Yıllar önce lisede içine kapanık, sessiz ve kendi hâlinde bir kız olan Mira, en çok da bir kişinin davranışlarıyla yaralanmıştı: okulun sert, iğneleyici, uzak duran çocuğu Kaan. Mira için o yıllar, geçmek bilmeyen günler ve kalbinde küçük bir utanç çukuru bırakan acı anılar demekti.Ama bilmediği bir şey vardı: Kaan’ın Mira’ya karşı takındığı o sert tavır, aslında saklamaya çalıştığı, hatta kendisinin bile anlamlandıramadığı duyguların yansımasıydı. Evde sevgiyi görmeyen, kendini ifade etmeyi bilmeyen bir çocuktu o zamanlar. Mira’ya kötü davranarak kendini koruduğunu sanmıştı… ta ki yıllar geçip büyüyüp pişmanlıkla yüzleşene kadar. Aradan yıllar geçer. Mira artık kendi ayakları üzerinde duran, huzurlu bir hayat kurmuş genç bir kadındır. Geçmişin yaralarını kapattığını ve o günleri çoktan geride bıraktığını düşünür. Ta ki bir akşam, telefon ekranında yıllardır duymadığı bir ismi görünceye kadar. Kaan Erden. Kaan, yıllarca içinde taşıdığı pişmanlıkla Mira’ya cesaret edip mesaj atar. Niyeti sadece özür dilemek değildir; söyleyemediği, sakladığı, geç kalmış bir duygusu vardır. Mira, öfkeyle merak arasında sıkışırken, Kaan onun güvenini geri kazanmak için ne gerekiyorsa yapmaya hazırdır. İlk karşılaşmaları gergin ama bir o kadar da yoğun olur. Geçmişteki hesaplaşmalar, saklanan gerçekler, Kaan’ın itiraf edemediği duygular bir bir gün yüzüne çıkar. Mira kendini geçmişin acısı ve şimdiki zamanın çekimi arasında bir ikilemin içinde bulur. Bu süreçte Mira`nın en yakın arkadaşı Derin, Mira’yı korumak için sürekli Kaan’a karşı durur. Kaan’ın kuzeni Efe ise onların ilişkisindeki kıvılcımı ateşleyen, olayı hem yumuşatan hem hızlandıran bir ara figür olur. Zamanla Mira, Kaan’ın o eski çocuk olmadığını, yıllar içinde büyüdüğünü, yaralarını sardığını ve en önemlisi, dürüstleştiğini fark eder. Kaan, Mira`nın yıllar sonra kalbini kırmak bir yana, ona yıllardır duymadığı kadar güven ve sevgi vermeye çalışır. İkili, geçmişi temizleme ve birbirlerine yeniden yaklaşma yolculuğuna çıkar. Kavgalar, yüzleşmeler, kırılgan anlar, geçmişin gölgesinde saklı kalmış duygular… hepsi yavaş yavaş çözülür. Ve sonunda Mira şunu anlar: O yıllarda ona en çok acı veren çocuk, aslında onu en çok seven ama en yanlış ifade eden çocukmuş. Kaan ise şu gerçeği kabul eder: Bu aşkı yıllarca karanlıkta saklamış, ama artık ışığa çıkarmaya hazır. Hikâye sonunda Mira ve Kaan, hem geçmişin yaralarını iyileştirip hem birbirlerinin yanında yepyeni bir başlangıç yaparlar. Mutlu, huzurlu ve zamanın tüm izlerini beraber silmeye kararlı… Karanlıkta saklanan aşk, sonunda gün yüzüne çıkar.

KARA KANUN – Kitabın Konusu Lara, geçmişin acısıyla büyümüş, hayatta kalmayı gözlem ve zekâyla öğrenmiş genç bir kadındır. Şehrin karanlık sokaklarında, güçlü ve tehlikeli isimlerle karşılaşır. Yanlış anlaşılmalar, hesaplanmış hamleler ve tehlikeli ilişkiler onun sınırlarını zorlar. “Kara Kanun”, suç, ihanet ve hayatta kalmanın keskin kurallarını anlatan nefes kesici bir mafya öyküsüdür.

