söyleyeyim!

Bazı hikâyeler sessiz başlar. Ne bir çığlık vardır, ne de bir veda… Sadece bir an gelir, hayat bir çizgi çeker ve insanın içinden bir şey sonsuza dek eksilir. Alçin Hazan Tunçer’in hikâyesi de bir sonla başlamıştı. Annesinin ölümü, yalnızca bir kayıp değil, hafızasına kazınmış bir yara olmuştu. Ve ardından gelen babasının ihaneti… Onu, sırf para, korku ve şöhret uğruna yeraltı dünyasının karanlığına terk edişi, daha çocuk yaşta kalbine intikam ateşinin düşmesine neden oldu. Kelimelerden keskin, sessizlikten soğuktu. O gün sadece babası tarafından terk edilen bir çocuk değildi; bir kimlik, bir yaşam, bir geçmiş de orada bırakıldı. Alçin, kendini ölü ilan etti. Geriye kalan yalnızca sessizce büyüyen bir gölgeydi; adını ve ruhunu toprağa gömmüş bir hayalet. Zaman, o yaralı çocuğun içini kinle doldurdu. Ve karanlığın içinde kendi suretini yeniden inşa etti. Yeni bir isim aldı, yeni bir benlik edindi. Artık o, intikamla beslenen, sabırla plan yapan, duygularını zincirlemiş biriydi. Yıllar sonra geçmişin kapısını yeniden çaldı. Bu kez bir öğrenci olarak, abisinin yönettiği prestijli bir kolejin taş duvarlarının içine adım attı. Hiçbir şey belli etmeden iki yıl boyunca maskeler taşıdı; dostluklar kurdu, sırlar topladı ama hiçbirine tam anlamıyla dokunmadı. Her adımı bir satranç taşı gibi hesaplıydı. Her tebessümün ardında bir fırtına yatıyordu. Ama hiçbir plan, kaderin oyunlarını hesaba katamazdı. Beklenmedik biriyle tanıştı. Onun gelişi, geçmişin karanlık dehlizlerinden yankılanan bir çığlık gibiydi. Alçin’in bastırdığı duygular kıpırdanmaya başladı. Unuttuğunu sandığı sıcaklık, gözlerinde yeniden ışık oldu. Fakat bu, zayıflık değil; sınavın başlangıcıydı. Çünkü alçin, şimdi kendi babasının düşmanlarıyla kirli bir ittifakın içindeydi ve kurduğu düzen çökmeye başlamıştı. Sırlar yüzeye çıkıyor, maskeler bir bir düşüyordu. Artık sadece intikam yetmiyordu. Şimdi, kendiyle hesaplaşma zamanıydı. O, kaderi tarafından lanetlenmiş bir kurban değil; kendi kaderini elleriyle biçimlendirecek biri olmalıydı. Geçmişin zincirlerini kırmadan, geleceğe yürünemezdi. Alçin’in hikâyesi, sadece öfkenin değil, dönüşümün de hikâyesiydi. Ve her büyük dönüşüm gibi, bu da kanla, gözyaşıyla ve sessiz bir çığlıkla yazılıyordu…

"Asel, seni seviyorum," dedi Caner, sesi kesik kesik ve güçlükle. "Sakın böyle konuşma," diye karşılık verdim, gözyaşlarım hıçkırıklarıma karışıyordu. Hayatımın en değerli varlığı, ailem, ruhum, elimden kayıp gidiyordu. Ona ulaşmaya çalıştıkça daha da uzaklaşıyordu. "Şarkımız..." diye fısıldadı, "şarkımızı yaşıyoruz..." Sözleri yüreğime saplanırken dudaklarında zayıf bir gülümseme belirdi. Onu izlemek, her nefesinde içimde derin yaralar açıyordu. Son bir güçle, yanımızdaki Ata`ya bakıp, "Sana emanet," dedi. "Sevdiğim sana emanet." O an, aramızdaki sessizlik bile kelimeler kadar ağırdı. Gözyaşlarım durmaksızın akarken, Caner elimden kayıp gidiyordu.

"Her topun peşinde koşan gençler, sadece oyun değil, hayatıda ogreniyor. `gokyuzune ait` dokstluk ve mücadeleyi bir araya getiren sıcak bir hikaye."

merhaba öncelikle Ders başında aşk, 🤍 kitabımız erkek gurubu ve kız gurubunun düşmanlığından bahsediyor. kız karakterlerimiz olanlar yağmur, Nazlı. melisa ve aydan yaşadıkları şehirde bir deprem meydana gelmiştir ve bunun üzerine okulların hepsi köntrol edilmiştir ve kızların eski okulunda hasarlar tespit edilmesiyle okulları kapatılmıştır. Ve kızlar ailelerinin zoruyla ÖZEL AVCI KOLEJE gitmek zorunda kalmışlardır. kızlar ortama alışmaya başlarken işler istedikleri gibi gitmez çünkü yan okullarında olan Popüler ve zorbalar olarak bilinen yazgı, buğra, ayaz, rüzgar ve çağatay kişileriyle aralarında ki iletişim gün geçtikçe kötüye gitmektedir ve birbirlerine düşman olurlar Okula yeni gelen sudem ise ortama alışmaya çalışacak ama kızlar tabiki kötü davranacak ama sonra aralarındaki bağ kardeş gibi oluşur ve sudem de aralarına katılır ve bunun üzerine oda erkekler le düşman olurlar... ama herşeyin bir bedeli vardır buda her iki okulda geçerli şekilde tek ve önemli kural asla aşık olunmayacak yada sevgilide bunu nasıl alacakları belli değil Hadi sizinde bekliyorum kitaba okumaya başla seviliyorsunuz KÜFÜR İÇERİKLİ!

Güzce Alkım başına geleceklerden habersiz amcasıyla sıradan bir hayatı olan normal bir kızdı. Ama Güze hiç ummadığı bir anda ve zamanda bir adam çıka gelecek ve Güzcenin hayatının merkezi olacaktı. Güzce bunu bilmeden yaşıyordu. Nerden bilebilirdi ki O adamın onun hayatını mahvede bileceğini Güzce çok yanlış ve korkulması gereken bir adamla karşılaşmıştı. Çünkü adamın girdiği her mekanda imi dahi duyulsa insanların eli ayağı titrerdi. Hele ki eğer o adamın düşmanıysan ölümden başka çare yoktu. Yaptıkları ölümden beterdi çünkü o adı gibi Ateşti ve yakıp yıkıp geçerdi. Güzce ise suydu: saf , temiz ve durgun. Bu iki zıt kutup birbirlerini bulduklarında taşlar birer birer bozulacaktı. Çünkü Ateş bir kıza aşık olursa işte o zaman o kıza yaklaşmak şöyle dursun göz ucuyla bile bakamazdı. Ve Ateş bir kıza bağlandıysa ipler koptu demekti. ama Güzcenin en korktuğu şey ise Ateşti.

"Her türlü acı yaşattı bana belki en derin yaralarımı o açtı ama sonradan çok güzel kapattı belkide bu yüzden vazgeçemedim ondan" İntikam için Düşmanının nişanlısını kaçırıp ona işkence ettikten sonra pişman olup Aşık olan bir Aren soylu🔥