Okulun sessiz sakin kızı Ahu’nun geçmişinde yaşadığı olaylardaki travmalarıyla mücadelesi ve onu yeniden hayata kavuşturacak olan Barın. Bu ilk kitabım değil aslında ama bu platformdaki ilk kitabım ilk defa böyle bir kurgu yazmak istedim umarım beğenir okumaya devam edersiniz iyi okumalar diliyorumm.

Kan bazen konuşur… ve söylediğini asla unutturmaz. Şehir, karanlıkta boğulurken ardında kanla yazılmış mesajlar bırakılıyor. Her cinayet, susturulmuş bir çığlık gibi yankılanıyor. Başkomiser Lara, bu sessizliğin ardındaki karanlık zihni bulmak için zamana karşı yarışırken, kendi geçmişindeki yaralar da yeniden kanamaya başlıyor. Ama unutmamalı… Sessizliğin bittiği yerde, kanın hükmü başlar.

Şırnak`ta görev yapan Aylin Zeren Akay, ve yine aynı yerde mafya işlerini yöneten Altan Demir Tuna. Bu ikilinin karşılaşması ne gibi sonuçlar doğuracak? Her ne kadar düşman da olsalar, aşk buna engel olabilecek mi?

Bora ve Gülçin, ateşle barut, Yaklaştıkça yanar, kavrulur umut. İhanet, intikam, aşk ve hüsran, Paris sokaklarında yankılanan ferman. Gökçe ve Altay, kaderin sesi, Birleşir yolları, aşkın nefesi. Kurşunlar susmaz, gölgeler dans, Geçmişin yarası, derin bir sans. Karanlık çöker, son oyun başlar, İhanet, dostluk, kim dost kim düşman? Paris`te son kurşun, yazgıyı yazar, Ya aşk kazanır ya da intikam!

Çocukluk aşkı Zorunlu ayrılık Araya giren zaman Amansız karşılaşma Bir birlerini unutmamak için verilmiş bir kolye....

Bir sefer de yıkılmış hayat toplanır mıydı? Üstüne defalarca basıp geçilen hayatı toparlayabilir mi insan? Acımasızca yıkılan taşlar yerine oturmaz mıydı bir daha? Tekrar tekrar deneyerek inşa edemez miydik yıkılan hayatımızı? Tüm hayatın bir anda değişir miydi? Geçmişin izleri aniden ortaya çıkarsa ne olurdu? O izler silinmez miydi? Yalanlar ve gerçekler arasında ki ince köprü seçimimizi yapmadan yıkılır mıydı? İki kişi,iki yol vardı… Birinci yol, kör gözler yalanları gördü ve onlara sıkıca sarıldı. İkinci yol, uyanık gözler gerçekleri gördü ve onlara sıkıca sarıldı. Peki ya bu iki yol kesişirse ne olurdu? Vazgeçmek zorunda kaldığı yoldan vazgeçer miydi? Vazgeçmek zorundasın ama vazgeçemiyorsun Bu hikayede Kadir ve Melisa vazgeçen ve vazgeçmeyen olacaktı… “Vazgeçmek mi? Vazgeçmemek mi?”

Yanlış anlaşılmalar yüzünden birbirine düşmanlık ile geçmiş yılların ardından iki ailenin çocuklarının karmaşık ipleri çözmesi.

"İkimiz de karanlıkla büyüdük. Ben yetimhanede susarak, O suskun bir evde nefes alarak. Ve şimdi... birbirimizi tanımadan aynı yarada kanıyoruz. Adını bilmiyorum. Ama seni hissedebiliyorum." Afra, sekiz yaşında yetimhaneye bırakıldığında hayatına acı sessizlikler yerleşti. Aybars ise geçmişiyle birlikte yaşamayı değil, ondan saklanmayı seçti. Bir kütüphane köşesinde kesişen bakışlar, geçmişin fısıltıları, yazılmamış cümleler… Bu bir aşk hikâyesi değil, bu bir iyileşme hikâyesi. Ve belki... aşk da iyileştirir.